Archief Etcetera

227 document(en) met "KIJK HOE IK HIER ZIT." • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
De verbanden die je kunt leggen, de geschiedenis die je naar hier en nu kunt trekken zonder dat je daarom gaat 'actualiseren', want de tekst zelf heeft dat in zich: die drijfveren vind ik primordiaal...Een tekst doen zonder dat het moraliserend wordt, zonder dat je zegt: ik sta hier nu om jullie terecht te wijzen...De afspraken hoe we moeten gaan spelen of hoe de intonaties moeten liggen, hoe de mensen in de zaal of op de scène moeten staan, daar zijn we sowieso niet mee bezig

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
Hier kan je horen, zien, voelen, ruiken en zelfs smaken want de toeschouwers krijgen thee aangeboden...Wie nauwelijks tijd had om te kijken, werd hier subliem te kijk gezet...Gonnie Heggen creëert hier een aanstekelijk universum van jongeren die zichzelf in stand houden, zoals zovelen die moeten overleven in de stad

Nr. 42, Juni 1993 • Marleen Baeten • De verbeelding na de revolutie
tegenstelling tot sommige andere voorstellingen van Maatschappij Discordia wordt hier geen race gehouden tegen de tijd...verrukking, bij het droomblauw van een berg, of zelfs het geloof (ook zelf daarbij een gevoel) bij alleen maar het 'ik-hier'; andere kende hij weliswaar, maar zuiver en van een ideaalbeeld-karakter werden ze voor...John Berger, Stemverheffing) Het theater moet niet nog eens — zoals een nieuwsuitzending — tonen hoe de wereld in elkaar zit

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Maxwell Davies zit hier in de lijn van de klassieke Britse componisten zoals Purcell, waar een soort kritiek en commentaar op de tekst wordt gegeven door de muziek...Etcetera: Hoe zit het met de 'actie' in deze werken...Ian Burton: Eerst dacht ik dat Miss Donnithorne minder intensief was dan de Eight Songs, wat enorm gewelddadig is in elke zin van het woord, maar hoe meer ik Miss Donnithorne bekijk, hoe interessanter

Nr. 46, Januari 1994 • Pieter T'Jonck • De erotiek van een pas die danspas...
onbemiddelde waarheden naar boven ziet borrelen -, deze tekstselectie maakt ook in een oogopslag duidelijk in welk breed discursief veld dans vervat zit...leest, onderga je de ene aha-erlebnis na de andere, ontdek je onverwachte gezichtspunten, of zie je hoe hardnekkig bepaalde opvattingen over de generaties heen het denken over dans blijven kleuren...En het bestaan van zo'n tekstenbestand is precies de bestaansvoorwaarde voor een danskritiek die het ogenblikkelijke en subjectieve - ik vind het goed of ik vind het slecht - overstijgt

Nr. 47, December 1994 • Freddy Decreus • Hugo Claus en de mythe van de...
De innerlijke verminking De Clausiaanse versie van het wachten van Vladimir en Estragon in Getuigen (1952) toonde reeds hoe het paradijs verloren ging, hoe lust en geweld zich installeerden...Net zoals bij Moerman was ook hier de uitkomst van het verhaal ambigu: Claus zelf gaf ook hier geen pasklare antwoorden over de identiteit van Tijl, hij toonde de leugens en de manipulatie zowel van...Deze politieke tragedies spelen in 1994 (en ik reken Werner Schwab hier duidelijk bij) hebben een andere draagwijdte dan het politiek theater anno '68, het zijn statements over de cynische mens die de

Nr. 47, December 1994 • Tuur Devens • 10 jaar Theater Stap
Zij geven hun kijk op de wereld en stralen een gevoel van 'ik ben iets...Waarom wil ik per se theater maken, en waarom doe ik geen andere dingen...De extra dimensie die het acteren van mentaal gehandicapten aan de twee vorige produkties gaf, dat dieper gaande fluïdum, miste ik in deze creatie

Nr. 48, Februari 1995 • Patrick Allegaert • Jongeren, pop en theater
Wellicht is de eerder bestofte 'het gaat hier om echte, om serieuze cultuur'-visie en -praktijk hier debet aan...Patrick Allegaert «Je zit in de schouwburg als een soort gitaar, een twaalfsnarige en het hangt vooral van de uitvoerenden af hoe die snaren beroerd worden...Ik heb een gevoelige snaar, een verstandelijke, een sentimentele (wat zou ik graag méér willen janken in de schouwburg), een historisch-materialistiese, een (anti-)roomse, een leedvermakelijke, een

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Van de hele opvoeringstraditie van Claus heb ik weinig meegemaakt, om de eenvoudige reden dat ik te jong ben...Maar wat een stillistische evolutie die Claus hier heeft doorgemaakt: hij switcht van een schuchter naar een rondborstig register dat de literaire metaforen weelderig laat bloeien en een zeer...Een naturalistisch drama, zoals men het meestal betitelt, heb ik er niet in kunnen ontdekken

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
Ik denk hierbij aan de tekst Verborgen Agenda van Mark Deputter (Stuc, maart '95). De theaterprogrammator van het Stuc haalt hierin stevig uit naar een verkoopsdrang van theaterprodukties die naast...Kritiek spitst zich hier te zeer toe op één produkt en niet op een artistiek project...Hoe scherp de blik van de criticus ook is, zijn werk wordt pas interessant wanneer hij gaat vertalen, wanneer hij onthullingen doet die de rest op het eerste gezicht onwaarschijnlijk achtte

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Ik weet niet hoe dat komt...Zo in de trant van: als jij voor A stemt, stem ik voor B? Johan Thielemans: Ik heb nooit telefoontjes in die richting gehad, nee...Ik zie die voorstellingen wel in het buitenland, maar niet hier

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Ik schakel me rot als ik naar toneel kijk...Ik ben er mee bezig hoe ik zo goed mogelijk te pakken krijg waar dat god-verdomde stuk over gaat, waarom dat voor mij belangrijk is, hoe ik dat aan het publiek vertel, en hoe ik dat op de acteurs...Daarmee stuur je de acteurs het bos in.' 'En elke keer komt weer die fase: wat ben ik in godsnaam aan het doen?. Zit ik nou een toneelstukje te maken

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Ik doe hier geen uitspraak over hun artistiek doel, maar signaleer bijvoorbeeld wel dat de Vlaamse Opera statutair verplicht is om een operastudio op te richten...Ik stel hier het omgekeerde vast: een kunstencentrum zoals het Kaaitheater begint steeds meer kenmerken van een gezelschap te vertonen...Staf Pelckmans: Ik kijk meer naar de specifieke problemen van de startenveloppes in het teksttheater

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Ik weet niet of U er zich een idee van kunt vormen hoe rijk die adel wel was...Ik wil de antieke Griekse voorbeelden volgen, vooral Aeschylus; ook Shakespeare wil ik volgen...Ik heb zeker de psychoanalyticus niet willen belichten en betichten en ik heb al helemaal geen apologie van Freud willen schrijven

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Ik kijk alsof ik een radio geworden ben die van het ene station naar het andere getrokken wordt...Miranda tegen haar moeder: Als ik omlaaag kijk in de tubus van uw oog, Zie ik het lichaam van een akelige Assepoes Omhooggewerveld komen...Hoe zou ik later worden als ik zo oud zou zijn als zij, als ik ook op hoge hakken zou lopen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
regisseur kan niet anders dan, eens hij zichzelf in het spel brengt en te kijk zet, aftasten hoe het voelt om zijn eigen principes te belichamen...Het is, ik kan het niet anders benoemen, dans van iemand die een grondige psychologische zelfanalyse heeft gemaakt en die ervan uitgaat dat we hier, op dit moment met hem, niet over basics hoeven te...Hier wordt ons getoond hoe dubbelzinnig elke eerlijkheid eigenlijk wel is, hoe ze zichzelf te kijk zet en daar verantwoording voor moet afleggen en tegelijk aan haar paradoxale doortraptheid niets kan

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Ik haal dit citaat hier aan, in een reflectie op de redenen waarom (vooral Brusselse) theaters op dit ogenblik zo'n groot belang hechten aan hun aanwezigheid in en verbondenheid met de stad...Op een bijna exemplarische wijze toont het immers hoe graag we het maatschappelijk belang en de plaats van zowel het theater als de stad zouden willen aantonen, maar hoe moeilijk dat ons tegelijk valt...Daar is niets tegen, integendeel, maar het blijft wel een open vraag hoe sterk dit soort voorstellingen verankerd zit in de Brusselse realiteit

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Ik wil er hier trouwens even op wijzen dat Arabisch niet hetzelfde is als islamitisch...Daar zit een kern van waarheid in. Toch vind ik het spijtig dat er een breuk is gekomen na het Arabische Gouden Tijdperk, waarvoor de Andalusische periode symbool staat...Pierre Abi-Saab: Ook hier wens ik weer een onderscheid te maken tussen Tunesië en Egypte

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Wanneer ik te dicht nader -maar hoe dicht is te dicht...Twee jaar lang merk ik dat wat er politiek en cultureel aan de gang is - ook mondiaal - in Molenbeek eerder en harder aanwezig is. Alsof hier meer 'universeel menselijk gedrag' is dan ons lief...Hoe meer ik kijk, des te minder ik begrijp

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Er wordt te weinig nagedacht over vragen als: hoe leg ik een traject af...Ik begrijp dan ook dat Hugo De Greef ontslag neemt, maar ik wil hier wel onderstrepen dat ik dat heel erg vind...Kijk, ik heb een krantenknipsel bij me waarin Johan Thielemans (voorzitter van de Raad voor Nederlandstalige Dramatische Kunst) zegt: 'Er is veel gediscussieerd de afgelopen jaren