Archief Etcetera

Van elke voorstelling die wordt opgevoerd, worden evenveel versies gezien als er toeschouwers zijn. Elke toeschouwer ziet 'zijn' voorstelling. Ieder brengt zijn of haar kijk- en levenservaring mee, ervaringen met andere kunstvormen, voorkennis, verwachtingen. Sommige toeschouwers komen alleen, andere in gezelschap. Voor sommige is het de eerste keer, voor andere misschien wel de drieduizendste.

Wat 'ziet' een toeschouwer eigenlijk? Wat trekt hem of haar aan in een voorstelling? In welke mate bepaalt zijn vertrouwdheid met het theater zijn blik? En hoe kijkt iemand die vanuit een opdracht komt kijken? Deze vragen legden we voor aan professionele toeschouwers en theaterliefhebbers zonder dagtaak in de podiumkunsten. Hun antwoorden resulteren in een caleidoscopisch beeld, maar uiteraard is de caleidoscoop van de dagelijkse theaterpraktijk nog veel uitgebreider en gevarieerder, al was het maar omdat schrijven of spreken de kijkervaringen filtert. Bovendien is het nooit onze bedoeling geweest om een steekproef van het publiek te maken, wel integendeel. In de kantlijn van de bekommernis van het beleid voor 'het publiek' willen wij de aandacht richten op datgene waar het al die toeschouwers om te doen is: het kijken, met alle zintuigen.

Verspreid tussen de zestien toeschouwersbijdragen vindt u vier historische tekstfragmenten, waarin de auteurs (Tarkovski, Brecht, Hegel en Meyerhold) de kunst van het maken verbinden met de kunst van het kijken.

Veel leesplezier!