Archief Etcetera

225 document(en) met "Ik-figuur Verschijnen" • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
De hoge stem van Willems (een stemgebruik dat ik nog niet eerder van hem gehoord heb) voert langs het formele naar een diep verinnerlijkt lijden...Priamus, en haar zoon Hector verschijnen ook in Troilus en Cressida van William Shakespeare...Troilus en Cressida, of de wereld waar ik niet wil zijn, maar de plek waaraan geen ontsnappen mogelijk is. Tot besluit, een liedje: Het bezig bijtje zoemt welgemoed, tot het zijn

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Dan kan ik ook vragen stellen...Ik heb er geen last mee dat een produktie slecht onthaald wordt...Eén keer heb ik wel eens willen reageren

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Populariseren' vind ik op zich een positieve term, hoewel ik tegen de excessen ben...Frank Heirman (GvA): 'Ik maak die koppen allemaal zelf, ik hou er erg veel van...Ik weet dat de medewerkers veel meer met de kunstenaars in contact staan dan ik die achter mijn bureau zit, hoewel ik ook wel geregeld in de zaal zit

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Ik loop rond, en dan zijn er bepaalde dingen die mij iets doen en waar ik van zeg: daar wil ik op doorgaan...Ik kies in de eerste plaats voor de mensen,' verduidelijkt Cassiers, 'niet voor wat ik hen al heb zien doen binnen het theater...Als ik naar theater ga, zit ik te vaak te kijken naar een regieconcept dat door acteurs wordt ingevuld

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Omdat ik een inleiding geef, bevind ik mij reeds vroeg in de zaal...Had ik de stukken in een andere volgorde gezien, bijvoorbeeld Ernst als laatste en Die Letzten vroeger, dan zou ik misschien Die Letzten nog wel goed gevonden hebben en afgehaakt hebben bij Ernst...Als ik zo eens terugblik op mijn theaterverleden, dan stel ik vast dat het Kaaitheater voor mij het meest verfrissende en aangenaamste theaterwerk levert

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd...Sterker nog, hoe meer ik achteraf over de achtergrond verneem (en die staat uitgebreid in het programmaboek verteld), hoe meer ik bewust niet wil weten, want dat weten vergroot mijn plezier op geen...dit verband moet ik denken aan dat wonderlijk moment, waarbij op twee ver uit elkaar staande stellages telkens twee acteurs zitten

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
Mannen worden hanen, vrouwen verschijnen als de maagd Maria of als Madonna, kinderen gedragen zich als lieftallige engeltjes of hangen de gehandicapte uit...Ik flirt eerder met betekenissen dan dat ik ze probeer op te dringen', zegt Alain Platei (Etcetera, 46, okt.94). Indien er al een statement moet gezocht worden, dan wel op de eerste plaats

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Ik kan niet meer', zijn haar laatste woorden...Zijn personages verschijnen als verzamelbekkens waarin uiteenlopende idiomen samenvloeien tot een ge- kunsteld allegaartje...Wie - zoals ik - het vroegere, ophefmakende theaterwerk van deze regisseur slechts kent van horen zeggen vraagt zich vandaag al eens af waar die spirit gebleven is. Maar het vuur was pas echt

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
Ik heb hem keer op keer opnieuw gelezen voor ik naar het volgende tekstdeel overging...dit verschijnen en verdwijnen ligt de problematische kern van de danskritiek (en van de choreografie), want daarin ligt het element dat het mogelijk maakt te zeggen: ik ben aan het dansen, ik zie dans...ik kan dans zien, ik ben over dans aan het schrijven

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter T'Jonck • Peter Brook en de materialiteit van Becketts...
objectrelaties, nvdr) tussen het ik en de ander in het geheel niet tot stand dan worden substituutrelaties gecreëerd met zelfgeschapen, gefantaseerde en in het bewustzijn geïnternaliseerde objecten...onbegrip waar deze teksten bij hun verschijnen op stuitten...Tastbaar verlies Ik geloof dat Peter Brook als een van de weinigen deze uitspraak van Beckett op zijn volle draagwijdte heeft weten in te schatten toen hij in 1968 in The empty space in het

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Toch een luisterstuk dus (al heb ik de opvoering in Salzburg niet ge- zien waar dezelfde Jessye Norman geregisseerd werd door Bob Wilson, en dit met groot dramatisch...effect, hoor ik zeggen...Legeraanvoerders verschijnen vervolgens te paard

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Gehuld in mijn kunststof oranje Yamaha-jack (als ik meer gefortuneerd was: een WLT-setje natuurlijk) nestel ik me voor de beeldbuis, gereed voor een interstellactische ruimtereis met Buck Rogers...Wat zij gemeen hebben is dat bij hen allen de dansers als onbetrokkenen ten opzichte van hun omgeving verschijnen...Van buiten gezien mag dat als zodanig verschijnen, maar in werkelijkheid vinden voortdurend uitwisseling en beweging plaats

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
doet verschijnen' aldus Louis Marin in Le Portrait du roi...Ik dacht dat wij onze lichamen voelden, constant, onophoudelijk...Het is ook precies dezelfde techniek (het opdelen van de werkelijkheid in 'idées claires et distinctes') waarmee René Descartes (die, voor zover ik weet, geen balletverleden had, maar wél in het leger

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
helemaal te laten verschijnen...De subtiele balans tussen verschijnen en verdwijnen van de dans als figuur, dat stond hier naar mijn gevoel op het spel...Het is een radicale, en tegelijk vederlichte voorstelling van een moeilijk probleem: dat alles wat we zo graag willen laten verschijnen - in zijn hele gedaante (maatschappelijk, artistiek, ideologisch

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
Ik zie geen andere motivatie dan een missionair-educatieve of commerciële: 'we moeten eens iets met dans doen voor kleuters'. Met liefde voor dans of voor danstheater heeft dit echter weinig te maken...En ook het spel van verschijnen en verdwijnen in de coulissen, het wisselen van belichting, het optrekken en neerlaten van decorstukken fascineert hen mateloos...Naast de simplistisch-moralistische behandeling van 'fantasie' als thema, stel ik me vragen bij de vanzelfsprekendheid waarmee de 'magie' van het theater als medium gekoppeld wordt aan een

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Marianne Van Kerkhoven en Pascal Gielen spraken met Annie Declerck Als ik terugkijk op wat ik allemaal heb gedaan en hoe ik daartoe gekomen ben, kom ik steeds weer uit bij mijn vader (Richard...Toen al fantaseerde ik dat ik daar later zou werken...Ik reisde in de jaren '50 wanneer ik kon naar Oost-Berlijn om de voorstellingen te zien van het Berliner Ensemble

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
Het volstond blijkbaar om zichzelf onophoudelijk te pijnigen met de pertinente vraag 'wie ben ik wie ben jij wie zijn wij wie wie' (het motto van het stuk) om in reddeloosheid te eindigen...Doordat ze zich in het midden van de chaotische realiteit begeven waar een waardeoordeel niet langer mogelijk is, verschijnen de acteurs integendeel als handlangers van - beter nog: als medeplichtigen...verslaafd, de ander een mislukt schrijver - elkaar gepassioneerd te zoenen ('Ik hou van je / Ik ook van jou / Ik wil een kind van je / Ik ook van jou). In de extreme verdichting van de conflicten en de

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
dat Dirk Opstaele 'choreografeerde' bij Feria Musica, en nog meer werk dat ik de jongste seizoenen zag, vaak in tenten of in openlucht, gebracht door groepen die zich veelal 'circus' noemen...Paarden verschijnen als symbolen van vurig verlangen en vrijheid...Acrobatieën worden getoond, en ik geef toe, het zijn zeer knappe lichamelijke kunstjes, maar die zag ik ook bij al de andere beschreven producties

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
verschillende, achteraf vaak postmodern genoemde sensibiliteit (ik zinspeel uiteraard op een ander bekend opstel van Sontag, Towards a New Sensibility, dat in de initiële discussie over het postmodernisme een...geheel van principes dat het daadwerkelijk ongeplande ook als zodanig laat verschijnen en articuleert...Altijd wordt de kijker mee in het spel betrokken, via beelden die hem tegelijk geruststellen ('ja, dit ken ik van ergens') en verbazen ('maar wat zie ik dan toch!?'). 2. Ongemerkt heb ik Meg

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
En dan wil ik het niet enkel hebben over de koningsdrama's die op stapel staan bij de Blauwe Maandag Cie, maar ook en vooral over de manieren waarop theatermakers als Christoph Marthaler, Arne Sierens...Geschiedschrijving van het theater, theater als geschiedschrijving Net op dit ogenblik verschijnen er een hele reeks werken die de geschiedenis van de podiumkunsten onder woorden proberen te