Advanced Search for "Jan Immers"

1923-01-07 De Dansgravin (R.S.)

. . . Adolf Denis heeft ontegensprekelijk het waar type van een markies uit gebeeld, terwijl M. Leop. Delaux zich als een ferme marine-luitenant bewoog. M. Jan Immers was een kostelijke kwibus voor "Monsieur de Picador" en M. Frits Vaerewyck een even kostelijk als smakelijk "verwaand vioolartist". Vermelden we nog bizonder . . .

1920-03-21 De lustige boer (T.B.)

. . . herhaaldelijk bij open doek en de spelers hebben dat dan ook ten zeerste verdiend. E. Stevens gaf een gemoedelijken, opofferenden, gevoeligen slaapmutsboer Matheus. J. Immers blijft de onovertrefbare burlesk, die het publiek kan aan 't schateren brengen door de minste kleinigheid; zijn Lindoberer was weer goed af, zooals . . .

1921-09-05 Tangolita (Anon.)

. . . rolverdeeling stond zij heel wat hooger dan verleden jaar. De hoofdrol (De Ridder in Carlo) stond als spel heel goed en zong flink. Immers bereikte onbetaalbare momenten en mevr. Block heeft veel succes geoogst met haar zeer lenige ietwat harde stem. De rest van de rollenzetting was zeer . . .

1921-06-26 Majoor Jelap (Anon.)

. . . om zo één voor één met de adjectieven te noemen die zij verdienen. Het volsta hier dus met te zeggen, dat de heer Immers meer dan ooit in "form" blijkt te zijn: wat een komische kracht er in dien man zit. Ook schijnt het wel dat hij gematiger . . .

. . . woorden dialect en gebaren uitmuntend waarvoor het publiek haar ook uitbundig toejuichte. Mej. R. Norbert, was een op-en-top jodin, die met haren Mozes ( Jan Immers ) op het tooneel een duel van "snebbigheid (zij) en neusklanken (hij) leverde, waarin het publiek veel behangen schepte. Walter (F. Monnoyer) leverde met . . .

. . . De h. Dorehain, een acteur met temperament was een schitterende prins; zijn orgaan is niet sterk, maar zuiver en geschoold. De h. h. Immers en Van Outryve hebben als naar gewoonte het komische gedeelte van het stuk met verbluffende knapheid vertolkt, vooral de eerste. De rolbezetting . . .

. . . gaat al goeddoende voorbij en ziet niet om. Wij achten het overbodig hier aan muggenzifterij te doen. Zeggen we liever dat mijnheer Pastoor ( Jan Immers ) zijn zware taak tot een goed einde heeft gebracht en eer van zijn werk haalt. Hij werd immers flink afgeteekend door het voortreffelijk . . .

. . . gemis aan tooneelactie en de leegheid van het geheel eenigszins kunnen dekken. De vertolkers, we noemen ze graag alle acht, de hh. Nylo, Jan Immers , Lambert, Morisson, Karel Immers, en de dames Winterberg, Francis en Didier verdienen allen lof voor de flinke wijze waarop ze dit ondankbaar stuk . . .

. . . schouwburg der Kruisvaartenstraat vertoont deze week "De reis rond de Wereld van Doublepat en Patachon" door Jef Orban en Jan Immers , een dolle klucht in revue-vorm gegoten, waarvan de 15 tafereelen niet zonder verdienste aan elkander werden geregen. Het is een blijspel met zang, . . .
. . . die hun rol of rollen flink wisten uit te beelden, doch we vernoemen graag de h. Nylo die voor erfgenaam speelde; de hh. Immers en Orban , onderscheidelijk Doublepat en Patachon. De h. Immers was vooral flink in zijn element. Verder de verloofden van het . . .
. . . graag de h. Nylo die voor erfgenaam speelde; de hh. Immers en Orban , onderscheidelijk Doublepat en Patachon. De h. Immers was vooral flink in zijn element. Verder de verloofden van het drietal: Mevrouw Orban, die puik werk leverde; Mej. Cecile Immers en Mevr. Mertens. . . .

1935-01-14 In 't Witte Paard (M.S.)

. . . wat heeschheid verried, behaalde door zijn kundige typeering van den oberkellner een even overweldigend stukses. Gieseke is een komisch fabrikant en de h. Immers , die nu en dan wel wat Brusselsche zwans zocht tusschen te werken, heeft zich ditmaal niet aan overdreven charge bezondigd en we meenen dat . . .

. . . Alleen de rol van Dirk, de broer van "het vrouwken van Stavoren" in volmaakten toon en zonder de minste charge door den h. Jan Immers verdedigd, bracht af en toe een lach in de zaal. Veeleer kwamen er innige momenten van dramatische kracht en stille aandoening, zooals bij . . .
. . . echter geestdriftig deelden met den librettist en den componist. En guller en dankbaarder nog klonken de toejuichingen uit de verrukte zaal op. Van Jan Immers onderlijnden we reeds hoe hij de eenigszins-miskende zijde, de komische noot, op passende wijze wist te redden; Robert Marcel was een flinke graaf . . .

Corpus Toneelkritiek Interbellum