Archief Etcetera

223 document(en) met "De Pijn" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Bij de verdere monologen (de bode, de geest van koning Darius, de verslagen koning Xerxes, allen gespeeld door Jeroen Willems) krijgt de tekst steeds een andere klankkleur...Dat heeft zulk een fysieke impact van direct medeleven met de actrice (en niet met het personage), dat je de vraag kan stellen of het in de soberheid van de rest van de opvoering geen overdreven barok...Leda, gebaseerd op de mythe van Leda en de Zwaan, vormt de tekst voor het tweede deel van Jan Lauwers' The Snakesong Trilogy, waarin de zoektocht naar de macht van sex en erotiek centraal staat

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
een stuk door huisauteur Sterckx, ondanks het lekker geklingel van glazen, ondanks de onbarmhartige stormloop op de vestiaire, ondanks de kandidaatstarlets en de welige baarden, ondanks dus de...Gelbers The Connection een duidelijke aanzet voor de richting waarin het moderne theater wenst te gaan: 'Hij wil de vrijheid van het totale nihil zowel qua epiek als qua illusie en magie, en in de windhoos van de...Dat blijkt al uit zijn eerste recensie over Othello in de KVS: 'De passages die deze mannelijke man tonen als een poëet in de pijn, groeien niet eens tot passie uit (...) Instrumentaal vangt Struys

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
zijn werk De gevallen verwittiging laat Jef Geys de letters van de muur glijden, bezweken onder hun eigen gewicht...De kritiek dreigt één van de slachtoffers te worden van de concurrentiestrijd in media-land, waarin elke krant, elk radiostation, elke televisiezender zoveel mogelijk lezers, luisteraars, kijkers voor...kan de journalist zich niet veel creatief voorbereidingswerk veroorloven, naast de tijd die het interview, het uittikken en de verwerking al in beslag nemen

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
vertrouwen in de geëmancipeerde toneelspeler: de keuze, de analyse en de vormgeving van het materiaal komen tot stand als een uiting van zelfbeheer van de groep acteurs die de voorstelling maakt...verband gebracht worden met de hardnekkigheid waarmee het naturalisme (de verduisterde zaal, de eigen huiskamer, het op zich zelf teruggeworpen publiek, de analyse van de zieleroerselen, de inleving...waarover ik het in het begin van mijn artikel had, doet opnieuw het verhaal van de man met de baby; met meer details nu, dat de moeder en de grootmoeder gedood waren en dat de man in de rug geduwd werd door de

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
De acteur mag met zijn sjablonen niet langer de regisseur dienstbaar zijn en de regisseur moet hem de middelen en het materiaal ter beschikking stellen waardoor de acteur zich kan ontwikkelen, en hij...de onverwachte confrontatie met de dood werd een vorm gevonden om uitdrukking te geven aan de verslagenheid van de renners, aan de eerbied voor hun ploegmakker of tegenstander...Door voor één dag elke vorm van competitie te weigeren wijzen de renners de Tour-organisatoren terecht, die de uitbundige huldigingsshow op de dag van de dodelijke val gewoon hebben laten doorgaan

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Als Terpstra schrijft, dan switcht hij voortdurend van de schrijver naar de privé-persoon, naar het personage, naar de toeschouwer, naar de acteur...Ik wil mezelf pijn doen, De wereld pijn doen...Maar als je de enorme hoeveelheid mensen afzet tegen de hoeveelheid die er vroeger was, dan is de wereld misschien eigenlijk wel een wonder van rust

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Iedereen wordt in zijn eigen gewelddadigheid ontmaskerd: de politicus, de industrieel, de groene jongen, de welzijnswerker, de arts, enz...Alle vernissagegasten - de rijke industrieel, zijn vrouw, de galerijhoudster, de rechtse politicus, de groene politica, de leraar, de maatschappelijk werkster en de arts -moesten het met hun leven...vzw De Maan, met de steun van de Stad Gent / de tekstopdracht werd gerealiseerd met de schrijfsubsidie van de Vlaamse Gemeenschap do 19, vr 20 en za 21 okt om 22u30 - zo 22 okt om 17u - di 24

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Niet dat de dansvoorstellingen van de jongere generatie geen indruk op me maakten, maar ze gaven me geenszins het gevoel dat ik iets zag dat een nieuwe impuls voor de kunsten zou kunnen betekenen...Bij de nieuwe lichting had ik niet de schok van het nieuwe, zoals bij de eerste versies van het Klapstukfestival...Een voorbeeld is hoe je kan kijken naar de solo's van Mehmet Sander, de Amerikaanse danser die als een circuspaardje de internationale danspodia bedient

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
Toch is er hoop, want pijn heeft zich omgezet in gebaren, in dans; ze verwerkt, ook al laat de taal waarin dat kan zich maar moeilijk vinden...Daarom raakt de schoonheid van die figuren zo intensief: ze tonen het punt waarop verscheurdheid en verdriet worden getranscendeerd door het teken, het woord, de schreeuw, de muziek, de beweging, de...Het grote schip dat de scène gedurende de hele voorstelling domineert, blijkt een metafoor voor het eigen doodsbesef, de meest essentiële rite de passage - en wat ons daaraan bindt, in alle denkbare

Nr. 55, April 1996 • Geert Opsomer • Herhaling, waanzin, discipline
De discipline van de dansende lichamen in de danssecties en de na eindeloze herhaling uitgeputte 'dragers' in De macht der theaterlijke dwaasheden brengen Hrvatin achtereenvolgens bij de visie van de...Vervolgens een vierde essay over de inbreuk van het reële in de theatrale illusie (pijn, uitputting, lichaamsgeweld, reële tijdsduur, irritatie van de toeschouwer). Dan volgt een centraal en...lingerie, de niet houdbare symmetrie uit De danssecties, de helden uit De Macht... die de prinsen niet meer kunnen dragen, de uitgeputte lopers in Theater zoals... Tot slot wijst Hrvatin op de omgang met de

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
gezwollen wijze kenmerken en ervaringswijzen van de netwerkruimtes tot een homogene, onontkoombare nieuwe fase van de Geschiedenis, tot de Vijfde Acte'. Of nog, in het essay over De Braekeleer: 'Want hij...Verschaffel beweert niet dat het Sublieme niet bestaat, hij verwijst zelfs met de regelmaat van de klok naar de gedachte van Pascal dat de mens in het universum verloren is tussen het oneindig kleine...De waardigheid en de ernst stammen af van de dingen)'. Die laatste opmerking, tussen haakjes, is erg belangrijk, ze is een leitmotiv van de eerste groep essays: Over theatraliteit, Mappamondo, Over

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
De bewoners noemden het "netjes en lekker rustig".' Suburbia ontstond in de negentiende eeuw als een uitweg voor de burgerij uit de wanordelijke, gevaarlijke, vuile en overvolle steden, uit de...Ingeval van de hakken probeerde ik het gezegde over de wil om mooi te zijn en de noodzakelijke consequentie van het pijn lijden daarna...Suspens In De angstmachine neemt Boomkens aan de hand van enkele voorbeelden de verbeelding van geweld in film, literatuur en popmuziek onder de loep

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
corporelle' en 'les disciplines de l'esprit'. De eerste techniek bestaat erin het spel van articulatie en de 'neuro-musculaires' onder de knie te krijgen door dagelijkse training en de intense studie van de...Onder de tweede discipline verstaat Bourgat de compositie of de coördinatie van lichaamsbewegingen volgens de wetten van de esthetiek; kortweg: de choreografie...Het gaat dan ook om bewegingen waarmee we liever niet geconfronteerd worden, zoals de verkrampte gelaatstrekken van iemand die pijn heeft of de stuiptrekkingen van een epilepsiepatiënt

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Voor hij in 1972 zelf directeur van de kvs werd, maakte hij drie directeurs mee: Jan Poot, Louis De Bruyn (vanaf 1942) en Vic De Ruyter (vanaf 1956). In 1993 verliet hij, na 52 jaar, de kvs, maar niet...De jongste vier jaar was hij als acteur te zien in uiteenlopende huizen en gezelschappen: Arca (De eenzamen en Het evenwicht), De Tijd (Pelléas en Mélisande), kvs (De storm), kns (Als de bladeren...Nand Buyl: Neen, de gezelschappen zijn pas groter geworden met de groei van de subsidies in de jaren '60

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Theater, suggereert Shakespeare, schrijft de tijd in de geschiedenis in: in dat continue verloop van de vergankelijkheid plaatst de speler schotten omdat hij aspecten van de tijd vasthoudt en...Maar ook: hij dringt binnen in de wezenskern van de dingen, reveleert wat de tijd liever toegedekt wil hebben: hij toont in zijn spel hoe de mens in mekaar zit doorheen de parfums waarmee we onszelf...Niet de herkomst van de teksten is belangrijk (die hoor je pas afgeraffeld op het eind van de zit), niet de context van stuk en auteur, maar de werking van de woorden op zich

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Dat zijn dan de sterke momenten die de toeschouwer voor de rest van de avond en lang daarna de mond snoeren...Om de pijn die Goetz moet kennen...De Duitse dramaturgie van de jongste jaren - verhevigd in de drieschaar Schwab, Ernst en Goetz - heeft de utopie en de ontoereikendheid van de taal steeds onderkend

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
De hele foto draait rond de paradox van twee bewegingen: de vrouw steunt tegen de muur met de rechterhand en ze trekt er zich van weg met de linkerhand...Hoe magnifiek dit ook is, de pijn van deze tatoeage/acupunctuur (die in een fractie op de toeschouwer overslaat) verwijst naar een gedroomde, exotische erotiek...het belangrijk te weten dat de vrouw voor de camera en de vrouw achter de camera dezelfde zijn, dat fotografe en model samenvallen

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten • Een tweeling van Dimitri Leue
Zarah (coproductie Bronks, Brussel en cc De Kern, Wilrijk) is een toneelvoorstelling over verliefdheid en liefdesverdriet, over willen-maar-niet-kunnen, over de liefde die pijn en wanhoop veroorzaakt...Dimitri Leue bewerkte Maura of de zeven magen der eenzaamheid, de zelf geschreven monoloog die hij vorig jaar met de hulp van Jef Aerts op de planken zette bij cultureel centrum De Kern (Wilrijk) en...Soms lijkt de eenzaamheid van de monoloogvorm hem te veel te worden bovenop de eenzaamheid die de tekst uitademt

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Hij vertelt haar over het traject van tentoonstellingsmaker Paul Vandenbroeck: eerst Hooglied, dan Trancedance; eerst de trance van de mystiek, dan de mystiek van de trance...Vandaag de dag wenst men de blik van de toeschouwer niet meer te dirigeren, wat bij voorbeeld afkleurt op de inhoud van de programmaboekjes...En vooral verdringen we keer op keer het verschil tussen de kunst van het regisseren en de kunst van het acteren - tussen de kunst van het 'globaliseren' (componeren, ensceneren,!) en de kunst van het

Nr. 62, December 1997 • Gojim 5.1 • Doodgewoon en levensecht
die visuele documenten van de gelaatstrekken, de poses, de maniertjes en de tics van hun studieobjecten hopen ze de tekenen en, meer nog, de waarheid over de ziekte gereveleerd te zien...Diana is Assepoester is de bedrogen echtgenote is de prinses opgesloten in de toren is de mater dolorosa is de heidense godin is de Hollywooddiva is de androgyne verschijning...De hoofdredacteur van de krant De Morgen is ook van de partij en hij weet dat 'aangezien de vrouw geen klacht heeft ingediend en volledig akkoord ging met de sm-praktijken, is er in dit geval geen