Archief Etcetera

1029 document(en) met "HET WEL" • Resultaten 641 tot 660 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 44, Februari 1994 • Marleen Baeten • Doink!
zijn inleiding tot de workshop publieksbegeleiding voor leerkrachten op het Signaalfestival stelde hij dat lesmappen niet nodig mogen zijn, maar dat ze wel een meerwaarde kunnen betekenen...Knutseltoes-tanden als decor, we zien het wel meer in het kleutertheater...Zingen In de drie Vlaamse voorstellingen wordt er gezongen: van op het randje van vals en soms wat bibberig in Uil (let wel: het ging om een vervangende actrice) tot zeer professioneel in beide andere

Nr. 44, Februari 1994 • Tuur Devens • Signaal '93: een blik achterom
Het begon in de lente van 1984, in Hasselt, op een studiedag met als titel Kindertheater als Assepoes: waar wringt het schoentje...Het rapport werd het meest relevante onderdeel, zeker door de stuwende kracht van Bea Migom, die van 1988 tot nu in de jury gezeteld heeft en die de redactrice was van het rapport van '89 en '90...Signaal is het paradepaard van Fevecc en de Federatie is er trots op dat de belangstelling voor het kinder- en jeugdtheater stijgt, zowel in de pers als bij de overheid

Nr. 44, Februari 1994 • Luk Van den Dries • Het betere theater voor kleine mensen is...
De Signaaljury is zelf veel competenter: ze hebben ongetwijfeld langdurig met elkaar gebakkeleid over het wel en wee van de kinderkunst, daarbij zorgvuldig afwegend wie wel en niet in aanmerking komen...Een citaat uit Het Sienjaal van Paul Van Ostaijen, dat leek me wel toepasselijk...Het succes van het kindertheater ligt niet in het aantal KJT-bezoekers, in tegenstelling tot wat burgemeester Cools bij de opening van het Signaal totaal misplaatst maar zoals altijd zich van geen

Nr. 44, Februari 1994 • An-Marie Lambrechts • Column
Maar ook in de manier waarop de confrontatie met het publiek aangegaan werd, zagen we patronen opduiken: in een één-na-één confrontatie met het publiek traden de jongeren naar voor, vaak centraal op...Voorlopig kan ik alleen het verschil beschrijven tussen een en ander, zoals het mij voorkomt...En juist dat is het wat het toch tere weefsel op de scène niet verdragen kan; dan stort alles ineen en kan je alleen maar hopen dat het gewoon een beetje leuk was, of dat de kinderen er alleszins veel

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Drie koningen en een controletoren
Het lijkt wel een bouwwerf, want er ligt bouwmateriaal en er lopen bouwvakkers rond...De toeschouwer wordt stap voor stap van het 'bekende' naar het 'onbekende' gebracht...Op deze manier krijg je de traditionele machtsblokken bijeen: de kroon, het leger, het geld en de kerk

Nr. 44, Februari 1994 • Han Geurts • De aardse gaven van wijn en water
Zoals wel vaker in zijn stukken, maakt Beckett in Happy Days het menselijke absurd door tamelijk normale figuurtjes te plaatsen in een onwezenlijke situatie...Wel is het ongetwijfeld zo dat het exotisme van de speelplek de teerling op het nippertje redt van de ondergang...Inderdaad is het verhaal van de eigenaar van de kas het meest interessant: de tuinder vindt het leuk om op deze manier ook eens aan willekeurige mensen te kunnen laten zien wat er allemaal bij komt

Nr. 44, Februari 1994 • Nancy Derboven • Een schermutseling tussen Markies de Sade en...
Het getuigt vanwege het Kaaitheater en regisseur Peter Van Kraaij van veel moed om juist Exiles te willen opvoeren, in plaats van het bij dramaturgen populaire Circe-hoofdstuk uit Ulysses bijvoorbeeld...Zijn première in het Engels kreeg Exiles in New York: het werd in 1925 41 keer opgevoerd door het Neighborhood Playhouse, met wisselend succes...Weinig Joyceaanse humor Het verwachtingspatroon dat je als lezer van Joyce hebt (voor mij een sterk humoristisch patroon), wordt bij Exiles (in lectuur of opvoering) wel bruusk doorbroken

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
maar het kan wel een uitdaging zijn...weten dat George III een enorme bewondering had voor dit werk en dat het feit dat hij op het einde van het Hallelujah elke keer een uitbundige staande ovatie gaf, de reden is waarom dit bij elke...Het fysieke van het menselijk lichaam speelt een belangrijke rol; je hebt dus het beeld van het menselijk lijden en de menselijke anatomie getoond in een extreme situatie van spirituele en psychische

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Het talent van Pierre Audi
Ze gebruikten een historisch onderwerp om na te gaan of sexuele aantrekkingskracht ofwel een positieve dan wel een negatieve kracht is. Dit debat beschouwen ze als het eigenlijke onderwerp...Wat het leest, laat het beter toe het muzikale verloop te volgen en verklaart ook wat het ziet...Hij wilde aftasten in hoeverre de muziek de tekst kon verhevigen, maar dat impliceert wel dat het publiek in de eerste plaats de tekst kan begrijpen

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Carmen, een tragedie
Joosten en zijn equipe zijn uitgegaan van een diepgaande studie van het stuk, de muziek, het libretto en het muziekgenre, waartoe Bizets Carmen behoort...de vorm van het stuk blijven echter de twee elementen van de opéra comique en het tragische stuk aanwezig: Bizet schreef plezierige muziek, nummertjes zoals ze bij het genre pasten...Die bijna fotografische reprodukties passen dan wel bij het beschrijvende karakter van een deel van de partituur, maar staan haaks op alle conventionele elementen die de opgeroepen illusie komen

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Denken, construeren en dansen tegelijk
Het voortdurend herpositioneren is een equivalent voor het voortdurend weghalen van Giacometti...die zin verschilt het constante herpositioneren tussen de dansers niet van de beginscène waar de dansers eerst de relatie met het publiek erkenden: in beide gevallen gaat het om het zoeken naar een...De relatie van het oog tot het zichtbare - een metafoor voor de algemene verhouding van het ik tot de ander

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Een slingerbeweging tussen denken en dansen
Toch niet, Mantero verwerpt het denken niet, maar plaatst het in een antagonistische relatie tot de dans: of het een of het ander...Wat ze ook doen, het mist altijd wel zijn doel...Kan de eenheid niet hersteld worden via de dans, dan toch wel via het theater, dat vanouds heeft moeten bemiddelen met de afstand, met het publiek

Nr. 44, Februari 1994 • Peter De Jonge • De algemene poëzie van het handelen
vorm van secundaire teksten (De dans verschriftelijkt, de Theaterschriften van het Kaaitheater). Niet toevallig zijn het de dansproducenten die tekenen voor de secundaire teksten: zij maken op een subtiele...Vera Mantero maakt in haar werk een pendelbeweging tussen het theatrale en het choreografische...Het oeuvre als werf Het lijk van de componist

Nr. 44, Februari 1994 • Rudi Laermans • Niets dan schone schijn en ijdel spektakel?
Er is een noemer, een kapstok of paraplu ('dans'), en er is een wel bijzonder vage tijdsaanduiding ('hedendaags'); beide woorden suggereren een zichtbare gemeenschappelijkheid, het bestaan van te...nieuwe artistieke brandstof, ze 'verschoonde' niet meteen het alledaagse leven maar verlevendigde en reanimeerde wel een burgerlijke kunst die niet langer in de idee van Absolute Schoonheid kon geloven...De vraag lijkt onuitwijkbaar geworden, en wel vanwege de huidige onontkoombaarheid van de spektakelmaatschappij: beschouwt men het podium ja dan nee als een beeldscherm, als een driedimensio-nele

Nr. 44, Februari 1994 • Pieter T'Jonck • Dossier Klapstuk 93
Het is al lang niet meer het festival waar grote namen in België geďntroduceerd worden, een parade van min of meer geconsolideerde reputaties waarvan je minstens iets 'gezien moet hebben . Zeker bij...door de heterogeniteit van het getoonde, kon het ook moeilijk anders...Het blote feit dat een techniciteit en veel machinerie vaak afwezig waren -weinig oogverblinding dus - maakte de vraag waarom het dan wel belangrijk was om te kijken en te blijven kijken, dwingend

Nr. 45, April 1994 • Win Van Berkel, Kurt Vanhoutte • Kunnen alle vertolkers staan en lopen?
Begin 1994 vond het Koninklijk Landjuweel plaats, het grote concours van het amateurtheater...Wel wordt gekeken naar de staat van dienst van de gezelschappen die zich als het ware met adelbrieven moeten bewijzen...Dergelijke invalshoek mag dan wel de tekst op het voorplan plaatsen, het markante verschil met de andere opvoeringen ligt in de drijfveren achter deze benadering

Nr. 45, April 1994 • Marleen Baeten • Twee meisjes met een baard en kinderbrieven...
Het is in de eerste plaats de humor, waarvan het absurde dikwijls in het spelen met taal en vertellen ligt, die deze voorstelling ook tot een feest voor volwassenen maakt...De gevoelsdramaturgie beweegt zich buiten het naturalisme, op het ongeordende domein van het imaginaire, daar waar soms het begin ligt van een daad die de realiteit kan veranderen...Bij het zien van Achter glas groeit echter het besef dat het imaginaire evengoed een toevluchtsoord is voor bepaalde delen van de werkelijkheid die hun onbewustheid gewoon afgedwongen hebben: soms

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
Schitterend gesproken aria Het gaat in deze opvoering eerst en vooral om de stem en niet om het lichaam...Je kan je afvragen of elke stembuiging het beoogde retorisch gebaar wel voor honderd procent dient...Bokma heeft de moeilijke taak om in het abstracte decor van Paul Gallis een intieme band met het publiek te scheppen, want de perverse Shakespeare maakt van het publiek de machteloze

Nr. 45, April 1994 • Eddie Vaes • Het is niet aan te raden een...
Van Een vijand van het volk (1882) van Hendrik Ibsen (1828-1906) liepen onlangs twee interessante versies in ons taalgebied: het Arnhemse Theater van het Oosten speelde de bewerking van Arthur Miller...Het leek wel of de groep het stadsbestuur op de vingers tikte, daarmee letterlijk gehoor gevend aan Stanislavski's definitie van de maatschappelijk-politieke lijn die in elk goed theaterstuk aanwezig...Aan het einde van elke voorstelling bestormt het publiek het podium om Stockmann -door in een kring om hem heen te gaan staan - te beschermen tegen de stenen en de woede van zijn stadsgenoten in het

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Mein Kampf of de ontsnapte acteur
Het stuk maakte in 1987 veel ophef en werd in het seizoen 1988-1989 bij Toneelgroep Amsterdam geënsceneerd door Johan Doesburg, met Pierre Bokma (zie ook de Richard III van Gerardjan Rijnders, pag...Hij koos een episode uit het leven van de Oostenrijker Hitler, toen die vergeefs poogde om zich een plaatsje te veroveren in het artistieke Wenen van 1913...Daarbij laat hij steeds vermoeden dat dit gekke kereltje wel eens gevaarlijk zou kunnen worden, wat hem voert naar de laatste scène waarin hij de redevoeringsstijl van de Führer als het ware per