Archief Etcetera

1201 document(en) met "‘Die" • Resultaten 541 tot 560 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 27, September 1989 • Gretl Van Ourti • NO, KYOGEN, KABUKI, SHINGEKI, SHOGEKYO.
Een groot verschil met de sterke voorstelling die ik drie jaar geleden bijwoonde in de beroemde Akatento waarmee Kara rondtrok in de jaren '60 en '70...verbindt en allerlei andere rekwisieten die de aandacht afleiden...Tijdens één van de scènes was er een moederfiguur die een immens grote, opbollende rok 'droeg' die de hele scène overdekte

Nr. 27, September 1989 • (advertentie)
namen die veel laten vermoeden vooral in handen van regisseurs als Beukelaers, Woudstra, Lheureux, Rouffaer, Joosten, De Decker en Claes

Nr. 27, September 1989 • Luk Van den Dries • DE SCHOONHEID VAN EEN GESPANNEN KABEL
Zij die niets van scenografie afweten, daarmee kan je veel ruimte nemen; zij die precies weten wat ze willen, daar werk ik liever niet mee; en zij die twijfelen, wat lastig...omdat die ook blijven twijfelen in hun enscenering, die zich te veel vragen stellen bij een toch maar zeer tijdelijke keuze in theater : een momentopname van een aantal mensen die samen iets doen...Als je die monochrome flat naar toneel overplaatst, en die op het moment van de scène met Christiane ook laat bewegen, krijgt het decor echter iets abstracts

Nr. 27, September 1989 • Stephan Moens • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Geeft men in dit land dan liever geld uit voor slechte dan voor goede opera ? Of realiseert men zich niet eens dat er opera bestaat tot iemand goede opera maakt en die dan ook nog met veel tamtam...sommige gevallen meer de kwaliteit van de visie dan die van de concrete uitwerking). Al deze vragen worden echter dubbel prangend nu er zich met de Vlaamse Opera een instituut aandient, dat, (niet alleen...die zin is het verwonderlijk dat men voor de eerste twee "barok"-produkties twee dirigenten heeft aangetrokken die nauwelijks theatermensen kunnen genoemd worden : Sigiswald Kuijken voor L'Infidelta

Nr. 27, September 1989 • Gunther Sergooris, Klaas Tindemans • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Hoe is het programma binnen die taakverdeling tot stand gekomen ? Wie tekent voor wat ? "Wat Gerard Mortier betreft, die werd op 1 juli 1988 door de Vlaamse Executieve tot intendant van de pas...vanzelf dat wij daarvoor een beroep doen op specialisten van bij ons, die eindelijk de kans moeten krijgen die werken hier scenisch te monteren...Die Parsifal mag niet verloren gaan, die moet hernomen worden

Nr. 27, September 1989 • Inhoudstafel
DE VIAAMSE OPERA Niek Kortekaas is één van de talrijke plastische kunstenaars die hoe langer hoe meer hun handtekening zetten bij het vormbewustzijn van het Vlaamse theater...40 Lijken De Vlaamse Opera die van start gaat en Gerard Mortier die ermee stopt, zijn de belangrijkste elementen van het nieuwe seizoen...die ze hier nooit hadden kunnen krijgen, omdat het bestel gescleroseerd is, doorstroming onmogelijk, artistieke vernieuwing miskend

Nr. 28, December 1989 • Tom Blokdijk • Werkplaatsen in Nederland
Nog steeds was er minder publiek voor die serieuze stukken dan voor blijspelen, maar als ze maar flink doorproduceerden kwamen er toch voldoende mensen die die belangrijke stukken wilde zien...Daar kwam echter alleen een klein, ingevoerd publiek op af en die grote gezelschappen in die grote schouwburgen waren er, gezien die tweede doelstelling van de overheid voor het grote publiek en dus...Na een tijdje - hoe kan het ook anders - kwam de problemen van die talentvolle, niet-gesubsidieerde theatermakers die door die theatertjes werden geholpen, de overheid die onvoldoende geld had voor al

Nr. 28, December 1989 • Klaas Tindemans • HET CENTRUMDECREET
bijbetalen aan alle andere gezelschappen die in die gemeente gevestigd zijn, op voorwaarde dat deze meer dan 100 voorstellingen per seizoen in de gemeente spelen...Iedereen dus, behalve die mensen die de afgelopen jaren het Vlaamse theater -zo je wil: de podiumkunsten- inhoud hebben gegeven : de werkplaatsen, met name dan de theatermakers rond het Kaaitheater...die regisseurs en choreografen die hun heil moeten zoeken in produkties of co-produkties in het buitenland, enz.. Op 5 maart 1971 had een eerste Staten-Generaal van het Theater plaats in de

Nr. 28, December 1989 • Inhoudstafel
Het is een politieke habitus die veel diplomatie, complexe compensatietechnieken, fijne verdeelsleutels, en vooral veel geld vereist...Hoe die te bevolken was niet de vraag...Laffe pacificatiepolitiek die er enkel op gericht is de comateuze toestand waarin een groot gedeelte van het Vlaamse theater verkeert te rekken

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt, Klaas Tindemans, Luk Van den... • KRONIEK
Mannen en vrouwen die troost bij elkaar zoeken, maar ook die niet kunnen geven omdat het eigen verlangen te groot, te overweldigend is. En ook dat verlangen, dat weten zij, is uitzichtloos...Na haar Kundry-rol in de filmversie van Par-sifal en Die Nacht, schitterde Edith Clever twee jaar geleden in de Hein-rich von Kleist monoloog Penthesi-lea en zet ze die lijn nu verder met Die Marquise...Ze hadden in Vlaanderen een plaats opgeëist naast de bestaande instellingen en die niet gekregen: de subsidie die ze kregen was niet meer dan de droge korst brood die bedelaars in vroeger tijden werd

Nr. 28, December 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Alleen de grote gezelschappen en hun regisseurs waren niet erg happig op deze mentaliteit, noch op de geëngageerde speelwijze, die daaruit voortvloeide en die haaks stond op het geijkte patroon...De weinigen, die er toch in stapten -een al geciteerde Vandervost of een halve idealist als Perceval, die dachten wellicht iets te kunnen in beweging zetten- kwamen daar al snel van terug...ontwikkelen, die extreem consequent en op het geniale af zouden doorgevoerd worden door een uniek fenomeen als Jan Decorte die, na tien jaar wachten, het Vlaamse theater historische

Nr. 28, December 1989 • Johan Thielemans • DE BEKORING VAN DE TRADITIE
Om die illusie te creëren maakt de acteur zich een reeks uitwendige tekens ei- gen: een wit gelaat, handen die sierlijk kleine gebaren maken, een onderdanige blik en een...De vrouwelijke natuur, die uit deze compositie ontstaat lost de mannelijke acteur volledig op in zijn personage, een verdwijning die meteen de kern is van zijn fascinerende aantrekkingskracht...Al die eigenaardige conventies, die andere vormen van toneelspelen tonen de overrompelde toeschouwer echter duidelijk aan dat onze eigen theateropvatting uiteindelijk niet meer is dan het resultaat

Nr. 28, December 1989 • Alexander Baervoets • Vlaams dansbeleid maakt geen school
Het beeld van de dans en de danser, de toch nog vastgeroeste voorstelling van lespraktijk en fysieke vereisten en, wellicht vooral, de artistieke bijsmaak die er nu eenmaal aan vast zit, staan een...die klasjes wordt er niet bepaald gedanst, er worden veeleer -op monotone en hoekige ritmen- moeilijke passen aaneengerijgd...Gaat het niet om klassieke dans, dan vervalt men vaak in de pseudo-vlotheid van de jazz- dans, die onwaarschijnlijk lelijke dansvorm die maar niet uitgeroeid raakt

Nr. 28, December 1989 • An-Marie Lambrechts • Het kunstwerk als schiereiland
Een gesprek met die makers kan licht werpen op de keuzes die zij gemaakt hebben op hun tocht naar het schiereiland...Dus die kleine wijziging die wij aanbrengen, nl...Grote delen van de gesprekken die Ariejan Korteweg met de choreografen voerde, gingen precies over de verhalen die mogelijkerwijze met de dansvoorstellingen in kwestie verteld werden

Nr. 28, December 1989 • Hildegard De Vuyst • EEN OMGEKEERDE REDENERING
Quarere (Mal Pelo) Klapstuk '89 was voor Hildegard De Vuyst beslist een overgangseditie: een aanzet van krachtlijnen die in de toekomst moeten worden doorgetrokken, al is niet meteen duidelijk...Marie Lambrechts illustreert: een greep uit de gesprekken die Ariejan Korteweg voerde met de danskunstenaars die op de affiche stonden...Als er niet een paar boeken zijn die we van tijd tot tijd kunnen herlezen, als er niet een paar schilderijen zijn die we van tijd tot tijd kunnen weerzien, dan zou dit arme leven nog meer vergeten

Nr. 28, December 1989 • Steven Berkoff • HARRY'S CHRISTMAS (Smakelijk Kerstfeest)
Misschien is ze wel verhuisd...wat nu...ik bel die anderen...maar als die ja zeggen...dan heb ik geen rustig avondje met haar...maar daar heb ik geen zin in...ik heb die...Die hele ruimte is te huur...eenzaamheid is een ziekte die stinkt...als je ook maar een beetje de lucht verspreidt, schrik je de mensen aL.Waarom ben ik zo geworden...morgen is het kerstmis...Christus...Die kaarten oordelen over mij, zes zielige klote kaarten...zij zijn mijn getuigen, waaronder eentje van de verzekering die me vriendelijk eraan herinnert dat...en alle kaarten die er niet staan...JE

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt • STEVEN BERKHOFF
Hij walgt van het realisme en de good marmers die men er doceert...Off-Broadway werkt hij aan Kvetch /(1987), joodse humor in een serie sketches die de kleine joodse burgerij etaleren, om terug te keren naar zijn oudste liefde: Metamorphosis...Op de volgende pagina volgen we de laatste dagen van Harry, een veertigjarige man, die in gezelschap van zijn poes, ten onder gaat aan koude eenzaamheid, afwijzing en isolatie

Nr. 28, December 1989 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
Naturalisme/conventie Het dilemma van de theaterfotograaf Als ik in fotografie het theatrale wil laten zien - dat spel met (niet van) het lichaam, een conventie die nieuwe regels...Waarom krijg ik die zo zelden te zien in theaterfoto's ? Waarom wordt het theatrale verdoezeld ? Waarom valt het buiten de lens, buiten het bereik van de fotograaf ? En wat zie ik dan weer wel...Opnieuw: het is de modefotografie (niet toevallig ook een commerciële branche) die de illusie zelf als haar ontwerp heeft

Nr. 28, December 1989 • Erwin Jans • EEN HIAAT IN DE NATUUR DER DINGEN...
Zij worden in die ervaring tot aan de grens gebracht : "Niets is vreemder dan doorstane pijn, die je bijna je identiteit heeft gekost...Op de bovenste verdieping die men slechts gebukt kan betreden staat een kleine deur, in scherp contrast met een tweede enorme deur die zich over drie verdiepingen uitstrekt...het eerste deel van Die Zeit und das Zimmer verkrijgt Strauss die 'momenten van verzwakking' door een strategie van de radicale onzekerheid over plaats, tijd en handeling

Nr. 28, December 1989 • Johan Thielemans • EXIT MORTIER, INTROIT CLEMEUR
Het nieuwe orkest (merkwaardig genoeg blijven er nog een paar pupiters onbezet) heeft tijdens een reeks concerten een samenhorigheid gevonden, die vele muziekcritici gunstig verraste...de technische ploeg die Mortier had samengesteld, 'figureerde' ook Henri Oechslin, die in Etcetera 10 nog 'de tovenaar van de Munt' werd genoemd...Bij dit laatste punt bleek het bij Mortier vooral om retoriek te gaan, maar het zou Marc Clémeur, die dit aspect van ons toneelleven veel beter kent, menens kunnen zijn