5 document(en) met "Leonore En"
Nr. 1, Januari 1983 • Jan Decorte • Torquato Tasso
Leonore Ik zag hem vandaag van ver: hij hield een boek en een lei vast, schreef en liep en schreef...Prinses Kan je niet bij ons blijven en hier even goed als in de stad die zaken doen ? Leonore Je voert Antonio meteen van ons weg, die moet ons van Rome zoveel vertellen...De dienst, waarmee jij je aan je vorst en je vrienden aan jou bindt, is werkzaam en levend, en dus moet het loon ook werkelijk en levend zijn
Nr. 2, Maart 1983 • Klaas Tindemans • Torquato Tasso
Hetzelfde doet Decorte in de eerste scène, waar de prinses en Leonore, haar vriendin, met een lelijke maar erg chique zomeroutfit en verbrande ledematen, kransen vlechten...De schijnoplossingen waarmee Leonore en Antonio komen aandragen verwerpt hij, hij doet alleen moeite om zichzelf nog meer te overtuigen...Wat Leonore komt vertellen is vrij irrelevant, het is niet meer dan het aan Tasso blijk geven van haar onbegrip, zodat zij dramatisch haar taak heeft volbracht en verder eigenlijk geen rol hoeft te
Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans • De cultuur ontwapent de kunst
Deze heerlijke bewoording van de afwezige utopie bekijkt me met gêne en aan kleine details in de mise-en-scène ziet men dat het hier ook niet allemaal ernstig is. Bijvoorbeeld dé finale: Dresen heeft...verteld hoe Leonore haar man Florestan uit een Spaanse gevangenis trachtte te bevrijden, tijdens de laatste ogenblikken van de opera buigt hij de opera tot oratorium om, en worden wij, het publiek van nu...En, ik moet het bekennen, als ik Van Dam dat nog eens kan zien en horen zingen, dan zal ik niet neen zeggen
Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • editoriaal /De wilde loop van de wereld
Dit seizoen, tien jaar later, staan er op de Vlaamse en Nederlandse scène maar liefst vier Tasso's (De Tijd, een Stucproduktie, Discordia en een werkplaats-voorstelling in Nederland). Begin jaren...Bewust marginaal en kleinschalig, en met de energie van de jeugd maakten een aantal jonge Vlaamse theatermakers komaf met het doods theater...Die verantwoordelijkheid laat zich inhoudelijk niet zo precies omschrijven en dat is ook niet nodig, het gaat immers om een houding tegenover 'de wilde loop van de wereld' en die loop is niet te
Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
de hertog wordt droevig om zijn eigen beperkte cultuur (en macht) en leeft zich uit in cabareteske scènes, Leonore van Este is een hulpeloos verliefd prinsesje dat lijdt aan een conflict tussen...Behalve Steven Van Watermeulen (Tasso) en Tania Van der Sanden (Leonore van Este) hebben al deze mensen ooit iets met Decorte gehad, en ook Peyskens/Van Beirendonck zien hun Tasso als een testament...De ingetogen manier waarop Leonore van Este haar hopeloze liefde beleeft is verontrustend, van een extreem en bitter pessimisme - ze is eenzamer dan Tasso
Development and design by LETTERWERK