Archief Etcetera

1128 document(en) met "‘Wat" • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 5, Januari 1984 • Theo Van Rompay • Off-off-Antwerpen: De zelfstudie van Guy Cassiers
Labiele elementen De Ontmoeting leverde bijgevolg een geforceerde spanning op tussen wat er gebeurde en het kader waarin dat gebeurde...Wat betekent dat nu voor je volgende produktie, De Cementen Tuin (Ian McEwan). Heb je relevante conclusies te trekken uit De Ontmoeting...Ik heb soms de indruk dat er angst is voor wat daarbuiten gebeurt

Nr. 5, Januari 1984 • Paul De Bruyne, Luk Van den Dries • Karel Poma in de aanval
aanwezig zijn, wat een soort band kan creëren) een kwaliteitsvermindering zou veroorzaken...Ik heb al heel wat theaterdirecteurs over de vloer gehad die mij kwamen zeggen, u moet het mijne meer subsidiëren en doe er maar wat af bij die en die...werkt het theatersysteem dan toch veel slechter dan wat hier de overheid doet

Nr. 5, Januari 1984 • Johan Wambacq • And now for something completely different... Radeis...
Ik kan me niet herinneren dat de Radeizen in hun shows ooit wat anders hebben gedaan dan mekaar 'kloten aftrekken'. Alleen met dat doel voor ogen gaan ze bijwijlen een zeer tijdelijke solidariteit aan...Hooguit schikken zij een en ander zo dat de wanorde duidelijker beschrijfbaar zou zijn en dat is wat Radeis op zijn bescheiden niveau tot nu heeft gedaan...Je geeft geen zin aan het leven, het voltrekt zich en bedenk achteraf maar wat de zin is van wat zich aan jou voltrokken heeft

Nr. 5, Januari 1984 • Johan Thielemans • Bob Wilsons theatermarathon the CIVIL warS
Deze wordt gekenmerkt door wat ik graag 'een radicale onschuld' noem...Hij kijkt dus niet over zijn schouder om te zien wat verantwoordelijke mensen erover denken, hij schakelt het Uber-Ich uit, en gaat spelen als een kind...Vraag niet wat er gebeurt, nog minder wat het betekent, maar het gebeurt en laat in de herinnering een lang spoor na

Nr. 5, Januari 1984 • Inhoudstafel
En wat is er aan de gang bij KNS Antwerpen

Nr. 6, Maart 1984 • Johan Callens • Van schandaalauteur tot didacticus: De zomer van...
Uiteraard keren in de tweede reeks heel wat vroegere thema's terug (zoals gevangenschap, krankzinnigheid en de dood-in-het-leven) alsook het gebruik van schokkende beelden...Ten tweede begint Bond nu zelf de eerste produktie van zijn stukken te regisseren wat wijst op een toenemende drang om zijn werk te verklaren...De belichting (Jos Mahu) had nochtans gezichten of handen expressiever kunnen maken; spijtig genoeg zorgde ze enkel voor wat mooi gekleurde achtergronden en warme overgangen tussen de scènes

Nr. 6, Maart 1984 • Bart Patoor, Paul De Bruyne • Ceci n'est pas het Epigonentheater
Wat doet Het Epigonentheater meer dan pakweg de werelden van De Chirico (soms zelfs Magritte) of Bunuel/Dali op de planken transponeren...De ruimtebepalende attributen zijn in hun details verzorgd en accuraat alsof het precieze weergaven zijn van wat buiten bestaat...Maar tot wat zou ik niet weten

Nr. 6, Maart 1984 • Pol Arias, Johan Thielemans, Marianne Van Kerkhoven • OMTRENT WALTER T.
Laat het publiek maar uitmaken wat goed is en wat niet...Wat we vooral van hem geleerd hebben was het inzicht dat elke tekst een spelontwerp is, en het belang van de methodiek in het theaterwerk...Wat ik vooral van hem geleerd heb - ik was ook drie jaar zijn leerlinge in de Studio - is doorzettingsvermogen en observatie

Nr. 6, Maart 1984 • Pol Arias, Johan Thielemans, Marianne Van Kerkhoven • TILLEMANS
Dat was wat de meesten probeerden, maar dat was een misverstand...Wat is dat 'volkstheater' ? Het heeft met stukken te maken die thema's aansnijden die sterk genoeg zijn om de mensen te treffen, die recht naar het essentiële gaan...Wat ik later van Zadek heb gezien, bevestigde mijn overtuiging dat het juist was om voor de kleine man De Parochie van Miserie en De Droom van Zotte Rik te maken

Nr. 6, Maart 1984 • Inhoudstafel
het imago mee van een wat zweverige mystiek

Nr. 6, Maart 1984 • Jef De Roeck • K R O N I E K
Daarom wachten wij met steeds groter wordend ongeduld op nieuw groot akteursteater dat aan de akteur teruggeeft wat een soms al te opdringerig regieteater hem ontnomen heeft: zijn akteertalent...Wat bijvoorbeeld Bea Du-chateau (in de rol van Judith Clasters) op het meest aangrijpende moment - de bekentenis - presteert zouden niet veel professionelen haar nadoen...En wat méér is: doorgaans zijn het herkenbare individuen» waarvan men de karaktereigenschappen kan aflezen uit hun manier van zijn

Nr. 6, Maart 1984 • Marianne Van Kerkhoven, Paul De Bruyne, Jan... • K R O N I E K
Bogaerts is wel geslaagd in het bereiken van een grote snelheid in het vertellen en spelen; iets wat een vaudeville nodig heeft, maar wat men in Vlaanderen (en dan nog via een Duits auteur...onverstaanbaar . Met wat men overhoudt wordt niets begonnen, wordt niet opnieuw gestructureerd tot iets wat meer betekenis heeft dan wat acteurs daar aan subjectieve beleving mee verbinden...Hij schrijft op wat hij ziet, wat hij denkt, bedenkt

Nr. 6, Maart 1984 • Jef De Roeck • Jef De Roeck
Hij beschrijft niet wat hij heeft ervaren, zijn zintuiglijke indrukken van zien en horen, en de weerklank daarvan in zijn gemoed...Tien jaar of wat geleden waren de meeste critici mannen van middelbare of oudere leeftijd...Een aantal theatermakers en lezers ergeren zich daaraan: "Wat weet die jonge snaak van het leven, en van theater

Nr. 6, Maart 1984 • Marianne Van Kerkhoven • In het teken van de recuperatie
Mannelijke' monologen handelen over alles en nog wat...Tijdens de voorstelling: een paar wat oudere vrouwen in het schaarse publiek schijnen heel wat te herkennen ; ze sympathiseren duidelijk met de worsteling van dit personage dat 'om vrouw te worden...voorstelling nog moeilijk relativeren). De Gebroken Vrouw eindigt wél met een kluwen aan complexe vragen: een deur die opengaat op de toekomst en de angst voor wat daarachter ligt

Nr. 6, Maart 1984 • Johan Thielemans • Glittenberg, een geniaal scenograaf
Ik weet wat me hindert en wat iedereen hindert," schrijft Delvaux in het programmaboek...Een moment Wat kan men van Delvaux als operaregisseur zeggen ? Vooreerst dat hij blijk geeft van heel wat talent voor het toneel, iets wat hem zal geruststellen, want het was met een zekere...Daarbij is de operatie niet volledig gelukt door verkeerdelijk te hopen dat een wat extravagante inval meer betekenis zou opleveren

Nr. 6, Maart 1984 • Johan Thielemans • Concentratie op tegenspraak
Het toont, onder meer, dat Hegenscheidt een psychologisch verloop binnen de familiekring perfect kan simuleren, iets wat door de ingreep van Dehert en Gilis veel duidelijker is dan bij een historische...Hier wordt weggegooid wat onbruikbaar is, en duidelijk naar voren gebracht wat nog steeds werkzaam is. Het totale evenwicht is nog niet gevonden, want het verschijnen van een song als 'Mackie

Nr. 6, Maart 1984 • Geert Opsomer • Arca haalt Starkadd uit het museum
de klassieke retoriek, een passende overeenkomst veronderstellen tussen wat hij uitdrukt (ritme) en de manier waarop hij het uitdrukt (de uitdrukking/verwoording) of tussen de verwoording (dramatekst) en...Vele opvoeringen van De Gruyter werden afgesloten met een Vlaams lied (Klokke Roeland, Vlaamse Leeuw, enz...), wat erop wijst dat deze identificatiefunctie wel degelijk speelde...Het gedrag van de personages wordt symptomatisch voor wat we in de verwoording niet te weten komen

Nr. 6, Maart 1984 • René Swartenbroeckx • René Swartenbroeckx: DE LEGE CEL
Leo Wat zei hij ? Emma Hij vroeg me wat Johan tegenwoordig mankeerde, Leo Mankeren ? Er mankeert niets aan...Denkt ge dat ik nooit van mijn ouders heb gedacht: die ouwe zakken, wat weten zij van wat er in de jeugd omgaat...Deze drukt zijn hand op de plek waar hij gestoken is. Hij valt) Immi Wat heb je gedaan ? Kijk wat je hebt gedaan

Nr. 6, Maart 1984 • Paul De Bruyne • De tweede generatie in De lege cel...
Samen met wat Kopspel-mensen hebben ze een jaar gezwoegd aan een stoere-jongensverhaaltje: wat gebeurt er wanneer een Marokkaan en een Belg op hetzelfde meisje verliefd raken...Weliswaar is De lege cel een wat ouderwets well-made play, maar het publiek vindt die vorm niet uitgemolken...Wat bij een echte zestienjarige onredelijke, puberachtige koppigheid kan zijn, wordt hier te automatisch zelfbewuste volwassen keuze

Nr. 6, Maart 1984 • Ritsaert ten Cate • Ritsaert ten Cate
Frans was redelijk maar haalde bij benadering niet de razende dicteersnelheid van Lang, die het toen al verdomde om op Engels over te gaan, een taal die wat mij betreft tot een gesprek had kunnen...Dat levert al met al een ander beeld op dan de wat mysterieuze boekhoudkundige algebra opgetekend uit de mond van uw eigen culturele gezagsdrager, de heer Poma, in Etcetera van januari...Er is hoop want wat goed is voor Jacques Lang is goed voor de kunsten zo is gebleken