Archief Etcetera

1009 document(en) met "WEL OOK NIET" • Resultaten 1001 tot 1009 worden getoond

Nr. 71, Maart 2000 • André Lepecki • Wakker worden!
haar binomische dialectiek is dit een heldere, op zichzelf al choreografische tweesprong, maar ook een keuze die vergiftigd is: je weet dat als je er niet in slaagt de uitdagingen van dit werk echt...Hij zou ook moeten bedenken dat de bedoeling van het werk van Bel niet zozeer ligt in het opstellen van verbodsbepalingen, maar eerder in het onthullen van de complexe implicaties die simpele...Ik ben niet zozeer geïnteresseerd in de verkondiging van het nieuwe, als wel in de manier waarop The Last Performance - in een bijna Benjaminiaanse 'illuminatie' - de tot op heden 'onhandelbare

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
Als De vrouw van de Ganges niet was geschreven, zou India Song dat ook niet zijn...vergeten'. 'Het verschil, tussen het tolereerbare en het ontolereerbare, zou moeten terug te vinden zijn in de sensibiliteit van stemmen 3 en 4. Het is niet zonder bezorgdheid dat stem 4 stem 3 informeert, ook...India Song, p. 5) Niet zozeer de herinnering dan wel het herinneren maakt het onderwerp uit van Duras' aanhoudende zoektocht naar een adequate vormgeving

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
helemaal niet...Deze ontdekking gebeurde niet onmiddellijk...Niet alleen in het repetitieproces, maar ook tijdens de voorstelling en vooral tijdens gesprekken met het publiek na de voorstelling, mensen die ze vijf jaar geleden ook hadden gezien

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
De vraag is echter niet of het kijken al dan niet doorkruist wordt door o.m...Was 'het' gebeuren niet elders, was 'het' niet ginder...De huidige crisis van de representatie voltrekt zich dan ook niet bij gebrek aan beelden, maar bij een (tijd- en plaats)gebrek om ze te laten nazinderen en te ver-beelden

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
De opbouw van een 'repertoire' binnen de danskunst is dan ook niet gemakkelijk...het horse-phenomenon: op hun terugweg trachten paarden altijd in de 'footprints' van hun heenweg te lopen, ook al is dat niet de kortste weg terug...Ik realiseerde me dat ik niet alleen op dezelfde plaats was, maar ook dat ik op het punt stond dezelfde sprong te maken

Nr. 71, Maart 2000 • Rudi Laermans • 'De zintuigen bedriegen nooit'
Aan de kunsten valt dus al lang geen waar weten meer te onttrekken, ook niet omtrent zoiets als het menselijk lichaam...Het is daarom allicht zelf ook niet meer dan een bezinksel van vroegere indrukken, van voorbije belevingen die soms wel, vaker niet bewust werden gepercipieerd...Het zintuiglijke geheugen ontstaat door herhaling, gewenning, 'drill' (de sociale psychologie heeft daar een wat duurder woord voor: 'contactconditionering'). Of juist ook niet, want er bestaan ook

Nr. 71, Maart 2000 • Loek Zonneveld • Wiseguys & Mariken
als ontlading) werd daardoor bijna een anticlimax: wij kunnen het ook niet helpen, klappen is nu eenmaal de code, maar het liefst zou je momenten uit hun (letterlijk) verschrikkelijk mooie verhaal nog...En als het aan mij ligt zal het ook altijd zo blijven...Mariken is een eigenwijs kind van haar tijd, ze vraagt en handelt en leeft volgens het eenvoudige principe: wie wil dat de wereld blijft zoals ze is, die wil niet dat ze blijft

Nr. 71, Maart 2000 • Erwin Jans • De honden van King Lear
De theateressays van Jürgen Pieters zijn boeiend en intelligent, vindt Erwin Jans, maar gaan ze wel over theater...De bedenkingen die ik bij de bundel wil formuleren, gaan dan ook nauwelijks over wat er staat maar veel meer over wat er niet staat...En de auteur heeft dat ook zo aangevoeld

Nr. 71, Maart 2000 • Pieter T'Jonck • Spelen met gebouwen
Met enige vertraging tegenover de museumboom kan je nu, ook in ons land, een ongeziene bouwwoede in de theaterwereld vaststellen, die niet ogenblikkelijk verklaard wordt door een grensverleggende...Gebouwen 'praten' immers niet uit zichzelf (en voor zover ze dat iconografisch gesproken wel doen, zijn we meestal niet in staat dat programma af te lezen) maar blijken, zoals gezegd, vaak in staat...Het zegt iets over de sensibiliteit van een theatermaker die zichzelf niet wil herhalen, maar steeds op nieuwe wijzen wil blijven spelen met de elementen van een voorstelling, ook de ruimte dus