Archief Etcetera

341 document(en) met "DOOD ZEGT HIJ" • Resultaten 141 tot 160 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries • De Opdracht theatrale kaalslag
Want hij maakt het je bepaald niet makkelijk door zomaar van Parijs, naar Jamaica en Peru te switchen; van herinnering naar vertelling en vice versa; van verleden, heden naar toekomst; van Danton en...Hij doet geen enkele poging om de gelaagdheid af te pellen, om de densiteit te doorgronden, om de intertekstualeit aan te geven, om iets van tijd en plaats te verbeelden of zelfs maar te suggereren...Hij schetst en geeft contouren aan, maar kleurt niet in, vult niet in, dikt niet aan

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Voor het 'Zuidelijk Toneel' vertaalde hij inmiddels Desire under the elms van Eugene O'Neill en als 'writer in residence' schreef hij Boste voor De Blauwe Maandag Compagnie...De enige boodschap van de mens is zijn condition humaine; op het theater spreekt hij erover, vertelt hij erover of zwijgt erover', zegt Sierens over de naam die hij aan zijn gezelschap gaf...belaagd wordt door personages en hun commentaren, wensen en verzuchtingen in verband met het werk waaraan hij bezig is. Koste is voor Sierens een afdaling in zijn eigen onderwereld, op zoek naar zijn

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • Het wachten van Josse De Pauw
Schrijven heeft geen andere functie : een stroom zijn die zich samenvoegt met andere stromen (...)', zegt de Franse filosoof Gilles Deleuze ergens...Ward Comblez vertelt een man over vier reizen die hij maakte naar Algerije, Curaçao en Kreta...Een dialoog die door de man verteld wordt met een tegelijk obsederende en poëtische herhaling van het werkwoord zeggen: 'Ze zegt ik wil gecremeerd worden zegt ze

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Je kan een 'day after'-gevoel hebben, en als er dan iets naar boven komt, kan je dat ook weer dood duwen, zodanig dat die 'day after' gewoon blijft: het nihilisme van een visie die geboren is uit de...Een individu dat zijn verantwoordelijkheid neemt, maar helemaal alleen, ten aanzien van zijn eigen wereld, zijn eigen publiek, alles waar hij als individu mee te maken hebt...op het zelf censurerende af, omdat hij zich niets kon permitteren

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Daar wou hij niet aan meedoen, en dus stichtte hij, een jaar later, gebruik makend van de structuur van een progressief privé-theatertje in Berlijn, de Schaubühne am Halleschen Ufer...lijkt hij te zeggen, en dan heeft hij niet eens een psychoanalytische verklaring nodig om dit duidelijk te maken: alle randfiguren zijn afsplitsingen van die ene betweterige dichter, die slechts één...Zoals Goethe heeft hij een rotstuin gecultiveerd, gebroken antieke beeldjes, met mos uit een regenachtig klimaat - en achterin dat park zet hij een tuinhuis neer, waar twee eeuwen later de toeristen

Nr. 38, Mei 1992 • Elvis Peeters • Een man kan zijn baard laten groeien,...
Ik zal je missen, zegt ze...En dan wil ik van jou houden zoals jij van hem houdt, als jij dan van mij houdt zoals ik van jou en dat hij dan van haar houdt die mij liefheeft, als zij ook van hem houdt zoals ze van mij houdt...Hij sterft in een duel voor een andere vrouw

Nr. 38, Mei 1992 • Désirée Ortega Cerpa • Een theater van twee werelden
mijnwerkers uit de stad Oruro opgedragen aan de Maagd Maria en aan de Duivel). Over die samensmelting van verschillende culturen in Latijnsamerika zegt de Venezolaanse regisseur Carlos Gimenez ergens: "Er komen...leven altijd op de rand van de dood, de rand van de catastrofe, de rand van het magische...Hij ervaarde zijn vervreemding van de scène als een straf, zoals al degene die een poging deden om de scène te vernieuwen en aanvankelijk gedwongen waren thuis privé-voorstellingen te geven en later

Nr. 38, Mei 1992 • Benoît Vreux • Kolen en diamant
Hij bestelde drie nieuwe choreografieën bij Karole Armitage, Lucinda Childs en Joachim Schlömer...Voor de duur van Charleroi/Danses 92 werd hij omgebouwd tot spektakelzaal waar de nieuwe choreografie van Suzanne Linke, Ruhr-Ort, en de nieuwe van Claudio Bernardo, Sodoma, een natuurlijke setting...waarop men loopt of ademt, en waar men Oopha-Naama, Lucinda Childs uiteindelijk gelooft dat men kan herboren worden uit de dood

Nr. 39, December 1992 • Johan De Boose • Het eerste cijfer
De acteur is niet noodzakelijk een 'dramatis persona' of zoals men in het Russisch zegt 'handelende persoon', maar een geniale, wonderlijke zender, die in staat moet zijn om allerlei stralen op te...Het theater is een materieel begrensde ruimte, waarvan de deuren en ramen wijd geopend moeten worden en de wanden wit geverfd om al wat zich aandient te kunnen toelaten of zoals Klimenko zegt...Zelf beweert hij dat er net zo goed iets als niets kan gebeuren tijdens de voorstelling ("Het is een schaakspel", zegt hij); het kan dus ook mislukken, en soms mislukt het effectief

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Dollie is de zoon niet eens homosek- sueel, al zegt Heijer dat hij het vermoedelijk toch is. Maar argumenten voert hij daar niet voor aan...Hij is er van bezeten, dat alles wat iemand doet, kan leiden tot verval, tot het begin van het einde, tot de dood...Als de zoon ten slotte zijn liefde voor de moeder verklaart, schiet niet hij haar dood, maar zij hem

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
En als dat boers symmetrisch is", zegt Swarte, "dan mag dat, want Jalgerhuis beschreef in 1827 een klassieke stijl, die toen eigenlijk op sterven na dood was...Je kunt een rond verhaal maken, dat helemaal klopt", zegt hij, "maar op een gegeven moment kom je er achter dat het veel beter werkt, als de verbindingen worden gemaakt in het hoofd van de mensen...Swarte zal verder onderwerpen uit de geschiedenis aanpakken, maar op de vraag of hij ooit Ibsen op een 'historische' manier wil doen, zegt hij resoluut: "Neen, ik ben niet thuis in het realisme

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
De artistieke leiding van het gezelschap was op sterven na dood...verteller achter een tafeltje, met een stapel systeemkaartjes , waaruit hij per voorstelling een willekeurige greep deed...Dat betekent niet dat die teksten geen historiserende vorm mogen of kunnen krijgen; maar de gekozen vorm moet een betekenis hebben, hij moet een brug slaan tussen ons en de tekst

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
tot hij 'aan den lijve' moet verifiëren wat hij altijd al intuïtief geweten heeft, wat hem nachtmerries bezorgt en stemmen doet horen: dat de wereld van binnen hol is; en dat de (ontbrekende...En in dit geval ook voor de hand liggend: Woyzecks verhaal situeert zich zowel op het louter narratieve vlak als op het niveau van de betekenis tegen de achtergrond, of zoals regisseur Simons zegt...Woyzecks private illusie van een tastbaar geluk - Marie - wordt de pijnlijkste toetssteen van zijn scherpe intuïties omtrent de ware 'natuur' der dingen, die hij echter niet ten volle op zijn

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Stuart kronkelt verkrampt achter Francisco Camacho aan, maar telkens als zij hem bijna bereikt heeft, staat hij op en gaat hij ergens verderop weer liggen...Het hele kwartier lang blijft hij op zijn rug op de grond liggen, zijn kleren omgekeerd naast hem, als gaat het om een tweede, nog levenloos lichaam dat hij in bezit moet nemen om de straat op te...Jones zegt over Another Historyof Collage, een bewerking van het laatste stuk dat hij en Zane samen maakten, dat 'onder de realistische laag van het dansstuk (een) artistieke vraag (zit): op welk

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
De acteur die Casca speelt in Julius Caesar bijvoorbeeld heeft het daar zeer moeilijk mee en verlaat verontwaardigd de scène als hij te horen krijgt dat hij dood is. Anderen bewegen nauwelijks van hun...Dan ont- Antonius und Cleopatra, Needcompany / Joseph Gallus Rittenberg vangt hij het bericht dat Cleopatra niet dood is en hij leeft nog net lang genoeg om...Om zichzelf de pijnlijke afgrond van de onechtheid te besparen, toont het moderne theater de dood reeds als geënsceneerde dood, als een theaterdood: iemand gaat dood, maar hij blijft zitten of wandelt

Nr. 40, Februari 1993 • Gunther Sergooris • Wantrouw heersers die verheerlijkt worden
Dat Verdi last met de censuur kreeg, omdat hij het waagde een koningsmoord ten tonele te voeren, zegt niets over het politieke gehalte van Verdi's werk, maar alles over de idiotie van de Napolitaanse...Voor het overige droomt hij van een eervolle dood op het slagveld en gaat hij gebukt onder de zware taak 'over zijn kinderen' te waken...Hij amuseert zich kostelijk, wanneer hij hen voor het lapje kan houden

Nr. 40, Februari 1993 • Klaas Tindemans • Een mijnenveld waarin je geen rechtlijnige wegen...
Echt doorgebroken is hij niet...Hij is uitgenodigd voor een gastregie in het buitenland, in een land waar, anders dan bij ons, een theatertraditie bestaat, en hij maakt opnieuw Romeo en Julia...Niet omwille van de relatieve zekerheid, zoals de critici beweren, maar omdat de wereld sindsdien veranderd is. Hij wil geen 'kunst' meer maken, zegt hij, zoals zeven jaar geleden, geen vals parket

Nr. 41, April 1993 • Hugo De Greef • Kunst verdraagt geen compromis
Hij kan precieze keuzes maken en vervolgens vaststellen hoe groot het tekort is. Zo verzamelt hij argumenten om zijn begroting te verhogen...zullen al gelukkig mogen zijn als hij voor zichzelf een aantal prioriteiten vastlegt die hij ten koste van alle druk toch uit de brand wenst te slepen...Dat hij zich gesteund weet door verstandige adviezen

Nr. 41, April 1993 • An-Marie Lambrechts • Een hoofd vol sneeuw
Hij komt in 1973 naar Europa waar hij eerst als danser werkt bij het Stuttgart Ballett...Hij noemt de stijl die hij in Frankfurt ontwikkelt een 'hybride', waarvan 'de grondslag de geschiedenis is, het klassieke ballet, maar die grondslag is gereorganiseerd, en wel volgens de termen die...Deforming people into appearance', zei Francis Bacon over de manipulaties die hij uitvoerde op zijn schilderijen ten aanzien van het object wat hij in zijn hoofd had

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Ik vraag me af of hij zich zelf bewust is van het feit dat hij zo weinig als choreograaf wordt gezien, en hoe hij zichzelf in dat verband eigenlijk ziet...Soms lijkt hij van geen tel te zijn, soms versnelt hij...een interview met Veto zegt hij dat "de dansrage in alle vormen gepusht wordt