Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


653 document(en) met "IK ZEGGEN WAT HET IS" • Resultaten 481 tot 500 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Lucht van de stallen
Ik had gewoon kunnen zeggen 'ik ga weg' en de boel achterlaten, maar we hebben het uiteindelijk toch mooi af kunnen sluiten met het festival Touch Time...Soms zei ik gewoon tegen iemand: je moet maar eens iets nieuws maken en ik denk dat het die richting uit moet gaan, want wat je nu doet, daar ga je bij herhaling in vastlopen...Soms heb ik die gewoon 'geprogrammeerd'. Niet dat ik voor een slechte productie koos; het ging dan om iets waarvan ik dacht: dit heeft nu geen schijn van kans, maar laat ik het vast nu reeds

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Produceren in een groot huis - 2
Bij het Zuidelijk Toneel bijvoorbeeld had ik de vrijheid om te doen en te laten wat ik wou...Ik wil vooral niet vanaf het begin pretenderen dat ik met een nieuw gezelschap' start, maar rond de tafel gaan zitten met iedereen, niet vanuit zijn functie, maar vanuit zijn betrokkenheid bij wat het...Ofwel moet ik het ntg zeggen: ik wil dit absoluut maken met die en die mensen uit jullie gezelschap; ofwel moet het ntg zeggen: dit stuk wacht al zolang op jou en die en die acteurs willen dat

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Produceren in een groot huis - 1
Geen slikcultuur meer - om het met de woorden van het manifest T 68 te zeggen - maar een publiek dat opnieuw reflecteert op wat er gebeurt...Ik heb altijd het meest gehad aan het onderzoek van wat ieders discours dan wel inhield, zodat je vorm en inhoud intern verder kon ontwikkelen...Vroeger geloofde ik in de continuïteit van een groep; als ik nu regisseer ben ik erg bezig met de vraag: hoe krijg ik die mensen aan het communiceren, hoe zorg ik ervoor dat ze elkaar horen en zien op

Nr. 65, Januari 1998 • Ellen R. Van't Hof • Holland, Michigan
Op zoek naar het antwoord op deze en andere vragen in verband met de Klompendans waarmee ik ben opgegroeid, schuimde ik bibliotheken en archieven af en interviewde ik klompendansers jong en oud...dit essay zal ik het fenomeen van de Klompendans uit Holland, Michigan uiteenzetten door op zoek te gaan naar zijn wortels en door het beschrijven, het definiëren, het stellen en beantwoorden van...begrijpen, te produceren en te bekritiseren is om aandacht te schenken aan wat een kunstwerk doet: het geloof dat het belichaamt, de sociale rol die het aanneemt en de interactie met het publiek

Nr. 65, Januari 1998 • Bart Verschaffel • Foto's, teksten, (gesprekken)
Het geheim van het theater is wat het niet toont en dus verbergt: het leven backstage en on the wad...Het boek toont dus wat de scène uit het zicht houdt, het toont het ongesceneerde - het spontane en dus het echte...mogelijkheid', van het besef van de arbitrariteit en van het onvermijdelijke dat daarom nog geen waarheid is, van het zich geheel gevangen weten in het 'teveel' wat de taal ongevraagd zelf aanmaakt, van het leven

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Een verlangen naar onsterfelijkheid
Het sprekende 'ik' is niet het belevende 'ik'. De makers gaan voorbij aan deze gemedieerdheid en plaatsen het 'echte' van het doordeweekse en innerlijke leven in contrast met de kunstmatigheid van de...Kung Fu ontstond tijdens het derde Victoria Festival (mei 1997) als Korstmos-project, wat per definitie wil zeggen dat het de eersteling is van makers met weinig ervaring...Ik herken in grote mate wat de makers van Kung Fu bezighoudt - ik ben ook jong geweest -maar op dit ogenblik heb ik meer aan de oefeningen van Weg

Nr. 65, Januari 1998 • Koen Tachelet • Theater van de vervuiling
Misschien is het juister om de gerepresenteerde lichamen in Giulio Cesare te omschrijven als 'creaturen', aansluitend bij wat de Duitse filosoof Erich Auerbach over het 'creatuurlijke' zegt...voorstelling uiteindelijk ook een 'extimiteit' in het kijken, een niet opgeloste spanning tussen wat we verinnerlijken en wat aan de buitenkant moet blijven...Het gebruik van het woord 'ziek' is uiteraard problematisch, net als het woord 'gehandicapt' of 'mismaakt'. Deze tekst gaat niet uit van wat een acteur medisch gesproken 'ziek' of 'gezond' maakt, maar

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Samenvallen met wat je denkt
De reden hiervoor ligt voor de hand: het is moeilijk om zoiets vluchtigs als het spel van een acteur met woorden te benoemen en het - daardoor - Vast te leggen'. Toen ik hoofdredacteur was van...Zoals een trapezist op het moment van het springen enkel bezig is met zijn sprong, zo wil Jan Ritsema ook dat zijn acteurs bij het spelen enkel bezig zijn met wat ze op dat ogenblik moeten zeggen/doen...Het gaat over "dat we het in godsnaam niet weten".' Telkens en telkens weer in een repetitieproces vraagt Jan Ritsema zijn acteurs 'te zeggen wat er staat'. Voor hem is er slechts één

Nr. 66, December 1998 • Clara Van den Broek • Juul en Peter, All for Love
Ik wist niet wat dat was, ik had het woord jazz nooit gehoord...Als ik er ook maar een heel klein steentje toe kan bijdragen, bijvoorbeeld vorig jaar als jurylid van Het Theaterfestival, dat groepen als Dood Paard en Het Barre Land wat meer erkenning krijgen, dan...Ik sta soms paf van wat ik bepaalde acteurs zie doen, maar ik zit niet met open mond te staren naar dé acteur, zoals ik vroeger ook dé jazzmuzikant nooit met een hoofdletter heb gezien

Nr. 66, December 1998 • Veronique Patteeuw • De tijd van de muziek
Je zou kunnen zeggen dat ik een sociale constructie ben, maar je kan niet zeggen dat het onbewuste ik het echte ik is. Daar is geen gemeten tijd, maar duur en chaos...Als ik in de les zie dat een danser de muziek niet voelt, dan zeg ik hem/haar 'zing, zing wat je danst'. Heel dikwijls werkt het, ze voelen veel sneller wat de muziek wil zeggen...Ik doe wat ik doe omdat ik het doe

Nr. 66, December 1998 • Marleen Baeten • Een opera van Bach?
het begin begrijp je soms niet goed waar het naartoe gaat, maar omdat ik La Tristeza gezien had, had ik er het volste vertrouwen in. Etcetera: Welke relevantie heeft de toevoegingvan een...Vertrouw erop dat je dingen kan doen en dat ik wel zal zeggen of het te veel of te weinig is.' Ze zijn daar enorm correct in. Af en toe hebben ze ideeën en dan komen ze vragen of het kan...Platel: Los van het feit dat ik de muzikanten in het geheel probeer te integreren zonder dat ze speciale rollen krijgen, schrik ik toch elke keer weer van de impact die het zien van de muzikanten

Nr. 66, December 1998 • Guy Cools • Naar de geest, niet naar de letter
Ten eerste ben ik het afgelopen jaar op mijn honger blijven zitten wat betreft een fundamentele bevraging over de relevantie en de mogelijkheid tot actualisering van de Brechtiaanse theaterpraxis...Bij de dramaturgische voorbereiding ontdekte ik dat in de eerste versie het spanningsveld tussen de goedbedoelde handelingen van het hoofdpersonage en het 'belang van de partij' veel ambivalenter en...Als ik het afgelopen jaar nogal huiverig stond om het manifest van het Collectief Brecht mee te onderteken, was het omwille van een vermoeden van een gelijkaardige, dogmatische benadering van het

Nr. 66, December 1998 • Erwin Jans • De eeuwige oorlog
Maar wat als het precies de logica van het kader is die het geweld produceert...wat normaal en abnormaal is. En tegelijk bergt het geweld in zich iets dat naar een moeilijk te verdragen waarheid verwijst: 'Het gebeurt vaak dat de angst voor het geweld een angst voor de waarheid...Ik wil naar huis nu', is het laatste wat het meisje zegt temidden van een kapotgeschoten wereld

Nr. 66, December 1998 • Marleen Baeten • De esprit bewaren
Waar de ene zegt: "wil je alsjeblieft om de twee dagen komen kijken en zeggen wat je ervan vindt", zegt de andere: "laat me alsjeblieft gerust tot ik het zelf het moment vind voor een gesprek". Of je...het beleidsplan van het Nieuwpoorttheater prijkte De Werktitel, wat stond voor werk met het accent op jonge kunstenaars, kortetermijnwerk, kleine budgetten, beperkte bezetting, zonder veel productie...En ik vind het niet erg wanneer het zou gaan over het einde van de structuur kunstencentra, maar ik vind het wel erg als men het verhaal, de esprit van bijna twintig jaar kunstencentra niet zou

Nr. 67, Maart 1999 • Marianne Van Kerkhoven • De dramaturg als roerganger
Toneelgroep Amsterdam doet het niet, of misschien moet ik zeggen 'doet het nog niet' want het blijft een permanente strijd...Ik probeer iets aan te dragen wat het publiek stimuleert om meer te lezen over het onderwerp of ik probeer associatief - dat is voor mij een belangrijk woord -beelden op te roepen die een link leggen...Ik schrijf geen verhaaltje als ik het niet weet; dan pretendeer je maar wat en doe je enkel onrecht aan de voorstelling

Nr. 67, Maart 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan
heel wat aan belang ingeboet; toch blijven andere criteria uit die periode - voor mij althans - wel aan de orde: het primaat van de praktijk over de theorie, het feit dat productievoorwaarden het product...bepalen, het zoeken naar een geheel dat méér is dan de samenstellende delen, het hanteren van het begrip vervreemding, het inzicht in de sociale onrechtvaardigheid, het belang van de utopie, enz...En wat is dan wel de meest vruchtbare verankering in dit leven: het zweven in idealisme van de 70'er jaren of het met de twee voeten op de grond staan van de jaren '90

Nr. 67, Maart 1999 • Clara Van den Broek • Een uitwisseling van energie
Ik kan het niet zeggen, want het is niet te zeggen...Maar je kan niet zeggen: ik wil eerst de pit, want je moet eerst door de pel en dan door het vlees en dan door het klokhuis...Bovendien is het niet meer zo dat je weet: daar is iemand van wie ik iets wil weten, naar wie ik toe wil gaan, die mij iets te zeggen heeft

Nr. 67, Maart 1999 • Pieter T'Jonck • Genieten van verandering
Want hoe gefascineerd, of misschien zelfs eerder geobsedeerd ik ook ben door alles wat constructie, vorm is, hoezeer ik ook streef naar bijna perfect geproportioneerde bouwsels - dat maakt het...Maar ik denk hier vooral aan een essentiële opmerking die Jan Decorte in een interview, dat hij lang geleden van mij afnam, maakte: wat je op de scène ziet is wat in het repetitielokaal gebeurt...Eerder is het zo dat ik nu niet dezelfde urgentie heb om theater te maken omdat ik dat nog kan doen als ik 50 of 60 ben, terwijl het dan veel moeilijker zal zijn om zelf te dansen

Nr. 67, Maart 1999 • Pieter T'Jonck • De innerlijkheid verschalken
een onuitgegeven essay uit het begin van de jaren '90 stelde Rudi Laermans: 'het werk stelt de vraag (...) wat thans (nog) op een scène met de bestaande middelen - de gegeven codes en conventies van...Op het eerste gezicht een variante op de bravoure van de solist in het klassieke ballet, die zo het voyeurisme van de kijker uitdaagt: gaat het fout of niet...Het lijkt doodeenvoudig, maar het is een geraffineerde afweging van wat verschillende dansers en compositorische technieken qua expressieve mogelijkheden (nog) te bieden hebben

Nr. 67, Maart 1999 • Tuur Devens • Zanni's in het circus
Ik zeg niet dat je armoede gekend moet hebben om het te kunnen spelen, maar ergens is het toch waar...Het is alleen jammer dat wat men tegenwoordig het klassieke circus noemt, zodanig vercommercialiseerd is. Het zijn rondreizende supermarkten geworden...Zeggen dat in dit geval een circus overgestapt is naar circustheater, is het mooier voorstellen dan het is. De voorvader van Circus Ronaldo heeft in een circus opgetreden, daarna is het wat meer


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK