Archief Etcetera

266 document(en) met "Frans Zo" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Daarom loopt Edmund zo graag in de mist langs het water : het is net alsof hij dan op de bodem van de zee wandelt...Zo tracht Emma vruchteloos het witte Venetiaanse doek af te schudden, dansen de drie personages aan het einde van het stuk een siow - ook door de zeer homogene kostumering aan het einde van het stuk...Zo is het, toont Gustav Ernst in 1000 rozen, en onderstreept nog eens de banaliteit

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
MASSAMOORDENAAR Zo simpel ? BACTERIOLOOG Ik ben bacterioloog, ik onderzoek cholera, zo zie ik er ook uit...MOEDER Maar dan zit ik in zo'n frans kamertje met zo'n laf bloemetjesbehang van die lelietjes op sokken en waarom krijg ik dan dat soort associaties...MOEDER Zo'n plaats waar je je zo op kunt verheugen, alleen al door de naam, en dan is het helemaal niets, een kruispunt met een meubelzaak

Nr. 34, Juni 1991 • Alexander Baervoets • Martha Graham
Die eenzame danseres, niet eens zo jong meer, met haar Spartaanse groep van meisjes die zich allen schenen te dwingen tot replicas van de stalen vrouw die zij was, scheen mij naïef of pretentieus toe...Het is dat instinkt dat Martha Graham zo duidelijk heeft uitgedrukt in haar solo Frontier ." (Louis Horst) Pas na 1950 maakte Martha Graham toernees met haar gezelschap door Europa, het Nabije...Maurice Béjart, Frans danser en choreograaf) Alexander Baervoets

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Zo min als achter de oorzaken van Oscars dood...Goed zo, Joseph..., goed zo....", zei hij goedkeurend...En de zaken stonden er zo voor

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De deuren van de tijd gaan niet...
Theater is zo marginaal geworden... In een briljant stukje in het eerder academische Tijdschrift voor Rechtstheorie en Rechtsfilosofie schrijft Bert van Roermund: "Filosofie is nuttig om het...feodaal-aristocratische geschiedenis van diezelfde natie, het krijgt bij deze romantici (die meer Duits klinken dan Frans) het karakter van een keuze tussen twee geliefden, niemand is zich bewust van de...De vraag of de kunst nog een actieve politieke betekenis kan hebben, is in zo'n context natuurlijk helemaal op de achtergrond terechtgekomen

Nr. 37, April 1992 • Maarten Van Steenbergen • boekbespreking /
Tussen de essays door verzamelden Frans Redant, Flor Demedts, Marcel van Spaandonck en Rik Lan-ckrock foto's en citaten uit de NTG-producties...Zo vindt je naast een foto van King Lear die rug aan rug gebonden is met zijn jongste dochter Cordelia - beiden gevangenen van Edmund - het volgende citaat uit 'Triptiek van het Weerzien' van Botho...Ik kan heel wat van de bevindingen in het boek onderschrijven, maar ik vind er zo weinig van terug bij het NTG

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De tekst en zijn varianten
vergissing'. Zo wordt, in het eerste Theaterschrift, over het ontbreken van psychologisch coherente personages in het nieuwe, het andere acteren gezegd:' De naturalistische traditie (...) wordt hier grondig met de...Bestaat er (structureel gezien) wel zo'n groot verschil tussen dit 'imiteren' en het 'creëren van een nieuwe, andere wereld'? Ik twijfel eraan...een Frans Strijards, maar ook van schrijvers als Judith Herzberg

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Sexbommen en televisieschermen met ruis
En zo ontstond de opera-avond Medeamaterial / Dido and Aeneas...Delia Pagliarello doet alles zo zwak dat het gênant is om haar mimeclicheetjes gade te slaan...Het decor van Luc D'Haenens komt zo uit 'serieus' toneel uit de jaren vijftig, de speelstijl is irritant retorisch Frans

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Achilles sloeg hem zo hard dat hij elke tand in Thersites' mond brak en zo diens geest naar de Tartarus stuurde...Het traditionele theater zou immers o zo graag de aandacht krijgen van de kritiek die het nu (als gevolg van een samenzwering, zo klinkt het toch) onterecht ziet gaan naar dat theater dat toch geen...Anderzijds is deze condition humain nergens zo intens, zo diepgaand en zo onaf-latend ter sprake gebracht dan juist in het hedendaagse theater

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Zelfs in de oorlog is het doorgespeeld, zo sterk was die traditie...Ik hou zo van Het Tapijt omdat het in al zijn concreetheid zo abstract was...Het is wat, zo een slotscène, met al die rommel en dat bed

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
Ensembles ontwikkelen zich meestal rond één opmerkelijke artistieke persoonlijkheid met een eigenzinnige artistieke visie: Gerardjan Rijnders, Jan Joris Lamers, Frans Strijards, Luk Perceval, Ivo Van...het dan zo naïef, zo utopisch om aan enkelen van hen voor te stellen om mét hun ensemble, mét hun artistieke opties (want dat zijn wel de minimum voorwaarden...Dan zou er helemaal geen behoefte meer bestaan om oeverloos te discussiëren over de zin en onzin van repertoire/ geen repertoire, dan zou het zo lang verbeide en nieuwe begrippenapparaat organisch

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
Zo leidt Boerman ons binnen in een wereld waar de seksen tegenover elkaar staan: de twee jonge dames aan het begin van het stuk hebben van het lesbianisme een religie gemaakt en hebben gezworen nooit...Het is een plaats van poëzie en magie, en langzaamaan vormen zich de koppels, waarbij als regel geldt dat alleen de tegengestelden elkaar ontmoeten en ontdekken dat er niets zo fascinerend is als het...Tot slot nog dit: Boerman gebruikt in zijn stuk Nederlands, Duits en Engels en een enkele keer Frans

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Van den Eynde • De bloeddorst van de ideale vorst
De Honderdjarige Oorlog kabbelt verder en zal naast een lege staatskist, een geterroriseerd en leeggeplunderd Frans binnenland, de beide landen vooral een wassend nationalisme opleveren...Zo worden al in het begin van de voorstelling de lijnen duidelijk uitgezet met een slow motion-beweging, waarin een jongen een meisje knijpt en aan de haren trekt, een voorproefje van wat komt...De koninklijke raadgever is zo weggelopen uit een schilderij van Delvaux

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • 'Hoe klein zijn deze bloemen'
En werd die 'Vlaamse kern' (zo die al bestaat) niet even sterk geraakt/aangeraakt in Charles De Costers in het Frans geschreven Ulenspiegel als in het' Vlaamse' Geuzenboek van Louis Paul Boon

Nr. 40, Februari 1993 • Stef Ampe • Arm Brussel
Misschien ontstaat zo gaandeweg in Brussel dat plateau waar iedereen al jaren voor pleit: een goed uitgeruste theaterzaal waar grootschalig werk uit binnen- en buitenland kan gepresenteerd worden...Voor het verloop van het festival zelf is dat niet zo problematisch: met een voldoende hoog budget kan je een aardige mediacampagne voeren en een en ander inhuren...het zogenaamde Frans cultuurimperialisme

Nr. 41, April 1993 • Bart Van den Eynde • Dollen met ons cultuurgoed
België getroost alleen Frans Boenders zich die moeite...Het is ook raar om te lezen dat een voorstelling zo bol van geweld af gedaan wordt als "cabaret" of "voor de grap".... Ik van mijn kant heb zelden zo sterk de gruwel van een verkrachting gesuggereerd...gezien en dit zonder gemakkelijke sensatie; heb zelden het constante geweld tegen vrouwen zo gevoeld (in een voorstelling zonder actrices). Straaljager Tenslotte is het merkwaardig dat een

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
Immers, zoals voor elk vernieuwend experiment was hun impact zo groot dat een hele reeks toneelmakers er nog altijd, bewust of onbewust, naar teruggrijpt, en dat tegelijk het verleden zelf opnieuw...Zo zal een actrice een man zijn, of een man en een vrouw, of twee mannen tegelijkertijd, of een steen...Tekens, onvermoeibare reizigers... Frédéric Baal (vertaling Frans Denissen) THEATRE DU PARVIS Gezelschap onder leiding van Jean Lefébure - Marc Liebens Seizoen 1970-1971

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
Het komt zelfs tot een uitwisseling van brood en fruit en de toenadering wordt zo sterk dat het slotbeeld een groepsportret in harmonie is. De voorstelling krijgt er een ritueel karakter door dat...De verteller wordt zo op een erg grappige manier een cynische manipulator...Even lijkt hun domein bedreigd, als één van de dansers een sleutelbos aan zijn broek bevestigt en zo een nachtwaker wordt

Nr. 42, Juni 1993 • Luk Van den Dries • Dovende en brandende fakkels
meer zo'n belangrijk wingewest vinden en hun inspanningen op andere socio-culturele terreinen verleggen...Kennis van het Frans is vereist...Kennis van het Frans is vereist

Nr. 43, November 1993 • Tuur Devens • Van poppenkast tot figurentheater
Zij kan de perfecte dans brengen (en zo zijn we weer bij von Kleist aanbeland). Beroemd is Schlemmers Triadisch Ballet dat van 1912 tot 1923 steeds verder evolueert...Zo is er een Fransman, een strandjutter die met zijn gejutte voorwerpen muziekinstrumenten maakt...Het blijft inderdaad verwonderlijk, hoe ondanks (of juist dankzij) de rijke volkse traditie van het poppenspel, hier zo weinig van dat theater naar het centrum doordringt