Archief Etcetera

33 document(en) met "Blanche Je" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 3, Juni 1983 • Daan Bauwens • Stad en Theater GENT
Als acteur is het een uitdaging, maar je hebt er weinig reflectie op, je zit mee in de stroming...Als je werkt op een niet-traditionele manier is het moeilijk om sterke, gebalde stukken te brengen met personages die heel het stuk meegaan...Je kan op je twee handen tellen wat er de laatste tien jaar aan belangrijke mensen uit de scholen is gekomen en dat is weinig

Nr. 4, September 1983 • Jean-Pierre De Decker • Wat moest bewezen worden
Wanneer je de typische ruimtes van decorateur Peduzzi nog in het geheugen hebt, kijk je wel even verbaasd op wanneer je in de zaal komt : ogenschijnlijk verlaat het duo Chéreau-Peduzzi hier de begane...Pas wanneer je in de ietwat oubollige zetels neerglijdt begin je te merken wat hier gebeurd is : Peduzzi heeft in de bestaande theaterruimte een authentieke bioscoopzaal uit de jaren vijftig...Heel even denk je terug aan de overtocht van zaal naar toneel in La Dispute van Marivaux (voor mij nog altijd de meest gave produktie die Chéreau ooit afleverde). De laatste drie van de 17

Nr. 8, September 1984 • Luk Van den Dries • BERLIN BRUSSEL 84
Op dit eiland vind je alles, kan je alles: de grootste supermarkt (Kaufhaus des Westens), enorme bossen en meren, de zieligste armoede, de beste boekenwinkels, de meeste festivals...1970 wordt hij voor de luttele prijs van 1,8 milj, DM overgehaald zijn ensemble in Berlijn te huisvesten, met carte blanche...Veralgemenend kan je wel wijzen op de helderheid, de precisie en de aandacht voor het detail die elke enscenering tekenen, maar dat blijft rijkelijk vaag

Nr. 8, September 1984 • Klaas Tindemans • REPERTOIRES IN HET SEIZOEN 1984-85
Volgend jaar creëren de Mannen van den Dam Het Park, Botho Strauss' recentste toneeltekst, en geven ze Lucas Van-dervost carte blanche voor een cabaretprogramma -- misschien is dat laatste de...schrijnend en de inspiratie niet zo uitgeput is: daar zie je nog dat er vakmensen werken...Daarom niet meteen 'goed' theater, maar wel interessante risico's, welke twijfels je ook hebt omtrent het resultaat

Nr. 9, Januari 1985 • Alex Mallems • 150 jaar Bourla: De geschiedenis van een...
Minstens aanleiding voor een soort viering in dit Peter Benoit-jaar, zou je denken...Op 1 september 1834 werd de nieuwe schouwburg plechtig ingehuldigd met representatieve voorstellingen van La Dame Blanche en Le Billet de Loterie

Nr. 12, Januari 1985 • Alex Mallems • Twintig jaar NTG
Als je daarbij rekent dat Jean-Pierre De Decker onder Hanssens zijn NTG-regiedebuut deed (Interieur van Hugo Claus) en dramaturg Frans Redant in diezelfde periode bij het NTG kwam, dan kan je zonder...Elementen met duidelijke repercussies op het artistieke vlak, waaruit nog maar eens blijkt dat een NTG-directeur lang geen carte blanche in handen krijgt, maar van kortbij op de vingers gekeken wordt

Nr. 13, April 1986 • Fred Int Panis, Klaas Tindemans, Johan Thielemans,... • KRONIEK
Als je het niet weet of je wilt het niet weten, dan moet je godverdorie opsodemieteren...je nog zo van goede komaf bent, of je weet hoe je een das moet strikken, of je een tante hebt die thuis een piano heeft staan...Als je goed bent moet je ervan uitgaan dat je activiteiten erop gericht zijn om een aanbod te creëren en vervolgens moet je dan verrekt goed proberen daar een vraag bij te vinden

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Luk Van den Dries • Eerder coach dan regisseur
Waardoor er vertrouwen ontstaat: je mag, je durft en je kan dan ook veel meer als acteur...Dat kan je pas als je je warm voelt, behaaglijk, graag gezien...Tsjechow heeft gezegd: je liegt één keer in je leven en je krijgt het nooit meer goed

Nr. 27, September 1989 • Frank Hellemans • LOUIS XIV EEN AUTOPSIE
Dat zal ze zeker wel interesseren, nietwaar Blanche ? Blanche Zeker, als je het hen zo botweg in de maag splitst (berispend) Ook dat is bon ton geworden, hertog, die krasse uitspraken...Begrijp je : gewoon ? Blanche Zij herinnerde u aan uw eerste maîtresse, La Vallière ? Louis XIV En dan ? Blanche Une peau pêche...Hertog Je kan toch moeilijk Zijne Majesteit zijn eigen triperieen laten oppeuzelen ? Blanche Zijn eigen triperieen ? Hertog (wijst naar de ingewanden) Het autopsiemateriaal Blanche

Nr. 27, September 1989 • An-Marie Lambrechts, Luk Van den Dries • Post-scriptum bij een dramaprijs
Daarin tref je aardig wat Artaud- en Genetecho's aan...Maar speelbaarheid is een lastig begrip (het criterium werd ook gebruikt bij de evaluaties van de creatiepremies, zie Etcetera nr25). Wat heet vandaag speelbaar ? Als je de grote heterogeniteit van...de jury hier niet achterop ? Zijn deze auteurs hun amateurachterban vooruit ? Want je kan voor de interessantere auteurs in deze groep toch moeilijk hard maken dat zij het materiaal dat zij uit lectuur

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Verstockt • "Gekwetst ben ik van binnen"
Je kan het citeren noemen uit eigen werk, veeleer is het meenemen van wat je vroeger vertelde en wat er daarvoor lag, om mede daaruit te 'distilleren' wat er nu, op dit moment, te vertellen valt...De zwartharige Blanche, steeds maar monotoon een zelfde danspasje uitvoerend, in wit katoenen ondergoed (als de slaapscène in Ottone, Ottone), die smeekt en dreigt, die streelt en eist, zich aanbiedt...Interview met ATDK in Etcetera 9, januari 1985) Het verhaal dat Ikeda er in vertelt, waar je buiten de taal om slechts de primaire emotionele signalen kan uit aflezen

Nr. 30, Juni 1990 • An-Marie Lambrechts • "Wie wat vindt heeft slecht gezocht"
Kan je nog spreken van reproduktie als die telkens schijnbaar samenvalt met (hernieuwde) produktie ? Drie paragrafen en het werkwoord dansen is nog niet gevallen...Achterkant waarvan ? Van een theater ? Of gewoon achterkant, uitkant, smalle marge waar niemand kijkt en waar je even iets kan tonen dat je nog nooit zelf zag...ook een jonge Blanche, een jong meisje dat haar weg zoekt, een Blanche die kwetsbaar-uitdagend, naïef-kattig het grotemensenspel speelt... Nog een stapje terug Mijn na-elkaar vertelling

Nr. 35, September 1991 • Daan Bauwens • Hugo Van den Berghe
Je formuleert het misschien anders maar eigenlijk bedoel je: Hoe komt het datje zolang blijft...Dat klinkt misschien ironisch maar door die differentiëring had je bijna de tijd niet om je ongelukkig te gaan voelen...Mag ik besluiten dat je niet aan je fin-de-carrière toe bent

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
de laatste jaren verschijnen ook steeds sneller nieuwe gezichten in het gezelschap, en je kan je afvragen of de band die zij hebben met het werk dezelfde is als vroeger...Je presenteert jezelf, maar je weet niet voor wie, er is alleen het blinde camera-oog...Omdat ze je zo aankijkt terwijl je de zaal inkomt, en haar beeld nog lang blijft hangen als de dans al begonnen is, gaat er tegelijk verleiding en brutaliteit van uit: ze kijkt je zonder verpinken aan

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Je moest je vanzelfsprekend aan de speelstijl van de schouwburg aanpassen, of je werd doorgezonden...Iedereen vindt je goed, zodat je geen reden hebt om je in vraag te stellen...Bevrijding Etcetera: Je zegt dat je het theater vaarwel gezegd hebt, maar je hebt later toch meegespeeld in Mistero Buffo

Nr. 46, Januari 1994 • Herman Asselberghs • Dar A Luz' Tight Right White
wil gewoon beroemd zijn, hij houdt van succes en dat inhaleer je in grotere dosissen indien je ook voor blank doorgaat...Hoe ernstig blijven bij de namen van de protagonisten van dit extravagant drama: Blanche, Agamemnon, Mede, Lucrezia Borgia, Cicero

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Er is een soort dogma gegroeid dat wanneer je over Jan Fabre schrijft je per definitie kwaliteitsjournalistiek bedrijft, en dat je met het schrijven over het MMT per definitie populistisch wordt...En het inlossen van die verwachtingen wordt er zeker niet eenvoudiger op wanneer je als vakspecialist de neiging hebt om je theatergeheugen en vakkennis aan te...Het gevaar bestaat dat je op een bepaald moment voor je bronnen gaat schrijven, dus ook voor het theatermilieu, en dat je hun jargon, interesse en leefwereld gaat reflecteren

Nr. 51, Augustus 1995 • Hildegard De Vuyst • Tussen duivelskunstenaar en zwarte activist
Twee kijkervaringen: Faust van Gustav Ernst door De Trust, gezien op 20 mei, en de laatste Sputnik van de Beursschouwburg, op 30 mei, een carte blanche-avond ingevuld door Toneelspelersgezelschap Stan...Ze berust op het nog weinig opgeld makende 'doen alsof'. Van een bruine pop moet je geloven dat het een kind is, van iemand die op haar duim zuigt, moet je geloven dat ze een penis afzuigt...Über Allen Gipfeln... krijg je een soort status-quo van de zelfgenoegzaamheid voorgeschoteld, die alleen mogelijk is doordat de personages systematisch de (politieke, historische) realiteit negeren

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
De vraag om vier jaar carte blanche was - en is - waarschijnlijk op de eerste plaats gericht tot de subsidiërende overheid...Hoe kan je bijvoorbeeld uitmaken of een initiatief als Stadslandschappen van het Kaaitheater er ook zou gekomen zijn zonder twee festivaledities die een heel discours rond 'Brussel' met zich...Binnen het Europalia-festival en in de marge ervan kreeg je bovendien ruimschoots de mogelijkheid om je te informeren over de ruimere politieke, ideologische, sociaal-economische en historische

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Op vaste tijdstippen licht je dan het volledige kunstenlandschap door, analyseer je en stippel je een beleid uit...Je kan natuurlijk het spel heel hard spelen, maar dan loop je het risico alles te verliezen...Als je vanuit zo'n raad ingrijpende wijzigingen wilt voorstellen, moet je keiharde argumenten op tafel kunnen leggen, moet je goed geïnformeerd zijn, een goed geschreven verslag voorleggen