Advanced Search for "André Rivelle"

. . . André Rivelle : "La nouvelle Aurore" en "La Diane". in het " Théâtre du Parc ". Wat nu te zeggen over Mijnheer
. . . André Rivelle : "La nouvelle Aurore" en "La Diane". in het " Théâtre du Parc ". Wat nu te zeggen over Mijnheer André Rivelle ? Ik heb een zwakje voor hem omdat hij zich bezondigt aan humor. Wat hij bereikt is niet veel -- maar enfin, hij . . .
. . . Jean Sarment "Le pêcheur d'ombres", dat ik nog altijd beschouw als een der waardevolste stukken van het na-oorlogsch Fransch répertoire. Maar bij Rivelle is alle onduidelijkheid, de troublante atmosfeer van Sarment 's werk, vervangen door een overdaad van juiste détails, een "excès de précision", waarmede de . . .
. . . mogelijk hunne gemoedsaandoeningen aanduiden. Het gevolg is dat wij hierdoor minder bevredigd zijn dan door de huiveringwekkende pauzen van Sarment 's werk. Rivelle zegt alles te duidelijk. In zijn drama's ontbreekt stilte. Zijn personages zijn te gespraakzaam. En mooi-praterij is nog niet altijd poëzie. Ze is bijna . . .

1926-07 TOONEEL TE BRUSSEL I (Karel Van de Woestijne)

. . . TOONEEL TE BRUSSEL I "La nouvelle Aurore" en "La Diane" door André Rivelle De volksvertooningen in het " Théâtre du Parc ", die telken jare gedurende de nationale feesten gegeven worden voor bomvolle zalen, stelden ons . . .
. . . te vinden in de oogen der inrichters van deze feestvoorstellingen van dit nieuwere streven niet eens een spoor, althans niet bij den heer André Rivelle , die evenwel met zijn twee thans gespeelde stukken "La nouvelle Aurore" en "La Diane" bewijzen komt dat hij heel wat theaterknepen uit zijn . . .
. . . personae zoo precies hun gemoedsaandoeningen aanduiden, dat wij er minder door bevredigd zijn dan door de huiveringwekkende pauzen van Sarment 's drama's. André Rivelle zegt te veel. Hij zegt alles te duidelijk. Zijn personages zijn te spraakzaam. En mooipraterij is nog niet altijd poëzie. Niettemin verrast menigmaal . . .
. . . is. Nu overkomt Doriac iets in den aard van het ongeluk dat Jean treft in "Le Pêcheur d'ombres". Maar niet zwakzinnigheid schenkt André Rivelle zijn held, zooals Sarment doet, maar een minder gecompliceerde ziekte: blindheid. Als de artiest blind is trekt zijn geliefde Régine er . . .

. . . van de Duitschers is het vooral hunne grofheid die ons tegen de borst stoot. Bij de jonge Belgen, genre Hannecart en Rivelle , is het natuurlijk iets geheel anders. Ik zei : Sommigen schreeuwden na "Le Fripon de Vérone": "chef-d'oeuvre" wat onzin was. Maar enfin, naar verder . . .

1926-07 TOONEEL TE BRUSSEL II (Karel Van de Woestijne)

. . . bij Hannecart 's vers, dat meestal zeer sierlijk is en zeer hol. Ziehier het gegeven. Bij de bespreking van het stuk van Rivelle noemde ik Sarment 's "Pêcheur d'ombres". Ook van Hannecart is oorspronkelijkheid niet de hoogste gave. Wat den vorm van zijn stuk . . .

Corpus Toneelkritiek Interbellum