Archief Etcetera

311 document(en) met "MOET DIE ENE MAN" • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 48, Februari 1995 • Stef Ampe • Mijmeringen bij de dood van Romain Deconinck
Tot verbazing van, onder andere, Premier Théo Lefèvre weerklonk op een in de haast gehaalde platendraaier de single Mijn Pa die is Facteur, een succesje van Deconinck...Meer dan het door Van Quaquebeke beloofde borstbeeld, baarde Burgemeester Gilbert Temmerman toen opzien: op die afscheidsviering in 1990 reveleerde Temmerman de...anecdote over Edward Anseele en de hymne Mijn Pa die is Facteur

Nr. 48, Februari 1995 • Pieter T'Jonck, Johan Thielemans • Gerenoveerde theaters in Gent
Franse decorbouwers als Philastre en Cambon, die ook in Antwerpen, Brussel en Gent werkten, spelen daar sterk op in, en zijn zelfs leidinggevend in het historisch onderzoek en de exploratie van de...Het resultaat van deze eerste, bescheiden ingrepen was verbluffende Gent ontdekte één van de mooiste caféruimtes uit het land, en vanaf die eerste stap is de Vooruit in korte tijd uitgegroeid tot een...De stadsvaderen, die wisten dat de Minard een tedere plek binnen het theatergemoed van de echte Gentenaar is, hadden het plan opgevat om de zaal te restaureren

Nr. 48, Februari 1995 • Tuur Devens • Twee boeken over beeldend theater in Nederland
Het moet nu zo'n zeventien jaar geleden zijn dat een student-onderwijzer, die bij ons op kot zat, een werkje over de pedagogische kanten van het poppenspel moest maken...De ene is een volkstraditie, de ander is de traditie van de moderne kunst, en de derde zit tussen de twee in. Eindredacteur Nico van Rossen zegt dat die drie lijnen in drie artikels worden behandeld...Je moet maar kijken naar al die — een beetje hoerige — nadruk die het krijgt in de reclame, de televisie, de fitness waarnaar wij ironisch verwijzen in de voorstelling

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Daarbij kan het verhaal van de schone Portia die haar hand zal geven aan een jongeling die uit drie kistjes het juiste kiest, doen denken aan een Oosters sprookje...Een blanke die zich tot een zwarte moet wenden om geld te lenen, ervaart dit als een even grote vernedering als dat voor Antonio in Venetië was, toen hij Shylock moest gaan opzoeken...Na de rechtspraak stelt ze haar man op de proef: als jurist vraagt ze als beloning om de ring die ze als Portia aan Bassanio gaf

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Verlichting Twee naamloze vrouwen en twee mannen treden op: ene Friedl (die naar Hölderlin verwijst, maar wellicht evenzeer naar Friedrich Nietzsche) en ene Lenz...een rots overeind blijft, als een onaanraakbare die boven alles verheven staat, die overal een antwoord op heeft en nooit zijn toevlucht moet nemen tot de andere kant van de taal...Lezend en bladerend en herlezend ontmoet ik in Kopnaad de wolf en de leeuw onder de invloed van Mars en zie ik de rokken van Valeska, een man die door de bergen gaat, en een jongen die het spreken nog

Nr. 49, April 1995 • Alex Mallems • Te kijk en te koop
dansklimaat, dat gedomineerd wordt door de reeds vermelde 'grote namen': In hun schaduw werkt een "nieuwe" generatie choreografen die niet meer vertrekt vanuit een braakliggend niemandsland maar die moet opboksen...Het thema van dit stuk is macht, uitgewerkt door twee vrouwen en een man die via koning-nar spelletjes eikaars zwakke en sterke plekken aftasten...Piet Rogie opteerde voor het tonen van enkele fragmenten uit Cargo/Montage, een remake van een solo en een duet die hij vijf jaar geleden maakte, maar die nu gecombineerd worden binnen één

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
Specifiek voor Kamer en de man zijn we bij die dansante vorm terecht gekomen vanuit de tekst die eerder poëzie dan theater is. Dat dansende, de beweging en haar ritme, fungeert als een tussenvorm die...Die taal moet direct zijn, helder, dienstig...Maar die tekst moet zichzelf opheffen, moet verdwijnen in de actie

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
Waar ik mij bij de lectuur van Koltès' tekst een ontredderde roepende man voorstelde, buiten in de striemende regen, ziet Thomas een man die met een ander een café is binnengestapt om er te schuilen...die zin kan er op termijn een gezelschap groeien [...] Wat wij willen doen moet structurele gevolgen hebben...Die gevoelens zijn ongetwijfeld belangrijk, er mag/moet ook nog gefeest, maar daar houdt het niet bij op

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Waarom dan worden die teksten zo weinig onder handen genomen, bijvoorbeeld door al die mensen die naar eigen zeggen nooit om hem heen konden...De oude demente non die in een monoloog terugblikt op haar lange kloosterleven wordt gespeeld door een man, Marc Steemans...Zijn eigen wensvoorstellingen ziet hij nooit bewaarheid worden, ook niet in zijn eigen regies, want er moet gewerkt binnen een bepaalde tijd met bepaalde acteurs die uiteraard nét niet zijn wat hij

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
De criticus is één van die typisch 19de eeuwse scheppingen - een variant op de flaneur en de dandy, incarnatie bij uitstek van de 'man in de massa'. Een merkwaardige mengeling van wil om te geloven en...Voor de rest bekijkt hij het langzame verdwijnen van die ene verschijning, als hij het ongeluk heeft te lang criticus te moeten zijn...Die tussen een tekst en het apparaat, die tussen een tekst en zijn medium, die tussen een woord en de manier van spreken, die tussen een beeld en zijn plaats

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik word nu medepatiënt in hun inrichting, ik wil via die man die alsmaar hout kapot slaat woorden herkennen, en die woorden misschien ook stilletjes voor mezelf formuleren...Maar iedere keer komt die ene, overweldigende scène uit het volwassenentheater op de voorgrond...De aria van Maria Callas doet al snel een lichte huiver door het lichaam kruipen, maar hier is het vooral de stap die Oblomov durft te nemen die me raakt

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Maar ik begreep het niet en het verhaal van die man - één van die miljoenen verhalen uit de wereld van pijn, onderdrukking, armoede en oorlog - liet mij niet los...Freud is daarin uiteraard een spilfiguur: als je echt een persoon wil worden, zegt hij, moet je jezelf leren kennen, moet je die hele miserie van denken/ doen/ beslissingen nemen ontrafelen...Aan de ene kant is men bang dat die toneelspelers hun mond gaan opendoen en aan de andere kant is het toch te gek om te denken dat die emancipatie zich niet zou doorzetten, dat het niet mogelijk zou

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Het enige wat mij heeft geleerd om daarmee om te gaan, is een vroegtijdig besef dat je de dingen die je denkt, ook al zijn ze nog zo erg, moet uitspreken, dat zal ongetwijfeld ook een heel erg...Er waren in Amsterdam wel mime-gezelschappen in die tijd, er waren ook mensen die al eerder naar die man toe waren gegaan, we wisten dus zo ongeveer... we waren wel voorbereid, we dachten van, oké...Aan de ene kant moet je kijken naar de wereld om je heen en als je dan ziet wat je daar allemaal voor moet doen, dan komt je de deur niet uit

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Arthur Sonnen: 'Daarvoor moet je bij een man als Peter Stein zijn, de regisseur van Tsjechov's Drie zusters, en het derde bedrijf van De kersentuin...Waarom moet het toneel zich door die man laten uitschelden...Arthur Sonnen: 'Bekijk het nu ook eens van de andere kant: het is toch fantastisch dat die man, die zo hoog scoort in de moderne kunst, bij het kijken naar theater finaal door de mand valt

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Hans van Manen, die voor zowel Het Nationale Ballet als het Nederlands Dans Theater choreografeerde, was de enige die af en toe van het ene naar het andere circuit sprong...Voor degenen die op de hoogte waren van wat er internationaal gebeurde, en dat waren er niet veel in die dagen, was het duidelijk dat de produkties van Dansproduktie stevig in de New Yorkse traditie...En de enkeling die wel wilde, werd geconfronteerd met een totaal gebrek aan structurele financiële ondersteuning van de landelijke overheid, die al nauwelijks noodzaak zag om überhaupt steun te geven

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Ombat is het verhaal, of beter een soort biecht en zelfondervraging, van Orgen Massanen in Brazilië, een priester die bisschop en heilige had willen zijn, en niet goed weet wat hij aan moet met Ombat...Ze moeten die tekst concreet maken, hun verbeelding gebruiken, er moet een mooie wrijving komen tussen tekst en concept...Die typerende ambiguïteit vinden we terug in de monologen en in Hun!. In Een gemeenschap van schurken komt die wel gedeeltelijk in de tekst bovendrijven, maar niet in de opvoering

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Het contrast tussen de rustgevende beelden en geluiden en het gevoel van een latente dreiging, gepersonifieerd in een man die de boel zwijgend gadeslaat vanop de centraal achteraan gelegen trap...Niet dat ik ervan uitga dat een festival geen dagelijkse werking heeft, maar die moet er anders uitzien dan die van het bestaande artistieke circuit...Het kan een belangrijke rol spelen in het samenbrengen van partners die iets voor mekaar kunnen betekenen en die vanuit hun samenwerking iets extra te bieden hebben aan het publiek

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Ik voel me zoals het slachtoffer van die ene originele moord: platgeknepen tussen de dijen van de voorstelling...Een vrouw die het mechanisme tracht tegen te houden door haar man aan te spreken: ga niet naar het slagveld, jij kan door niet te gaan het verloop van de oorlog veranderen...Het menselijk kwaad is een werkelijkheid die onderkend moet worden, maar nooit volledig kan uitgezuiverd worden

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Het is meestal Steve Paxton / Christian Schroth interessant om dansers te zien die risico nemen maar die dat met zorg doen...Minder overtuigend is het om mensen te zien die voorzichtig zijn in plaats van aandachtig, die zich grotendeels passief opstellen of die gewicht alleen maar loslaten of opvangen op een agressieve...Initiatief nemen en toegeven, kracht en lichtheid waren karakteristieken die niks meer te maken hadden met man of vrouw

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
Niet een jongen die zijn boekentas laat vallen zodat alles eruit rolt, maar een zenuwachtige student...De liederen van Purcell die ze zingt, ademen troost en warmte uit, maar in haar tastbare verschijning verwordt schoonheid tot ongenaakbaarheid en zuiverheid tot smetteloosheid...De keuze om te werken met mensen uit verschillende culturen, sociale lagen en levenservaringen zal ongetwijfeld gezorgd hebben voor de uitdagende 'wrijving' die in de voorstelling doorwerkt