Advanced Search found 3 item(s) featuring "Firmin Gémier"
1923-01-22 VLAAMSCHE LETTEREN (Karel Van de Woestijne)
- . . . dat Herman Teirlinck , de schrijver van De Vertraagde Film, die dit jaar nog in een Fransche vertaling van den auteur, door Gemier in den Odéon te Parijs zal worden gespeeld, de laatste hand legt aan een drama, waarvan de titel nog niet bepaald vast . . .
1922-12-31 TOONEEL TE BRUSSEL I (Karel Van de Woestijne)
- . . . Rossi; na, dichter bij ons, Louis Bouwmeester ; na, kort vóór den oorlog, Ermete Novelli , is, een paar dagen geleden, Gemier te Brussel De Koopman van Venetië komen spelen. Dit is niet alleen de luim geweest van een zeer degelijk acteur, die zich aangetrokken voelt . . .
- . . . gezocht in de onwaardigheid van zijne omgeving: het ensemble der vertooning is verzorgd en laat aan elk zijn deel in eene ongeschonden eenheid. Gemier , hoe hij ook, ik zou haast zeggen heel natuurlijk ultblinke boven alle anderen door diepzinnige ervaring en degelijk-grondig talent, dringt zich als Shylock in . . .
- . . . aangenaam om te zien en om te constateeren. Maar ik herhaal het: dit alles, dat zeer verdienstelijk is, geeft nog niet volledig wat Gemier heeft bedoeld: Gemier wil ook al, na zoovele anderen, en, mag men wel zeggen, als iedereen, hervormen gaan, en dat moet uit deze vertooning . . .
- . . . als iedereen, hervormen gaan, en dat moet uit deze vertooning van den Koopman van Venetië blijken. Onder den oorlog, in 1917 , stichtte Gemier te Parijs het " Shakespeare-genootschap ". In de eerste plaats was dit een hulde aan Engeland, Frankrijks bondgenoot. Die hulde zou blijken uit de keus . . .
- . . . keus bracht van lieverlede een bijzondere vertoonings-wijze meê: men wilde gaan spelen in echte Shakespeare-atmospheer, met Shakespeare-decoratief. Hetgeen het probleem aangeeft, - waar Gemier de oplossing van zoeken wilde: voorstellingen geven, zooals die in Engeland sedert al heel lang plaats hebben, dit is naar het voorbeeld van
- . . . Shakespeare 's eigen " Globe Theater ", maar met aanpassing op Franschen smaak. Ik zal maar onmiddellijk zeggen, dat het eerste kenmerk van Gemier 's poging inderdaad wijst op Franschen smaak, of op smaak-tout-court, die altijd toch eenigszins Fransch is. In den Koopman zijn sommige tooneelen hierin waarlijk overtuigend: . . .
- . . . is een prachtig bewijs van wat voor de Franschen of voor den Latijnsch-geschoolden toeschouwer doeltreffend te bereiken is met aanpassing op buitenlandsche voorbeelden. Gemier heeft zich hierin getoond als de prachtige metteur en scène, dien wij trouwens kenden. Wat hij geeft is waarlijk frisch, zonder - en dit . . .
- . . . weieens als het voet wil houden met wat in het buitenland gebeurt. Hetgeen Gemier ons met zijn Koopman van Venetië is komen bewijzen. Gemier behoort tot de school van Antoine . De ensceneering van André Antoine is in den grond veel minder revolutionair dan men . . .
- . . . Verkade , al wordt voor ons de opzettelijkheid van de Belgen, die Delacre aan het werk heeft gezet, misschien geestiger en vluchtiger. Gemier nu, om tot hem terug te keeren, gaat verder dan al de Franschen tot voor hem hebben gedaan. Als de meesten van dezen tijd, . . .
- . . . en fauteuils d'orchestre achtervolgd zagen door een grimmigen marechaussee. Er is echter - en hier komt de vergissing van den anders zoo schrandere Gemier uit - er is eenig verschil tusschen Robert en Bertrand en zelfs tusschen Het Trefiest van Berreke Vertruust, en.... De Koopman van Venetië, en . . .
- . . . Bertrand en zelfs tusschen Het Trefiest van Berreke Vertruust, en.... De Koopman van Venetië, en het gebrek aan goeden smaak, dat de Franschman Gemier hieruit laat blijken, is alleen te verklaren door eene opzettelijkheid, die Germaansch aandoet, - al valt ook hier geenszins takt te miskennen, takt die . . .
- . . . worden, ... zooals de geestdriftige bezoekers der hooge schouwburgregionen bij een draak van Dennery . In deze zou dan de poging van Gemier een kostelijke aanwijzing zijn. Doch, waar is de geniale auteur, die een ontwikkeld twintig-eeuwer tot zulke buitensporigheden verleidt? N.R.C., 7 Januari 1923 . . . .
1922-09-27 VOLKSTOONEEL (Karel Van de Woestijne)
- . . . Fransche tooneelliteratuur, vertegenwoordigd door hare hoofdwerken, kan bijdragen. Aldus werd deze eerste reeks ingeluid door Beaumarchais ' meesterstuk: Le Barbier de Séville; Firmin Gémier , die zich voor de zaak bijzonder schijnt te interesseeren, heeft hierbij eene aanspraak gehouden, waarin hij het had over de sociale beteekenis van . . .
- . . . bereiken? Ik vrees het, omdat ze te systematisch is. Vooral bij het volk bereikt men met systemen maar heel weinig. De woorden van Gémier "croyez au théâtre populaire, et vous le créerez" zijn er in hoofdzaak voor de promotors, die zich door de toejuichingen der schouwburg-bezoekers zullen laten . . .
- . . . illusie eenvoudig weg verblinding: de verblinding, die velen socialistischen leiders in dit land, zelfs bij de eerbiedwaardigste en de schoonste bedoeling, eigen is. Gémier heeft gesproken van "créer le théâtre populaire": hij wist natuurlijk niet, dat hij te Brussel, voor het Brusselsch-Vlaamsche volk, allang bestaat. Men haalt er . . .
- . . . veel toegaven aan den volkssmaak voor "Weezen" (ten vijfden male genoemd). Daar is echter verleden jaar verandering in gekomen, met de vertooning van Herman Teirlinck 's toch wel heel literairen Vertraagden Film, die een groot succes was. Een succes, dat een spoorslag werd, èn voor den tegenwoordigen bestuurder van . . .
- . . . voor den tegenwoordigen bestuurder van den Vlaamschen Schouwburg , èn voor onze meest-aristocratische schrijvers. Dit jaar wordt ons serieus werk geboden van Herman Teirlinck , en ook van F.V. Toussaint van Boelaere . Misschien kanen er nog anderen bij. Het tooneel jaar werd geopend door een Tijl . . .