Advanced Search for "Claude-Roger Marx"

. . . onzen indruk en zien te dezer gelegenheid, hoezeer de laatste tooneel-experimenten invloed op onzen smaak hebben gehad, denken terug aan de verklaring van Claude-Roger Marx : "Het onderwerp heeft geen belang, is ten hoogste een aanleiding", zien hier het heele gegeven uitgewerkt niet zoozeer in op zich zelf . . .

. . . Claude-Roger Marx : "Marie ou la Manière douce". De beeldhouwer Philippe Lebrun krijgt op een morgen, dat hij "het verrassende" afwacht, bezoek van een . . .
. . . gevoel vernieuwd, dat hij verloren waande. Zij hebben thans, na tien jaar, opnieuw een klein stukje geluk veroverd. "Het onderwerp" zegt Claude-Roger Marx in Spectacles van 14 November, "is in de kunst nooit meer geweest dan een aanleiding. De dialoog in actie is honderd keer belangrijker . . .
. . . misschien zelfs wat al te mager; desniettemin zijn wij geboeid van het begin tot het einde, en dat is een klein wonder, dat Claude-Roger Marx verricht met zijn dialoog. Hij weet een speciale stemming te scheppen, die ons bekoort. Een stille weemoed zweeft over het gebeuren -- weemoed, . . .
. . . de wonderlijke atmosfeer van dit stukje schept, zoo voornaam, zoo specifiek Fransch, en zoo waarachtig "theater". Net als Marie voor haar man gebruikt Claude-Roger Marx "la manière douce" om ten aanzien van ons zijn stuk uit te beelden. Jammer, dat in het derde bedrijf een paar schreeuwerige tooneeltjes . . .

Corpus Toneelkritiek Interbellum