Archief Etcetera

398 document(en) met "DEZE KANS NIET" • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 37, April 1992 • Hana Bobkova • De criticus en zijn verantwoordelijkheden
Aan de toeschouwer de keuze, want theater lijkt in deze verscheidenheid voor de toeschouwer te zijn gemaakt en niet omwille van zichzelf...Van het ideaal dat de criticus niet bang hoeft te zijn om te zeggen of iets goed of slecht is, omdat dat niet zo belangrijk is. De lezer is volwassen genoeg om zelf te oordelen...Maar het kan alleen maar verhelderend werken indien de critici zich realiseren dat deze norm bestaat, indien zij er zich rekenschap van geven dat deze verkoopsgedachte hun schrijven beïnvloedt

Nr. 38, Mei 1992 • Dirk Vanhaute • Het kindertheater zit in de lift. Een...
Zij krijgen toch niet de kans om een volwaardige werking uit te bouwen...Fundamenteel is het niet juist om de gevolgen van deze situatie af te schuiven op de gezelschappen...Als programmator bouw je op deze manier geen relatie op met je publiek en werk je niet aan het kijkgedrag bij kinderen

Nr. 38, Mei 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra: de noodzaak van keuzes
Er is in de eerste plaats de zaaluitbater die zich niet bekommert om een inhoudelijk engagement ten opzichte van de kunstenaars...Ze mogen niet gedwongen worden tot een bepaalde programmatic De opdracht die het decreet geeft aan de kunstencentra om jong talent te zoeken en te begeleiden, mag niet als algemene regel...Die politiek hebben de centra niet meer in vraag kunnen stellen, omdat ze gedwongen waren de rol van de overheid in te nemen die de betreffende gezelschappen niet subsidieerde

Nr. 38, Mei 1992 • Gunther Sergooris • Rudolf Werthen
Traditionele coupures zijn vaak misplaatst, ze zijn te wijten aan het feit dat de weggelaten stukken niet correct uitgevoerd of niet begrepen werden...De regisseur gaat eigenmachtig verklaren dat een passage niet goed is of niet met zijn intenties overeenstemt...Joosten zei dan weer dat het technisch niet haalbaar was en dat het niet in zijn concept paste

Nr. 38, Mei 1992 • Lieve Demin • Het complete antwoord van De Beweeging
Sinds hij met deze choreografie tot revelatie van het festival werd uitgeroepen, was deze choreograaf kind aan huis bij De Beweeging...Zelfs al werpen de twee dansers soms blikken naar elkaar of naar het publiek, deze worden niet gevuld met gevoelsexpressie, ze blijven leeg...Deze worden zelfs ontdubbeld weergegeven op een scherm achteraan op de scène

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
Milton Meyers (New York) leraar en choreograaf Alvin Ailey school NY VLAAMSE DANSACADEMIE BRUGGE Beperkt aantal plaatsen !! MIS DEZE KANS NIET !! ( Lana Caroll zal twee choreografieën van

Nr. 39, December 1992 • Johan De Boose • Het eerste cijfer
Theater is een spel op de nulgraad, en dus een niet-spel, of een spelen met een niet-spel, een jongleren met spelmogelijkheden, 'pogingen', metamorfosen, vormen...een kans krijgen). Dit theater, deze poëzie doet een beroep op prikkels, die het menselijke organisme samendringen tot één eenvoudig maar uiterst geconcentreerd gedrag: onverzadigbaar kijken en...Die rust is het gevolg van de attitude van de acteurs, die zich niet manifesteren uit exhibitionisme (of slechts heel miniem: namelijk als gevolg van hun attitude, niet als oorzaak), maar vanuit een

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Bovendien wordt deze tekst niet (helemaal) ten gehore gebracht...Deze beschrijving klinkt wat bombastisch, maar het werk is dat niet...Politieke show Deze ontwikkeling naar een steeds abstracter muziektheater betekent niet dat de traditionele opera --in de omschrijving van Nono--verdwenen is. Integendeel, er wordt weer volop

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
Ik denk dat het niet slecht is dat we dat gedaan hebben...zijn tekst zet Johan Thielemans het probleem op zijn kop: je kan het probleem niet eens stellen als mensen niet eens de kans krijgen...En dan zit je met een RAT die daar totaal niet mee bezig is, die dat niet beschouwd als een evaluatiecriterium

Nr. 39, December 1992 • Dirk Vanhaute • Het Mattheüseffect in het kindertheater
De speellijsten van de gezelschappen liegen er al lang niet meer om, maar deze cijfers verrassen iedereen...Deze problemen worden nochtans bijna allemaal in de studie aangehaald: spreiding, subsidiëring, infrastructuur, funktioneren van de scholen, publiciteit, koopkracht, vrije voorstellingen...Dit is niet alleen een gemiste kans, de studie bevestigt ook de heersende denkwijze

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Swarte moest dit niet alleen aan zijn acteurs tonen, maar moest hen ook overtuigen dat het kon, dat deze speelstijl nog werkzaam was...Vanuit dit oogpunt is Frankenstein een volgende stap, waar verschillende acteurs, zoals Raf Troch of Philippe Ceulemans, de kans krijgen om deze manier van theater spelen verder uit te diepen...Deze mensen kunnen niet zelfstandig opereren, al zit daar absoluut talent tussen

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
het niet merkwaardig dat de commentaar van theatertechnische aard is? Moet de belangrijkste vraag niet zijn waarom zo nodig dit onbekende en zeer lange stuk van Hebbel in Amsterdam gespeeld moest...Dat hij een onbekend stuk van Hebbel een kans wil geven, is binnen een Duitse context nog verdedigbaar, maar in de Nederlanden is deze negentiende eeuwse auteur zo goed als onbestaand (tenzij men zich...herinnert dat Jan Decorte tien jaar geleden Maria Magdalena, een ander stuk van hem, meesterlijk op de planken heeft gezet). Zo kan deze opvoering niet meer zijn dan een stijloefening, die boeit zolang de

Nr. 39, December 1992 • Geert Opsomer • Van schilder tot schrijver van de ruimte
Wie op zoek wil gaan naar deze evolutie van schilder tot architect en 'schrijver', moet terug naar het begin van deze eeuw...Toch zijn deze theaterelementen niet alleen dienaars die de politiek-satirische functie van de enscenering uitbazuinen...Hoe naïef en rechtlijnig deze procédé's voor ons gevoel ook zijn toegepast in de praktijk, een confrontatie met de scenografie van het interbellum maakt niet alleen een passieve kennisoverdracht

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
Maar hij blijft niet bij deze problematiek staan, want hij wil ze zien als een uiting van een gevaarlijke mentaliteit, waarbij de verschillen uit angst leiden tot reflexen van uitsluiting...De vraag moet gesteld of dezelfde boodschap niet met theatrale tekens duidelijk kon worden gemaakt, zodat delen van het publiek zich niet gehandicapt hoeven te voelen...Busschots, Pierre Callens, Lilian Keersmaekers, Marijke Pinoy, Bob Snijers, An Pira, Peter Thyssen T H A T E R Ik leef, ik weet niet hoe lang Ik sterf, ik weet niet

Nr. 41, April 1993 • Agna Smisdom • Tableau vivant van de geborneerdheid
Dat Ignace Cornelissen precies met deze tekst werkt, wekt geen verbazing: 'Dat onvermogen van mensen om met elkaar om te gaan op een manier die voldoening geeft, dat komt telkens weer terug...Als de voorstelling als een film is, zijn deze momenten als foto's die 'Scènes uit het leven op het platteland' illustreren...Dit evoceert niet enkel een gevoel van beklemming, het is ook een reeds herhaaldelijk toegepast procédé binnen het 'nieuwe theater'. De acteur kruipt niet in de huid van het personage, maar laat het

Nr. 41, April 1993 • Hugo De Greef • Kunst verdraagt geen compromis
Het volledig opnemen van deze verantwoordelijkheid kan contradictorisch zijn op een bepaald moment maar is dat niet in een evolutie...Wij hebben geen enkele grond om te beweren dat de minister deze kans niet zou willen grijpen...Nog eens: dit belet niet dat er binnen dit geheel, afhankelijk van het moment, afspraken kunnen gemaakt worden rond zich manifesterende specialisaties, als deze maar niet per definitie een

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
Staan al deze termen niet in het teken van een diepe onmogelijkheid...Woorden als 'gemeenschap', 'sacraal' en 'offer' moeten in deze context niet in een eng religieuze of nostalgische betekenis worden opgevat...Ook Antwerpen '93 heeft (voorlopig) niet echt de kans gegrepen om zich te profileren als een multiculturele hoofdstad van Europa

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Theater vind ik niet dwaas, zeker niet...Hij wist wel heel goed hoe het niet moest, maar wat je dan wel moest doen, kon hij ons niet zeggen...Maar op de scène gaat dat niet, omdat die controle niet voor een uur of twee kan uitgeschakeld blijven

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Philipsen • De scène, het misverstand en het ogenblik
zien'. De kairos manifesteert zich in en als het onverwachte, de al dan niet gegrepen gunst van het ogenblik dat zich niet laat herhalen, laat staan anticiperen of 'voor-zien'. Het is altijd een moment van...Over de al dan niet gemiste 'kans' van de zich kerende tijd — de private en de historische — , over de houding tegenover die onberekenbare tijd gaat Slotkoor...Het scheppend oog kan de ander met zijn eigen illusies bekleden (zoals één van de personages in Slotkoor zegt); het kan echter ook tegen de draad van de illusievorming in op zoek gaan naar deze niet

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Plezierig detail: toen ik onlangs Hans Croiset sprak over deze opvoering, vertelde hij mij dat hij toen negentien jaar was, zodat we moeten concluderen dat op de bühne iemand van negentien er niet...achterop, want in de andere disciplines is men al lang aan deze radikale eindpunten voorbij). De andere pool in het theater is merkwaardig genoeg niet die van de restauratie, van de terugkeer of de traditie van...En zo heeft deze jarenlange discussie met vrienden uit Noord en Zuid geleid tot ten eerste het weten dat ik het niet weet, en ten tweede dat ik ten zeerste op mezelf ben aangewezen, want hoezeer mijn