Archief Etcetera

705 document(en) met "IK VRAAG U" • Resultaten 561 tot 580 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99; veel verleiding, weinig kritische zin
Een ander, en naar ik vrees zeer verwant, discursief probleem van dit festival was het taalgebruik van brochure en flyers, en de attitude die ze verraden...Hoe langer het duurde, hoe meer ik het gevoel had dat dit festival een oefening aapjes-kijken-in-de-dierentuin was, met uiteraard meer en minder flinke aapjes, maar een kniesoor die daar op let...Door er een hocus-pocus over een 'persoonlijke' vraag tijdens een 'persoonlijke' reis aan toe te voegen, doet hij het echter voorkomen alsof we hier aan de metafysica raken

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99: over intuïtie en concept
54 van deze Etcetera). Ik kan enkel proberen een aantal bedenkingen die ik mij bij het schrijven ervan maakte - nogal recht-voor-de-raap, ik geef het grif toe -wat preciezer toe te lichten...Aan kunst die volledig samenvalt met haar verklaring heb ik een broertje dood, maar aan kunst die een vraag naar verklaring ruilt voor schaamteloze verleiding al evenzeer...alle geval wil ik je bij deze hartelijk danken voor je reactie, hoewel ik het heel vaak oneens blijf met je stellingnames

Nr. 70, December 1999 • Guy Cools • Klapstuk '99: een 'vrouwelijk' festival?
Ik heb vooraf de festivalbrochure slechts zeer snel doorlezen en ik moet toegeven dat het programma mij oorspronkelijk ook zeer divergent overkwam...Maar de laatste jaren huldig ik hierin een steeds meer, vooral door bevriende kunstenaars geïnspireerde, Darwiniaanse houding...Ik beken dan ook dat ik verliefd ben, niet op één van jullie in het bijzonder, maar op jullie alle drie tezamen, op jullie collegialiteit, jullie complementariteit, jullie spirit en jullie wit (ook

Nr. 70, December 1999 • Marianne Buyck • Straffe mannen en madammen
persoonlijke vraag...Het enige wat blijft hangen is de vraag: wat betekent het wiskundeboekje aan de ingang...Ik bespreek kort twee van die voorstellingen, omdat ze in hun weigering om te verleiden de zuiverste tegenhanger zijn van de besproken, zeer narratieve of effectgerichte voorstellingen

Nr. 70, December 1999 • Marleen Baeten • Jeugdtheater XL
De enkele keren dat ik dansers in een Vlaamse jeugdtheatervoorstelling aan het werk zag, lag de norm beduidend lager dan in het volwassenencircuit...Daarom hoop ik dat HETPALEIS snel enkele kunstenaars de kans zal geven om op zeer regelmatige basis samen met door hen gekozen gastartiesten te experimenteren met grotezaalproducties voor een jong...Omdat ik hoop dat er de komende jaren nog veel geploegd, gezaaid en geoogst mag worden pleit ik voor een actief beleid ten voordele van meerdere sterke broedplaatsen met optionele megafoonfunctie, die

Nr. 70, December 1999 • Rudi Laermans • Kleine verschillen, grote gevolgen
Welnu, in het spoor van ondermeer Niklas Luhmann stel ik voor om deze vaststelling te veralgemenen(2). Wat we dus voor alles moeten vermijden, is de vraag of markten ook écht bestaan, in de sterke...Ik wil deze vraag hier niet meteen beantwoorden...Ik meen van wel - en weerom haast ik mij te zeggen dat wat volgt geen eigengereide gedachten zijn: mijn slotoverwegingen parafraseren enkele ideeën van de Duitse politoloog en Luhmann-adept Helmut

Nr. 71, Maart 2000 • Jeroen Peeters • De anamnese van het dansbare
Hoewel Chase nadien geregeld aan het werk te zien was op Vlaamse danspodia, is het nog maar de vraag of die ene gebeurtenis er veel toe deed...het lichaam uiteindelijk wel zo'n goede drager is om een ik te schrijven is nog maar de vraag...Mijn lichaam, dat ben ik' houdt op een of andere manier steek, maar is er al een lichaam in het geding

Nr. 71, Maart 2000 • André Lepecki • Wakker worden!
Door zijn speech met een letterlijk leegmaken van de scène te benadrukken wordt de zwaarwichtige vraag van Hamlet opgevuld met de mnemotechnische en optische implicaties van aanwezigheid...Ik geloof dat Susan Foster om die reden choreografie ooit omschreef als het 'theoretiseren van belichaming'. Ik breid haar definitie uit en beschrijf choreografie als het theoretiseren van de limieten...logische bewijs van de onoplosbaarheid van Yeats' echoënde vraag

Nr. 71, Maart 2000 • Lluïsa Cunillé • La Testimone
Als ik bij het hart beland zal ik ze openen, als ik iets hards voel zal ik even mijn ogen openen en meteen zal ik het gehele hart inslikken, zelfs als hij zich er binnenin bevindt...Als het is afgelopen, laat ik het hoofd zakken en is er niemand meer, niets behalve een oudere man gezeten op een bank, ik nader hem, en ik vraag hem waar iedereen is, waar zijn ze naartoe, maar hij...Ik ga een bar binnen die verlaten is en ik wacht aan de toog, maar omdat er niemand komt begeef ik mij naar de uitgangsdeur, maar dan zie ik een jukebox en ik ga er naartoe, ik kies een nummer en

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
Ik herinner me de opwinding die zich meester maakte van mijn kinderlichaam omdat ik iets te weten kwam wat nog verboden terrein voor mij was...Ik tril bij het idee dat ik zoveel liefde kan vergeten...Voix Off heb ik niet gezien, maar van De theorie van Rosenfeld kan ik zeggen dat het de enige Duras-'enscenering' is die me evenveel genot verschafte als een Duras-lectuur

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Ik zeg wel eens aan de telefoon, als iemand me wil strikken om nog meer te doen dan ik al doe: sorry, ik heb een overvolle agenda; maar zo een boekje vol data, uren, namen, plaatsen en feiten heb ik...Deze vraag stelde ik mij meer dan: wat weet en wil ik dan wel...En elke keer vraag ik me ook weer af: waarom doe ik mezelf dit aan

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
En onderweg stuit ik op ruggen van toeschouwers, een verkeerd geplaatste tas, spreek ik snel af om na de voorstelling iets te gaan drinken met een kennis, kijk ik of ik mijn jas in een hoek kwijt kan...Loop ik weg, kijk ik om, wissel ik blikken van verstandhouding uit met een andere toeschouwer...11 Ik ben me ervan bewust dat ik bijwijlen Amelia Jones onbuigzaam lees door de 'accenten' van haar veelal briljante analyses te gebruiken als weerstand waartegen ik andere accenten kan afzetten

Nr. 71, Maart 2000 • Martin Nachbar • Herinnering en disciplinering van het lichaam
Gilles Deleuze) Sinds de herfst van vorig jaar werk ik samen met Waltraud Luley aan een reconstructie van de danscyclus Affectos Humanos van Dore Hoyer; sedert begin dit jaar krijg ik ook hulp...Ik open mijn lichaam voor de herinneringen die door de film en door Waltraud Luley op mij inwerken, en ik laat mij door iets externs tuchtigen...Ik word door mijn problemen met de vorm van de dansen zichtbaar als degene die ik ben

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
Ik realiseerde me dat ik niet alleen op dezelfde plaats was, maar ook dat ik op het punt stond dezelfde sprong te maken...En plots besefte ik: dit is 'the horse-phenomenon'. Ik weet niet hoelang ik reeds in mijn eigen voetsporen liep, maar ik vermoed dat ik al een hele tijd bezig was dezelfde keuzes te maken...Ik realiseerde me hoe snel mijn lichaam die streek had geassimileerd en hoe logisch de keuzes waren die ik maakte, terwijl ik dacht dat ik mijn lichaam exploreerde

Nr. 71, Maart 2000 • Erwin Jans • De honden van King Lear
Ik ben er mij van bewust dat ik daardoor onrechtvaardig ben ten opzichte van deze bedachtzaam en intelligent geformuleerde opstellen, maar tegelijk misschien rechtvaardig ten opzichte van iets dat ook...dan eens geprobeerd heeft met woorden vat te krijgen op Wilsons voorstellingen: 'Geen enkele keer lukte het zoals ik het wilde - zo prachtig vond ik de voorstellingen...Het betoog dat ik telkens opnieuw begon op te bouwen, had weinig of niets te maken met de voorstelling die ik had gezien

Nr. 71, Maart 2000 • Eric De Kuyper • 'Ik heb geen bijzonder goed geheugen'
Op die vraag kan ik antwoorden: ik heb mijn boeken geschreven omdat ik ze niet kan filmen; ik heb mijn films gemaakt omdat ik ze niet had kunnen schrijven...Als ik al eens muziek laat opklinken in een van mijn boeken, en daar heb ik steeds behoefte aan, dan bots ik meteen op het probleem: zal mijn lezer het horen...Pas wanneer ik niet zou schrijven, in dat verleden zou zwelgen en er verder niets mee zou doen, zou ik de indruk hebben nostalgisch te zijn... Nostalgisch ben ik dan ook niet van nature, alleen als

Nr. 71, Maart 2000 • Jan Goossens • De stadstheaters als cultuurhuizen
wat slechte wil ook van een vreemde logica kunnen getuigen; ik vermijd dan zorgvuldig het woord 'onnozel'. Om al deze redenen vond ik deze persoonlijke reactie dus nodig, ook al is ze dan in grote mate...Voor zover ik de motivaties van Luk Perceval en zijn team en de situatie in Het Toneelhuis kan en moet beoordelen, lijkt me dat ook daar de voornaamste bekommernis...Ik denk dat de veelheid aan jonge gezelschappen en theatermakers in Vlaanderen en de manier waarop de commissie die in haar preadvies heeft gehonoreerd de beste garantie bieden dat niemand in zijn

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Bij Mijn Blackie lag dat anders: met het platteland had ik nog een eitje te pellen en dus vertelde ik in mijn recensie maar wat over de straatfeesten zoals die in mijn herinnering voortleven...Drie van de vier keer dat ik Allemaal Indiaan zag, wrong ik me los uit de lijvenrij waartussen ik op de publiekstribune geplet zat, boog voorover en weende...Ik vraag me wel eens af of mijn beperkte geschiedenis van bekeken producties in mijn werkzaamheden als recensent nu een min- dan wel een pluspunt is. In het archief kunnen duiken is ongetwijfeld mooi

Nr. 72, Juni 2000 • Rudi Laermans • Succes als trauma?
Ik wil dat graag geloven, maar vraag mij wel af of de specifieke constellatie waarbinnen het boek tot stand kwam niet zwaar op het uiteindelijke concept heeft gewogen...Ik durf dat te betwijfelen en vraag mij hardop af of menige geïnterviewde of scribent de beginjaren niet ten onrechte verheerlijkt...laat ik de verleiding tot zo'n alvast vanuit academisch oogpunt hoogst voorspelbare zet weerstaan en bij de leest blijven

Nr. 72, Juni 2000 • Luk Van den Dries • Vaudeville
Laat ik even uit de adviestekst citeren: 'De Commissie is van oordeel dat de rijkdom van de theatersector recht evenredig is met de diversiteit ervan...Ik ben er mij van bewust dat elke andere commissie andere accenten legt, er bestaan nu eenmaal geen objectieve parameters om kwaliteit of dynamiek te meten...Namelijk de vraag op welke manier het cultureel bestel, in dit geval de theatersector, gesubsidieerd wordt