Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


308 document(en) met "Overal Maar" • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 35, September 1991 • Stefan Hertmans • Syberberg als Amfortas: een pastorale wonde
Dan plotseling komt Beethovens pastorale Zesde symfonie door de luidsprekers -hier wordt niet meer, zoals bij Thomas Mann, het humanisme van de Negende ondervraagd, maar die lieflijke Szene am Bach...geest in het westen, maar net zo goed van het verzet tegen de dictatuur aan de andere kant van de Oder-Neisse grens, - die ironie is afwezig...Edith Clevers weemoedige traagheid is alleen door dit besef verklaarbaar: Pruisen is een kinderlijk Arcadië in het hoofd van zeer vermoeide, maar daarom niet minder scherpzinnige geesten

Nr. 35, September 1991 • Pol Arias • Profiteren van de waarheid der dingen
Teatro O Bando Teatro O Bando is het enige Portugese gezelschap dat niet alleen te zien was in België, maar ook op tal van theaterfestivals over de hele wereld...Luis Miguel Cintra is ondertussen niet alleen de bekendste theaterdirecteur en regisseur in Portugal maar ook de bekendste acteur omdat hij de lievelingsacteur is van cineast Manoel de Oliveira...kennen maar twee theatergenies, Gil Vincente (1446-1537) en Antonio José da Silva (1705-1739). Buiten hen is er niet veel

Nr. 35, September 1991 • Sigrid Bousset • Gecanoniseerd experiment
niet meer interessant maakt; interessant is de acteur die zich kwetsbaar opstelt, zich niet verschuilt in een personage, maar zichtbaar is. Hij geeft niet iets aan, hij doet iets...Een ambivalente verdienste dus: experiment wordt gepopulariseerd, maar wat is experiment nog als het tot sjabloon verwordt, tot een nieuw cliché...Wat kon worden naverteld, de plot, is bewaard, maar wat alleen kan worden beleefd, wat zo moeilijk beschrijfbaar is, dat samenvallen van inhoud en vorm, verhaal en schriftuur, is er niet meer

Nr. 36, December 1991 • Benoît Vreux • Van leeg tot barstensvol
Symbolisch belangrijke beslissingen, zoals die van Anatoli Vasiljev om niet langer theaterprodukties (tenminste niet in Rusland) uit te brengen maar zich uitsluitend nog met onderwijs bezig te houden...te nuanceren, te karakteriseren met oneindig veel attributen, maar het ontbreekt hem aan het predikaat, het werkwoord dat het dramatische werk aan de scène vastnagelt met de kracht van zijn aanwezigheid...En plots, als bij wonder, moet je lachen, zonder uitbundigheid maar ook zonder valse schaamte

Nr. 36, December 1991 • Herman Asselberghs • Videowerk van Walter Verdín
gesprekken). Van een scenario was geen sprake, maar we hebben geprobeerd alles uit te schrijven en aan de hand daarvan beslist wat we wel en wat we niet wilden filmen, welke sequenties we met één camera op de...Toch zijn overal die jaren zowat al je video's tot stand gekomen in de studio van de Audio Visuele Dienst van de Katholieke Universiteit Leuven, waar men niet over 'state of the art'-technologie...Ik wil nog een stap verder gaan: voor het publiek geldt hetzelfde proces; de kijker vraagt zich af wat er gaande is en kan het maar niet aan elkaar rijgen, tot hij op het laatst een slag in het

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Maar ik hoorde alleen maar dreigend geroep en getier uit de verte...Laat het maar aan mij over ..." Misschien niet in zoveel woorden, want ik verstond de taal toen nog niet, maar het was toch de zin van wat ik mij herinner...De lolbroeken zongen er: "En van je hela, hola, houd er de moed maar in, houd er de moed maar in!" Ze gunden me nauwelijks de tijd mijn pint leeg te drinken, de bewonderaars, die me vertelden, dat ze

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • opinie /
het Vlaamse theaterlandschap tekende zich in de afgelopen jaren een probleem af, dat zich niet situeerde bij de theatermakers, maar bij de organisatoren...Alleen moeten de sluiswachters niet alleen van 'smaak' getuigen, maar ook van alertheid, en op dat punt valt er veel aan te merken...Maar de implicatie is (en dit staat niet in het decreet) dat de sluiswachters niet de fiere bewoners van hun exclusieve huizen zijn, maar dat ze zich in de eerste plaats opstellen als mensen die

Nr. 37, April 1992 • Ludo Abicht • La Muette de Portici was geen grote...
Er werd opnieuw gemoord, geschoten en verminkt, maar nu overal uit naam van 'waarden' die uit de vorige eeuw schijnen te zijn opgedoken...Met een beetje ethnocentrisme konden we dat nog enigszins verklaren, wanneer het ging om Kroaten, Lithouwers of zelfs Fransen, maar bij ons...Maar dat ze het dan in Nelsonsnaam als kunstenaars, schrijvers en dichters doen en niet als pseudo-politici, als burgers (sorry) met een of meer speciale talenten en met de bescheiden zekerheid dat ze

Nr. 39, December 1992 • Johan De Boose • Het eerste cijfer
codex, niet alleen geritmeerd door onze natuurlijke behoeften, maar vooral door de onbegrensde verbuigingen van de verbeelding, door de metaforiek, d.w.z...De acteur (en door hem de toeschouwer) moet zich losmaken van de omstandigheden van het leven, die in de realiteit banaal maar dwingend zijn, maar in het theater volkomen onbelangrijk worden...die zin is de kunstenaar visionair, omdat hij een beleving van de realiteit toont, die in de oppervlakkige benadering van de realiteit onmerkbaar is, maar tegelijk de realiteit draaglijk maakt

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
Maar wij kunnen die alleen maar vormgeven vanuit ons eigen punt in de tijd, met het bewustzijn van wat ons scheidt van de tijd en omstandigheden waarin die tekst is ontstaan...Wat het repertoiretoneel van het andere toneel onderscheidt, is geen principieel verschil, maar vooral een kwestie van schaal, structuur en organisatie...Zelfcensuur is het grootste gevaar, maar ook het herhalen van een succesformule, of het door blijven spelen van voorstellingen die wel een publiekssucces zijn maar die artistiek niet deugen, en het

Nr. 40, Februari 1993 • Evelyn Nicodemus • Een opening in een gesloten wereld
Wanneer racisme ter sprake komt, zeggen mensen vaak: 'Ik ben geen racist'. Dan wacht je enkele ogenblikken, en dan volgt een 'maar': 'Maar ik kan die en die niet uitstaan...' Ik ben racisme gaan...Maar toen de televisie me vroeg, moest ik toegeven dat ik schrik had voor wat er aan het gebeuren was, schrik voor de xenofobie...Ik heb niet alleen de onzichtbaarheid van het lichaam van het racisme, maar ook de stilte van de angst eromheen leren onderkennen

Nr. 40, Februari 1993 • Stef Ampe • Arm Brussel
Dito's en de Marti Co's,... De structuren en de werkingsopties verschillen maar één ding is er zeker gemeen: met bloed, zweet en tranen en met absoluut nul middelen wordt hier en daar een zekere dynamiek op...Maar los daarvan ontbreekt het Brussel inderdaad zowel op het vlak van de produktie als van de presentatie aan veelheid en diversiteit...De belangstelling voor de mogelijke potentie van een aankomende generatie is ronduit overal afwezig: in de theatersector zelf, nagenoeg op alle beleidsniveau's (met uitzondering van de Vlaamse

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Vandaar de naam Karaoke, wat 'leeg orkest' betekent: vanuit de leegte iets nieuws laten ontstaan, geen reproduktief maar een creatief schrijven...Maar de meest verbijsterende vaststelling voor Hoste was dat de kinderen er nauwelijks toe te bewegen waren om de gekende, vaste patronen los te laten...Maar het bleef niet bij schrijven: de kinderen begonnen algauw de ganse ruimte vol te stouwen met allerlei spullen om hun terrein af te bakenen

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Kasim omschrijft die duistere krachten niet nader, en misschien kan dat ook niet, want ze hebben te maken met het fundamentele, maar onberedeneerde gevoel van te behoren tot een groep en met een even...Dus het is niet alleen een terugkeer naar het verleden, maar ergens ook een houvast voor de toekomst...Bondsrepubliek, maar daarmee raak je aan het symptoom, maar niet aan het probleem zelf

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Ik heb nog een jaar kabaret gespeeld, maar ik liet dat ook varen...Ik kreeg daarop een negatief antwoord, maar bij De Ruyter in Brussel kon dat wel, en daarom ben ik naar de KVS gegaan...zijn al met zo weinig, denk ik dan, maar dat belet niet dat we ons versplinteren in piepkleine groepen

Nr. 42, Juni 1993 • Gunther Sergooris • Lukas Pairon
Enkele prachtige produkties waren blijkbaar het resultaat van zo'n toenadering, maar het waren uitzonderingen...Op die manier krijgt opera een begrafenis eerste klas, maar het stervensproces houdt er niet door op...Ik denk aan interactieve media zoals CD-ROM en CD-I, waarbij op een diskette niet alleen de auditieve registratie gebeurt, maar ook de beelden worden vastgelegd

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
Haar stem wordt iets dat op zichzelf staat, maar ook een instrument dat klanknabootsend werkt, op de manier waarop kinderen taal verwerven...Bart Van Steenkiste gaf zijn sculpturen de titel L'âme mee, een verwijzing naar de menselijke ziel en meteen naar de psychologie, maar ook naar de heldhaftigheid...Op het eerste gezicht lijkt het een chaos, zoals ze door elkaar lopen en plots halt houden alsof ze figuren op een schilderij worden, maar in feite is het een perfect

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Van den Eynde • Over mannen en mannen
Overal staan kaarsen...Niet op de tweede plaats als een vrouwelijke reactie op de psychologische worsteling van het centrale, mannelijke karakter, maar als hoofdpersonage van de voorstelling...Dan kan niet alleen de kant van de vrouwen in deze problematiek onderzocht worden, maar kan men misschien dieper graven en de problematiek an sich onderzoeken ; of die probleemloze en absolute

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Reyniers • De kunst van de accumulatie
Fabre schept een unieke, onvervangbare wereld die alleen maar de zijne kan zijn, maar tegelijk verhindert dit de communicatie met de toeschouwer niet...De kunstenaar zelf komt daar, al de zogenaamde 'mythologisering' ten spijt, zelf openlijk voor uit, door te zeggen dat je alleen maar moeten blijven 'kijken, kijken, kijken' (1987). Traag en geduldig...Geheel terecht luidt het in de televisiedocumentaire Dames en heren, Jan Fabre dan ook: 'Er is geen mysterie maar een raadsel dat duurt, zolang men niet naar de betekenis ervan vraagt

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Maar precies omdat er zulk een probleem rijst, is het fenomeen van de jury van uitzonderlijk belang, want er bestaan weinig plekken in onze Nederlanden waar de diversiteit en de rijkdom door afwijking...De cultuur is het eigene, niet als teken van het enige, of het superieure, maar als een teken van getuigenis hoe het leven ergens geleefd wordt (ook al is het aberrant). Niet het Europa van de...Maar een ruimere sociale en politieke betekenis zoals bij Brecht krijgt het niet of nauwelijks


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK