Archief Etcetera

648 document(en) met "HEB JE HET OVER" • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 19, September 1987 • Greet Pernet • Een kunst die het zien uitschakelt
Je moet je hobby's hebben, bij radio is het nodig dat je ergens zelf voor staat, maar daarnaast is er nog een heel gebied waarvan je de markt moet kennen, ook die dingen waar je zelf geen...de mensen die daar aktief mee te maken hebben, die weten dat dat mooier is, maar als het gros van je publiek dat op een portable hoort in de keuken, wat heb je dan aan je techniek...Maar tegelijkertijd is er het gekke dat als je maar heen en weer gaat schuiven met het hoorspel in het programmaschema, als je niet lang genoeg op hetzelfde moment gaat uitzenden, het publiek het

Nr. 19, September 1987 • Luk Van den Dries • DOSSIER OPLEIDING
Ik heb de laatste vier jaar voor het ontstaan van de school workshops in New York geleid binnen zeer Method-georiënteerde opleidingen (3); het parcours ligt natuurlijk anders, maar het punt waar...Het is wel mogelijk om op het eind ervan als docent met een groep te werken, maar eigenlijk is het nog maar net voldoende om voor jezelf uit te maken waar je mee door wil gaan: acteren, regisseren...En soms moet je daarvoor eens een grens durven verleggen, als je maar weet tot waar het zuiver blijft en dat het criterium de spelkwaliteit is." Je bent vooral geïnteresseerd in het

Nr. 19, September 1987 • Alex Mallems, Luk Van den Dries, Marianne... • KRONIEK
Los van het zingen van de oudjes zie je het dagelijkse, extreem slonzige leventje van dit tweetal: zij morsen met eten, gooien met lege wijnflessen, vallen over etensresten en andere rommel; kortom...Alleen het duivelse kerntrio Edgar-Alice-Kurt blijft over en als toeschouwer word je zonder medelijden mee in hun gruwelijke spél geduwd...Je zat gewoon gefascineerd te kijken naar een wonderlijk acteur die in het spel zichzelf bloot gaf en te grabbel gooide en die - met een enorme métier en controle over zijn middelen - de stukken weer

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Wiener Festwochen 1987
van de bedrogen echtgenoot of de dood van een jonge hartpatiënte, zie je met genoeglijke spanning hoe de charlatan zich met grootspraak en heftige gebaren uit elke penibele situatie weet te redden, heb je...Een ander project-eveneens in regie van een jonge inheemse kracht - bestond uit het terug opduiken van het vergeten, maar erg knappe theaterstuk Donauwellen van Fritz Kortner, over de zgn...Om dat te benadrukken werd het onderdeel "Junge Festwochen" opgezet, dat naast popconcerten en het experiment van het Vienna Art Orchestra, kleine alternatieve ensembles uit het buitenland voorstelde

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
Kwaliteit heb je er wel voor en het valt te verwachten dat ze in de komende jaren een hoogstaand oeuvre zullen opbouwen, maar even waarschijnlijk is het ook dat Wenen daarmee nog geen aktief...Zowel binnen het operabe-drijf als in de pers werd gemord over de "onnodige uitgaven" en wel in die mate dat de programmabrochure het publiek expliciet een verantwoording meegaf: 'Als een generatie...over de in Oostenrijk nu erg pregnante vraag naar het oorlogsverleden of zowaar de eco-toer op met H. Muellers To-tenflufi en het Russische Tsjerno-byl-drama De Sarkofaag

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
die ik voor het Nieuw Vlaams Toneel in Antwerpen schrijf... Alles bij mekaar kan ik niet klagen over de aandacht, en het soort aandacht, dat ik van de pers heb ondervonden...Maar je kan die zin ook zeggen terwijl je denkt wat je zegt, dat je zelf hoort wat je zegt, hoe je het zegt, met welke intentie je het zegt, en dit is noodzakelijk...Ik noem het God, maar je kan het evengoed het Hogere, het Betere noemen, het transcendeert ons, doet ons boven onszelf uitstijgen

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
Ik heb daarginds aan je gedacht, Marianne en aan Stefan, en ik had na al die jaren dat wij nu bij elkaar zijn voor het eerst het gevoel dat wij bij elkaar horen...Bruno Toen Wolfgang net je glas volschonk, heb je bijvoorbeeld onmiddellijk daarna achter je hand de nootjes opgepakt die naast het bakje waren gevallen...Na elke slok heb je de afdrukken van je lippen en van je vingers van het glas geveegd

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Je zal wel zeggen dat het je niets kan schelen en op een dag hang je je op...Toen Wolfgang net je glas volschonk, heb je bijvoorbeeld onmiddellijk daarna achter je hand de nootjes opgepakt die naast het bakje waren gevallen...Na elke slok heb je de afdrukken van je lippen en van je vingers van het glas geveegd

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
Zo tref je in het zeer diverse BMC-repertoire toch thematische constanten aan: meestal gaat het over paarverhoudingen (manvrouw, moeder-zoon) en wordt daarbij het individu getoond als machteloze...Wanneer zij aan het einde voor de spiegel zegt 'Je hebt je niet verraden' en dan begint te tekenen, eerst haar voeten dan de ruimte daarachter, het venster, de sterrenhemel, lijkt ze vat gekregen te...Van het detaillistische vertellersprotocol blijven in de regietekst nog sporen over in de beschrijving van de interactie, waarbij vooral het kijken, alle vormen van lachen, slaan, kussen aandacht

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Ze heeft me eens gezegd: 'Na iedere zin die je speelt, moet eigenlijk het doek kunnen vallen', of 'Je speelt tennis met je partner...Bij de Oidipoes-opvoering (Etcetera 17) heb je wel het koor gebruikt, als beeld, maar de tekst heb je weggelaten...citaat uit het programmaboekje: cursivering van Tanghe). Het gaat dus niet om een stuk over een komisch type ("de vrek"), maar om een verhaal over een familie, waarbinnen alle ver

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Het initiatie-aspect van het gidsen vond ik toch wel goed, plus natuurlijk de eerbied voor een choreograaf: je loopt niet zomaar binnen en buiten...Het is maar de vraag of je - als je op een seizoens werking overstapt - heel die gebalde festivalconcentratie over een gans jaar kan uitsmeren...Ik moet nog wel heel ernstig over de toekomst nadenken, maar ik heb wel genoten van die festivalformule: de gulzige ervaring van zo veel verschillende dingen, het compacte, de vuist

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Het thema is de dubbele afwezigheid: je leeft maar één leven, en je bent gescheiden van je medemens...Ik garandeer hetzelfde resultaat als je een groep mensen een uur voor het testbeeld zet...een overjaarse boy-scout, op kromme beentjes over de scène waggelend, grotesk, maar altijd een outsider, die nooit of sporadisch deelneemt (mag/kan deelnemen) aan het spel van de groep, altijd in de marge

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Bij Gallotta is het andersom: hij neemt je bij de hand, loodst je door zijn vaak triviale wereld, maar plaatst je toch voortdurend op het verkeerde been...Je denkt vaak: dit is flauw of doorzichtig of naïef, maar je kan je hoofd niet afwenden, omdat je zelf meezoekt naar het verborgene, het onuitspreekbare...Als het al niet zo'n beladen woord was, zou je over integriteit kunnen spreken

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
meesterschap over theatrale middelen is wellicht het enige echt bindende element tussen de diverse voorstellingen die men in het Noorden vandaag als een Vlaamse golf ervaart; in wezen echter is het kenmerk van...niet méér bewezen dan wat zijn naam al zegt" (sic!!), dan weet je hoe laat het is; het coke-snuivende publiek van Amsterdam heeft het weer eens gehad...Je krijgt de tijd niet meer om dingen te ontwikkelen". Er lijken in het functioneren van het Nederlandse theater mechanismen op te duiken die reeds lang gebruikelijk zijn in de plastische kunst: de

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
zich al niet erg homogene spel - zowel in het samenspel als bij de individuele acteurs - in de loop van de voorstelling ontsnapt, het doet je niets meer, het prikkelt niet...Het drama heeft zijn hoogtepunt bereikt: Gregor geeft vol bitterheid over het onbegrip van zijn familieleden het huis van zijn ouders op...De voorstelling sluit af met haar vertolking van Non, je ne regrette rien, en dat krijgt zo een vlucht en sterkte, dat de toeschouwer het er graag bijneemt dat het binnen het stuk misschien niet

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Sommige docenten, wat ze ook mogen beweren over de functie van je eigen persoonlijkheid in het spelen van rollen, redeneren dan vaak: "Jij bent te veel gevormd, daar kunnen wij nog weinig mee doen...De discipline van het op tijd komen -- wat me soms niet lukt, het is nu ieder geval al beter dan vroeger -- je werk doen als je er bent, de structuur waarin je werkt respecteren...De jaren daarna heb je dan ook het resultaat van die houding van Jan Decorte gezien, in Maria Magdalena en al wat volgde

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
Dat ging heel eenvoudig: ik heb haar gewoon dat thema voorgelegd, hoewel we helemaal bij het begin eigenlijk dachten een stuk te maken rond de figuur van Indira Gandhi...Hélène Cixous heeft dus haar tekst geschreven en die bij het begin van de repetities aangepast, zoals dat met de meeste theaterteksten het geval is." Er is altijd het visualiseren, het tot...Het stuk concentreert zich inderdaad niet rond één enkel personage zoals bij Sihanouk, die dan ook echt, zowel historisch als theatraal, het centrum van zijn universum vormde en die Cambodja zowat

Nr. 21-22, Mei 1988 • Karel Van Keymeulen • Eva Bal:
Het is als een jager die rond het bosje sluipt waar zijn prooi zit, zo sluip je als theatermaker rond, probeer je allerlei invalshoeken, baken je het terrein af...Dan heb je het gevaar dat je je vormen gaat opleggen en dan zie je dezelfde patroontjes als je 's avonds in het volwassenentheater ziet...Ken je die vreselijke termen, als grensverleggend, normverleggend, of "gaat het niet boven het petje van het kind". Soms zijn er voorstellingen waar je gewoon zit te gillen van het lachen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • De jongste van de jonge garde
Acteursregie Wanneer je de evolutie van het theater in Vlaanderen bekijkt het laatste decennium, valt op dat de vernieuwing vooral op het acteervlak ligt...En dan heb ik het nog niet over de moeilijkheid van acteurs die uit verschillende opleidingen komen, zeker als je ook met Nederlandse acteurs werkt...Dan heb je een professionele werkbasis en wordt het ook makkelijker dat te manipuleren

Nr. 21-22, Mei 1988 • Jef De Roeck • Afscheid van verleden en toekomst
Ik heb wel begrip voor het soort verdedigingsmechanisme dat sommigen daarin hebben ontwikkeld, en waarin zij zelfs hun eerste opdracht zagen -- een opvatting die ik overigens zelf gedeeld heb --, maar...Aan dat soort elementaire goede wil om zich over het voorstel te buigen, heeft het hun helemaal ontbroken...Het ergens naartoe willen groeien, het achterlaten van het veilige, van het gegarandeerde, van het didactisch overbrengbare, en het proberen in de buurt te komen van het niet formuleerbare, de