Archief Etcetera

307 document(en) met "Ik-figuur Doe" • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
ik poneerde: "Waar een wil is, is een weg". Het antwoord op de vraag waarom ik in de Bijlmer woon, wil ik u met alle plezier geven...Dankzij de metro sta ik binnen twintig minuten bij mijn opdrachtgevers op de stoep; na afloop maak ik een toeristisch wandelingetje door het monumentenreservaat...Toch doe ik dat: de revolutie van de rock-'n-roll was niet slechts een muzikale of artistieke revolutie, het was zelfs helemaal geen muzikale revolutie en in algemeen kunstzinnige termen was er

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
Het volstond blijkbaar om zichzelf onophoudelijk te pijnigen met de pertinente vraag 'wie ben ik wie ben jij wie zijn wij wie wie' (het motto van het stuk) om in reddeloosheid te eindigen...verslaafd, de ander een mislukt schrijver - elkaar gepassioneerd te zoenen ('Ik hou van je / Ik ook van jou / Ik wil een kind van je / Ik ook van jou). In de extreme verdichting van de conflicten en de

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Het verdwijnen
Naar mijn gevoel gaat Eidos:Telos heel intens over de dood; niet de aardse dood - alhoewel: wat doe je met die danser die zijn benen onder het danstapijt steekt, alsof hij in de aarde wil verdwijnen...Ik denk ook aan de voorstelling Philoktetes-Variaties waarin de Amerikaanse WoosterGroupacteur Ron Vawter (1948-1994), zijn eigen dood enscenerend, op de filmbeelden wegvliegt in de oneindigheid...De Nederlandse cultuurbeleidsman - of hoe moet ik hem omschrijven

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Ik was blij met wat ik zag, ik hield er erg van...Wanneer ik een curve trek dan moet ik de herinnering aan die vorm oproepen, hallucineren...En dat doe ik doorheen mijn lichaam

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
Toch heb ik soms het gevoel dat ik die andere manier van produceren - het spelen op locatie - te weinig doordruk...alhoewel ik dat nu toch weer doe bij het Zuidelijk Toneel (De Trojaanse Vrouwen). Dat is misschien wel inconsequent, maar ik wilde gewoon weer weten hoe het is, of ik nog gelijk heb...Toen ik theater begon te bekijken werd ik ongelooflijk geraakt: ik huilde tranen met tuiten

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Nand Buyl: Toen ik aangenomen was in de kvs, vond ik het tijd om les te gaan volgen...Ik heb er ook geen behoefte meer aan om te handelen vanuit de reflex 'het publiek lacht, ik zal er nog een schep bijdoen'. Etcetera: Een acteur die zestig wordt, moet ophouden, terwijl er dan...Bij Hersenschimmen kon ik me geen nauwkeurig beeld vormen aan de hand van mensen die ik ken, maar terwijl ik de tekst las vormde ik me een beeld

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Ik heb steeds in mezelf de splitsing gevoeld tussen een "ik" dat in het theater bleef en verder werkte en een ander "ik" dat erbuiten bleef staan en droomde van een theater dat nooit grealiseerd kon...Ik heb alles losgelaten, een ticket gekocht en zonder te weten waar ik zou terechtkomen ben ik naar de Verenigde Staten gegaan...Als ik vandaag schrijf, doe ik dat steeds in functie van het product dat we gaan maken; het gaat meer om een script dan om een tekst; de literaire kwaliteiten komen pas op de tweede plaats

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Het effect van deze 'optie' is dan ook onwaarschijnlijke verveling (zeker in de integrale versie), zelfs al doe je je best om naar de heerlijk ridicule maniërismen van Osric te luisteren...De 'klassieke' Shakespeare-films van de laatste jaren, zoals Trevor Nunns Twelfth Night, Branaghs Much ado about nothing of Zeffirelli's Hamlet heb ik met opzet niet bij dit verhaal over film

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Vijftig jaar na datum en zonder de oorlog zelf te hebben meegemaakt, krijg ik het telkens opnieuw ijskoud bij het aanschouwen van beelden van de concentratiekampen...Kunst heeft de taak de herinnering levend te houden, vindt Kentridge, maar hoe doe je dat als tekenaar

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Toen ik afstudeerde in Utrecht wist ik dat dit kon...En het is toch belachelijk dat ik nog steeds moet zeggen: het kan...Een "ervaringsacademie", zo noem ik datgene waar ik van droom

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
Ik denk niet dat dat zo is. Daarom voel ik mij verwant met de Japanse choreograaf Teshigawara, met wie ik onlangs een voorstelling maakte...Ik kan wel zeggen dat ik niet met zeer concrete, volledig uitgewerkte intenties de studio instap, maar wel met een aantal primitieve ideeën en het verlangen om die, zonder woorden, uit te drukken...Ik stap de studio dus niet in met een concept dat ik wil reproduceren

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
het script stond "de moeder stript", ik vroeg Jan "wil je dat ik het doe...hij zei "nee, ik vind naakt vreselijk op een scène, dus je moet niks". En toen deed ik op een gegeven moment die monoloog, en ik dacht "ik trek gewoon mijn kleren uit, ik doe het zo - want daar gaat...Tijdens Philoktetes dacht ik vaak: waarom zou je, waarom zou je... Ik was als het ware dubbel bezig: ik speelde een rol - en ik denk nog steeds dat ik in die voorstelling een heel goede Odysseus heb

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
Die vertrouwde volkomen op de regisseur, zo van: 'Zeg wat je wilt, en ik doe het'. Etcetera: Heb je wel eens meegemaakt wat mensen sterrenkapsones noemen: sterren die het hoog in hun ster...Ik kende die mevrouw niet, en ik heb wel eens vaker in een schminkkamer gezeten met een acteur die ik nooit eerder heb gezien en met wie ik vervolgens een scènetje speel...Ik dacht: ik laat ze met rust, ik doe alsof ik ze niet ken, ik spreek er geen woord tegen

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Koen Tachelet over de crisissen en paradoxen van een gezelschap In volle transformatie Ik vond het heel moeilijk om goed naar Ten Oorlog te kijken, en ik denk dat ik niet de enige was...Toen heeft iedereen opnieuw moeten beslissen: doe ik het of doe ik het niet...Het is mijn nieuwsgierigheid die het gehaald heeft: als ik het nu niet doe, dan ben ik er niet bij geweest

Nr. 63, Maart 1998 • Peter Anthonissen • Ontmoeting op de pijngrens
Ik doe het niet, maar heb na de voorstelling duidelijk nood aan suikers: een cola graag, ook al had ik me dertien dagen eerder voorgenomen dat goedje niet al te veel meer aan te raken...haar inleiding tot het boek bekent ze: 'Hoe heb ik dit kunnen schrijven, dit ding dat ik nog niet kan benoemen en dat me bang maakt wanneer ik het herlees...Ik stond tegenover een reusachtige wanorde van gedachten en gevoelens waar ik niet aan heb durven komen en bij de aanblik waarvan de literatuur me met schaamte vervulde

Nr. 63, Maart 1998 • Pascal Gielen • Corps incorporated
Ik wou zo snel mogelijk iets maken, ik moest iets realiseren...Ik doe gewoon wat ik wil en ik wil vooral een succesvolle voorstelling maken, tot ergernis van sommige mensen...Ik heb iets tegen het alledaagse op het podium, op de scène wil ik zo artificieel mogelijk werken

Nr. 64, Juni 1998 • Alexander Baervoets • Smits, virtuositeit, hiphop, politiek en de hedendaagse...
het klassiek ballet staat de danser steeds centraal (letterlijk en figuurlijk, nu ik eraan denk). De prima ballerina treedt - schrijdt...Ik doe dit niet door met amateurs te werken of met mensen uit een andere discipline, neen, mijn dansers moeten over een voldoende technische bagage beschikken en over de moed om die kennis, dat hele...Hurray for people'). Misschien is mijn weg in essentie ook politiek in mijn wil om de dans terug aan de mensen te schenken en omdat ik mensen wil overtuigen van mijn visie op dans

Nr. 65, Januari 1998 • Patrick Allegaert • Waarom kijk je omhoog?
Daarnaast sprak ik met studenten (meest uitgebreid met Mette van der Sijs en Kees Roorda). Ik zag enkele 'toonmomenten' van de studenten op het Victoria-festival (van 30 april tot 3 mei) dat bijna...Dat betekent dat ik er nergens ben, vooral als ik gedachteloos in de tram zit of me door de regen naar de bakker spoed...Pas in een vreemde stad, waar ik dus daadwerkelijk "niemand" voor de anderen ben, mobiliseer ik mijn identiteit in een anonieme zee van tekens en word ik met mezelf geconfronteerd door het anders-zijn

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Lucht van de stallen
Ik zei: je zal afgeslacht worden, maar ik wil absoluut dat je terugkomt, want ik kies voor je...Soms heb ik die gewoon 'geprogrammeerd'. Niet dat ik voor een slechte productie koos; het ging dan om iets waarvan ik dacht: dit heeft nu geen schijn van kans, maar laat ik het vast nu reeds...Ik kan je wel iets aanbieden; ik kan putten uit een wereldwijde kring van mensen met wie ik gewerkt heb en voor wie ik respect heb, en van wie ik denk dat ze een - zeer verschillende - inbreng kunnen

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Een verlangen naar onsterfelijkheid
kijken en ik zie zo achter mij zo een superschoon meiske staan en ik zag da ze zo naar mij kwam en ze vroeg van: (offscreen) "Sorry, ik heb juist tachtig frank tekort voor mijnen trein, zoude soms...Toen heb ik zacht geschreid heb ik heel stil geschreid heb ik zo lang geschreid totdat ik sliep...Ik herken in grote mate wat de makers van Kung Fu bezighoudt - ik ben ook jong geweest -maar op dit ogenblik heb ik meer aan de oefeningen van Weg