Archief Etcetera

442 document(en) met "Zijn Handen" • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 19, September 1987 • Alex Mallems, Hildegard De Vuyst • Jan Fabre werkt aan een operatrilogie
De enige mannelijke figuur in de opera is "II ragazzo con la luna e la stella sulla testa", The Boy ("De jongen met de maan en de sterren op zijn hoofd") die de schoonheid der dingen vertegenwoordigt...waarmee hun haren opgebonden zijn; de haren van de geharnaste figuren worden gewassen; honderden scharen zakken over het gebeuren; haarvlokjes dwarrelen naar beneden...Fabre zelf benadrukt erg zijn plaats in de geschiedenis - tegen de tijd wa-pend hij zich met video-opnames - en de geschiedenis in zijn werk

Nr. 19, September 1987 • Dirk Bohnen • Simultaan
Hij nam zijn duikersbril en zijn zwemvliezen en legde haar uit hoe ze achteruitzwemmend in het water moest komen...Schrikbarend zijn al die schokken, al die verstoringen, want tegenwoordig mogen zelfs vissen niet meer rustig leven, en ze zijn totaal hulpeloos...Er verdwijnt veel maar er zijn nog altijd je veertig talen in Indië en veertig in het pietluttige Gabon, er moeten er wel honderden of duizenden zijn; iemand zal dat ooit wel eens allemaal geteld

Nr. 19, September 1987 • Greet Pernet • Een kunst die het zien uitschakelt
Het zou een soort ontluistering zijn van iets dat niet gemaakt wordt om bekeken te worden...Van tv-dramaseries zeggen ze: die zijn onbetaalbaar geworden, maar het zijn ook prestige-objecten...Als je een poosje daar bent, dan hoor je allerlei jongelui opnieuw 'het zwarte garen' uitvinden en dan hebben ze radioprogramma's waarvan je dan hoort dat ze niet handig gemaakt zijn: de ervaring van

Nr. 19, September 1987 • Alex Mallems, Luk Van den Dries, Marianne... • KRONIEK
Dat zijn stukken - ooit gecreëerd door theatergrootheden als Jean Vilar, Jean-Louis Barrault of Pierre Dux - zo weinig bekend zijn en gespeeld worden, is toch wel merkwaardig gezien de opvallende...Het was zijn grote wens ooit nog eens een tekenfilm te realiseren naar De Kleine Johannes... Zijn laatste verschijning op de scène maakte hij samen met zijn zoon, de theaterman Gui Cassiers...Hij droeg zijn hart in beide handen voor zich uit

Nr. 19, September 1987 • Leen Thielemans • Leen Thielemans
Als de schuldige man doet of zijn neus bloedt en zich niet meer roert, snauwt de acteur de zaal in dat hij zijn ticket aan de kassa kan inwisselen voor zijn geld...Maar hij voelt nu zelf hoe belachelijk zijn tekst is. Hij vindt zijn concentratie niet terug en stapt opnieuw uit zijn rol...Uit zijn gordel grijpt hij zijn dolk

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Wiener Festwochen 1987
Agamemnon, de leider, die zijn machteloosheid nauwelijks kan verbergen en liefst de anderen de kastanjes uit het vuur laat halen; Achilles die zich hooghartig terugtrekt met zijn lustknaap Patrocles...Een voorstelling die in zijn fysieke "drive" en overtuigingskracht de toeschouwer moeiteloos in zijn ban houdt; opwindend theater tot op het puntje van de stoel...Theater der Freien Volksbühne, Hans Neuenfels, rond wie een kleine "Personale" was opgezet met vertoning van zijn films en twee theatervoorstellingen: Elektra (Eu-ripides) en, als "Festwochen-Eigenproduktion

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
zijn overwij de rijbroek, bretels over de naakte borst, heeft hij iets weg van een faun, maar vooral handig is zo'n broek om er diep de handen in weg te steken of allerhande rekwisieten uit op te...Webbers musical Cats kreeg hier voor vier jaar zijn Duitstalige première en heeft intussen reeds lang zijn miljoenste bezoeker mogen verwelkomen...een bijwijlen licht groteske stijl leert de toeschouwer zijn hoogmoed kennen, zijn vooroordelen, zijn nervositeit en ongecontroleerde woedeaanvallen, zijn provincialisme dat hem vaak belet Schlomo

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Gelukkig zijn er in de voorstelling een aantal momenten die bewijzen dat Van Hove en zijn acteurs in staat zijn die strakgespannen maar zeer smalle koord te bewandelen...Vooral zijn met handen en voeten (en veel getrommel) vertelde verhaal over de verovering van de 382ste spiegel is dik in de verf gezet, té dik naar mijn oordeel: zo'n cabaretesk spel slaat heel snel...Het stuk geldt alleszins als zijn geestelijk testament: hij haalt alles en iedereen uit het theaterwereldje over de hekel, niet alleen de collega-auteurs, ook zichzelf, zijn eigen werk

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
De auto's zijn van niemand, s' Avonds blijven de mensen altijd op en vallen in slaap waar ze toevallig op dat moment zijn...Bruno siaai voor deur met een koffer en een tas in zijn handen...Ze trekt de post uit zijn handen, frommelt de brieven op en gooit ze weg

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
De auto's zijn van niemand, s' Avonds blijven de mensen altijd op en vallen in slaap waar ze toevallig op dat moment zijn...elk land heb je toch tenminste een paar woorden die enigszins herkenbaar zijn, maar er zat niets internationaals meer bij...Ik werd daar gek van het alleen zijn, gek op een gruwelijke, pijnlijke manier

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
Vind je bij Handke nog compensatie voor Bruno's zelfzuchtig egoisme in zijn gebaren, zijn blikken, zijn glimlach, bij Joosten is dat allemaal tot strategie geworden, blanke berekening tot vervulling...zijn gelijkhebberige, ik-gerichte dialogen wordt ook zijn seksueel imperialisme verstevigd: op de grond liggen wordt neu-ken, begeren doet hij 'als de toren van Pisa'. De uitvergroting van seksuele...schrijver is het nu de schrijver die in het verlengde van zijn handelingsrol haar de hand vraagt, haast smacht naar haar liefde, die zij nu kan weigeren

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Maar grote acteurs zijn niet zuinig, en in deze Vrek (o ironie) springt Versyp kwistig met zijn middelen om...Zijn Harpagon is sluw, dreigend, bikkelhard, komisch ijdel, onnoemelijk verblind, en, in het slotbeeld, belachelijk en ontroerend tegelijk vanwege zijn passie voor zijn geldkoffer...zou Van der Veken zijn prachtig moment kwijt zijn, en dus kiest Tanghe voor de acteur en tegen de consequentie). Haaks op deze emotionele realiteit staat een abstracte vorm van theatermaken, die blijkt

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
De toen aangebrachte littekens zijn niet uit te wissen: na het geweld dat in de 16de en 17de eeuw in de Lage Landen woedde, verloor Vlaanderen zowat zijn hele ziel...Het donkere culturele gat van de volgende eeuwen, waarin de Vlaming zelfs bijna zijn taal verloor, bezorgde hem een minderwaardigheidscomplex dat hem tot op heden (?) parten speelt, zowel in zijn...effecten". Herman Gilis botst vooral met die kleinburgerlijke houding van telkens weer "iets orgineels te willen zijn, iets wat we nog niet gehad hebben"; "en nu zijn dat dus de Vlamingen, omdat ze zo emotioneel

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
hoewel ik de acteur als uitvoerder ook niet als een kunstenaar beschouw, wel als een instrument in handen van een mogelijk kunstenaar). Zelfs als dat voor een klein publiek in zekere zin elitair wordt...een produktie-proces sta, dan worden daar mogelijkheden van redenering,van dramaturgie uitgetest, die de mijne niet zijn, en het kost mij dan enige moeite om op dezelfde golflengte te geraken, om...Under-acting of over-acting zijn theatrale middelen, meer niet

Nr. 21-22, Mei 1988 • Johan Thielemans • De "Duitse methode" in de opera
Als Tristan (een George Gray, die met zijn lange haren er uitziet als een evenbeeld van de eerste Tristan-vertolker) op zijn bed ligt, staat in werkelijkheid de zanger half recht...Immers, stel dat het dit niet heeft, dan valt zijn onderneming als een interpretatief kaartenhuisje volledig in elkaar, en blijft er slechts zijn vakmanschap, een fenomenaal vakmanschap trouwens, over...De sprongen, die dan in de redenering volgen, zijn, op zijn zachtst gezegd, wonderlijk

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Noréns Nachtwake in KVS en BMC
Maar Norén brengt ritme in zijn figu-rentekening door naast botsende lijnen ook voor vervloeiing te zorgen: de figuren zijn in zekere mate ook uitwisselbaar, hebben raakvlakken waardoor de individuele...Hun karaktertekening is ook sterker genuanceerd (dan de vrouwen, dan in de KVS): zo breekt John af en toe door zijn koelheid heen, toont hij bezorgdheid voor zijn dochter, is hij bereid tot luisteren...Daarover (KVS) zijn ook de anderen het eens: ze biedt een zeldzame avond van collectieve ontroering (DS) en raakt en blijft hangen (GvA). De BMC-stemming verloopt gedempter: vier uur zijn te kort (DS

Nr. 21-22, Mei 1988 • Charles Van Lerberghe • Charles Van Lerberghe: PAN
En hij hief zijn armen omhoog en de lach kwam op onze gezichten, we waren zijn kinderen...artikel 4: Hij zal nooit, aan wie ook, behalve misschien aan zijn vrouw, naaste verwanten of familie tot de tweede graad, tonen: niet zijn voeten, niet zijn oren...Burgemeester Een aanhangsel Meester, een aanhangsel, schrijft op: Bij artikel vier moet worden gezet: niet zijn oren, niet zijn voeten,... niet zijn staart

Nr. 21-22, Mei 1988 • Marianne Van Kerkhoven • Bijna een jaar Toneelgroep Amsterdam
mensen zeggen: "Ik had die produktie graag gezien, maar dié veertien dagen was ik net niet vrij". We hebben dit jaar 16 of 17 produkties uitgebracht en dat wekte de indruk van "ze zijn overal", maar...onze normen zijn dat echt "grote middelen"; daar tegenover zijn onze drie repertoiregezelschappen slechts middelgrote structuren...Maar daarna is door de rol van de televisie het hele zicht op onze cultuur zo veranderd, dat alle vormen ervan aan een grote heroriëntatie toe zijn en dat elke vorm van theater die zich ent op het

Nr. 23, September 1988 • Hildegard De Vuyst, Johan Thielemans, Klaas Tindemans,... • KRONIEK
waren). Het complexe decor met zijn realistisch stukje landschap, met een mirakelbeekje, met zijn allegorische doolhof (die wel grafisch prachtig, maar toneelmatig inexpressief is), zijn prachtige steile trap...De raamvertelling, waarin Pasolini zijn anekdotes en dialogen plaatst, houdt Liebens sober, zonder breuk: in feite vertelt de man over zijn laatste dagen voor zijn dood, met...Men kan dan minder vrienden een plezier doen, maar zoals de zaken nu gaan, lijkt het er sterk op dat men zijn vrienden een vergiftigd geschenk in de handen stopt

Nr. 23, September 1988 • Marianne Van Kerkhoven • VAN FEESTEN EN FESTIVALS
dit festival is het er de jury met haar keuze niet om te doen een doorsnede te tonen van een theatersituatie op een bepaald moment, noch wil dit festival een weerspiegeling zijn van wat zich binnen de...Vorig jaar werden negen produkties gekozen waarvan vijf Vlaamse; dit jaar zijn er drie Vlaamse voorstellingen op de elf genomineerde...Door de inplanting in het geografisch minder verafgelegen Rotterdam bestaat er misschien een kans om de Vlaamse theaterwereld in al zijn geledingen nauwer bij de manifestatie te betrekken