Archief Etcetera

715 document(en) met "WEET NIET WAT" • Resultaten 621 tot 640 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 73, Januari 2000 • Raymond Detrez • GENOCIDE OP DE BALKAN
Zo wordt gedwongen assimilatie al gauw 'culturele genocide' genoemd - wat tot de verbeelding spreekt, maar natuurlijk niet correct is. Het verwijderen van minderheden uit de resultaten van...volkstellingen wordt dan 'statistische genocide' - wat eveneens een oneigenlijk gebruik van de term is. Maar helaas zijn er ook heel wat gelegenheden waarbij volkomen terecht van genocide in de eigenlijke zin van...Van nog anderen weet men niet in welke omstandigheden ze om het leven kwamen en welke hun nationaliteit is. De aantallen zijn van die aard dat ook hier weer de indruk ontstaat dat de moorden gebeurden

Nr. 73, Januari 2000 • Dirk Tuypens • GELEGENHEID IS DE BEPALENDE FACTOR
Niet zo direct iets wat we zouden verwachten van westerse politici...Ook België weet precies wat er in Congo te winnen of te verliezen valt...Een kleine elite van rijke landen bepaalt wat een rechtsstaat is en wat niet

Nr. 73, Januari 2000 • Peter Anthonissen, Marianne Van Kerkhoven • 'ALS IK DIT OVERLEEF, BESTEED IK DE...
Over het algemeen schrijf ik niet omdat ik weet en wil overdragen wat ik weet...Na Avignon zagen we de voorstelling ook zelf in een duidelijker perspectief, we zagen beter wat we moesten doen en wat we misschien niet moesten doen...wilden zonder vooroordelen zijn en ons niet meteen afvragen: 'Wat is de goede vorm hiervoor

Nr. 74, December 2000 • Johan Thielemans • De toeschouwer als onderwerp van het politieke...
Ik krijg het gevoel dat ik niet vrij mag beslissen over wat ik met mijn vrije tijd doe...Publieksbereik is zoals het heelal, een proces waarvan het einde nog niet in zicht is. Dat geeft me het ongemakkelijk gevoel dat ik moet worden ondergebracht in een grote groep mensen, die allemaal...Ik heb gelijkgestemden nodig, want ik weet dat als ik alleen belangstelling heb, die vertoning niet kan plaatshebben

Nr. 74, December 2000 • Bernard Dort • Het boek in het theater
Zo puristisch ben ik niet, hoewel zulke details niet onbelangrijk zijn...Zijn acteurs niet van nature geneigd om te verbinden wat losstaand had moeten blijven, of om nuances te leggen, ademzuchten (in de muzikale zin van het woord), daar waar er geen zouden moeten zijn...Soms zijn wat men gewoonlijk 'scenische aanwijzingen' noemt, niet meer dan suggesties van de auteur met het oog op de voorstelling

Nr. 74, December 2000 • Bart Van Wamzeele • Voor het verdwijnt en daarna
buurman ziet, weet je dat je één van hen bent: een mens die betaald heeft om te kijken...Als daarna de spots het halfduister decor uitlichten en je voor het eerst scherp kan zien wat en wie zich daar bevinden, ontstaat er al een eerste soort mystiek...Op dat moment weet je dat het theater zijn werk gedaan heeft

Nr. 74, December 2000 • Luk Van den Dries • Over het samenspel van kijken en weten
De bunker, zoals de Antwerpse Stadsschouwburg genoemd wordt, is nog niet eens zo'n gekke architectuur, want het laat zien wat een theatergebouw eigenlijk is: een pantser tegen het licht...Het is niet zo dat het weet hebben van auteur, gezelschap, voorgeschiedenis e.d...Het 'weten' (wat je ook weet, iedereen weet andere dingen) vertegenwoordigt dus maar een fractie van het hele waarnemingsgebeuren

Nr. 74, December 2000 • Andrej Tarkovski • Andrej Tarkovski
ons dat nu past of niet...Wat betekent dat eigenlijk...En wie weet dan wat 'het volk' nu begrijpt of niet, wat het nodig heeft of afwijst

Nr. 74, December 2000 • Jac Heijer • Toneelkijken, een lust
voor het publiek, hoe veel ruimte in de krant heb ik, is er een foto bij, waar komt de recensie op de pagina te staan, wat wil je zeggen en wat kan je niet zeggen...Even lezen wat Daniël de Lange in de Volkskrant erin zag; die ziet het anders, maar hij heeft geen gelijk; of: wat hij zag heb ik helemaal niet gezien, maar het zat er wel in; wat een uilskuiken ben...Schrijf ik Vroege vlucht', staat er 'vroege klucht' Schrijf ik 'plasties wonder', staat er 'platonies wonder' En die zin loopt niet, wat een schoolmeesterachtig

Nr. 74, December 2000 • Griet Vandeplas, Piet Van Hecke • Recht voor je neus
Je weet beter wat erachter zit...Als ik nu de tekst niet begrijp, richt ik me op de dingen die ik wel begrijp...Mijn manier van kijken is veranderd, maar ik weet niet of dat door Het Theaterfestival komt

Nr. 74, December 2000 • Rud Vanden Nest • Vestiaire verplicht
Gesteld dat je gedreven wordt door interesse en niet door een fanatieke nonkel, ben je niet van zins je pret door wat dan ook te laten drukken...Dat zij nog niet weten wat zelfs jij al weet...Je bagage: die tassen en koffers volgepropt met voorstellingen en personages, met erudiete geschriften en artikels, met alles wat je weet of niet weet of denkt te weten over tekstbewerking, over

Nr. 74, December 2000 • Loek Zonneveld • 'Kom naar me toe - Dood'
Hij wil niet alleen sterk zijn in zichzelf, maar ook van zichzelf, hij is niemands bezit, zeker niet dat van de goden...Hun optreden neemt iets van Ajax' woede weg, hun aanblik maakt hem zacht, zacht genoeg om afscheid van hen te nemen: 'Er is één ding dat ik je nu benijd / jij weet nog niet wat lijden is. Het leven...Ze waren daarin op hun mooist als ze het gestuntel, wat wachten in een theaterzaal altijd zal blijven, niet met flauwekul opfristen, maar écht wachten lieten zijn, inclusief het nonchalant of onhandig

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Dansplezier, breakdance, intieme lichamen en nog zowat
Ik weet overigens ook niet zo meteen hoe je een voorstelling als Lijfstof moet catalogiseren...Zij of hij kon zien wat men wilde zien, het getoonde kreeg pas betekenis (of niet...) in the eye of the beholder, in en doorheen de altijd specifieke blik van een toeschouwer...Reante Grazeadei, Arthur Stäldi en Susanne Braun zijn ongetwijfeld goede performers: deze al wat oudere dansers weten zo onderhand zeer goed wat ze wel en niet met hun lichaam kunnen

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Het theater gedacht
Zij bevrijdden het theater van de dominantie van de tekst en gingen op zoek naar 'de essentie van hun kunst', 'dat wat specifiek theatraal is' (p. 55). Sarrazac is het overigens niet meteen te doen om...Veel vernemen we daar niet over, maar dat mag niet verwonderen...Je vraagt je tijdens het lezen van Bernard Dort, un intellectuel singulier wel vaker af wat deze theaterdenker (eerder dan -theoreticus) ons niet allemaal had kunnen nalaten indien hij om de zoveel

Nr. 74, December 2000 • Loek Zonneveld • Gedemilitariseerde zone
Haar bijdrage is getiteld 'Er was de vraag naar wat het is om mens te zijn'. Voor minder doet ze het niet...Wat die uitgelatenheid precies aan de scène toevoegt heb ik niet begrepen...Een prachtig begrip, dat ik zo interpreteer: je schroeft de aantrekkingskracht die iemand al in huis heeft net zo lang op tot er iets nieuws komt, iets wat je nog niet kent, iets wat je nog nooit hebt

Nr. 74, December 2000 • Paul Pourveur, Ineke de Paepe, Jonas De... • Lilith@online
Ik weet ook niet wat er gebeurd is. L: We hebben zelfs geen ruzie gehad...Weet niet meer wat er allemaal voor mij of achter mij ligt, wat boven of onder mij is. J: Weet niet meer wat grijpbaar, voelbaar, zichtbaar, merkbaar is. I: Zich ver weg bevinden...Weet niet wat ik moet zeggen, welke woorden ik precies moet gebruiken

Nr. 74, December 2000 • Jeroen Peeters • Het kijken vormt de inzet
Wat een gebeurtenis had moeten worden, werd niet minder dan een non-event...Pure dans mag dan al vragen niet te lezen, wat hij echter niet vraagt is te kijken...Alhoewel, in een operahuis is zoiets niet ongebruikelijk tijdens de ouverture, en dat laatste is ook wat 7 to 10 passages (2000) biedt: een sterk begin waarin de rollen verdeeld worden, of ook een

Nr. 74, December 2000 • Pieter T'Jonck • De kijker, de acteur, het stuk, de...
Die krachten zijn niet noodzakelijk bevorderlijk voor wat de essentie van een theatervoorstelling zou kunnen zijn...Vaak eindigt dat met niet veel meer dan wat extra 'couleur locale' of zelfs ronduit romantische symboliek over de band tussen thematiek en locatie...Was het niet dat we vaak geen blijf weten met inwendige stemmen en onwillekeurige herinneringen, dat we soms niet goed meer weten hoe en wat we communiceren, wie en wat we zijn

Nr. 74, December 2000 • Christian Metz, Rudi Laermans • 'Ik ga naar de film'
niet anders dan zich ook met de camera identificeren, die, eerder dan hij, zag wat hij nu ziet en waarvan de plaats (= de kadrering) het verdwijnpunt bepaalt...De film weet dat men hem bekijkt, en weet het niet...Want in werkelijkheid vallen hij die weet en hij die niet weet niet helemaal samen (het is kenmerkend voor iedere ontkenning dat ze ook een scheiding met zich brengt). Hij die weet, dat is de cinema

Nr. 74, December 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Theater verandert in je geheugen, dat is...
Het is één van de zwaarste gevangenissen van Italië; er wordt je natuurlijk niet gezegd wat deze mensen misdaan hebben, maar je weet dat het 'serieuze kost' is. Als precies zij dan Macbeth gaan spelen...weet je niet wat er gebeurt...het besef 'ik weet nog niet alles; mijn wereld is nog niet afgelijnd; geef me voedsel, geef me informatie zodat ik verder geraak'. Etcetera: Zijn er ook verschillen qua publiek tussen de diverse