Archief Etcetera

335 document(en) met "VOELT HET" • Resultaten 141 tot 160 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Zo heb ik het liefst een decor dat in de weg staat, omdat ik het essentieel vind in het leven dat je je bevrijdt van materiële dingen, maar ook omdat daardoor het decor een personage wordt dat door...Anderzijds toon je via het materiaal van anderen wat je in een interview niet gezegd krijgt, wat je voelt en wat je wil delen...Andere mensen, andere vragen Etcetera: Je had het over het (politieke) engagement van het gezelschap

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
Bij Stella voelde je zowat op elk moment dat de dansers het probleem om 'het te maken', het vertoon, met een ongeziene direct-heid aanpakten, zonder zich af te vragen of het wel klopte...Toch blijft de vraag of het opportuun was om de voorstelling te vertonen terwijl ze nog niet echt af is, en het gezelschap klaarblijkelijk volop aan het evolueren is qua bezetting en middelen...Hij voelt zich bekeken, en dat gevoel verdwijnt maar op het ogenblik dat hij een monoloog kan afsteken

Nr. 38, Mei 1992 • Marianne Van Kerkhoven • 'Klein Geschut': de context van Kindertheater
gekozen voor die stroming in het kindertheater waarin de kunstenaar gelooft dat hij door het opeisen van zijn eigen autonomie een veel vruchtbaarder communicatie met zijn publiek kan bereiken, dan wanneer hij...niets onderscheidt van een gelijkaardige ervaring in het 'volwassenentheater'. De dramaturgie die uit dit nieuw soort artistiek bewustzijn in het kindertheater gegroeid is, wordt in Klein Geschut op...Vragen Wanneer we op zoek gaan naar de samenhang tussen de onmiskenbare artistiek-dramaturgische vooruitgang van het kindertheater zoals deze in de vermelde artikels aan het licht komt, én het

Nr. 38, Mei 1992 • Lieve Demin • Het complete antwoord van De Beweeging
Vanaf het begin is de dood dreigend aanwezig, ze verleent aan het erotisme en het exotisme een wrang en beklemmend tintje...Rouge Adagio verwoordt in dans de relatie tussen een man en een vrouw, de ambivalentie van de liefde, het genot en het lijden, het willen overheersen en overheerst worden...De anekdote, de humor die in het eerste deel nog mee de sfeer tekenden, worden hier losgelaten voor zuivere beweging, het zoeken naar hoe het voelt om in water te bewegen

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
wordt het probleem van de illusie van het theater en het betrekken van de werkelijkheid van het theater in de voorstelling naar voren geschoven alsof het een nieuw probleem is. Er wordt gehamerd op het zich...het eerste Theaterschrift schrijft Marianne Van Kerkhoven over "het primaat van het 'doen alsof of het primaat van 'de materialiteit van het ogenblik': is het misschien de keuze tussen deze twee...Het Engels, het Duits en het Frans beklemtonen meer 'la langue' in hun theaterpraktijk, het 'Vlaams' meerde spraak, 'la parole'. Ook daarop zou de kritiek meer moeten ingaan, want het gaat hier over

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Dit is bijvoorbeeld het teken voor man (wijst met beide handen van het bovenlijf naar het middenrif en dit is het teken voor vrouw (doet hetzelfde maar streelt dan met een vinger langs de wang). Dat...Hij neemt het als basis, het is het kleine maar tegelijkertijd overstijgt het dat in een aspiratie naar het niet-tijdelijke, naar het abstracte, het alles-overstijgende...De mens voelt zich zo superieur... Het zou heel drastische stappen vereisen om dat proces terug te schroeven, maar eigenlijk kan ook dat niet meer

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Waar ik het uiteindelijk het beste kon zien", vertelt Swarte, "was in de kleine studies van Rubens in het museum te Brussel, trouwens, Vondel was erg op Rubens gesteld, en alle personages in die vlug...Het is heel spannend om je af te vragen, hoe krijg ik het verleden zo tot leven dat het ook een realiteit wordt voor het publiek...Ook in Potters Beesten is de karakteristieke dubbelheid aanwezig, want het publiek voelt dat hier gewerkt werd vanuit liefde en respect, terwijl er toch verrassend veel wreedheid en ironische

Nr. 40, Februari 1993 • Luk Van den Dries • Moord op onschuldige kinderen
De nadelen zijn even evident: door het ontbreken van een gezelschapsstructuur valt het accent meer op het individuele produkt dan op het proces, meer op de conceptuele daad dan op de artistieke...Het kwalitatieve verschil in beide produkties, en daar doet het gemis aan een ensemble zich het meest kwetsbaar gelden, situeert zich op het vlak van het acteren...Je hoort het aan de housemuziek, je ziet het aan het beklemmende slotbeeld, maar je voelt het in onvoldoende mate aan het spel

Nr. 40, Februari 1993 • Paul Goossens • Het belang van het belangeloze
Als de burger zich al politiek verweesd voelt, is het meestal omdat er te weinig verkeersdrempels, te veel files en onvoldoende veiligheid in zijn appartement of verkaveling zijn en bijna nooit omdat...Het is een heel onevenwichtig gevecht, want het 'belang van het belangeloze'. Zoals er geen alternatief is voor de democratie, is er al evenmin een alternatief voor de cultuur, want het...Het resultaat kennen we: het barbarendom, het nazisme en het fascisme

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • 'Hoe klein zijn deze bloemen'
Die complexiteit bestaat; het heeft geen zin ze te ontkennen en toch is het dat wat precies dagelijks gebeurt: politici sloven zich uit om 'de zaken eenvoudig voor te stellen'; het Vlaams Blok...Met zijn reeks tv-uitzendingen over collaboratie en verzet in Vlaanderen toonde Maurice De Wilde aan dat er zich tussen het extreme verwerpelijke zwart en het andere uiterste van het prijzenswaardige...dit vlugschrift stond geen woord over rassenhaat of vreemdelingenproblemen; de tekst had het uitsluitend over de nood aan een betere bescherming van het privé-bezit door een versterking van het

Nr. 41, April 1993 • Karolien Derwael • De waarheid van de leugen
Die ervaring wordt des te dwingender wanneer je begint te merken dat het liegen evengoed en zelfs intrigerender aan het werk is in het spel van de acteurs en in het kijken van de toeschouwer...Het bovenhalen van twee jassen, het zich verkleden op de scène is alvast een teken aan dat de acteurs voor het eerst ook letterlijk/ figuurlijk in de huid kruipen van twee personages, de oude man en...door de 'personage-afbouw' tijdens de korte onderbrekingen, in het uitwisselen van blikken, door het rustig drinken van koffie en het als acteur observeren van het spel van de ander, iets waartoe de

Nr. 41, April 1993 • An-Marie Lambrechts • Een hoofd vol sneeuw
Sinds 1989 is het Frankfurt Ballett ook het residentie-ensemble van het Parijse Châtelet theater, waar het twee maanden per jaar gasteert...de tast: veel veeg-bewegingen over het lichaam en de kleren in alle gradaties van lichtheid; ze worden in het laatste deel opgenomen in een ruimte die door een centrale spreker opnieuw voor hen geduid...De deformatie toont het object 'waarder dan waar'. 'Deforming our world into appearance', is het dat wat Forsythe's voorstellingen aldoor doen

Nr. 41, April 1993 • (advertentie)
Op zon moment gelooft u honderd procent in uzelf, voelt u waar het echt op aankomt...Wij luisteren naar uw wensen, praten alles in het volste vertrouwen met u door, helpen u bij het realiseren van uw plannen...Eoop eens langs bij het CERA-bankkantoor in uw buurt

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
Het trio Dirk Van Dyck, Ryszard Turbiasz en Johan Dehollander noemt zich De Vereniging van Enthousiasten voor het Reële en het Universele...de scène van het heimelijk gesprek tussen de humanist Pico della Mirandola en paus Alexander VI over echte en onechte kinderen, over aardig gevonden worden en het geloof (op basis van Voltaire). Het...beide produkties doorprikt het trio het conformisme van de mens, en het confronteert het publiek tevens met het levensgemak dat die culturele ge-vorm-de aangepastheid biedt

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Teruggrijpend op eeuwenoude tradities die decennialang door het communisme onderdrukt werden, is Yoessoef een pijnlijke spiegel voor het Europese continent dat het onderscheid lijkt te zijn vergeten...Maar is het niet schrijnend cynisch dat op het ogenblik dat in het hart van Europa een land zijn grenzen met onschuldig bloed hertekent, ook Europa zelf de nood voelt de poorten van zijn vesting te...Aan het einde van Het Verdriet lacht iemand in een café met het idee dat we nu, na het fascisme, de democratie moeten proberen: 'Met dezelfde mensen zeker

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
Het erge is dat je je als 'gewone' toeschouwer dan dikwijls nog dom voelt ook omdat je al die lagen en andere dramaturgische spitsvondigheden bijlange na niet hebt weten te ontdekken in de opvoering...Het is niet omdat het wel meer zou mogen gebeuren dat ondermaatse produkties uitgesteld of afgelast worden, dat het nog nooit gebeurd is. Ook in de periodiek naar aanleiding van Dozen wordt de...Voor zover ik weet is dit, na Repetitie/I, de eerste produktie van de BMCie, zeker sinds ze 'groot' geworden is, die zo kleinschalig en sober is dat bijna alle aandacht naar het acteren en het

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Neen de andere pool wentelt zich in het troebele,het plezier, het exces, de grote emoties, het retorische: zij koestert de verboden vruchten van haar tegenpool...Een praktische vraag is: hoe kom je uit zulk een tegenstelling, en het antwoord schuilt reeds in het bekende resultaat van de selectie: dat beide voorstellingen op het festival staan, omdat door de...De cultuur is het eigene, niet als teken van het enige, of het superieure, maar als een teken van getuigenis hoe het leven ergens geleefd wordt (ook al is het aberrant). Niet het Europa van de

Nr. 43, November 1993 • Gunther Sergooris • Een mogelijke onmogelijkheid
Het is mogelijk dat het onmogelijk is om iets nieuwer en juister te zeggen, maar over al het geschrevene daalt het stof der tijden neer en ik peins daarom dat het goed is als er om de 10 jaar een...Het publiek voelt zich goed in dat omzichtig omgaan met overgeleverde waarden en waarheden, waarin het zich koestert als erfgenaam en verdediger van een luisterrijke wereld die niets met de artistieke...Daarbij gaat het niet zozeer om de originaliteit van de werken als wel om het naakte feit dat het hier nieuwe werken betreft, produkten van het hier en nu, even disparaat, eclectisch en

Nr. 43, November 1993 • Klaas Tindemans • De kleine dood
Het eindigt op een brutale breuk: Evelien gaat Arabistiek studeren, verraadt daarmee (zo voelt hij dat) de joodse wortels van haar vader, en ze verwijt hem een schuldige intimiteit...En het is niet alleen in de 'feiten' dat er een donkere wolk over het verhaal trekt, het is ook in de taal zelf: Bernard maakt zijn zin- Olivetti 82, Theater Malpertuis / Norbert Maes...Bij Bernard Van de Wiele verbrokkelen de woorden als het geweld opduikt, bij 'Eriek Verpale, autobiograaf is het wurgen van de kat van Lisa (in Alles in het klein) een ondraaglijk realistisch tafereel

Nr. 44, Februari 1994 • Nancy Derboven • Een schermutseling tussen Markies de Sade en...
Het getuigt vanwege het Kaaitheater en regisseur Peter Van Kraaij van veel moed om juist Exiles te willen opvoeren, in plaats van het bij dramaturgen populaire Circe-hoofdstuk uit Ulysses bijvoorbeeld...Zijn première in het Engels kreeg Exiles in New York: het werd in 1925 41 keer opgevoerd door het Neighborhood Playhouse, met wisselend succes...Zij voelt duidelijk de grappige momenten aan, bijvoorbeeld in de kusscène met Robert halfweg de eerste act, en weet dit ook op het publiek over te brengen