Archief Etcetera

17 document(en) met "Rachel Hij"

Nr. 18, Juni 1987 • Pol Arias, Johan Thielemans, Luk Van den... • K R O NI E K
het Antwerpse Hippodroom-theater, waar hij allerlei genres speelde: draken, operettes, revues... Van 1924 tot 1928 werkte hij in Brussel-waar hij ook een deel van zijn jeugd doorbracht-o.a...Humo 1981). KNS - Slissen en Cesar - Robert Marcel, Jos Gevers In welke huid hij ook kroop, hij had steeds iets imposants; de aandacht die hij trok door zijn enorme présence...werd nog versterkt door de duidelijke en nadrukkelijke wijze waarop hij zijn replieken uitsprak: de tekst werd zó door zijn lichaam en zijn stem gedragen dat hij bijna een eigen materialiteit verwierf

Nr. 23, September 1988 • Wim Van Gansbeke • VAN FEESTEN EN FESTIVALS
De achterzijde van het kaartje informeert: 213.839.0661 - 2847 South Ro-bertson Boulevard - Los Angeles 90034 - California - RACHEL ROSENTHAL...Een monument met onder het onbehaarde scheldedak een knetterende hersenmassa: Rachel's Brain...Hij laat spelen wat er staat, in zeer herkenbare maar ook zeer afgekrabde, gedepouilleerde, archetypische houdingen, spreekstijlen en confrontaties

Nr. 23, September 1988 • Eric De Volder • "ACHIEL DE BAERE"
Hij zegt dat ge niet meer kwam en dat het niet mogelijk was om met ü te wonen... Rachel Hoe wéét gij dat...Rachel Laat mij los!! Mareel In haar mie, in haar mond!!! Rachel Hij is ziek...Rachel ... hij is echt ziek... Mareel ...in haar mond!!! (hij duwt Rachel brutaal van zich weg

Nr. 23, September 1988 • Klaas Tindemans • Dagboek van een duivenmelker
Achiel (Bob De Moor) loopt in de ziekenkas, hij is een enthousiast duivenmelker, hij houdt erg veel -- hij vermeldt haar elke dag in zijn dagboek -- van Rachel (Hilt De Vos), soms vrijt hij met haar...Rachel is Achiel ontrouw, hij gaat naar de hoeren, ten slotte troost Rachel hem...Maar de manier waarop hij zijn ziekte koestert, heeft veel weg van Woyzecks langzame tocht in het water, tot hij verdrinkt

Nr. 35, September 1991 • Peter De Jonge, Erwin Jans, Dirk Verstockt,... • KRONIEK
Bij zijn vrijlating gaat hij werken voor de stadskrant en komt hij terecht in het homomilieu...Eppendorfer blijft kil als hij dit alles memoreert: hij is consument, maar hij blijft ook toeschouwer...Hij vergaapt zich aan Shakespeares bloemrijke taal en fantasievolle capriolen, en zet die als een ware Walt Disney nog eens extra in de verf

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Voor het 'Zuidelijk Toneel' vertaalde hij inmiddels Desire under the elms van Eugene O'Neill en als 'writer in residence' schreef hij Boste voor De Blauwe Maandag Compagnie...De enige boodschap van de mens is zijn condition humaine; op het theater spreekt hij erover, vertelt hij erover of zwijgt erover', zegt Sierens over de naam die hij aan zijn gezelschap gaf...De soldaat verliest zijn geliefde omdat hij naar het front wordt overgeplaatst, de geliefde van Rachel sneuvelt

Nr. 43, November 1993 • Klaas Tindemans • De kleine dood
waar hij zielsveel van houdt maar dat hij verliest, het wordt gruwelijk vermoord door een 'zigeuner'. Hij zoekt zijn vader, ontdekt dat het een jood was, leert Jiddisch bij 'Mossel' Grinberg...handelaar in schrijfmachines, koestert die joodse identiteit tot hij afgewezen wordt door de studente Rachel—hij is maar een halve jood, een goj zoals alle andere Vlamingen...Hij neemt ons anderhalf uur lang in vertrouwen, zonder meer, tot hij begrijpt dat wij (denken te) begrijpen dat hij liegt

Nr. 48, Februari 1995 • Stef Ampe • Mijmeringen bij de dood van Romain Deconinck
Toch zal hij vooral in de herinnering blijven voortleven als volkstoneelschrijver van meer dan 140 stukken, die hij allemaal zelf speelde...Al in 1989 ontving hij de Prijs van de Vlaamse Provincies voor De Soldaat Facteur en Rachel...Aan Barcelona doet hij niet mee en prijzen heeft hij nooit

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Ontgoocheling en machteloosheid over wat de oorlog Rachel en haar liefde heeft aangedaan nemen de bovenhand en driftig mept Rachel naar de vliegen die vreten aan de gapende wonden die de oorlog...En hij is niet blijven steken bij de zwartwitbeelden in zijn hoofd, maar hij groeide mee, en weet ook de hartslag van deze generatie op het toneel voelbaar te maken...Van Het Vermoeden (1982), via De Soldaat-Facteur en Rachel (1986), Los Mueritos/Onze Lieve Doden (1988), Je pleure des bananes (1989), Mouchette (1990), Constant Pardon (1990) over Boste (1992) en De

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Op mijn vraag of hij een klein scène op muziek van Offenbach - een soort Einlage -wilde choreograferen, ging hij niet in. 'Dat moet je zelf doen,' zei hij...Hij kon in mijn problemen inkomen, omdat hij die ook had (gehad) wanneer hij zijn modellen fotografeerde...Hans van Manen, Rachel Beaujean en Clint Farha repeteren Pianovariaties I - Het Nationale Ballet, choreografie Hans van Manen (Amsterdam, 1980) / Jorge Fatauros negeren, of waar hij op een

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • Een Japanse Shakespeare uit Gent
Na enkele jeugdervaringen wist hij algauw welke weg hij wilde inslaan...Zo ben ik bij Kantor gekomen: hij toonde me aan hoe ik het hyperformalisme van het Japanse theater tegenover het realisme kon zetten...Ik ben een hele tijd met dat verhaal bezig geweest, heb het bewerkt, De Soldaat-Facteur en Rachel - De Sluipende Armoede / Norbert Maes herschreven

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Dansen tussen Oost en West
Toen hij het interview nalas, wilde hij er deze verklaring aan toevoegen: ‘Ik ben er mij van bewust dat sommige van de ideeën die ik hier heb vertolkt, elkaar tegenspreken...Krishna heeft een ritme in vier; hij is heel ondeugend; hij wordt het meest geasso-cieerd met kleine jongens; hij is heel stout, maar zijn moeder vergeeft hem altijd, hij is heel...Hij plaagt haar, steelt haar kleren als ze met de anderen aan het baden is. Hij is heel provocerend én zinnelijk

Nr. 75, Maart 2001 • Advertentie
Net als bij De Soldaat-Facteur en Rachel (eind 97 gemaakt in diezelfde constellatie), grijpen tekst en spel redelijk rechtstreeks naar de keel...Serge was voor Paola eigenlijk veel meer dan een oud lief; hij was een drummer...En hij krabt alles open

Nr. 90, Februari 2004 • Geert Six • Zèn in't volk geschôtn: Geert Six i.s.m....
hij is nie hier nie thuis Hij zoekt hele dagen achter zijn broer, denk ik Hij vindt hem nie liij komt er razend van schuim op zijne mond Berniceke is er benauwd van Fraulein...noemt hij haar Zijn eigen dochter, fraulein Hij is zot steekt hem weg Maria Hij maakt li kapot jonk Patience, Alice Tuur is ziek en zieke mensen kunnen genezen Of doodgaan 11...krijgt Tuur zijn attaque is hij verlamd rechterkant zit hij in een karreke nen tsjolder een overschotje mens Maar ieder jaar doe 'k zijn beste kleren aan breng

Nr. 111, April 2008 • Erwin Jans • What if God was one of us?
Jozef van den Berg deelde het publiek mee dat hij zijn leven aan God zou gaan wijden omdat het toneel niet langer een plaats van waarheid is: alleen in God is de waarheid te vinden...Teirlinck, 13) Maar ondanks alle optimisme weet Teirlinck dat hij zich in tussentijd moet beroepen op een loutere conventie wil hij het theater in een God en dus een gemeenschap funderen...Het lijkt erop dat Hij aan het begin van de eenentwintigste eeuw meer namen heeft dan ooit voorheen

Nr. 113, September 2008 • Jeroen Peeters, Christophe Van Gerrewey, Anoek Nuyens,... • Kroniek
Vier jaar gaf hij zich de tijd om te laten bezinken wat hij toen omschreef als het eindpunt van zijn werkpremisse, namelijk: het maximaal loslaten van controle over de choreografie...Traag en plechtstatig omgordt hij een stel engelenvleugels dat hij afhaakt van de verste wand van de scène...Hij puurt daarvoor opnieuw uit de zelfordenende kracht van ‘blinde’ choreografie waarin hij heilig gelooft

Nr. 113, September 2008 • Sara Jansen • Het hangt in de lucht
De schrijver zelf heeft het over een ‘theater van de inactie’ en een ‘expressie van het niets’. Hij draait de conventies van het Japanse moderne theater om en stript het van alles wat hij als...Hirata’s hyperrealisme laat toe om de dingen weer te geven ‘zoals ze zijn’. Hij wil de Japanner en Japan, de mens en de wereld, recht in de ogen kijken (sutoreeto ni mitsumeru). Hij is vooral...Hij ontdoet het conventionele realisme van wat hij onnatuurlijk vindt en benadrukt eerder wat ‘onzichtbaar’ bleef – het ‘negatief ’: het alledaagse, het onbeduidende, de rust en de stilte