Archief Etcetera

421 document(en) met "Maatschappij+Discordia+en+dcSingel" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 26, Juni 1989 • Marianne Van Kerkhoven, Dirk Verstockt • D E
Als toeschouwer krijg ik bij Het Heengaan een gevoel dat ik verder alleen nog heb bij de voorstellingen van Maatschappij Discordia, nl

Nr. 26, Juni 1989 • Hildegard De Vuyst, An-Marie Lambrechts • "Eenvouds verlichte waters" spelen
Hij ensceneerde bij het Werktheater en bij Maatschappij Discordia

Nr. 27, September 1989 • Nic Balthazar, Alex Mallems, Luk Van den... • KRONIEK
toegekend aan Judith Herzberg voor haar stuk Kras, dat ze in opdracht van Maatschappij Discordia heeft geschreven

Nr. 27, September 1989 • (advertentie)
Buitenlandse theatermakers als STEVE PAXTON EN MAATSCHAPPIJ DISCORDIA weten het ook

Nr. 27, September 1989 • Leen Thielemans • DDR-Regisseur te gast in NTG
Zowel Racine als Von Kleist behandelen het thema van de verstoorde creativiteit ten opzichte van de toenmalige absolutistische maatschappij

Nr. 27, September 1989 • Klaas Tindemans, Lieven De Cauter • Toneelspelen is marginaal sinds de Romeinen
Terwijl elders de Tour de France gereden werd, presteerde Maatschappij Discordia het om tijdens het Bruzzle-festival een twintigtal toneelvoorstellingen te spelen, ongeveer tien verschillende stukken...Tussen de ritten spraken Lieven De Cauter - presentator van het TV-programma Container - en Etcetera- redacteur Klaas Tindemans met Jan-Joris Lamers, het gezicht van Maatschappij Discordia

Nr. 27, September 1989 • An-Marie Lambrechts, Luk Van den Dries • Post-scriptum bij een dramaprijs
Maatschappij Discordia bestelde voor het seizoen 88-89 ineens vier stukken bij Nederlandse schrijvers (Wanda Reisel, Judith Herzberg, Albert Blitz, Ischa Meijer). Honorering en opvoering verzekerd

Nr. 28, December 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
De weinigen die daar, zoals Maatschappij Discordia, op één of andere manier aan ontsnappen en niet voorwenden te zijn wat ze niet zijn, worden in Vlaanderen met gejuich begroet

Nr. 28, December 1989 • An-Marie Lambrechts • Het kunstwerk als schiereiland
Wij leven in een zeer verticale maatschappij : woorden als 'upright' geven letterlijk vorm aan de wijze waarop we b.v...Tegelijk bespelen we daarmee de grens tussen wat normaal is en wat niet normaal is. Dat heeft dan weer te maken met het feit dat onze maatschappij zeer 'oordelend' is. Als je iets wil bereiken en het

Nr. 28, December 1989 • Erwin Jans • EEN HIAAT IN DE NATUUR DER DINGEN...
Decreus schetst Strauss' visie op mens en maatschappij volgens het schema van de oorspronkelijke paradijselijke eenheid, de daaropvolgende zondeval en het niet aflatende verlangen om de wereld van het...Met hun enscenering van Trilogie in 1987 gaf Maatschappij Discordia een gepast antwoord op deze Straussiaanse 'dramaturgie van de blik'. De open lege ruimte van de grote Shaffy-zaal (waar ik de

Nr. 29, Maart 1990 • Dirk Verstockt, Tom Decorte, Pol Arias, Luk... • KRONIEK
Maatschappij Discordia) - Foto Bert Nienhuis die Lamers zijn inleiding meegaf, zoals de verbouwingen in de Beursschouwburg...Maatschappij Discordia is het eerste gezelschap dat via een voorstelling expliciet zijn commentaar op de ingrijpend veranderde wereld vertaalt...Dirk Verstockt ZESTIEN SCÈNES Gezelschap Maatschappij Discordia : René Eljon, Gerrit Bons, Annet Kouwenhoven, Frieda Pit-toors, Ditha Vanderlinden, Vi-viane De Muynck, Marianne De Graaf, Ilja

Nr. 29, Maart 1990 • Luk Van den Dries • Roberto Ciulli
Wanneer onze maatschappij werkelijk Hölderlin, Kleist en Büchner doorleefd zou hebben, zouden geweld en vreemdelingenhaat vandaag niet mogelijk zijn

Nr. 29, Maart 1990 • Erwin Jans • DE AANTREKKINGSKRACHT VAN ZWARTE GATEN
Via regisseur Matthias De Koning weze het mij geoorloofd het werk van Maatschappij Discordia hier even aan te raken

Nr. 29, Maart 1990 • Marianne Van Kerkhoven • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
Alleen Jan Decorte vindt binnen Vulvania de ruimte om meteen zijn commentaar te spuien en Maatschappij Discordia opent met Zestien Scènes de ideologische discussie op het toneel...Wachten op de kunstenaars die uitspraken doen over wat er in de wereld vandaag aan de hand is. Zestien Scènes van Maatschappij Discordia is op dit vlak een eerste, verheugende ervaring...Zoals Wagner in Van Wagner (Dito Dito, Ritsema) of da Ponte in Zéstien scènes (Maatschappij Discordia) of het Kind in Het Kind van de Smid (Josse De Pauw, Peter van Kraaij). Vijf

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans • "Kunstenaars moeten elke keer opnieuw beslissen"
Zij en haar man waren destijds eenzame contestanten, die na de val van Honecker even naar Oost-Berlijn waren teruggekeerd om de maatschappij te veranderen

Nr. 30, Juni 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De ondraaglijke lichtheid van verlangen
Verderop in dit nummer worden de antwoorden van zo verschillende hedendaagse theatermakers als Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Fabre, Heiner Müller, Maatschappij Discordia, Luk Perceval e.a...private, maar steeds een maatschappelijke aangelegenheid is geweest; zonder maatschappij bestaat het paar, het gezin niet...De maatschappij", zo zegt Lévi-Strauss, "laat gezinnen slechts voor een bepaalde tijdsduur bestaan, kort of lang, al naar het geval, maar op de uitdrukkelijke voorwaarde dat hun elementen - dat wil

Nr. 30, Juni 1990 • Inhoudstafel
13 Maatschappij speelt Peter Handke, pag

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
Waarmee het hoofdmotief genoemd is, en meteen de openheid gecreëerd voor de regisseur om 'zijn' personages in te vullen, zonder zich ogenschijnlijk te veel om maatschappij-duidende imperatieven te...Wanja (Maatschappij Discordia), De tijd en de kamer (Arca), Het syndroom van Stendhal (Art & Pro), Lulu (Toneelgroep Amsterdam ism de Tijd), Strange Interlude (Blauwe Maandag Compagnie ism de Voorziening

Nr. 30, Juni 1990 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
stilstaand gegeven, waarvan de immobiliteit enkel nog met loze poëtica wordt omhangen, maar als een dynamische constellatie, die de maatschappij niet probeert voor te stellen als een irreëel rustwekkend

Nr. 30, Juni 1990 • Johan Callens • O'Neill Het leven als tussenspel
Doorheen de geschiedenis zag hij het drama evolueren van een conflict tussen de mens en God (religieus drama), tot een conflict met de maatschappij (sociaal drama), de medemens (karakterdrama...Vervreemding en klassenverdeling mogen dan nog troef zijn in onze maatschappij, de symboliek van het stuk is te expliciet, de toon te boodschapperig, de centrale idee te vaak herhaald