Archief Etcetera

332 document(en) met "KENT JE" • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 29, Maart 1990 • Rob de Graaf • PAVLOV
En hij zegt: wat heb je toch ? Je kijkt soms zo bedrukt... y Hij zegt : Is er iets waarnaar je verlangt ? x Iets wat ik had moeten doen ? Je zegt soms zo weinig terwijl ik weet dat je...Weet je nog...", zeg jij, "weet je nog waarmee je begonnen bent V En je gaat door, je geeft zelf het antwoord en ik luister en ik weet dat het waar is wat je zegt...Je bent gaan spelen, niet om een ander te zijn maar om iemand te zijn, om te laten zien dat je er was - en omdat je dacht dat je wist wat je vond van de wereld en dat het allemaal anders zou kunnen

Nr. 29, Maart 1990 • Luk Van den Dries • PAVLOV
Dat maakt je bewust van het rare maatschappelijke isolement waarin je als kunstenaar altijd verkeert...Het is anders om voor je eigen groep te schrijven dan voor mensen die je niet kent...Bij het schrijven hou je daar rekening mee, ook met de acteurs die het zullen spelen, je schrijft ze naar de mond

Nr. 29, Maart 1990 • Erwin Jans • DE AANTREKKINGSKRACHT VAN ZWARTE GATEN
Bij al je leenmanplichten, hoor naar me Omdat je ons onze eed wou laten breken -Iets ongehoords- en met misplaatste trots Je tussen ons besluit en onze macht drong Wat onze...Vijf dagen gunnen wij je om te zorgen Voor wat je tegen 's werelds nood beschut; Om op de zesde je gehate rug Ons rijk te hebben toegekeerd : tien dagen En je verbannen lijf...Wij gunnen je vijf dagen om te zorgen Voor wat je tegen 's werelds nood beschut Om op de zesde je gehate rug Ons koninkrijk te hebben toegekeerd

Nr. 29, Maart 1990 • Dirk Lauwaert, Bart Philipsen • Theaterfotografie
Het is alsof je de criticus maar zou toelaten één enkel kwalificerend adjectief te gebruiken en hem verbieden het door een tweede te nuanceren...Neemt hij het beeld nog iets breder dan krijg je de zaal erbij...Neem je het beeld nauwer dan verlies je de coördinaten van het scènebeeld zelf en begint de fotograaf onherroepelijk te interpreteren

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
Bij momenten echter heb je de indruk dat je op weinig relevante clichés zit te kijken...Doordat je als toeschouwer van zo dicht 'binnenkijkt', ben je je veel sterker dan bij andere theatervoorstellingen bewust van het voyeurisme...Weglopen ! Dit is precies een dorpje van Galliërs; als je buiten de verste paal gaat, ben je al gezien

Nr. 30, Juni 1990 • Elvis Peeters • Het Uur van de Aap
Je moet haar eerst kapotslaan en zien welke stukken ervan je kan gebruiken om haar toch nog zo volledig mogelijk in je leven op te nemen...Maar het wordt anders als de dood er zich mee gaat bemoeien en je iemand kent die in zo'n graf ligt...Je kan de schoonheid niet ruiken, je kan ze niet voelen, je kan ze niet smaken

Nr. 30, Juni 1990 • Erwin Jans • Het Achterland van het theater
De kunstenaar als kind, clown, als eeuwige thuisloze die voortdurend rondhangt waar mensen zijn, maar temidden van hen zijn plaats niet meer kent...De voorstelling formuleert een eerste aarzelend antwoord op vragen als : hoe hou je als theatermaker de scène open voor het heden ? Hoe laat je het "daarbuiten" van de wereld inslaan in het...hierbinnen" van scène ? Hoe betrek je als acteur een dergelijke ontwikkeling in je acteren ? Hoe kan de scène in het aangezicht van een plots totaal veranderd wereldbeeld nog actualiteit, i.c

Nr. 31, September 1990 • Gunther Sergooris • HET SPOOK VAN DE OPERA
Met de stem heb je lijfelijke voeling als je ervoor schrijft...Je hebt de illusie dat het een instrument is dat je heel goed kent, alleen, als een zanger een frase vertolkt, verschilt het resultaat sterk van hetgeen je beoogde...Wat je voor die zo vertouwde stem bedenkt, blijkt in de realiteit voortdurend aan je controle te ontsnappen

Nr. 32, December 1990 • Luk Van den Dries • De man, hij wankelt
Relaties ten slotte in de omschrijving en plaatsbepaling van het werk : om de eigenheid te benoemen ben je nl...Je gaat niet naar BMC om het repertoire dat ze spelen, maar omwille van theatergehalte en -gestalte die via de behandeling van het tekstmateriaal bereikt worden...de understatement voor de gore platheid : "Ik heb je bij je kloten, kampioen ! Ik hoef geen tweede keer

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
De gemaakte aankondiging doet je onvermijdelijk een samenhangend verhaal verwachten dat je stapsgewijs, over een periode van 20 jaar, van het ene punt naar het andere zal leiden : van de nerveuze...Voor hem is "het voelen van de lucht tussen je vingers en in je oksel" essentieel; het is belangrijk een poosje niet te denken, niet te begrijpen, en zich open te stellen voor datgene wat je van de...Mijn logisch argument daartegen is : als je zelf stom bent, hoe kun je dan ooit iemand intelligent spelen door alleen maar jezelf te zijn ?" Sean Connery in een interview in Knack, 22/08/1990

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
MASSAMOORDENAAR Ken je dat gevoel, dat je je, na ieder woord dat je zegt, nog eenzamer voelt ? Laatst het woord zakaanzetstaaltje, dat is iets draagbaars om messen mee te slijpen...Zit ik met een vriend aan tafel, komt er zo'n joviaal type langs, je kent dat wel: hallodelo enzo, zegt die vriend : weetje wat het met jou is ? A - eigenlijk heb je altijd al het liefst een...van hun ogen je niet zou aanstaan en aan wintertenen en D -je drinkt te veel en daarom dreigt je vriendin voortdurend je te verlaten

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Als je buitenkomt, weet je niet wat het geheel was dat je gezien hebt...Alleszins stop je even met nadenken wat dit nu allemaal betekent en probeer je gewoon te kijken naar wat er allemaal is. Een beetje zoals je als kind door één tekening in een stripverhaal eindeloos...Bij het einde van dit feest bleef je even op je honger zitten : je verwachtte meer

Nr. 33, Maart 1991 • Sigrid Bousset • Wim Vandekeybus : Lichamen in vrije val
Gevaar is niet alleen het direct tastbare risico van een steen op je hoofd, een diepe val die niet wordt ondervangen, een vermorzelende voet op je voet...Van mooi afgeronde, losstaande fragmenten is veel minder sprake in Les porteuses... : die voorstelling kent een begin en een einde, en wordt gedirigeerd door een interne compositielogica...Als kijker verlies je elke oriëntatie, je raakt van slag, je vindt geen ankerpunt

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
De dans die verhalen breekt Aanwezigheid / Betekenis Zeventig jaren dansfoto grafie bereiden je niet voor op de schok van danstheater-fotografie...De fotografie kent het bougé (de film eigenlijk niet), de fotografie is in staat averechtse keuzes te maken in het verlengde van de averechtse strategieën van het scenische gebeuren zelf

Nr. 33, Maart 1991 • Waldemar Kamer • Peter Brook
Zo ongeveer als een kok die constateert dat zijn omelet gelukt is. Als je zo een stuk bereidt en alles zijn juiste vorm vindt, dan kan je het niet overdoen...Ik ben geen Wagneriaan - ik heb trouwens een hekel aan Wagner; ik ben absoluut geen voorstander van theater waarin je verzuipt in de emoties, maar ik heb evenzeer een hekel aan intellectueel theater...Ik ben er van overtuigd dat je, net zoals je op een bepaald moment naar de legende, de mythe, de traditionele landen toe moet, omdat daar een rijkdom te vinden is die niemand kent, je op een ander

Nr. 34, Juni 1991 • Heiner Müller • Bloed in de Schoenen
Leg je hand over je ogen, broeder...De Middeleeuwen van Pina Bausch zijn die van Brechts KINDERKRUISTOCHT met de zwerfhond, die alleen nog de weg kent, sinds God, omdat zij zelfs hem de huid verbrandde, het masker van de categorische...Na het theater zonder tekst, van Zadeks HAMLET tot Steins ORESTEIA, om maar twee gouden kalveren te noemen waarbij je tijdens gelukkige momenten het horen vergaat, een nieuwe taal in het theater

Nr. 34, Juni 1991 • Pieter T'Jonck • Rome / Over theatraliteit
Rome / Over theatraliteit is een bijzonder goed gedocumenteerd, en op een elegante manier geformuleerd, zodat je het leest als een goed historisch essay...Het provocerende van de tekst wordt je pas na lezing duidelijk : Verschaffel dwingt je te constateren dat de vorm theater -zo die zijn bestaansreden nog niet kwijt is- in de moderne tijd toch...Je zou de hele moderne theatertraditie dan ook kunnen gaan schrijven vanuit de pogingen om aan het perspektief te ontsnappen, van Brecht over Cunningham tot het straattheater van de jaren '70

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris • Muziektheater dat niet stoort
Hij kent immers de deugd van de eerbied niet, nog zo'n typisch arische trek...Wagner : "Ehrfurcht -eine Tugend, deren Name selbst, seinem rechten Sinne nach, nur der Sprache jener ältesten arischen Völker bekannt ist (...)" Klingsor kent zijn plaats in het Wagneriaanse...Alleen al bij het zien van het decor voelde je dat de zaak verloren was

Nr. 34, Juni 1991 • René Eljon • Moeders
EMMA (op) heb je de melk weer over laten koken TIEN o wat een troep EMMA je moet ook niet weglopen je moet erbij blijven staan dat heb ik je al zo vaak gezegd je moet niet weglopen...dat heb je mooi gedaan hoor je ziet er bijna niks van, he han ? he, je ziet het bijna niet ? HAN niks je ziet er niks van TIEN misschien zijn die blauwe dan toch beter he ? denk je...TIEN moet je toch horen ze lijken wel dronken je hebt toch niet stiekem boven een flesje in je commode, he ? je bent toch niet dronken berta ? he ? op je feestdag BERTA nee zeg op

Nr. 35, September 1991 • Benoît Vreux • Boekbespreking
die zin is het theater van Kantor exemplarisch en is zijn Je ne reviendrai jamais ici een testamentaire produktie...Ook Barba besluit in zijn artikel: "We moeten de rol van de geschiedenis er bij betrekken, want de geschiedenis zelf kent zich geen rol toe". Dit dik nummer bevat eveneens artikels over