Archief Etcetera

991 document(en) met "Ik-figuur Ik" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 8, September 1984 • (advertentie)
Ik hoop maar datje Steven ook zo'n Kangoeroe-spaarder is. we doen met ie mee têater poëzien OKTOBER: IN GENT DAARNA: OVERAL MADAME BOVARY IEDEREEN IS EEN

Nr. 8, September 1984 • Jef De Roeck • De correctieven van de Raad van Advies...
En de minister besluit: "Dit is nochtans de enige wijze waarop ik naar de toekomst recht kan laten wedervaren aan diegenen die vanuit hun visie op theater artistieke...Hierdoor wil ik de allengs opgetreden luwte in het theaterlandschap beleidsmatig helpen doorbreken

Nr. 8, September 1984 • Luk Van den Dries • BERLIN BRUSSEL 84
Dat gaf aanleiding tot een ongegeneerdheid, een oppervlakkigheid in het actualiseren van de structuren, die ik niet meer zou kunnen verdragen, al was het maar fysiek," (5) Steins enige ambitie ligt...hoe langer hoe meer in het louter zicht- en hoorbaar maken van de tekst, zonder wetenschappelijke poespas, zonder acrobatische acteerstand-jes: "Voor het ogenblik streef ik eigenlijk in mijn theaterwerk...Daarbij werd hij gediend door een sterke ploeg: man-achter-de-schermen Dieter Sturm ("hij zet de toon, ik laat maar gebeuren", zegt Stein over hem), ontzettend goeie acteurs, en verder scenograaf Karl

Nr. 8, September 1984 • Pol Arias • BERLIN BRUSSEL 84
Daarom wil ik niet meedoen aan speculaties...Ik geef toe dat wij, critici, veel te weinig het werk van de 'Freien Gruppen' gaan bekijken...Sommige groepen volg ik wel van dichtbij, zoals de Tanzfabrik, die ook in Brussel is uitgenodigd

Nr. 8, September 1984 • Johan Thielemans • DE MUNTSCHAUBUHNE IN Cosi fan Tutte
Ik hou van Simone Boccanegra, maar ik weet niet hoe ik dat op de scène zou brengen...Maar ik neem ze niet aan, want vooraleer ik op een opera wil werken, moet ik eerst en vooral van de muziek houden...Ik vind de muziek van Verdi vaak vreselijk mooi, maar ik vraag me af of ze het toneel nodig heeft

Nr. 8, September 1984 • Johan Thielemans • DE MUNTSCHAUBUHNE IN Cosi fan Tutte
Waarom ? 'Ik trek het me niet aan, want ik vind dat prachtig, maar het is één van de geheimen van Karl-Ernst Herrmann...En de meisjes zingen: 'Ik zal je altijd aanbidden,' waarop de wijzergeworden jongens repliceren met: 'Ik geloof je, mooie lieveling, maar ik vraag niet naar bewijzen...Daarom wilde ik niet dat het zich afwisselend in een kamer en aan zee zou afspelen

Nr. 8, September 1984 • Klaas Tindemans • REPERTOIRES IN HET SEIZOEN 1984-85
Ik heb geen flauw idee, en zelfs al zouden de Mannen van den Dam onder het minimum aantal voorstellingen gebleven zijn, dit blijft een onevenwichtige beslissing...Er is echter meer: al die voorstellingen waarbij de tekst de moeite waard is, waar de casting wel goed zal zitten, maar die weinig schokkend zullen zijn, die, vermoed ik, zullen verloren gaan tussen...Ik weet niet waar de nieuwe impulsen dit seizoen vandaan moeten komen, en échte verrassingen zullen, vrees ik, in de bovenstaande lijst met relatief vertrouwd klinkende namen niet voorkomen

Nr. 9, Januari 1985 • Jef De Roeck • Jef De Roeck
Naar Dodenklas ben ik tweemaal teruggekeerd, in de Hallen van Schaarbeek en bij Proka in Gent, nadat ik het eerst op het festival van Nancy had gezien...Lang bleef ik ook "nazitten" toen ik de eerste keer An die Musik van Pip Simmons zag, in het Piccoloteater in Rotterdam...Nu ik deze herinnering heb opgeschreven, ben ik toch eens gaan neuzen in oude jaargangen van Toneel Teatraal In mei 1975 noteerde André Rutten daar over An die Musik: "Het slot is, dat zij zich

Nr. 9, Januari 1985 • Alex Mallems • De visie van een architect op theater
Ik prefereer als ontwerper de nieuwe schouwburg: ze beantwoordt technisch aan deze tijd en ik kan er met mijn verbeelding meer mee aanvangen...De vraag die zich opdringt is: Ik heb nu die auto, wat ga ik er mee doen...Ga ik er mee naar Afrika of blijf ik er alleen maar mee naar Wilrijk en Schoten rijden

Nr. 9, Januari 1985 • Alex Mallems • 150 jaar Bourla: De geschiedenis van een...
Sir Lau-rence Olivier vertrouwde Domien de Gruyter ooit toe: "van al de theaters waar ik ooit speelde, is dat van Antwerpen akoestisch het meest perfecte, en qua ruimtelijke verhouding auditorium

Nr. 9, Januari 1985 • Johan Thielemans • Don Giovanni of Herrmanns dialoog met de...
Ik weet niet of ik in staat ben om zelf te beslissen hoe een tekst moet klinken...Als ik Falstaff of Otello hoor," zegt hij, "zie ik een hele dramaturgie, maar op een scène komt daar zelden iets van terecht...Ik kon heel direct en gebald duidelijk maken wat ik wou

Nr. 9, Januari 1985 • Johan Thielemans • Don Giovanni of Herrmanns dialoog met de...
Ik vind dat van de kant van van Dam zo schitterend, dat ik hem gefeliciteerd heb...Ik citeer," zegt hij, "omdat ik van geschiedenis bezeten ben...Ik heb de laatste tijd erg veel decors ontworpen," zegt Herrmann, "en ik ben op een punt gekomen dat ik me wat leeg voel

Nr. 9, Januari 1985 • Thomas Brasch • MERCEDES
gratis Oi Daar doe ik het niet om Denk je dat ik geen taxi kan betalen of de trein Als ik ergens heen moet wil ik niet met iemand die ik niet ken Kan ik toch ook anders reizen Sakko Je vader is zeker...als vrijwilliger Zoals ik tegen m'n broer zei Heb ik wat om handen en weet ik waar ik ben Ken ik een paar mensen Kan ik met iemand praten Ben ik iemand ook al is dat iemand met een uniform aan en zie ik...Welkemijnheer Ishetinjebolgeslagen Jij bent toch Oi Oi Spijt me Die ken ik niet Komt u mee Sakko Mercedes Steekappel Benjegekgeworden IkbenSakko Bentochgeenhaarveranderd Oi Ik hou van je Ik hou van je Ik

Nr. 9, Januari 1985 • Luk Van den Dries • BRIALMONT INTRODUCEERT THOMAS BRASCH
het Westen ga ik studeren en ooit zal ik haar halen en leven we samen...Het handvol vijftigers waarmee ik de voorstelling zag, kwam in elk geval nog voor het oude Brialmont: de verplaatsing van de ene ruimte naar de andere vond men nogal raar, het zitten op autobanden...Maar ik miste de ongegeneerde theatraliteit van een Karge en Langhoff, of het merkwaardige realisme van Gosch om van het stuk een krachtig gebeuren te maken, met strepen en kleuren/ kinderlijke

Nr. 9, Januari 1985 • Alex Mallems • Tadeusz Kantor
Tijdens de repetities 'verifieer ik met de acteurs of de situatie die ik gecreëerd heb en die het idee moet 'tonen' scenisch is. Als dat niet het geval is dan doe ik er afstand van en zoek iets anders...Ik kan niet zeggen dat ik enkel of vooral schilder, dan wel theatermaker ben: ik zit er tussenin...Op dit moment denk ik bijvoorbeeld reeds aan een nieuwe produktie en die moet zich eerst definiëren in mijn denken --vaag natuurlijk --, ik moet dat eerst mentaal verwerken

Nr. 9, Januari 1985 • Sam Bogaerts • Sam Bogaerts
Laat mij nu toch zö'n slecht karakter hebben, dat ik 'theater' vervang door 'voetbalveld'; dan lees ik: "Het voetbalveld ligt midden in de stad...Ik ben er helaas niet mee tevreden...Méér geld kan ik verdienen met het uitbaten van een artiestencafé

Nr. 9, Januari 1985 • Luk Van den Dries • Kwartet van Heiner Müller, Bogaerts contra Buyse
Toen ik op reis was in de V.S...ontmoette ik in Milwaukee een prof die een heel dik boek had geschreven over postmodernisme...Bij zijn opkomst, later, zegt ze dat die "een geluk bekort dat ik gaarne met u had gedeeld, wanneer het niet juist op zijn ondeelbaarheid berustte, als u voelt wat ik bedoel

Nr. 9, Januari 1985 • Peter De Jonge, Klaas Tindemans • Elena's Aria
Ik voel me gegeneerd, maar deze gêne wordt onmiddellijk gekoppeld aan fascinatie, want zonder dat iets gezegd wordt kan ik toch veel lezen

Nr. 9, Januari 1985 • Peter De Jonge, Klaas Tindemans • ANNE TERESA DE KEERSMAEKER
Ik realiseerde me dat door het materiaal waarmee ik wou werken de structuren die ik voordien gebruikte niet meer van pas kwamen...Ik denk al: hoe kan ik een volgende produktie maken zonder stoelen ?" (lacht) Wat je ook doet, je verwijst steeds naar iets dat voorbij is, kunstgeschiedenis of algemene geschiedenis...Ik vind het goed dat de mensen minder kunnen zeggen: het is allemaal zo mathematisch opgebouwd, en wat een kracht, en hoe houden die het toch uit, maar ik ben me er ook van bewust dat het heel veel

Nr. 9, Januari 1985 • Patricia Kuypers • SUR LE PONT D'AVIGNON
Ik praatte met Anne-Marie Reynaud, choreografe en lid van de raad van advies en dus een bevoorrechte getuige (1)--, over hoe en in welke omstandigheden die nieuwe situatie nu moet gaan evolueren...Alle moderne dansers in Frankrijk zaten in een soort semi-amateurisme, zonder enige hulp -- ik spreek hier alleen over de strikt moderne richting, anderen, zoals J. Russillo, wisten beter te overleven...Ik had het geluk bij die groep te horen en te kunnen genieten van die fantastische ervaring, met Carlson te werken in optimaal professionele omstandigheden