Archief Etcetera

210 document(en) met "HET EEN BEETJE LICHT" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 67, Maart 1999 • Clara Van den Broek, Marianne Van Kerkhoven • Je eigen ding doen
het begin zag ik het als een ramp wanneer het slecht ging met een stuk...Tine: Ik heb nog nooit met een regisseur gewerkt, dus ik weet niet wat dat is. Ik zou het wel eens willen proberen: een stuk met een regisseur die zijn visie heeft van wat het moet worden...Dat gebeurt binnen een juiste context: het publiek weet dat het naar een eindwerk of een eerste probeersel komt kijken

Nr. 68, Juni 1999 • Rudi Laermans • De totale podiumkunst van Rosas
Op een vreemde maar tegelijkertijd overduidelijke manier staat het werk van Rosas dus in het teken van het vermijden van het definitieve, het affe, het voleindigde - 'de dood'. Positief geformuleerd...Het is een treffende enscenering van een uit het alledaagse sociale leven bekende dialectiek: in reactie op de acties van anderen, dus in inter-actie, een eigen positie, een individuele plek afbakenen...Rosas in het teken van het vermijden van het affe, het gestolde, de voleindigde vorm: het is een immer hernieuwde dialoog met een al geschreven geschiedenis, een collectief gemaakte 'tekst' die zichzelf verder

Nr. 69, Januari 1999 • Clara Van den Broek • Geen lichaam voor ballet
Dat was het moment waarop we een beetje op hen neerkeken, met hun slordige kapsels en kleurrijke 'zweetbroeken'. Klassiek is toch de basis, weet u. Een zelfde reflex van hiërarchisch denken - alsof je...Ik ging niet vaak naar het theater in mijn jeugd, maar ik ben wel een paar keer naar het Ballet gaan kijken, en dan naar de grote klassiekers welteverstaan: De Notenkraker, Giselle, Het Zwanenmeer...Het gaat hier immers om niets minder dan een poging om lood in goud te veranderen: om een heerlijk fresco te bouwen uit de brokstukken van een verwarde en ondoorgrondelijke wereld

Nr. 69, Januari 1999 • Rudi Laermans • Achter de schermen van het ballet
Alles welbeschouwd lijkt Wulff zich zo'n beetje te hebben gedragen als een onwetende maar nieuwsgierige etnograaf die een tijdlang in een hem of haar vreemde wereld vertoeft met het oog op een 'thick...Het is het bekende verhaal van dansers die zich passief passen moeten eigen maken, af en toe een suggestie voor een kleine verbetering mogen doen, en dan bij de onderzoekster klagen over een gebrek...Het mangelt Wulff ten enenmale aan een pen die een tableau vivant kan neerzetten, als 'uit het leven gegrepen'. Men kan veel reserves hebben tegenover het traditionele antropologische model van een

Nr. 70, December 1999 • Marianne Buyck • Straffe mannen en madammen
Individuen die een beetje rare dingen doen, vaak buiten het geijkte "circuit".' Er komt een keuze uit van 'hoogst individuele individuen', die werken 'op de grens van dans en theater', die samen een...Het voorlezen van kleine teksten, de muziek van de elektrische gitaren, het dansen, het rondlopen met een digitale camera waarvan je de beelden niet ziet, het tv-scherm dat aanstaat maar geen beeld...Het bewegingsmateriaal is maar één term van een voorstelling: de enscenering, die gaat van de muziek en het licht en de voorwerpen tot de locatie, en - in een Festival - tot de programmabrochure, zegt

Nr. 70, December 1999 • Rudi Laermans • Kleine verschillen, grote gevolgen
Kortom, the same is different, hetzelfde (het kunstwerk) is anders al naargelang het binnen een artistieke, een politieke, een juridische, een economische of een wetenschappelijke context wordt...Van een artiest of een kunsthandelaar (in de brede zin van het woord) kan men zoiets trouwens wel een beetje verwachten...Het economisch systeem verplicht als het ware tot het gebruik van de marktspiegel als observatiemodus (zo men wil: als kijk-op-de-wereld). Een economische actor, het weze een bedrijf of een

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
blauw (de eilanden, het Prince of Waleshotel). Meestal is het licht getemperd, een beetje 'vuil', alsof de tijd er een filter overheen gelegd heeft...Niet dat ik dat vroeger heb onderschat, maar nu neemt het licht als een materieel element toch een belangrijke plaats in. Het licht is de enige materie die echt een geheugen heeft...Bij elk beeld kwam een uitroepteken dat het 'maar' een beeld was: een schilderij is een plat vlak met een verflaag, een film is pellicule en klankband

Nr. 71, Maart 2000 • Loek Zonneveld • Wiseguys & Mariken
Claus nog bewerkt tot het schandaalstuk Masscheroen) is een zeer moralistische verwerking van het Faust-thema: mens verkoopt ziel aan duivel en wordt op het nippertje gered, het goede overwint het kwade...Alles bij elkaar levert dat een inderdaad bekend verhaal op: kind zoekt het begin van de realisatie van een droom, het moet eerst door een hoop rommel en modder heen waden, en dan opeens licht er...Was het middeleeuwse wagenspel in de vroeg-zestiende-eeuwse oerversie van het verhaal nog de bron voor een morele catharsis (Mariken ziet als het ware opeens hoe 'het' zit en bevrijdt zich van de

Nr. 72, Juni 2000 • Johan Wambacq • Wanhoop en weerzin, liefde en lust
Het levert hem een uitnodiging van het Holland Festival '81 op (de voorstelling wordt er gespeeld in de speelruimte van het Werkteater in Amsterdam) en een productieopdracht van het Kaaitheater...De vele scènes coupeert hij met het neerlaten van het brandscherm, een mechanisch ballet dat eindigt in het sissen en stampen van de motor die het massieve scherm op enkele centimeters boven het...De Prins blijkt zich door het hoofd te hebben geschoten en - een beetje sneu voor iemand die leed aan castratieangst - van zijn lijk 'was een stukje af'. Dat hebben

Nr. 72, Juni 2000 • KUNSTENAARS OVER HUN PROJECT
klaagt niet aan / Het toont hoe een systeem in elkaar zit / Het is een vicieuze cirkel / Het is het kwaad / Het is er voor de momenten waarin ge denkt dat ge alles hebt en dan ineens: Nikske Meer / Door wat...Een ding kan een gevaar betekenen voor het lichaam: het kan het lichaam openen, het binnendringen, het verpletteren, het verbranden, het versmachten, het buiten westen slaan,... Maar het...De essentiële beelden in het theater zijn dikwijls betekenisvol in het licht van een evolutie van een oeuvre

Nr. 73, Januari 2000 • Loek Zonneveld • Een voorstel in plaats van iets definitiefs
Ik vind dat ze het volste recht hebben om te genieten, dan probeer ik een vorm te vinden waarin het fotograferen organisch gebeurt; zodat het samenvalt met de gebeurtenis, met het stuk...minder dan een uur wordt een indrukwekkende vertelling gebracht over hoe zwaar het levenslot van een homoseksueel kan wegen én hoe licht je dat lot kunt maken door althans te proberen om tijd...Als het wél lukt, dan is het ook meteen een godsgeschenk, of, zoals dramaturg-journalist Joost Sternheim het ooit noemde: 'Een proeve van total design: voor acting, thinking and living

Nr. 73, Januari 2000 • Rudi Laermans • Het lichaam als medium
De ingenomen positie was nog het meest verwant aan die van een voyeur die door een vensterraam stiekem het leven in een woonkamer begluurt (nou ja, het kijken was hier wel degelijk toegestaan). Dat...Die interventies varieerden van het tonen van een enkel of een wonde over het 'verliezen' van een kledingstuk tot het aanspreken van een toeschouwer met de microfoon in aanslag...Hier het aanraakbare materiële lichaam van een performer, daar een immaterieel videobeeld van datzelfde lichaam: naast ons de echtheid van het werkelijke lichaam, en op het scherm een oneigenlijke

Nr. 74, December 2000 • Bernard Dort • Het boek in het theater
Gaat het hier slechts om een onschuldige persoonlijke hebbelijkheid, of kan ik het een gebruik van de toeschouwer noemen - in ieder geval een gebruik van een toeschouwer...nog: in het 'tonen van theater als mysterie door een bewerking genaamd Poëzie, en dat in het voordeel van het boek'. 'Het Oeuvre totale' zou op die manier slechts een 'boek' geweest zijn, dat 'luidop...Misschien is naar de voorstelling komen met het boek in de hand slechts een - licht frivole - manier om dit in herinnering te brengen: op de bodem van het theater bevindt zich altijd een boek

Nr. 74, December 2000 • Sara De Bosschere • Ik kijk altijd vanuit mijn vak
Het is natuurlijk het opzet van de tekst dat de mensen op de scène als gedachteloze machines meegesleurd lijken te worden in een maalstroom, maar bij zo'n begin mis ik het moment van de inademing, het...De verbinding tussen het lijden van een mens omwille van een verlies in de liefde en omwille van het verlies van een geloof in vrede bij het zien van de gruwelijke machtsspelletjes die in de...Toneel gaat voor mij immers altijd over een individu of een kleine groep tegenover een gemeenschap, over een interactie tegenover het geheel

Nr. 74, December 2000 • Luk Van den Dries • Over het samenspel van kijken en weten
De bunker, zoals de Antwerpse Stadsschouwburg genoemd wordt, is nog niet eens zo'n gekke architectuur, want het laat zien wat een theatergebouw eigenlijk is: een pantser tegen het licht...Laat ik beginnen met een experimenteel-wetenschappelijk antwoord op de vraag naar de impact van het weten op het kijken, naar aanleiding van een empirisch onderzoek van het kijkgedrag bij een...Een menselijk lichaam is daar wanneer zich tussen het ziende en het zichtbare, tussen het voelende en het voelbare, tussen het ene oog en het andere, tussen hand en

Nr. 74, December 2000 • Hugo Haeghens • Programmeren in de periferie
zijn voor een subtiele balans tussen het mimetische, letterlijke en het abstracte, symbolische, tussen het gewone, anekdotische en het algemene, tussen het banale en het verhevene, tussen wat getoond en...Naast de formele structuur van het werk, in essentie gebaseerd op een wereldbeeld waarin de theorie der getallen heel belangrijk was, wil het werk van Bach op een symbolisch, abstract niveau het beeld...Want als je de foto's van naderbij bekijkt, dan gaat het om een diffuus palet van snapshots uit het leven van alledag, om een serie van anekdotische taferelen zonder enig verband, een aantal variaties

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Het theater gedacht
Het affirmeert integendeel 'de breuk, de disjunctie tussen het reële en de scène': het is gebaseerd op 'een daadwerkelijke kritiek van het theater zelf en op een bevrijding van het potentieel aan...Het is alvast een belangwekkende piste ter verkenning van het werk van een theaterauteur die in Vlaanderen ondertussen al weer een beetje de vergetelheid in is gesukkeld...Vier jaar later ziet Théâtre réel het licht, een bundeling van opstellen uit de turbulente periode 1967-1970 (maar de altijd gereserveerde Dort houdt ook tijdens 'mei 68' het hoofd koel: met het

Nr. 76, Maart 2001 • Gerald Siegmund • Kammer/Kammer
Kammer/Kammer, William Forsythe’s nieuwe choreografie voor het Ballett Frankfurt, is een beetje als een kubistisch schilderij...Tussen de panelen, die in het tweede deel na de pauze de hele scène van het zicht van het publiek afschermen, vang je een glimp op van groepsformaties waarin de ledematen excessief bewegen...Een vooraf opgenomen video toont Marin Schwember, een jonge kunstenaar, die voor het eerst een viool vastneemt (in een hotelkamer natuurlijk). Schwember begint naïef maar waarachtig te

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • On monte à Paris, on monte à...
Een jaar of drie geleden kreeg hij van de Waalse regering een opdracht voor een gespeelde versie van het politiek congres van 1911 waar over Walloniës lot werd nagedacht met figuren als o.a...Een kleine fractie van het publiek komt af op een voorstelling als Larf met boventiteling, omdat het werk van Josse De Pauw heel toegankelijk is, maar ik betwijfel of daar veel toeschouwers uit...Als la Francité vroeger een cultureel kolonisator was met het Frans als absolute wereldtaal, dan is het nu een instrument geworden ter verdediging van het Frans op alle niveaus

Nr. 76, Maart 2001 • Pé Vermeersch • Dood van een Butohdansmarietje
omzetten in deze narratieve dansstaal) en ook nu ben ik van plan om het een en het ander te stelen, zoals een pruik bijvoorbeeld, of een zanglijn of de structuur van een choreografie...Gaat men er niet altijd een beetje van uit dat, wanneer men naar een andere cultuur trekt, men iets anders dan zichzelf opzoekt, dat het het ‘vreemde’ is dat lonkt...Ook het nohtheater staat daar als een groot uitnodigend geheel waar ik uiteraard enkel een beetje kan van snoepen