Archief Etcetera

27 document(en) met "Ben Roy-aards Zo'n" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 13, April 1986 • Geert Opsomer • "Frans Franz" en "Alles Liebe"
Na een grondige bewerking op basis van een Franse en een Nederlandse vertaling (Ben Roy-aards Zo'n dom dametje, 1951), maakt Roofthooft samen met Perceval nog enkele versies tot er een "handleiding...Een tirade van Brandts over de wijde heupen van zijn verloofde en de gemoedsgesteldheid die dat bij hem oproept, wordt vervangen door het van alle opsmuk ontdane, stereotiepe "Zo breed of zo breed...Zo is de "joke" van de man die z'n benen kort liet knippen afgeleid van een scène uit La dama boba, waarin vader Otavio zijn domme dochter een portret laat zien van haar verloofde en zij schrikt omdat

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
dat was: België - "Holland". Met geen enkele buitenlandse natie onderhouden de Belgen - of beter: de Vlamingen - een zo complexe relatie van aantrekking en afstoting als met Nederland...Van de vroegere praktijken van "De Voorziening" (Gilis: "Gedurende vijf jaar werden de mensen er technisch en artistiek uitgeperst om in afgrijselijke omstandigheden, in buurthuizen en zo, 'toneel' te...zijn, zo bloed en barok". Het Vlaamse publiek noemt hij kalmer, bedaarder

Nr. 25, Maart 1989 • Thierry Lewyllie • Het carnaval van Romans
Le Roy Ladurie's boek Le Carnaval de Romans vindt Luc Lema het gedroomde materiaal voor een toneelstuk...Emmanuel Le Roy Ladurie Mythologie en folklore Opvallend in Het Carnaval van Romans is het veelvuldig gebruik van elementen uit mythologische verhalen...Voor Luc Lema is het niet zo dat mythen niet meer kunnen, maar men moet er dan wel in slagen een mythe historisch acceptabel te maken: "Eigenlijk zijn dat allemaal oefeningen om een stuk te schrijven

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Aids op Broadway
Daar iedereen in Amerika loeiend entoesiast is, ben ik met veel verwachtingen naar het stuk gaan kijken...wat liefde is, Roy Cohn sterft maar heeft toch nog recht op het joodse gebed van de doden...Er wordt zo vaak gelachen, dat de acteurs verplicht zijn te wachten tot het lachsalvo is weggestorven, zodat ze nauwelijks aan enig ernstig acteerwerk toekomen

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
het licht van andere recente produkties van Cassiers is dat niet zo evident...Liegen in Ontbinding,. Wat de meerwaarde kan opleveren van zo'n voorstelling, probeer ik zo lang mogelijk open te houden...Die gaan hierin zo overtuigend te werk dat de voorstelling alles in zich heeft om een referentiepunt te worden voor wat een regisseur en acteurs met mekaar kunnen verwezenlijken

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
De reeks monologen van en door Peter De Graef; Roy Cohn/Jack Smith van Ron Vawter...Szondi beschrijft de verdere geschiedenis van de theaterliteratuur tot 1950 als een reeks van reddingspogingen om dit voor het drama zo fundamentele antagonisme op te lossen...individuen, wier kern voortdurend in beweging en daardoor ongrijpbaar is. 'Wat wij onze "identiteit" noemen,' schrijft Patricia De Martelaere in En nu ben ik dood (Verrassingen, 1997), 'is een geheel van

Nr. 65, Januari 1998 • Tim Etchells • Manifest: Tien keer een gooi naar authenticiteit
Zo uitgeput op het eind dat we nauwelijks nog wisten wat we zeiden of waarom...Brussel Ron Vawter stond voor het podium en gaf een inleiding op zijn stuk Roy Cohn/Jack Smith...Hij sprak ons daarbij rechtstreeks aan, op menselijke schaal, zo levendig, zo spannend aanwezig

Nr. 73, Januari 2000 • Gerald Siegmund • Het geheugen van ballet
Het maken van het stuk zelf reflecteert zo'n stapeling: een eerste versie werd al in 1987 getoond, maar werd snel vergeten, tot Forsythe in 1991 een totaal nieuwe versie maakte, die in 1992 nog eens...Terwijl het bij Jérôme Bel, Boris Charmatz of Xavier Le Roy meer een kwestie van meer of minder beweging is, bereikt Forsythe gelijkaardige resultaten door in de beweging te zoeken...sauer- pascale platel tom dewispelaere en ben segers - ad van iersel en ulrike doszman tine embrechts, nele bauwens en dett peyskens - eftuentafel gastvoorstellingen van silvia

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Verflensend rood
Zowat vijf minuten waren verstreken vooraleer een in het rood geklede Roy Peters plots van achter het rode muurtje tevoorschijn kwam...Zowel Peters als Van Rijn deden daarbij hun uiterste best om zo neutraal mogelijk in beeld te komen...Rudi Laermans laten we flink zijn regie Sanne van Rijn met Roy Peters & Sanne van Rijn lichtontwerp Coen Jongsma decorontwerp Sanne van Rijn & Roy

Nr. 77, Juni 2001 • Pieter T'Jonck • Het lichaam zonder het lichaam
De illusie die zo ontstaat is hoe dan ook deze van een lichaam dat geheel aan zichzelf aanwezig en volstrekt doelmatig is. Ik heb een lichaam, dus ik ben (goed). Het klinkt als bewering ongeveer even...vreemd als het meer bekende 'ik denk dus ik ben'. Heel wat moeilijk thematiseerbare, maar zeer reële aspecten van het lichaam verschijnen zo helemaal niet in beeld...Ligging werd zo een fascinerend spel met de vervloeiende grenzen tussen intimiteit, intieme beelden en publiek circulerende wensdromen

Nr. 79, December 2001 • Rudi Laermans • De belofte van 'het'
Wat voor mij heel belangrijk was, ook in mijn toenmalige relatie tot BDC of mijn huidige verhouding met Frankfurter Küche, is de ervaring dat ik niet zo goed ben in leidinggeven, in het vertellen aan...Op zo'n moment ben je gedurig in het gebeuren, en toch ook niet...Je leest over performance, je doet performances, maar op zo'n momenten openen zich essentiële twijfels

Nr. 80, Februari 2002 • Meereizen met de windstilte: NO WIND. NO...
Het is een moment van verwachting, maar toch ben je er nooit echt zeker van dat de dageraad zoals gisteren weer gewoon zal doorbreken...ook Le Roy werd hier maar kort geleden geïntroduceerd, al was dat wel met een extensief programma...Ook in zijn andere voorstellingen, niet het minst The show must go on, die van hem een 'ster' maakte, en zijn identiteitsverwisseling met Le Roy in Xavier Le Roy, bespeelt Bel de productlogica, door

Nr. 87, Juni 2003 • Elke Van Campenhout • Het kei zal zich wel weer teren:...
Waar ik nu mee bezig ben is met het uithollen van betekenaars, het betekenend mechanisme van het medium blootleggen...Dat is bijvoorbeeld iets wat mij zo fascineerde aan de solo van Xavier Le Roy Self Unfi-nished: hij is opgebouwd uit ellipsen, keert altijd weer terug naar het beginpunt...Zo kom je in een oneindige loop terecht: wat je gezien hebt, heeft eigenlijk niet plaatsgevonden

Nr. 87, Juni 2003 • Jeroen Peeters • You are already doing all of it:...
Tino Sehgal) Omdat het werk van de Duitse choreograaf, danser en beeldend kunstenaar Tino Sehgal zich zo nadrukkelijk en hardnekkig aan de geschreven taal probeert te onttrekken, vroeg ik me...Hoewel Sehgal bekend is door podi-umwerk met onder meer Jérôme Bel, Alice Chauchat, Christine de Smedt en Xavier Le Roy, begeeft zijn parcours zich in toenemende mate binnen de beeldende kunst, met...Wat te denken van zo'n doortrapt staaltje conceptuele kunst dat alles en iedereen te snel af is? Krijgt daarin de medeplichtigheid van de toeschouwer geen wrange bijsmaak

Nr. 92, Juni 2004 • Transformatie en crossdressing
Maar ook hedendaagse choreografen hanteren graag drag als genderparodie: denk maar aan Pina Bausch, Jan Fabre, William Forsythe, Wim Vandekeybus of Xavier Le Roy...Ik ben erg bezig met verkleden, met een vrouw die zich inbeeldt een man te zijn en omgekeerd...Zo werden de pointes, het symbool van de vrouwelijke ballerina, niet gebruikt om een etherische, hemelse sfeer uit te stralen, maar om de nervositeit van de bruid te benadrukken

Nr. 92, Juni 2004 • Katleen Van Langendonck • 'De essentie van verleiden is transformatie': Geslacht,...
Zo maakte Yvonne Rainer een film, The man who envied women, waarin het vrouwelijke hoofdpersonage -gespeeld door Trisha Brown- tijdens de hele film niet te zien is. Trisha Brown zelf maakte een solo...Het is wel zo dat in een specifieke beschaving één van de energieën versterkt kan worden...Zo springen mannen hoger, hebben ze meer veerkracht, een kracht die vertrekt vanuit het contact met de aarde

Nr. 94, December 2004 • Tom Janssens • Not so damned human(istic): Muziektheater volgens vier...
Liever, componisten die hun muziek inkleuren volgens de letter van het drama zijn niet zo nieuwerwets, maar herkauwen net een humanistische idee die zo oud is als het genre zelf...indianenstammen, psychedelische tripjes en geestdodende ziekenhuissessies). 'A tribe, that is me,' zo klinken de woorden die librettist van dienst Jan Fabre de veelzijdige cultuurprofeet in de mond legt...bottelarij (Brussel) HELIOGABAL tekst Thomas Jonigk muziek Peter Vermeersch regie Roy Faudree choreografie Inaki Azpillaga Camio muzikale leiding Koen Kessels orkest Flat

Nr. 96, April 2005 • Pieter T'Jonck • Reactie van Pieter T'Jonck
Misschien is je dit ontgaan, of ben ik iets te ironisch, maar bij nadere lezing zou je toch ook moeten merken dat het die benadering is die mij meer zinvol lijkt...het paragraafje 'De nieuwe definitie: een bewust paranoïde aanpak' zeg ik letterlijk: 'In strategische termen kon je het festival (Klapstuk #10 dus) daarom net zo goed interpreteren als een flagrante...Je legt zo ongeveer alles verkeerd uit door telkens stukjes tekst te isoleren en vervolgens in te passen in een hoogst retorisch pleidooi

Nr. 96, April 2005 • Bruno Pocheron • Reactive(s)
Zo was ik geïrriteerd door de nogal beledigende en technisch onjuiste beschrijving die je geeft van twee stukken waar ik bij betrokken ben (California Roll en Revolver), dan weer behoorlijk in de war...Zo iemand zou ik nooit geld lenen, ik zou er zelfs niet iets mee willen gaan drinken...critical cool', en of zo'n schrijven wel ten goede komt aan een ontwikkeling van een gezonde, wei-overdachte en ethisch bewuste danspraktijk

Nr. 104, December 2006 • Bojana Cvejić • Continuatie: zes maanden één locatie
Ik ben het zo beu om me te verplaatsen... A: Verplaatsing is geen beweging...Enkel emigranten in ballingschap zijn nomaden in de betekenis die wij zo graag gebruiken...Zo ontstaat een veelvoud aan choreografen, dramaturgen, theoretici, performers... Niet vanuit een idee van wederzijdse of symmetrische samenwerking (‘ik geef – jij geeft’), maar wel om mogelijkheden