Archief Etcetera

253 document(en) met "KOM IK HIER UIT" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Ik ben er mee bezig hoe ik zo goed mogelijk te pakken krijg waar dat god-verdomde stuk over gaat, waarom dat voor mij belangrijk is, hoe ik dat aan het publiek vertel, en hoe ik dat op de acteurs...Maar er zaten ook stukken in waarvan ik zei: dat is voor het verhaal niet belangrijk, dat is voor wat we te vertellen hebben niet belangrijk, hier mag jij je gang gaan, dit moet voor de rol belangrijk...Er gebeurt niks met mij, maar ik kom in lagen die al lang bestaan

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Onder het wel zeer typische Beckett-latinisme Addenda wordt hier ouder materiaal verzameld dat als het ware na Becketts dood uit de lade gevallen is. Brieven over eerste opvoeringen, recensies...Maar blijkbaar deelt elke Beckett-liefhebber hetzelfde verlangen naar biografische doorlichting: wie is toch dat intrigerende gezicht achter de weerzin tegen kunst om uit te drukken dat er niets uit...Vier grote periodes Wel vreemd vind ik de stilte die het boek bewaart over de vier grote periodes die Becketts teksten afleggen van het donker-licht (uit Godot) naar het schimmige (van Stirrings

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Ik neem aan dat ze, net als het publiek trouwens, vertrouwd waren met eikaars werk...Dansen en zingen lijken de twee manieren waarop bij Platel mensen boven de situatie uit kunnen komen...De realiteit maakt hier de rollen kapot, onmogelijk

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Signaal '96 uit de bocht door Dirk Vanhaute, zakelijk leider Het Gevolg Sinds 1986 wordt jaarlijks een Signaaldag georganiseerd...Sfeerzetting Sinds enkele maanden komen op het Vlaams Theater Instituut betrokkenen uit het kindertheater samen om, in een informele sfeer, van gedachten te wisselen over wat goed gaat, maar...Ook ik heb mij geamuseerd

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Het was een hete zomer, half jaren zeventig, 's Zondags reden we 'uit'. Ik voelde hoe het plastic van de achterbank aan mijn billen begon te plakken...God zij ons allemaal genadig; en Hij moge Mij mijn verfoeilijke onnozelheid vergeven Die mij belet te weten wat ik heb gedaan, Dat ik mijn naasten, die ik jarenlang niet zag, Zo vreemd geworden ben...Nu loop ik: 's morgens haastig in mijn schoenen en schop ze 's avonds uit

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Als ik in Brussel buiten kom en ik zie aan de overkant een groepje jongens staan, dan kan ik twee dingen doen...Alsof ik uit het verschil en de onvergelijkbaarheid meer leer dan uit de overeenkomstigheden...Soms zeg ik: wat we er uit kunnen leren, weet ik ook niet

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Het is dus de hoogste tijd om even stil te staan bij het gebouw dat - en ik citeer uit de programmabrochure van het festival - 'destijds een speels en ongegeneerd modernisme in onze hoofdstad...De Meulder is dus ook verantwoordelijk voor het discours over stedelijkheid dat hier wordt ontwikkeld, en ik weet niet of dat zo'n goed idee was...Uit mijn studententijd herinner ik me wat muffe boekenstalletjes en een naargeestig ambtenarencafé, dat ook al niet veel leven in de brouwerij bracht

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Marianne Van Kerkhoven en Pascal Gielen spraken met Annie Declerck Als ik terugkijk op wat ik allemaal heb gedaan en hoe ik daartoe gekomen ben, kom ik steeds weer uit bij mijn vader (Richard...met een hele mooie voorstelling van het Bread and Puppet Theatre die ik gezien had op Jack Langs festival in Nancy - nog zo'n initiatief dat uit het studententheater is voortgekomen...Ik had vroeger reeds die ervaring gehad met die specifieke speelstijl van Jan Decorte: in beeld gebracht leek dat amateuristisch, totaal uit zijn verband gerukt

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Om het gesprek toevalsimpulsen te geven leg ik een stapel kaarten (de x-factor) op tafel met vragen en 'statements'. Zowel Forsythe als ikzelf kunnen een fiche uit de hoop nemen wanneer de behoefte er...Cunningham kende ik van op een video uit de bibliotheek...Het kwam hier op neer dat wij allemaal - zij, ik, Trisha Brown, Steve Paxton - over het lichaam nadenken

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
alhoewel ik dat nu toch weer doe bij het Zuidelijk Toneel (De Trojaanse Vrouwen). Dat is misschien wel inconsequent, maar ik wilde gewoon weer weten hoe het is, of ik nog gelijk heb...Toen Paul Koek het probleem opwierp, had ik ook het gevoel van 'hier klopt iets niet'. Maar dan heb je blijkbaar niet de moed om tegen die jongens van de techniek te zeggen: 'Gooi die kuil maar weer...Dan kom je natuurlijk bij vormeloosheid terecht, dat weet ik wel, maar je ziet ook niks meer dat vormeloos is; alles heeft vorm, alles

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Ik kom vanuit het danstheater waarbij altijd vertrokken werd vanuit een tekstfragment, een postkaart of zo...Tijdens de repetitie wordt hier dan geleidelijk aan uit geselecteerd en komen ze tot een definitie van wat er gebeurt in/met het lichaam...Voor de uitspraken over Rosso baseerde ik mij op een try-out die ik op 12 april 1997 in Amsterdam kon meemaken

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
En tegelijk spreekt uit die onomstotelijke logica van op het eind dan ook nog eens zo'n vertederende liefde voor de mensen rondom haar...Allemaal anders, allemaal volbloed theatrale teksten - al vind ik de libretti moeilijk blijven om in te geraken, maar ik hou er rekening mee dat dat alles met mijn gebrek aan kennis van en voeling met...De voormiddag begint Ik moet nog alles strijken Zijn broek zijn hemd mijn kleed mijn geest Mijn strijkijzer blijft plakken Aan de zwartste gedachten als ik mijn

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Ze laat recensenten aan het woord, meestal en bijna uitsluitend Nederlandse (ik kom daar nog op terug) en ze geeft zelf beschrijvingen...Ik ben geen astronoom maar als ik naar het werk van Balanchine kijk, krijg ik (terecht of ten onrechte, dat doet er niet toe) de indruk dat ik iets snap van iets wat me verder totaal onverschillig...Ik ben nu gaan beseffen dat die ietwat ongemakkelijke receptie en positie van Van Manen in Nederland te maken heeft met de manier waarop hier ten lande over kunst wordt gedacht en met kunst wordt

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
Ik suggereerde reeds dat het interessante aan deze inventaris nu net is dat hij als het ware uit zijn voegen barst (hierbij dient opgemerkt dat de editie 97 het meest uitgebreide programma heeft uit...de Klapstukgeschiedenis tot nu toe). Laat ik trachten het skelet van dit netwerk hier uiteen te zetten...Laat ik hier één van mijn verhaaltjes bondig uit de doeken doen

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
hij zei "nee, ik vind naakt vreselijk op een scène, dus je moet niks". En toen deed ik op een gegeven moment die monoloog, en ik dacht "ik trek gewoon mijn kleren uit, ik doe het zo - want daar gaat...Tijdens Philoktetes dacht ik vaak: waarom zou je, waarom zou je... Ik was als het ware dubbel bezig: ik speelde een rol - en ik denk nog steeds dat ik in die voorstelling een heel goede Odysseus heb...Ik heb tijdens de voorbije jaren zo weinig gedaan dat in de ogen van de Vlaamse kritiek genade heeft gevonden, dat ik hier thans nog alleen met grote schroom een scène betreed

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
Ik ben al eerder op televisie geweest, en uit ervaring weet ik dat ze me dan een tijdlang herkennen en na drie maanden alweer vergeten zijn...Tussen de projecten door verdwijn ik liever uit de belangstelling...Ik dacht: ik laat ze met rust, ik doe alsof ik ze niet ken, ik spreek er geen woord tegen

Nr. 63, Maart 1998 • Ritsaert ten Cate • Als het niet stuk is, probeer het...
Officieel was ik daar om mij te bekwamen in eerzame vakken als economie en filosofie, gecombineerd met wat Spaans en Duits om het programma uit te balanceren...Nu zou Mickery niet kunnen bestaan en het zou ook niet uit zijn as kunnen herrijzen, maar het had ook niet zo lang kunnen bestaan als ik er niet voor gekozen had om telkens wanneer we een vleugje...Die momenten waarop het allemaal vlot liep maakten mij rusteloos en wantrouwig, en als vanzelfsprekend begon ik het wiel opnieuw uit te vinden, ook al leek dat misschien helemaal niet nodig

Nr. 63, Maart 1998 • Dirk Pauwels • Manifest: Ze zien er zo gelukkig uit
Mijn eerste cultuurschok kreeg ik toen het tot mij doordrong dat alle oude kompanen uit 'het echte theater' waar ik vroeger zo veel mee te maken had en waar ik zowel liefde als jaloezie mee deelde...En ook die culturele centra met een drukke schoolprogrammering zie ik niet onmiddellijk applaudisseren voor wat ik hier neerschrijf...Tiens, ik vraag mij opeens af waarom ik mij hier nu zo dik aan 't maken ben

Nr. 63, Maart 1998 • Rudi Laermans • De idiotie van het menselijke
Ik kom daar nog terloops op terug in de hierna volgende beschouwingen rondom (eerder dan over') de drie basiseenheden van de trilogie...bewustzijn ontsnapt en het 'ik denk' nimmer met het 'ik ben' samenvalt, als... - ja, dan is het spreekwoordelijke alles-en-iedereen, het filosofische 'er-zijn' van de mens, van een verschrikkelijke, ja moordende...Le Désir kan dus worden gelezen als een strijd, ja een clash tussen onze geseksualiseerde taal-die-zegt-waar-op-het-staat ('ik neukte haar', 'ik vermoordde haar') en een in alle betekenissen van het

Nr. 64, Juni 1998 • Clara Van den Broek, Dirk Pauwels • De vertelmachines van Pat Van Hemelrijck
Ik kom uit de richting van de beeldende kunst, en zat zelf met de frustratie dat decor binnen theater enkel behang was, of architectuur...Pat, denk jij er nooit aan om mensen uit die jonge generatie binnen het Alibi Collectief naast jou te laten werken, om ze uit te nodigen en ze zich hier te laten...Ik mis nu een hoop dingen: ik teken niet meer, ik maak geen decors meer voor anderen, omdat ik in die molen zit