Archief Etcetera

156 document(en) met "Wat Decorte" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
Wat die minister, wat die cultuurcel(len) met podiumkunst willen, daar kom je niet achter...Hier wordt duidelijk wat Roofthooft bedoelt met de uitspraak dat wanneer we niets verlangen, alles wat er van komt mooi meegenomen is. We kunnen ons de vraag stellen of de vrouw van Emiel...Helemaal in de lijn van wat men kan verwachten van De Gruyters "ethnocentrische reflex" ligt de vaststelling dat hij zich voor zijn repertoirekeuze baseert op Nederlandse (vooral het repertoire van

Nr. 30, Juni 1990 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
De voorstelling maakte duidelijk hoe hij, samen met een Jan Decorte, de jaren '80 in Vlaanderen had kunnen beheersen, had hij er voluit kunnen opereren als artistiek leider van een schouwburg...Naast een Pourveur, een Sierens en, uiteraard, Decorte, is Willy Thomas één van de interessante exponenten van dit verschijnsel en zo dacht de jury van de jongste Signaalprijs voor het jeugdteater er...Zowel naar schriftuur als naar regie en acteren zowat de ultieme conclusie van wat ik in de vorige paragraaf moeizaam poogde uiteen te zetten

Nr. 31, September 1990 • Sigrid Bousset, Hildegard De Vuyst, Dirk Verstockt,... • K R ON I E K
Het libretto, uitgezet in drie bedrijven met achtereenvolgens 3, 2 en 2 scènes, is terug te brengen tot die oeroude grondstructuur van de mimetische begeerte, tot 'ik-wil-wat-een-ander-al-heeft...De enige vraag die steeds terugkomt en niet beantwoord kan worden, is wat zij voelen, wat er gebeurt gedurende die lange minuten dat zij draaien...dynamische speelstijl waarin heel wat elementen uit de comedia dell'arte traditie verwerkt zaten (onder andere het spel met maskers, het akteren op de rand van de cabotinage) ; er was de noodzakelijke

Nr. 31, September 1990 • Mark Deputter • EEN LEGE PLEK OM TE BLIJVEN
Wat kan de functie van de werk-plaatsen-kunstencentra zijn bij de aanvang van een nieuw decennium ? Om daarop een begin van een antwoord te kunnen formuleren, is het, zoals gezegd, zaak te vertrekken...De kunstencentra hebben altijd al interesse betoond voor wat er buiten ons landje aan de hand is, maar buiten het Kaaitheater, het Klapstuk en enkele ad hoc-festivals is deze interesse altijd eerder...waar vroeger 'onze' jonge kunstenaars met open mond stonden te kijken naar wat het Kaaitheater of het Klapstuk vanuit het buitenland op het podium brachten, zouden de Vlaamse kunstencentra nu hetzelfde

Nr. 31, September 1990 • Frank Peeters • Van werkplaatsen en kunstencentra
Wat mij stoort is dat kleinschaligheid bij wijze van spreken opgedrongen wordt...Wat de internationale scène betreft, wil Vooruit vooral de nog niet volledig volgroeide gezelschappen ontvangen; Vlaanderen is te klein om twee Singels te hebben...1982) Foto Herman Sorgeloos tussen een cultureel centrum met een voor-elk-wat-wils programmatie en een kunstencentrum in. Door de vrij grote eigen inkomsten is Vooruit niet echt arm, maar door de te

Nr. 31, September 1990 • Hildegard De Vuyst • Een lege plek om te blijven
De overheid faalt dientengevolge al 15 jaar lang tegenover wat zich in de marge van, of laten we liever zeggen, buiten het decreet afspeelt...Allemaal hebben ze, in mindere of meerder mate, de een al wat later dan de ander, en zonder dat dat ooit als taak gesteld was, jong talent opgevangen waar de overheid tekort schoot...Deze alliantie met artiesten, waarbij produceren en presenteren keerzijden zijn van éénzelfde medaille, van éénzelfde artistieke filosofie, dat is allicht het weinige wat deze centra met elkaar gemeen

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Er is niet meer dan wat er is, dan datgene wat er gebeurt zonder bekommernis omtrent toeschouwer of theatrale waarde...Bovendien legt Brown heel wat speelsheid en soms zelfs wat lichte spot in haar werken...De kunstenaar wordt geconfronteerd met wat hij gemaakt heeft en met wat dat bij de toeschouwer aanricht, en dat noopt hem vaak tot nieuwe reflectie over zijn werk, en tot aandoenlijk eerlijke

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Zo ook Jan Decorte die daar allemaal volstrekt zijn kloten aan veegt en zich met een kamikaze love me or leave me mentaliteit verder bedient van slapstick om gezegd te krijgen wat hij te zeggen heeft...integendeel : zij deelt de reprimandes en klappen uit (En dat is al heel wat anders dan in de Aids-trilogie). Wat 'spelen' betreft wordt zij alsmaar sterker en is Decorte meestal op achtervolgen aangewezen...Wie denkt dat dit puur improvisatie en geklungel is, dat ze daar maar om het even wat doen, vergeet dat hij/zij ook met regisseur Decorte te doen heeft, no sweat

Nr. 33, Maart 1991 • Caroline Derycke • Hervormingen Hoger Kunstonderwijs
macht, wat remmend werkt op de functionering van deze instellingen...Een ander verschijnsel is het on-staan van alternatieve opleidingen (de Kleine Academie, de Dansacademie, het schooltje van Jan Decorte) en er is het fenomeen dat regisseurs graag met ongeschoolde

Nr. 33, Maart 1991 • Luk Perceval • Theatermaker en criticus
Voor wat het fenomeen bekwaamheid betreft, bieden beide partijen - artiest en recensent - inderdaad heel wat stof tot pikante anekdotes...Gelukkig beschikken we in dit taalgebied over enkel integere en vakbekwame critici die niet alleen het doodse theater te lijf gaan, maar er tevens voor gezorgd hebben dat mensen als Decorte, Bogaerts...Wat met de onbekwame recensent of hij die de regels van de integriteit overtreedt ? De onbekwame is waarschijnlijk onbekwaam omdat hij zijn eigen onbekwaamheid niet beseft; daaraan valt dus weinig te

Nr. 34, Juni 1991 • Pieter T'Jonck • Rome / Over theatraliteit
Het theater verheerlijkt de stad, het getheatraliseerde Rome verheerlijkt de wereld". Wat gethea traliseerd wordt doet er daarbij niet toe - Rome is de absolute smeltkroes van werkelijk alles, en...Jullie kijken naar iets wat al lang niets meer betekent, zegt hij, in ettelijke afleveringen...Hij rakelt deze traditie op, maar zonder haar grandeur, zonder leven, als een ijsgekoelde weerschijn van wat eens was

Nr. 36, December 1991 • Willy Thomas • Iemand graag zien
recenseert: "Decorte blundert - hij heeft geen argumenten, onttrekt zich aan iedere opinieverklaring, onttrekt zich aan iedere 'zaak', ieder 'doel' waarop je hem zou kunnen vastpinnen...Decorte om dit uur nog in zijn nestje ligt en dat Lamers op dat uur meestal achter de computer zit en dat door de eeuwen heen allen die ooit het pubhek in de ogen hadden gekeken niet uit hun graf zouden...Als je aan Decorte vraagt wat het pubhek dan wil dan antwoordt hij "Hetzelfde wat ik wil: iemand graag zien

Nr. 36, December 1991 • Inhoudstafel
Wie of wat draagt er de sporen van hier in Vlaanderen...En wat met de jongste generatie van theatermakers die zich al tastend een weg zoekt tussen de grote structuren enerzijds en het compromisloze kleinschalige werk anderzijds...Verder in dit nummer: Willy Thomas over Jan Decorte

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • editoriaal /De wilde loop van de wereld
Ik citeer de vertaling van Jan Decorte die in het allereerste Etcetera-nummer (januari 1983) verscheen...Maar daarmee weet hij nog niet wat hij wel moet doen...Het is zijn taak alert te blijven voor wat er aan belangrijks op de Vlaamse scènes gebeurt

Nr. 38, Mei 1992 • An-Marie Lambrechts, Erwin Jans • Ignace Cornelissen
Cornelissen: Oorlog was een bewerking van Wat kost het ijzer van Brecht...Het Gevolg is opgericht vanuit mijn noden om theater te maken en daar werken mensen die weten wat ik nodig heb om comfortabel te kunnen werken...De acteurs waren meteen weg met wat ik wou, namelijk het licht ironiseren van die tekst waardoor je tot een nieuw soort van ritueel komt

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Decorte Dezelfde vraag - 'wat kan je je met de klassiekers permitteren...Behalve Steven Van Watermeulen (Tasso) en Tania Van der Sanden (Leonore van Este) hebben al deze mensen ooit iets met Decorte gehad, en ook Peyskens/Van Beirendonck zien hun Tasso als een testament...Waarbij het overigens de vraag is of de houding die Decorte tegenover het theater aannam (en aanneemt) dood is, dan wel of het een onzichtbaar geworden verworvenheid is. Maar Peyskens neemt Torquato

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Maar wat betekent het allemaal...Deze laatste betreedt de slaapkamer van de koningin, wordt op slag zo dodelijk verliefd dat hij zich even laat zien, wat tot gevolg heeft dat de koningin tot een razende wraakgodin ontaardt...het begrip Cultuur, iets dat aanspoort tot hoofdletters en al te vaak een makkelijk excuus is om niet verder te denken, erger zelfs, iets wat het volstrekte alibi is om verder geen lastige vragen te

Nr. 43, November 1993 • Tuur Devens • Van poppenkast tot figurentheater
Wat het danstheater betreft, moet nagetrokken worden in hoeverre dit zich liet en Sharmanka, rariteitenkabinet uit Sint-Petersburg laat inspireren door de...mogen stellen dat bij de (poppen)theaters in het buitenland heel wat (poppenspeltechnieken uit andere culturen gebruikt worden, zoals de techniek van het zwarte theater uit Oost-Europa, de Bunraku...Meneer, de zot en het kind van Jan Decorte lan Decorte + Cie Foto: Leo Von Velzen Her body doesn't fit her soul choreografie I regie: Wim Vandekeybus muziek

Nr. 46, Januari 1994 • Fred Six • De kaap genomen
De onvermijdelijke beperkingen van haar werk in acht genomen, is Van Kerkhoven zeker geslaagd in haar poging om "de evolutie van een gedachtengoed" wat te verhelderen...aan bijdragen van Isa Voss (over de expressie van de dans), Teirlinck (zijn "tien preliminaire stellingen"), Tindemans (over T 68), Brulin (over naïef theater), Decorte (over de zin van het theater...recensiewezen, rol van de vrouw...), wat het leesavontuur hoe dan ook herleidt tot het nemen van steekproefjes

Nr. 47, December 1994 • Freddy Decreus • Hugo Claus en de mythe van de...
Wat Heraclitus ooit in een loze bui gezegd heeft 'Panta rhei' en daarmee de start heeft gegeven voor een soort relativerende filosofie, is inderdaad uitnemend op Claus toepasbaar...Wat het hedendaagse theater de mens te vertellen heeft is in elk geval niet zo bijster hoopgevend; vandaar de verontrustende opkomst van een nieuw soort politiek theater, de waardenloosheid en...Samengevat komt dit vaak neer op het opvoeren van verhalen die niet populair kunnen zijn, omdat ze alles wat wij hiertoe als onze identiteit beschouwden problematiseren en dus pijn doen aan de