Archief Etcetera

295 document(en) met "Centrale van het " • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
Een conferentie, een publikatie Ann Olaerts, directeur van het Vlaams Theater Instituut (VTI), formuleert het als een van de opdrachten van het VTI om te reflecteren over 'de rol die de...De analyse van Michael McMillan, medewerker aan het London Festival of Theatre (1991) en leider van Double Edge, een rondreizende groep uit de Black Arts Alliance, gaat verder op het spoor van Sellars...Het contrast tussen het bijna heldhaftig optimisme van de auteurs van City of Cultures en de gelaten relativering van de planologen is merkwaardig

Nr. 59, Maart 1997 • Daniël Biltereyst • Een bijziende zoektocht naar legitimiteit
Het verdwijnen van programma's als Ziggurat en Affiche was in die zin slechts een mechanistische 'implementatie' van het behoeftenonderzoek, terwijl eerder al het rijkelijk gestoffeerd en toch breed...Volgens de maatstaven van de klassieke bedrijfscultuur werd het principe van de eenheid van gezag hersteld (binnenshuis spreekt men liever van nieuwe terreur) en werd alles gemeten: succes...Deze cultuurvisie van het centrum staat dan wars van iedere vorm van minoritaire kunst- en cultuurconsumptie en -creatie, waarbij het kan gaan van allerlei subculturen tot opera en hedendaagse dans

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Lauwaert • Het slechte geweten geafficheerd
Wat onmogelijk wordt onder dit regime is iedere erkenning van het klassieke - van een referentietekst en dus ook van een interpretatie als uitvoering...Die zelfoverschatting is echter de perfecte consequentie van haar statuut als gesubsidieerde die het aan de subsidiënt verplicht is het profiel van de sponsor te...Resultante van slecht geweten, van het onevenwicht tussen de cultuur-politieke agenda op glanspapier en de knagende zelftwijfel van het hele cultuurbedrijf

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Het zijn centrale begrippen in het werk van de Amsterdamse filosoof en popliefhebber René Boomkens...Blinde vlek Dat ook suburbia zeker niet geweldloos is, is het uitgangspunt van de nieuwe roman van Saskia Van Rijnswou...Het publieke leven komt zo in het teken van de angst te staan: angst voor ontmaskering, angst voor een te veel tonen en afstaan van het eigen innerlijk leven

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Daarmee bedoel ik dat ballet, of ik het nu bewust gebruik of niet, deel is geworden van de informatie van mijn lichaam, zonder dat het daarom de centrale motor ervan is. Die kennis zit in mijn lichaam...Ook wanneer het om compositieprincipes of danstheorie gaat, is er sprake van entertainment van zodra je het toont, en aangezien er geen ander wijze is om het uit te werken moet je het 'performen'. Dat...Voor ons is het zeer 'basic'. Het is zoals een schrijfklas, maar dan wel op het niveau van 'schrijf een a'. Het is geen choreografie, zelfs niet eens per se dans

Nr. 59, Maart 1997 • Peter De Jonge • Heel erg kut
Doorheen de recente politiserende wendingen van Stan en het ouwelijk aandoende existentialisme van De Roovers blijft het model van Discordia en de creatie als nauwgezette, onderkoelde dramaturgische...Aan het einde van Wie... staan de zonen en dochters bijgevolg even ver als in het begin, getuige het machteloze, nietszeggende van de laatste repliek: 'Dat is kut/Dat is heel erg kut...Het ensemblespel van Dood Paard stoelt op de combinatie van de agressief-fysieke aanpak van Van Woensel/Bakker met het statische, hysterische dédain van Topper

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
centrale aandacht voor het lichaam, weinig banden onderhoudt met de rest van het festival...Hun dans drijft op aanmoedigingen van het publiek, en is niet vanuit één centrale blik geconcipieerd: je kan er absoluut van alle kanten naar kijken...Door het gebruik van technieken uit circus en straattheater, zoals het aanspreken van het publiek en het uitlokken van 'open doekjes', worden publiek en performers verenigd in een enthousiasmerende

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
de noodzakelijke verbranding van het al te vaste in het theater (de planning, het conceptuele, de herhaling), verliest men meteen ook het geluk van de traagheid...Eerder kijk je mee op de werf van toneelspelers, zie je hoe acteurs zelf worstelen met materiaal, maak je het plezier mee van een zichtbare fascinatie, het vechten om ruimte, het missen van een pointe...Het wikken en wegen van wat mogelijk is, het bevragen van wat noodzakelijk is, het aanvoelen van wat vandaag en morgen relevant kan zijn

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Het enige waar ik lange tijd na het zien van Cataract kon opkomen was het wonder van acteur Lukas Dijkema...Vertoont het gezicht van Dijkema al enige gelijkenis met dat van Vincent van Gogh, dan zeker ook de dwang en bezetenheid waarmee hij doorheen de tekst raast en het wonder van de mens aanschouwt...Een reusachtige poging om de complexiteit van de gedachtewereld van een man aan de grenzen van het denken in een soort van verkrampte gelijktijdigheid weer te geven

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
hemel aftekende, de adembenemende schoonheid van zijn val en de veelheid van bijgeluiden; een soort natuurlijke mengeling van menselijke kreten, het lawaai van een motor en het dreunende geluid van de ene...het verhaal van de Boom, het Varken en de Steenkool ontwikkelde de lichamelijke dynamiek zich rond louter aardse behoeften -het omhakken van een spar die in de volgende scène het dak van een huis, een...van het lichaam dat niet gereproduceerd kan worden, vergt een transformatie van het lichaam in die mate dat het niet van buitenaf maar van binnenuit wordt gemotiveerd en zelfs in de artificiële

Nr. 61, Januari 1997 • Yvonne Rainer en het nulpunt van de...
Een centrale inspiratiebron voor haar choreografisch werk was het reductionisme van minimalistische schilders...gewone bewegingen als vreemd, en tegelijkertijd in het plaatsen van een merkwaardige gesticulatie naast het alledaagse gebruik van het lichaam...Hiermee geraakte ook een centrale figuur uit het Judson Dance Theatre en een belangrijke vernieuwer van de Amerikaanse postmoderne dans in de vergetelheid

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
En de schoorsteen is (denk aan schilderijen van Ensor tot Magritte) het icoon bij uitstek, het epicentrum van het burgerlijk interieur...Die onopgeloste spanning tussen het realisme van de fotografie en het schilderkunstige van haar techniek en haar enscenering is de ruimte van Tasseels artistieke wereld...wordt het dieptezicht van de scène (en de diepte van het drama) opgezogen in de tweedimensionaliteit van het grafische, het academische, het decoratieve

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Het voorbije jaar genoot de bioscoopbezoeker het voorrecht om drie opmerkelijke Shakespeare-films te zien: Romeo + Juliet van de Australiër Baz Luhrmann, Hamlet van Kenneth Branagh en Richard III van...Hij/zij duikt op uit het niets, verdwijnt even abrupt, maar blijkt de spil van het drama en vooral van het bestaan van Romeo te zijn, erotisch en politiek...Potter is de soepele en beredeneerde vermenging van vloeiende vertelling - de feuilletonstijl van Shakespeare - met momenten van reflectie, waarin het geluid de betekenis bepaalt, vooral de eenzaamheid van

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
van het 'tonen' en het 'vertellen'. Daarbij vertrekt hij impliciet van het oude beeld waarmee de impact van een goed schilderij beschreven wordt: als een Medusa 'boeit' het de kijker...Woyzeck on the Highveld daarentegen geeft naast het rationele ook het onbewuste, het emotionele en het erotische mee als invulling van het persoonlijke...navolging van Claude Lanzmanns Shoah koos hij het beeld van het landschap als metafoor voor het proces van herinneren en vergeten

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
De communicatie over dit 'event' was van bij aanvang onzuiver, en werd dat steeds meer naarmate de 'accidenten' zich opstapelden: het weggaan van drie koningen, de schaalvergroting van het gezelschap...Het impliceert winst en verlies: de winst van het eenworden, en tegelijk het verlies van het verdwijnen...Bij het begin van de repetities had ik het gevoel dat er een affiche bestond, en dat die affiche moest ingevuld worden,' verwoordt Guy van Sande het gevoel dat bij velen bestond

Nr. 63, Maart 1998 • Gerd Taube • Poppentheater in het niemandsland tussen traditioneel en...
Voor Teschner bestond het ideaal van het kunstenaarschap in het voortdurende experiment; het ideale kunstwerk was voor hem het harmonische Gesamtkunstwerk dat verschillende kunstvormen in zich...Contrasten De verhouding tussen levende lichamen en levenloze dingen - het centrale principe van het poppenspel als artistieke uitdrukkingsvorm - heeft de programmakeuze van het vorige...Beide kunnen een eerste poging zijn, maar zolang het centrale moderne innovatieprincipe, de interferentie van de genres, niet het basisprincipe voor de artistieke dynamiek van het poppentheater wordt

Nr. 63, Maart 1998 • Ritsaert ten Cate • Als het niet stuk is, probeer het...
Hij sprak er over de filosofie en de praktijk van festivals 'Niets kan redelijk of mooi zijn tenzij het gemaakt is op basis van één centrale idee en die idee elk detail bepaalt...Het zoeken naar het beste wat er te bieden is op het vlak van theater, dans, muziek of om het even wat naar onze mening de kritische aandacht van kenners verdient, neemt ons zodanig in beslag dat...Terwijl het het beste biedt van wat er op festivalgebied in de toekomst mogelijk is, zijn de symptomen van de teloorgang van het festival maar al te duidelijk

Nr. 64, Juni 1998 • Marleen Baeten • 'De kunstenaar schept, terwijl de criticus schaapt'
Anna Blume hat ein Vogel is een onderzoek naar de mogelijkheden van het dadaïsme (1916-1923) voor het theater, met Kurt Schwitters (1887-1948) als centrale figuur...Mede dankzij de scenografische inbreng van beeldend kunstenaar Tom Jespers en het entertainmentgehalte van ex-theatercriticus Wim Van Gansbeke in de rol van acteur werkt het prima als inleiding op een...De kritiek op het feit dat niets doen beschouwd wordt als een bedreiging voor de openbare orde ligt in de lijn van het dadaïsme, maar in zijn rechtlijnigheid doet de tekst gedateerd aan

Nr. 64, Juni 1998 • Ludo Verbeeck • Littekens schreeuwen om wonden
Het zinnetje zit weggestopt in een korte scène, die echter wel een centrale plaats inneemt: het is een negatief embleem dat de optimistische constructie van het geheel aan het wankelen brengt...een korte notitie noemt Müller zijn tekst 'na Germania en Cement de derde poging tot het schrijven van een proletarische tragedie in het tijdperk van de contrarevolutie'. Even lijkt het erop alsof de...tijd van het 'Lehrstück' teruggekeerd was en de quarantaine van de geschiedenis opgeheven, maar dan wel in de gedaante van een historische catastrofe en als de tragedie van een door enkelingen gedragen

Nr. 64, Juni 1998 • Peter de Jonge • Portrait de l'inconnu
Een discursieve tekst, zoals Myriam Van Imschoots portret van Marc Vanrunxt voor de reeks Kritisch Theaterlexicon van het vti, offert noodgedwongen de kernachtige pregnantie van het portret op aan de...Bovendien maakt hij van de gelegenheid gebruik om het centrale thema van Antropomorf te versterken via enkele extra-muzikale allusies...Het oorverdovend gegons van Lou Reeds Metal Machine Music is de apocalyptische wegbereider van de extase van de Jongste Dag, het gekir van Lennon & Ono