Archief Etcetera

219 document(en) met "HOOR ZE" • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Op zoek naar Patrice Chéreau
Ze is een overwinning en een nederlaag, en de catastrofe is nooit ver af...raffiné'. En inderdaad, een ogenblik later vergelijkt La Mole de koningin met de schone Diane de Poitiers van weleer, en wanneer Margot verdwenen is, roept La Mole uit dat ze een godin is en citeert hij een...Wulpse Margot, die op haar huwelijksnacht door haar koninklijke echtgenoot in de steek wordt gelaten, verklaart dat ze een man nodig heeft en verdwijnt in de straten van Parijs, waar ze een toevallige

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Een festival met kinderziektes
Ik weet dat Frie Leysen niet graag de spirituele dochter van Briers genoemd wil worden, maar waarom doet ze dit dan...Het officiële Hong Kong," hoor ik Frie Leysen nog op de radio zeggen, "wilde absoluut niet dat dit in het Westen getoond werd...Ofwel hadden de programmatoren de opvoering gezien, ofwel hebben ze het spektakel op zijn reputatie naar Brussel gebracht

Nr. 46, Januari 1994 • Wim Van Gansbeke • Portret van de recensent als provocateur
Alle verhoudingen in acht genomen zijn de leden van Thersites èn hun collega's niet-leden - en ik reken mezelf nog even tot beide categorieën - net als de schutspatroon onder wiens naam ze de...De recensent, hoor ik wel eens, stelt zich aan als de politie van de kunst...verpakt als blinde vinken en trek ze naar 't hiernamaals op: wie dorstig is moet drinken

Nr. 47, December 1994 • Johan Thielemans • Rijkemanshuis
Na afloop van de lange vertoning hoor je overal hetzelfde commentaar: het stuk vertoont grote gebreken, maar het blijkt interessanter te zijn dan zijn reputatie laat vermoeden...Maar later ontpopt ze zich, uit liefde voor haar man, tot de hardvochtigste werkgever...Scenograaf Jan Versweyveld heeft op het voortoneel een vierkante ruimte voorzien (een arena, een boksring) waarin de protagonisten binnentreden als ze aan de actie deelnemen

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
over/ er is geen huis mee te houden/ ze hebben de huid onderhuids vol/ bloedende vlinders zitten/ ze zitten onder de moerbeiboom/ en tellen de vleugels van insekten/ ze springen in vijvers die rood/ worden...Waardoor Herbeck blokkeerde, 'zot geleerd' zoals ze bij ons in de volksmond zeggen, en meer dan veertig jaar in een psychiatrische instelling doorbracht...Heel wat Vlamingen reageren echter erg stereotiep op dat Duitse: links trekken ze een zure bek, rechts beginnen ze erover te delireren

Nr. 49, April 1995 • Ludo Abicht • Zestig jaar vreemdeling
Dat wil zeggen: ze nemen de Witz niet au sérieux, en voor mij ligt dat anders...haar boek Woman on the Edge of Time beschrijft ze een maatschappij, waarin cultuur en cultureel erfgoed losgekoppeld worden van de etnische groepen die ze hebben voortgebracht...Ik heb collega's die heel precies weten wat ze doen, wanneer ze schrijven

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Volwassenen die met kunst, en dus ook met dans bezig zijn, denken maar al te graag dat ze controle kunnen uitoefenen op de verbeelding van jonge toeschouwers, omdat ze weten wat er in hun hoofd omgaat...En als ze er niet uitgevallen was, dan leefde ze er nog...Alleen al door de beeldcultuur waarmee kinderen en jongeren elke dag geconfronteerd worden, hebben ze daar ongetwijfeld geen moeite mee, zolang ze niet voor een onoverkomelijke taalbarrière komen te

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Daardoor lijden ze aan 'ego-building': 'Ze willen niet afgaan voor hun collega's.' Yves Desmet stelt het op deze manier: 'Zowel in stijl als in toonzetting moeten recensenten uit dat...Maar, zo zegt ze: 'Ik blijf vechten tegen de boze wolf van de vervlakking en ben bovenal geïnteresseerd in de mens die iets maakt...Ze betreurt het dat het tegenwoordig een toevalstreffer is wanneer je in Het Laatste Nieuws nog een recensie vindt, en dat veel recensies 'uit de losse pols' geschreven worden

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
Deze commerciële ingesteldheid speelt niet alleen mee in de selectie en presentatie van cultuur aan het publiek; ze is ook terug te vinden in de tijd die de criticus verwacht wordt te spenderen aan...Alleen, hoe realiseer je ze in combinatie met een voortdurende strijd om te overleven...De goedkope Human Interest-aanpak motiveren ze vanuit een haast missionaire zending: meer mensen naar het theater krijgen

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ze hebben hun kaartje gekocht, of niet, in ieder geval zijn ze gekomen...Hij beticht ze van oppervlakkigheid - omdat ze niet leven, slechts op de hoogte zijn...omdat ze de arbeidsmoraal te hoog in het vaandel dragen

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Maar als je heel eerlijk bent, zijn ze daar maar gedeeltelijk mee bezig...Aan de ene kant fantastisch, aan de andere kant zou ik veel liever met ze in het avond-circuit zitten...Ik vind eigenlijk dat ze heel weinig fantasie hebben, maar voor mij hebben ze wel iets ongewapends

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Daardoor kwamen ze ook als acteur ongeloofwaardig over...Angels in America had ook zijn schoonheidsfoutjes, maar ik vind het een fantastisch dat je mensen een hele dag in de zaal kan houden zonder dat ze zich gegijzeld voelen... een gevoel dat je soms al...Gedisciplineerd zongen ze dwars door het luchtgeweld heen, al hoorden ze zichzelf niet meer

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
verzot op is? Omdat ze verzot is op haar eigen leugenachtigheid en niets van menselijke bezigheden is groter en fascinerender dan de leugenachtigheid op het toneel...woonkazernes die overigens helemaal niet zo lelijk zijn als je ze niet a priori lelijk wilt vinden en waar de geschiedenis heeft huisgehouden, je loopt daar enige tijd rond en denkt, na eerst verbijsterd te zijn...En ze heeft ze opgeschreven

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
met de realiteit van de toeschouwer en de repetitieruimte (Repetitie/1 1992). Samen met de bundeling Accidenten/1, roept deze ervaring bij artistiek leider en acteurs meer vragen op dan ze antwoorden...En natuurlijk zal je voorstellingen blijven maken die zo diep graven dat ze je afkeer voor de realiteit van het gezelschap, van het schouwburgencircuit en van het publiek dat al dan niet komt opdagen...Ik kom al snel tot andere gedachten wanneer ik hoor dat de renners unaniem besloten hebben om de zware bergrit van 237 km onder een brandende zon aan wandeltempo uit te rijden

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Ze werden geselecteerd, uitgenodigd om op een festival te komen spelen, en in die "minderheidsrapporten" kregen ze het vervolgens zwaar voor hun kiezen...Wanneer je maar van één soort theater houdt, hoor je niet in deze jury thuis...Ik heb begrepen dat ze het programma voor dit kleine en boeiende festival (waarmee de Nestheaters al in 1994 zijn begonnen) nogal hebben moeten bijstellen, toen de selectie van de Theaterfestival-jury

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Als je een voorstelling kunt gaan zien in het theater waarvoor ze gemaakt is, waar ze in première is gegaan, dan is de kans al groter dat de omstandigheden goed zullen zijn...Betty Schuurman speelde haar met een ongelooflijke energie - niet als de femme fatale, maar in een soort corset, waardoor je je afvroeg 'gaat ze er nu uit barsten of niet...Net als de andere acteurs wist ze telkens dat accent te vinden waardoor de tekst in een nieuw daglicht kwam te staan

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Bands die nog maar net begonnen zijn - eigenlijk hebben ze niet zo veel te vertellen, en kunnen ze amper een gitaar vasthouden, maar ze willen wel heel graag...Kunnen ze iets beter spelen, dan verhoudt het zich niet meer tot wat ze te vertellen hebben, gaan ze dingen verzinnen...Vaak, als ik mensen hoor praten, op straat, in cafés, snap ik helemaal niet wat ze tegen elkaar zeggen

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Dat het niet gaat tussen hun drieën, hebben ze wel door, maar ze verdringen het ook...Maar het gaat over ons, daarom kies ik dergelijke figuren: aan de ene kant zijn ze authentiek, maar aan de andere kant is er een knipoog naar hen...En of ze erin geloven of niet, voor hen is het duidelijk, en ze kijken geboeid verder

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Zelfs al zouden ze hun deuren opengooien, dan nog staat het jong talent niet te drummen om te worden opgenomen in een ensemble dat als verstikkend wordt ervaren...Onder de druk van haar omgeving zal ze geleidelijk de kracht uit haar vleugels slaan...Het bitterboos realisme dat ze onveranderd spuien laat zich zonder al te veel moeite ontwapenen tot een folkloristische farce

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Veel theatermensen in het Oosten en het Westen klagen erover dat ze ten laatste sinds de val van de muur hun lievelingsvijanden verloren zouden hebben...Ik voel me soms als een olifant in een porseleinwinkel wanneer ik hoor over de problemen van andere mannen met vrouwen, omdat ik - misschien bij gebrek aan sensibiliteit - daar niet ontvankelijk voor...Mijn excuses voor het handschrift; ze hebben mij een been afgezet en ik heb koorts terwijl ik u dit schrijf