Archief Etcetera

303 document(en) met "Schrijver Je" • Resultaten 141 tot 160 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 47, December 1994 • Jaak van Schoor, Dré Poppe, Hugo Van... • In memoriam: Rudi Van Vlaenderen
Een korte tijd werd hij programmator bij de drama-uitzendingen van de toenmalige BRT, omdat je met het theater alleen je boterham niet kon verdienen...Hij moest in een paar gesprekken een tot handenarbeid gedwongen, dissidente schrijver (Havel zelf, maar met een andere naam) schuldbekentenissen en partijgetrouwe beloftes zien af te dwingen...welke vorm je ook met Rudi samenwerkte, je kreeg ontzettend veel cadeau: vertrouwen, warmte, energie, een hoop talent, intelligente en relativerende bedenkingen

Nr. 48, Februari 1995 • Pieter T'Jonck, Johan Thielemans • Gerenoveerde theaters in Gent
theaterzaal van de Vooruit). Je komt zowaar in de verleiding om te geloven dat theater alleen bij gratie van die oude gebouwen nog een toekomst heeft...dit theater kan je 'en rond' spelen, twee tribunes tegenover elkaar opstellen, het oude zaaltje als decor gebruiken als het publiek op de 'scène' zit, of gewoon, zoals in Minards tijd, de hele zaal...Het gebouw heeft daarbij zo'n afmetingen en is zo complex, dat je je levendig kan voorstellen dat voorstellingen zoals L'ymagier singulier van Thierry Salmon die destijds bracht in oude Brusselse

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Doet ze dat wel, dan sta je oog in oog met een grote theaterervaring...de studies over het Elizabethaans toneel kan je lezen dat er toen een heel hechte band tussen publiek en podium bestond...Als je dan achteraan in de zaal zit en op alle schermen de maan ziet dansen, krijg je de vreemde indruk dat het de acteurs zijn die op en neer deinen

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Je kunt proberen je aan hem op te trekken, maar wat helpt het, waartoe leidt het...En moet je Goethes Faust gelezen hebben om Valéry's Mon Faust te begrijpen...Het helpt dus wel als je een en ander weet, maar er is in Kopnaad hopelijk ook genoeg direct materiaal aanwezig dat de toeschouwer met een beetje intuïtie op het goede spoor zet

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Maar Edwards citatenkunst is volstrekt aanvaardbaar, omdat er ook een subtiele dosis zelfspot in steekt en je er alle kanten mee op kunt...Van haar weet je niet of ze hem begrijpt dan wel echt kierewiet is. Gedraagt ze zich koelbloedig tegenover Edwards zelfmoordplannen of kinderlijk...Bombastisch, in een verbeeldingloze stijl, geen greintje spot of humor; zelfs in zijn zwakste momenten zag je de auteur er niet toe in staat

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Solo Terwijl je bij het Ro Theater de wederwaardigheden van Hekabe volgt, realiseer je je plots hoe dicht dit onbekende stuk van Euripides bij de tekst van Koos Terpstra staat...Waarom om deze ene zwaar getroffen vrouw wenen, als je tot de bittere conclusie moet komen dat lijden de regel is. Als toeschouwer van dit schitterende stuk begrijp je achteraf niet waarom het...Al heeft regisseur Terpstra de schrijver Terpstra uitstekend gediend, toch verdient deze tekst op verschillende seizoenprogramma's te verschijnen (in Vlaanderen is deze opvoering slechts enkele dagen

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
design-theater (het design-meubilair, de design-architectuur). 'Je n'aime pas montrer mon âme...Je ne veux pas montrer mon individualité'. Of om het met de woorden van Cézanne te zeggen: 'Je veux douer les choses d'un sentiment d'éternité... un art solide et durable comme l'art des musées...Decroux was een denker, dus per definitie een schrijver

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Die opleiding moet ook bepaalde maatstaven hanteren, maar als je in de praktijk belandt, moet je kleur durven bekennen, af en toe tegen de muur lopen en op je bek gaan...Je kan nooit subjectief genoeg zijn, want wat is een regisseur anders dan subjectief...En je moet beschrijven wat er leeft, wat er ontstaat, niet uitsluitend wat je al kent

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Beleefd glimlachend leuteren schrijver, regisseur en spelers met elkaar...Angels in America had ook zijn schoonheidsfoutjes, maar ik vind het een fantastisch dat je mensen een hele dag in de zaal kan houden zonder dat ze zich gegijzeld voelen... een gevoel dat je soms al...Teleurgesteld verliet het koor het podium: een jaar repeteren, en dan leg je het af tegen een stel helicopters

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
En als je niet annex die boeken iets kon vertellen wat je zelf had bedacht, dan lag je eruit, werd je verwijderd...Je moet op de één of andere manier proberen naar voren te lopen, terwijl je naar achteren loopt en iets doen dat je weg bent op het moment dat je weg moet lopen...Aan de ene kant moet je kijken naar de wereld om je heen en als je dan ziet wat je daar allemaal voor moet doen, dan komt je de deur niet uit

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Kies per seconde wat je denkt en wat je voelt en wat je wilt laten zien...Niets dan buitenkant, uiterlijk vertoon waar je tegenaan kunt kijken, maar die je niet aan het denken zet...Alsof je gereduceerd wilt Tot hoe je eruit ziet

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
de eenzaamheid van je werkkamer leg je vervolgens verantwoording af tegenover jezelf en je lezerspubliek...Als Vlaming herkende je niet alleen de gefrustreerde wanhoop, de benepen ideologie, de psychische verminking, maar je werd ook onmiddellijk aangesproken op de mogelijkheden je daaraan te ontworstelen...Op scherp staan jullie selecteren wel, maar of je ook krijgt wat je geselecteerd hebt, weet je van te voren niet

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Niet dat hij het publiek naar de mond wil praten, dat niet: 'Het is alsof je tegen iemand praat en je merkt dat je woorden anders overkomen dan bedoeld...Je moet het wel straat noemen, maar als het echt een straat wordt en je beseft niet meer wat eronder zit, en je krijgt er een probleem mee, dan kun je het niet meer oplossen...Dat geldt voor mensen ook: je moet altijd kijken wat er onder zit, anders kun je de problemen nooit meer oplossen

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Kunst is er van oudsher om te ordenen, maar hoe ga je in hemelsnaam de grote wanorde ordenen...Je houdt van haar rake manier om Becketts fulmineren tegen taal in een accuraat historisch perspektief te plaatsen...Beckett is immers een schrijver, en een schrijver moet het met woorden doen

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Daarom ga je schrijven, en dat ga je dan vertellen, en je krijgt de mensen ermee plat...verhalen kun je dat goed uiten, en al spelend kun je dat brengen...Innerlijk kun je dat niet doen, dan word je zot

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Als je werkt in zijn theatertraditie, zul je nooit, maar dan ook nooit doordringen tot het tragische...de tragedie maak je je volstrekt los van je eigen gegevenheden...Je kunt je goden niet achterlaten, iedereen, gelovig of ongelovig, sleept zijn leven lang zijn oude goden mee

Nr. 54, Februari 1996 • Loek Zonneveld • In memoriam Michael Carlton Matthews 1958-1996
Dat je dat kunt weten, dat heeft hij ons gegeven...Daar kun je een leven lang mee rekken...De Cubaans-Amerikaanse schrijver/performer Michael Carlton Matthews werd geboren in New York, 1958

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Die werkt je zo lang op de zenuwen tot je murw wordt...Hoe snel je je verveelt, wanneer iemand je in een stuk de wereld verklaart...van het overlijden van Heiner Müller: 'Ik durf te voorspellen dat Müllers werk, anders dan gebruikelijk na de dood van een schrijver, nauwelijks nog uitgevoerd gaat worden

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
Dit herbekijken kan als een soort anatomisch probleem worden gezien: wat zijn de verhoudingen tussen het oog van de schrijver, zijn verstand, zijn hand (of de schrijver nu een criticus, recensent...Maar ineens wordt het draaien een waanzinnig getol, gaan de oren tuiten, verliest de aarde zijn vastigheid, verdwijnt; en je zinkt weg, je gaat weg... Waar ga je naartoe...Waar ga je heen wanneer je ik afwezig is? Waar gaat de dans naartoe wanneer de dans niet langer wordt gedanst

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Bij het luisteren naar haar stem zie je alles gebeuren, en krijgt Schönbergs stuk een kracht en een spanning die de luisteraar meteen naar de laatste noten voert...Je denkt onweerstaanbaar aan de historische parallel met Mozart, die zijn mooiste muziek schreef voor het komisch niemendalletje dat Cosi fan tutte uiteindelijk is. Hoe vreemd klinkt Schönberg, denk...je dan, als hij komisch wil zijn