Archief Etcetera

269 document(en) met "IK KOM WEL" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 46, Januari 1994 • Geert Opsomer, An-Marie Lambrechts • De 'historische' stap van de KNS naar...
Ik kan het niet zo concreet aangeven, zoals dat wel eens over opera is gezegd: Gent wil vooral Franse en Italiaanse opera's, en Antwerpen is dan wel bestand tegen Wagner...Maar ik vind dan wel dat je niet moet zeggen: Kroetz, nee, nooit...Ik wil ook wel Aeschylos spelen, maar ja, iedereen speelt Aeschylos

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Een festival met kinderziektes
ik kom". Dat er niets in Brussel gebeurt, zal mensen als Jo Dekmine van het Théâtre 140, of Hugo De Greef van het Kaaitheater wel Volksvernietiging of mijn lever is zinloos, De Trust / Raymond...Ik weet dat Frie Leysen niet graag de spirituele dochter van Briers genoemd wil worden, maar waarom doet ze dit dan...Keersmaeker) of minder gebeurt (de Trust). Dat er buiten een handvol produkties in het buitenland niets interessanter te vinden was dan wat we in Brussel te zien kregen, kan ik niet geloven

Nr. 46, Januari 1994 • Janine Brogt • Hèt theater bestaat niet meer en dè...
En ik, Hollander die ik ben, zeg natuurlijk niet dat het goed gaat...Ik kom hier nog op terug, maar ga eerst nog even verder met het plaatselijk nieuws: Een Nederlandse theaterdirecteur is deze week door de rechter vrijgesproken van een beschuldiging van ongewenste...laatste brengt mij bij het onderwerp waar ik het over wilde hebben, toen ik voor deze gelegenheid werd uitgenodigd: ik had graag willen spreken over de verhouding tussen theater en werkelijkheid, maar denkend

Nr. 46, Januari 1994 • Wim Van Gansbeke • Portret van de recensent als provocateur
Dames en heren, Begraven kom ik de recensent, niet hem prijzen...De recensent, hoor ik wel eens, stelt zich aan als de politie van de kunst...Maar ik heb hier zijn testament, dat ik alleen open omdat u zo aandringt

Nr. 47, December 1994 • Tuur Devens • 10 jaar Theater Stap
Valt zoiets als Theater Stap wel onder het theaterdecreet, want zijn de acteurs en actrices van Stap wel professioneel...Daar kom je nooit toe met een valide acteur...Waarom wil ik per se theater maken, en waarom doe ik geen andere dingen

Nr. 47, December 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Jac Heijer
Gevraagd naar zijn motieven als theatercriticus schreef Jac Heijer: 'Ik hou ervan; ik vind het wel leuk om over toneel te schrijven en nog leuker om ernaar te kijken...Als ik daar vandaan kom, kan ik het leven weer aan en heb ik echt zin om erover te schrijven'. Ontelbaar zijn de momenten in zijn recensies waarin hij zijn eigen gewaarwordingen tijdens het...just the high points...) van de Wooster Group: 'Op gezette tijden, maar al te zelden, kom ik van een toneelvoorstelling thuis met het intense verlangen te beschikken over een andere pen, een ander

Nr. 48, Februari 1995 • Freddy Decreus • Franz Marijnen regisseert Oedipus/In Kolonos
Oedipus stelt zich de meest existentiële vragen over zijn afkomst: wie ben ik...waar kom ik vandaan...Ik zocht naar een evenwicht: spreek Vlaams alsof het om Nederlands ging, zei ik de akteurs

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Ik dacht: als dit kan in het theater, dan moet ik er niet langer van uitgaan dat ik een bepaald medium nog moet veroveren via een klassieke weg, maar moet ik iets maken dat uit mezelf komt, vertrekken...Maar of dat elitair is? Ik vind het heel lastig dat altijd weer die vraag opduikt of je wel het recht hebt om te veronderstellen dat mensen een en ander gelezen hebben...Claus antwoordde heel lang geleden al: ik kom niet uit de bomen vallen

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
Omdat ik daar dingen in herken waar ik spontaan toe kom...Als ik daaraan denk...Ik heb zelf de oorlog niet meegemaakt, wel zijn nasleep...Wel heb ik vaak letterlijk dat beeld dat jij gebruikte: die theatervloer zit hier (tikt op zijn hoofd), als een vlak doorheen mijn ogen

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Ik moet u zeggen dat ik het wel allemaal heb voorbereid, maar dat ik me heb veroorloofd om de volgorde niet uit m'n hoofd te leren...Ik was vijf, ik kon nog niet schrijven, ik kon wel typen, lezen een beetje, maar wel typen...Maar, zei ze, ik vind die dingen goed, ik heb er ook wel veel aan gehad en ik heb die dingen opgeschreven

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Je probeert uit je fouten te leren en je stelt jezelf de vraag: Waar kom ik vandaan en waar ga ik naartoe...En hoe langer ik theater maak, hoe meer ik van mezelf te weten kom...Ik kom al snel tot andere gedachten wanneer ik hoor dat de renners unaniem besloten hebben om de zware bergrit van 237 km onder een brandende zon aan wandeltempo uit te rijden

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Maar ik heb wel vragen...Ik weet wel dat één soort toneel op dit moment heel hoog scoort: een auteur die grondig is her-lezen...Ik ben wel bang voor die Tanghe-enscenering

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Vervolgens rende ik naar de telefoon en heb stad en land afgebeld: kom hierheen, kom kijken!. Tijdens de schoolvoorstellingen mogen er geen kinderen op het balkon...Ze produceerden klanken die ik nog nooit had gehoord, klanken uit instrumenten die ik zelfs in mijn dromen nog nooit gezien kon hebben...Het prettigste gevoel heb ik - en dan kan ik zelfs vergeten dat ik zelf theatermaker ben -als men mij een verhaal vertelt in de zin van mij iets laten beleven, mij mee op reis nemen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Ik ben er mee bezig hoe ik zo goed mogelijk te pakken krijg waar dat god-verdomde stuk over gaat, waarom dat voor mij belangrijk is, hoe ik dat aan het publiek vertel, en hoe ik dat op de acteurs...Als ik de laatste roman van John Irving lees, Een zoon van het circus - de laatste 50 bladzijden weet ik het allemaal wel...Er gebeurt niks met mij, maar ik kom in lagen die al lang bestaan

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
De gedachte aan slagen of falen zou Beckett volkomen vreemd zijn, lees ik opeens...Het lijkt me een distorsie zoals je er wel meer ontmoet in annotaties van bevriende, niet geheel van dweperij gespeende 'lotgenoten'. Ik vraag me dan af welk goed doel zo'n getuigenis dient in een...Vier grote periodes Wel vreemd vind ik de stilte die het boek bewaart over de vier grote periodes die Becketts teksten afleggen van het donker-licht (uit Godot) naar het schimmige (van Stirrings

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Ik neem aan dat ze, net als het publiek trouwens, vertrouwd waren met eikaars werk...Katie Duck zal met de dansers en muzikanten wel een aantal lijnen hebben vastgelegd waarbinnen gewerkt zou worden...Vraag is of het 'onderzoek' (dit) geluid wel nodig heeft). Hij ontwikkelt met vier danseressen een zeer beperkte stock van bewegingen die zeer traag onder de loep genomen worden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Ook ik heb mij geamuseerd...Zij mogen het zout in de soep zijn, maar het is wel de kok die het voor het zeggen moet hebben...Met alle respect voor de leden, maar ik denk het niet

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
God zij ons allemaal genadig; en Hij moge Mij mijn verfoeilijke onnozelheid vergeven Die mij belet te weten wat ik heb gedaan, Dat ik mijn naasten, die ik jarenlang niet zag, Zo vreemd geworden ben...Miranda tegen haar moeder: Als ik omlaaag kijk in de tubus van uw oog, Zie ik het lichaam van een akelige Assepoes Omhooggewerveld komen...Hoe zou ik later worden als ik zo oud zou zijn als zij, als ik ook op hoge hakken zou lopen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
de lijn waar u op liep was misschien wel recht, maar ze is gaan krommen zodra u mij hebt gezien, en ik heb het preciese moment waarop u mij hebt gezien kunnen aflezen aan het preciese moment waarop uw...Als ik in Brussel buiten kom en ik zie aan de overkant een groepje jongens staan, dan kan ik twee dingen doen...Nadat ik drie, vier dagen in Molenbeek heb rondgelopen, ben ik gekend, geregistreerd door de talrijke groepjes mannen op straathoeken en in café's. Dit is geen dorp, denk ik, maar een stadsdeel waar

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
De parallel zou wel eens mank kunnen lopen als we zien hoe Eric Min in MartiniMartini, kanttekeningen bij een hommage de verbale luchtbel rond de toren doorprikt...Geen kaalslag, geen hemeltergende ontwrichting (...) aansluitingen werden verzorgd, functies opgeslokt en verknopingen van vervoersmodi gerealiseerd'. Ik bekijk oude foto's van het plein, ik...Ja, ik weet het wel: het paradigma van stedelijkheid dat het kunstenFESTIVAL- desArts hanteert, gaat de problematische context waarin de Martini werd neergezet niet