Archief Etcetera

11 document(en) met "krapp"

Nr. 6, Maart 1984 • Pol Arias, Johan Thielemans, Marianne Van Kerkhoven • OMTRENT WALTER T.
Krapp's laatste band voor televisie

Nr. 7, Juli 1984 • Marianne Van Kerkhoven • Bert Verminnen
Verminnen acteerde er in Albee's Zoo Story, Becketts Krapp's Last Tape, in Dr Korczak en de kinderen van Erwin Sylvanus, in De Grafbewaker van Kafka in een bewerking van Francois Beukelaers... Hij

Nr. 11, Juni 1985 • Marianne Van Kerkhoven • Luc Philips Spielefreude
Luc Philips als Krapp Hij zit aan een tafeltje met half-witgemaakte schedel en fixeert het publiek zonder het echt te zien...Het spel van Krapp met de magneetbanden uit het verleden en de flarden uit het heden wordt tegelijkertijd een spel met het pretenderen van het theater, met wat echt is en wat niet...Het spel wordt -- in tegenstelling tot de monoloog van Krapp-- beheerst door de repliek: ballen kaatsen naar de medespelers, ballen kaatsen naar het publiek

Nr. 11, Juni 1985 • Marianne Van Kerkhoven • Luc Philips Spielefreude
Op maandag kon je hem in Arca-Gent aan het werk zien in twee Beckettteksten Krapp's laatste band en Katastrofe; op woensdag speelde hij in de Antwerpse Arenbergschouwburg een van de laatste...Je speelt op dit moment drie rollen tegelijkertijd: Krapp, Bompa en de variétéartiest in Schijn Bedriegt...Dan zou ik Krapp niet spelen of Schijn Bedriegt of Godot

Nr. 13, April 1986 • De redactie • HET VTC-COLLOQUIUM OVER HET THEATER- EN DANSBELEID
Wanneer Luc Philips vandaag Becketts Krapp's last tape speelt voor volle zalen, dan kan dat omdat in de jaren 50 een stel "elitaire" maar overtuigde theatermakers bereid bleek Beckett te spelen voor

Nr. 19, September 1987 • Jef De Roeck • Geen staalkaart van het theater in Oostenrijk
Op het einde van het stuk hoort hij zijn eigen stem in een van zijn grote rollen: die van Krapp in Becketts Krapp's Last Tape

Nr. 35, September 1991 • (advertentie)
Krapp's laatste band In opdracht van het Zuidelijk Toneel

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Krapp's last tape liet Beckett de verteller niet samenvallen met de identiteit van de persoon die hij vroeger was

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Van Beckett: Krapp in dialoog met zijn eigen stem op band; de optimistische, steeds pratende Winnie naast de bijna sprakeloze Willie; Cascando, Rockabay, Stirrings still... Van Koltès: de twee

Nr. 75, Maart 2001 • Peter Brook • Op zoek naar honger
Net zoals Krapp (in Beckett’s eenakter) met zijn dozen met geluidsbandjes het volmaaktste concrete beeld is van de verwarde, zich telkens herhalende, weemoedige en bijna volledig retrospectieve stroom

Nr. 108, September 2007 • Daniëlle de Regt • Toen was geluid nog heel gewoon
Krapp’s Last Tape (1958) is de ultieme vervulling van Becketts wens om handeling en spraak van elkaar te kunnen scheiden en tegelijkertijd mime en dialoog te integreren...De daad van het luisteren trad prominent op de voorgrond, waardoor de structuur van de voorstelling opgevat kan worden als het uitspelen van het contrast tussen ‘luisteren’ en ‘nietluisteren’. Krapp...Krapp’s Last Tape draagt door zijn gefragmenteerde en dematerialiserende karakter de kiemen in zich van een nieuwe sociale en technologische context zoals die in de jaren zestig tot ontplooiing kwam