Archief Etcetera

1022 document(en) met "DIT NOG DOOR" • Resultaten 541 tot 560 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 36, December 1991 • Gunther Sergooris • Den seligen Göttern, wie geht's?
de loop der jaren was het een ware opluchting te constateren dat er nog waren die door datzelfde virus gebeten waren...Deze plaats is al getekend door de tijd en aangevreten door de stormachtige geschiedenis nog voor het doek opengaat...De grote emotie wordt hier te kijk gezet en de vraag is wat er nog van overblijft in dit weinig piëteitsvolle beeld

Nr. 36, December 1991 • Willy Thomas • Iemand graag zien
Zou het kunnen dat de kinderlijke manier waarop Decorte dit stuk heeft geschreven tot een kinderachtige conclusie heeft geleid...Decorte om dit uur nog in zijn nestje ligt en dat Lamers op dat uur meestal achter de computer zit en dat door de eeuwen heen allen die ooit het pubhek in de ogen hadden gekeken niet uit hun graf zouden...nog eventjes op D. Lauwaert terug te komen: "Hoe verfrissend dit theater dat eraan herinnert dat mensen hier lichamen hebben (niet dat de anderen daar lichamen zijn); dat eraan herinnert dat mensen

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De deuren van de tijd gaan niet...
Want als je ter verdediging moet aanvoeren dat niet raszuivere personen nog steeds niet massaal worden uitgeroeid, of dat het beginsel van de blanke superioriteit nog niet echt in de grondwet...Pragmatische mystiek Julia Kristeva schrijft het ontstaan van het Duitse nationalisme voor een deel toe aan de lutheraanse cultuur, die gekenmerkt wordt door een pragmatische mystiek, leidend...zijn - regelen de zaken vaak op een even cynische manier als dat in het politieke milieu gebruikelijk is. Maar kunstenaars willen dit niet weten, ze zijn er te afhankelijk van, het is comfortabeler de eigen

Nr. 37, April 1992 • Ludo Abicht • La Muette de Portici was geen grote...
zijn, in versneld tempo, door fasen gerend die namen droegen als dada, agitprop, surrealisme, socialistisch realisme en vormingstheater en die elk afzonderlijk beweerden, iets aan de verbetering van...Al was het maar om te zeggen: wij zijn niet de hopeloos ontwortelde vaderlandloze gezellen en kosmopolieten (waarom is Goebbels erin geslaagd dit mooie woord ook vandaag nog een negatieve bijklank te...moet het moderne theater ons psychisch ontroeren door ons binnen te leiden in het puinlandschap van een door racisme en onverdraagzaamheid getroffen mensheid, door ons, Brecht vergeve het mij, zo hard

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Los van het gruwelijke van dit verhaal is dit exemplarisch voor het theater...Je kan natuurlijk zeggen: we hebben intussen Freud gehad, de seksuele revolutie,... De façade is inderdaad veranderd, maar niet de wortels van de mens, die zijn nog steeds aangetast door het...Perceval: Je zou die utopie ook kunnen genereren door heel precies te tonen hoe het is op dit moment

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • Gepassioneerd theater
door rookwalmen, naakte lichamen, luide muziek en wild gedans...bevinden ons in een abstracte ruimte ontworpen door Jan Versweyfeld: een open plek afgezoomd met groflinnen doeken, overgoten door een fel, egaal wit licht...De keukenbanaliteit krijgt een uitzonderlijke spanning door de intense zorg waarmee dit gebeurt

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
geval tot een voorstelling die bij de première nog ver van af en nog voortdurend aan wijzigingen onderhevig is. Jammer genoeg schijnen de dansers bij deze eerste voorstellingen nog helemaal niet 'mee' te...Belangrijke delen van zowel Stella als Achterland zijn nog herkenbaar in de voorstelling, maar Anne Teresa De Keersmaeker broedt duidelijk op een nieuwe synthese van thema's en vormen, niet in het...De door elkaar lopende melodielijnen werden als het ware overgeschreven op de lichamen van de mannelijke dansers (met Cynthia Loemy als uitstekende stand-in man). Je ziet ze in groepen door elkaar

Nr. 37, April 1992 • Gunther Sergooris • De apotheose van de diva, de ondergang...
Deze speelstijl is in de opera nog altijd gebruikelijk, zangers bezondigen er zich voortdurend aan door onkunde, luiheid en een ongereflecteerd reproduceren van achterhaalde codes...Carsen beklemtoont dit door de zangeres in de lichtcirkel van een schijnwerper te plaatsen op een voor de rest verduisterd toneel...Voor de produktie in de Vlaamse Opera stelde de dirigent Elgar Howarth als voorwaarde dat dit gedeelte van de partituur zou uitgevoerd worden door de strijkersgroep zoals voorgeschreven door de

Nr. 37, April 1992 • Hana Bobkova • De criticus en zijn verantwoordelijkheden
Die cultuur is in vergelijking met andere landen sterk individualistisch en wordt gekenmerkt door een streven naar gelijkheid en inspraak, en door een grote tolerantie voor afwijkend gedrag...Een provocante vraag uitgelokt door bovenstaande opsomming...Hoewel we weten dat theater alleen in bepaalde omstandigheden een directe invloed kan hebben, leeft de ideologie van de door toedoen van de kunst verstandiger en verdraagzamer geworden mens , nog

Nr. 37, April 1992 • Hugo Durieux • De meubels van Robert Wilson
Dit sluit nauw aan bij het prozawerk van John Cage, die met een methodische toepassing van toeval allerlei teksten door elkaar husselt tot een ritmische opeenvolging van bestaande woorden...Als de zinnen toch nog een betekenis zouden hebben, komt dat door de associaties die de luisteraar/kijker legt met bepaalde woorden...Dat beeld wordt nu door Wilson niet alleen geduid met een verwijzing naar de legende dat Stalin twee identieke kamers had, waarin telkens een fauteuil stond die met een hoes overdekt was, maar ook nog

Nr. 37, April 1992 • Maarten Van Steenbergen • boekbespreking /
Daarom ben ik bij het lezen van dit boek een beetje overvallen door een eigenaardig gevoel...Ik heb bij het NTG knappe voorstellingen gezien zoals King Lear en De koning sterft van Marijnen, zoals Taghe De Vrek of Triptiek van het Weerzien in een regie van Mette Bouhuijs, maar ik heb er nog...Ik hoop dat dit lustrumboek in de eerste plaats de discussie bij het NTG terug doet opwaaien

Nr. 37, April 1992 • Marcel Otten • 'Waarom kijken we niet gewoon naar de...
Otten) opgetrommeld om hun geestelijk licht te laten schijnen over de talloze duistere implicaties in De Opdracht van Heiner Müller, en dit ten behoeve van de drie acteurs, Bea Rouffart, Dries Wieme...Hij was er daadwerkelijk in geslaagd de felbegeerde helderheid op het podium te zetten met een vlotte dosis humor, waarbij hij als het ware en passant de door hem zo verfoeide vierde wand doorbrak...Het beste kan dit geïllustreerd worden aan de hand van het fameuze tussenstuk Der Mann im Fahrstuhl

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries • De Opdracht theatrale kaalslag
Het is nogal dunnetjes te beweren dat Muller door vast te houden aan de grootsheid van het socialistisch project 'voorziet in de door de Stasi en justitie gewekte legitimeringsbehoefte' . Potsierlijk...Met dit universele conflict tussen individu en gemeenschap varieert Muller steeds weer zijn stukken, door andere invalshoeken te kiezen, of andere accenten te leggen...toeschouwer niet te zeer te laten afleiden door de afwikkeling van een plot, toont Muller al meteen de uitkomst, niet door een verteller, maar door het opdragen van een" brief

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De tekst en zijn varianten
stellen en zelfs afwijzen van dit als naturalistisch of realistisch te omschrijven erfgoed...De eigen artistieke produktiepraktijk als uitgangspunt nemen voor (voorlopige) conclusies over de plaats van de tekst in het actuele theaterlandschap, is nog riskanter dan bij beschouwingen over...Terwijl andere gespreksfragmenten uitblinken door nietszeggendheid, zoals:' Hoe kan je zoiets bedenken

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Toch is dit stuk op een bepaalde manier nog a-typisch voor Sierens...Zij krijgt gestalte in de fait-divers, in de details die precies door een nauwkeurige en goedgekozen beschrijving boven zichzelf uitstijgen en deel gaan uitmaken van de dramatische wereld van Arne...het verhaal van de moord op Lahaut zoals het door Boste wordt verteld). Ook in Mouchette en in Koste zitten nog een aantal epische passages waarin de personages 'vertellen', maar het aandeel van de

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Je kan wel genieten van wat een acteur op het doek doet, maar een lijf dat op een meter of twee afstand staat, kan door de continuïteit en de gemeenschappelijkheid van het moment op een veel acutere...Ik had geen zin meer om daar nog over na te denken, om mij af te vragen of dit al dan niet relevant was...Etcetera: Ga je je dan niet nog meer afgrenzen met een groep van gelijkgezinden, zodat dat er nog een grotere kloof ontstaat

Nr. 38, Mei 1992 • An-Marie Lambrechts, Erwin Jans • Ignace Cornelissen
Tegelijk realiseer ik mij dat dit een heel gevaarlijk mechanisme is, namelijk dat je als regisseur erg onderhevig bent aan publieke be- langstelling...Het Museum zit) werd er nog eerder gekozen voor animatieprojecten dan voor de kunst, en dat ter consolidering van het gezelschap...Wat ik wilde (en nog steeds wil) is dat je met de acteur vanuit een gezamenlijk associëren tot acteren komt en dat die acteur een aanzienlijke return geeft

Nr. 38, Mei 1992 • Marianne Van Kerkhoven • 'Klein Geschut': de context van Kindertheater
De beste pedagogie is wellicht deze - en dit geldt in feite voor zowat elk menselijk bedrijf -die 'zichzelf vergeet'. De meest intense leermomenten en -ervaringen doen zich voor wanneer mensen (in dit...discussie nog niet echt in de openbaarheid gevoerd...De vorm die deze kinderkunstencentra moeten aannemen, wordt in hoge mate bepaald door het antwoord op dit soort vragen

Nr. 38, Mei 1992 • Dirk Vanhaute • Het kindertheater zit in de lift. Een...
Er zijn tendensen en gebeurtenissen, al dan niet recent, die het kindertheater in een positie kunnen brengen waar het 8 à 9 jaren geleden in verkeerde: geteisterd door een gebrek aan interesse en door...Dit snijdt echter in de fundamenten van het (reizende) theater: je speelt niet voor jezelf...De grote culturele centra willen hierin nog wel volgen, de kleintjes haken wanhopig af

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Door te kiezen voor de oude vertaling van P. C. Boutens versterkt hij nog de afstand in de tijd, maar aan verdere historisering komt hij niet toe...Als er nog hoop zou zijn, dan zie je die enkel nog in de geschakeerde en verfijnde uitdrukking van dit bittere gevoel...Ze willen, terecht dunkt me, de valkuilen van de actualisering vermijden, maar sussen tegelijk hun geweten door bewust te wijzen op de maatschappelijke betekenis van dit 'hoofse' conflict