Archief Etcetera

1029 document(en) met "HET WEL" • Resultaten 681 tot 700 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 46, Januari 1994 • Herman Asselberghs • Dar A Luz' Tight Right White
De super-neger van weleer mag dan wel moreel op het juiste pad zitten, al te dikwijls moet hij zijn beleefde integratiehouding met het leven bekopen...persoonlijke het politieke uitmaakt dan wel tot de expliciet linkse (partij)politieke analyses van wijlen De Internationale Nieuwe Scène, Het Trojaanse Paard en Vuile Mong en zijn Vieze Gasten (om maar even...maar het eenvoudigweg op het grasperk van het Witte Huis te dumpen, als een openlijke beschuldiging aan het adres van een onverschillige overheid

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Een festival met kinderziektes
ik kom". Dat er niets in Brussel gebeurt, zal mensen als Jo Dekmine van het Théâtre 140, of Hugo De Greef van het Kaaitheater wel Volksvernietiging of mijn lever is zinloos, De Trust / Raymond...Maar de toeschouwer mag achteraf toch wel schuchter opperen of het niet zo was dat die ambtenaren niet met politiek maar gewoon met artistiek peil bezig waren...Dat zal wel geïnspireerd zijn door het feit dat er erg gunstige reacties gekomen zijn op Lulu van Hollandia en op het Chinese File O. Dat lijkt een wat te makkelijke manier om de problemen rond

Nr. 46, Januari 1994 • Janine Brogt • Hèt theater bestaat niet meer en dè...
Er is wel degelijk een doel: het op afstand houden van ongemakkelijke emoties, van confrontaties met machteloosheid, angst, schuld, verantwoordelijkheid, lijden, de...Het wenst zich geen theater van de verdoving, het wenst wel degelijk een uiteenzetting met de levensvragen, maar het ontkomt niet aan zijn eigen vorm van consumentisme...zakenrelaties waarbij het gesponsorde kunstgenot de toegevoegde waarde vertegenwoordigt, wel zo gesmeerd

Nr. 46, Januari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Het theater ligt in de stad en...
Ware het niet... 3. Ware het niet dat ook dichter bij huis, waar geen massagraven of vluchtelingenkampen ons uitzicht op het landschap ontsieren, het gevoel van verlies aanwezig blijft...Misschien is dit wel ons geluk, misschien is dit wel het punt waarop ons twijfelachtig gevoel van solidariteit - twijfelachtig want niet omgezet in daden - toch aanleiding kan geven tot het besef dat...Uiteindelijk zullen er in de islam wel evenveel mooie en lelijke dingen zijn als er in het christendom mooie en lelijke dingen zijn

Nr. 46, Januari 1994 • Wim Van Gansbeke • Portret van de recensent als provocateur
Ambitie is immers - kan niet anders zijn - dan een niet aflatend streven naar het hogere, het hoogste, de volmaaktheid, zowel in het goede als in het kwade, zolang het leven duurt en zo mogelijk met...vrienden, die het goed menen maar het slecht uitdrukken en zonderlingen die misschien wel begrepen hebben waar het je om te doen was maar het vergeten zijn...die hij erin ontwikkelt, van een niveau zijn dat de rijkste kunstenaarsverbeelding - zij het schroomvallig - poogt te benaderen of althans niet beschaamt, ongeacht of het om superieure dan wel om

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Wambacq • Geachte lezer,
Ondertussen was er de suggestie van de Subcommissie podiumkunsten van het Vlaams-Nederlands Cultureel Akkoord dat één enkel theatertijdschrift voor het hele taalgebied wenselijk is en dat Etcetera...De redacties van de drie bladen vragen zich af of dat nou wel een goed idee is, en of de tijd er rijp voor is. Dat soort dingen kan of mag je niet forceren...Wordt het een fusie, een andere vorm van samenwerking of blijven de bladen gewoon autonoom, dat wordt nog onderzocht, maar voor Etcetera is één ding alvast duidelijk: Etcetera moet sterker worden, zo

Nr. 47, December 1994 • Freddy Decreus • Hugo Claus en de mythe van de...
Deze eerste drie toneelstukken reveleerden aldus een sterk gewijzigde mensvisie en een niet realistisch theater zag het daglicht, met technieken van het absurde, het groteske, het wreedaardige, de...Hen staat in het verhaal geen duidelijk uitgewerkte intrige meer te wachten, maar wel een nieuwe soort tragiek die de grootsheid van een Vladimir en Estragon aangemeten is, waardoor ze bewust blijven...parodieert bestaande genres ( het melodrama in Suiker, het naturalisme in de Bruid in de morgen, speelt met het episch theater in Het Lied van een moordenaar, ...). Vergeten we niet dat hij reeds in zijn romans

Nr. 47, December 1994 • Johan Thielemans • Toneel over het Kanaal
Het merkwaardige hierbij is dat dit politiek protest geventilleerd werd in het officieel gesubsidieerde theater, want het was vooral vanuit het National Theatre en de Royal Shakespeare Company dat de...Je krijgt wel een schok, want het lijkt wel of Priestley gisteren dat pamflet tegen de ongeremde reactionaire theorieën van de jaren tachtig geschreven heeft...Het ging duidelijk om een tweede of een derde rolbezetting, en leverde daardoor een heel slecht voorbeeld van wat het peil van het Engelse theater vandaag de dag is. In het (bijna nietszeggende

Nr. 47, December 1994 • Luk Van den Dries • Quartett door het Berliner Ensemble
Het is een spel dat gebaseerd is op het handig gebruik van het masker, een spel waarvan de spelregels berusten op het liegen...Het is een roman waarin het heersende verlichtingsdenken, het rationalisme, hoogtij viert, maar dan toegepast op het domein van de begeerte: een begeerte die bestuurd wordt door het mechanisme van het...het gebeente uit de wurggreep van het vlees'. Maar het lichaam, bevrijd van de bijkomstigheden van het vlees, loopt leeg

Nr. 47, December 1994 • Inés Sauer • Grimm
Het vraagstuk van de schuld van het kind wordt in het sprookje als volgt opgelost: het kind krijgt een appel en een geldstuk aangeboden...Het 'voor zichzelf laten spreken' betekent bij Lucas Vandervost niet dat de tekst dienbaar is aan een handeling op het toneel of aan het uitdrukken van uiteenlopende belangen van personages, wel dat...Deze vlakken in primaire kleuren zorgen samen met de menhirs voor een niet nader te omschrijven 'oersfeer'. Het contrast tussen enerzijds het intellectuele en anderzijds het mysterieuze en het

Nr. 47, December 1994 • Johan Thielemans • Rijkemanshuis
Het speelt in het Amerika van de negentiende eeuw (het stuk speelt in 1836) en toont hoe een idealistische, artistieke jongeman vergroeit tot een hardvochtige kapitalist...Het duurt wel allemaal erg lang, maar in de toneelliteratuur is er maar één kampioen in redundantie die O'Neill overtreft, en dat is de Zweed en O'Neill-bewonderaar Lars Noren...Van Hove heeft niet voor het Amerikaans psychologisch realisme gekozen, maar wel voor de theatraliteit

Nr. 47, December 1994 • Herman Asselberghs • Jan & Sigrid & Lisa & Kurt...
evenzeer vanuit een e(ste)tische visie), teksten vermassacreerd (no respect typeert de houding van het gezelschap tegenover het klassieke repertoire), door middel van virtuoos spel het acteren opgeheven...Dat alles met de uitdagende glimlach op het gelaat, maar let wel: zonder enig leedvermaak...het program van de voorstelling staat: 'Die Dunkelheit, aus der ich stamme, ich liebe dich mehr als die Flamme'. Het klinkt als het duivelspact uit Faust, maar het kan evengoed een Duitse vertaling

Nr. 47, December 1994 • Agna Smisdom • De Laatsten door Tg Stan
Het erkent ook de rol van voorgenoemde muzikanten in het onthullen en aanklagen van deze toestanden...ideologisch gewauwel ten dienste van het 'algemeen belang'. Die figuur richt zich regelmatig met lege blik tot het publiek dat zwijgend terugblikt vanuit de anonimiteit van een donkere zaal...Ljuba, als vertegenwoordigster van het Ancien Régime, in De Laatsten: 'Wij liggen de mensheid in de weg, zoals de brokstukken van een oud, zwaar gebouw, misschien wel een gevangenis

Nr. 47, December 1994 • Pascal Gielen • Theatercritici op het podium
Etcetera ervaart dit soort theater niet als 'kunst'. In de krant wordt er wel nog over het M.M.T...Er zit meer diepgang in het werk dan het publiek wel eens zou kunnen vermoeden...Sommige critici spreken over 'onderzoek van het tekstmateriaal' en het 'peilen naar de geschiedenis van de moraal' . Het lijkt eerder of het hier gaat om een wetenschappelijk onderzoek dan om een

Nr. 47, December 1994 • Tuur Devens • 10 jaar Theater Stap
Kun je het theater met mentaal gehandicapten inderdaad niet bestempelen als 'levend poppentheater'? Want weten deze mensen op de scène intellectueel überhaupt wel wat ze spelen...Valt zoiets als Theater Stap wel onder het theaterdecreet, want zijn de acteurs en actrices van Stap wel professioneel...Het wordt niet alleen het verhaal van Medea die in haar wraak op Jason haar kinderen vermoordt, het is ook het verhaal van een regisseur die als Jason denkt alles in handen te hebben en het wel even

Nr. 47, December 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Jac Heijer
Gevraagd naar zijn motieven als theatercriticus schreef Jac Heijer: 'Ik hou ervan; ik vind het wel leuk om over toneel te schrijven en nog leuker om ernaar te kijken...het stuk over zijn eigen motieven als criticus ontsluierde hij het geheim van zijn schrijfwijze: "Op de achtergrond, hou ik altijd het motto: 'Kan mijn moeder het begrijpen...Niet de Actie Tomaat is bepalend geweest voor zijn ontplooiing als criticus, maar wel het werk van Ritsaert ten Cate in Mickery

Nr. 47, December 1994 • Jaak van Schoor, Dré Poppe, Hugo Van... • In memoriam: Rudi Van Vlaenderen
Het is een cliché, maar voor hem was het even belangrijk om de vrachtwagen uit te laden, het decor op te bouwen of accessoires aan te geven...15 jaar bij het BKT, tot het gezelschap in 1990 met het Kaaitheater fusioneerde...Voor mij was het wel een probleem dat Rudi niet lang bij Arca bleef

Nr. 47, December 1994 • Marleen Baeten • Redactioneel
Dat dit nu wel het geval is heeft alles te maken met tijdsdruk...Wanneer we het in Etcetera over 'theater' hebben spreken we dus over meer dan alleen over teksttheater...Marianne Van Kerkhoven opende haar State of the Union tijdens het voorbije Theaterfestival met de woorden: 'Het theater ligt in de stad en de stad ligt in de wereld en de wanden zijn van huid'. Ze

Nr. 48, Februari 1995 • Kurt Vanhoutte • Frank Castorf in de Volksbühne
Een dergelijke kritiek blijft echter oppervlakkig omdat ze enkel argumenten put uit het politieke imago van de Volksbühne en het wezenlijke, het theater, uit het oog verliest...Het is alsof de confrontatie met het verleden een laatste fase heeft bereikt en wel één waarbij de waanzinnige lach als ultiem antwoord, als laatste menselijke reactie verschijnt op een catastrofale...Aan het einde van iedere voorstelling is het podium steevast een puinhoop en de personages staan even ver als waar ze aan het begin stonden: nergens

Nr. 48, Februari 1995 • Patrick Allegaert • Jongeren, pop en theater
De exclusieve relatie jeugd-pop-muziek is het laatste decennium wel sterk gerelativeerd, er is het fenomeen van oudere popfanaten, maar niettemin blijft de aanspreking bij jeugd het sterkst...die een kunstenaar daarin inneemt; het subject van het plezier geniet zodanig van het werk dat het er sprakeloos van wordt en de juiste woorden niet vindt om te zeggen waarom het iets mooi vindt; een...Demets: 'ze hebben ogen in het achterhoofd'. Interessant is dat Barthes in zijn teksten de term 'kunst' niet gebruikt, maar hij duikt wel op achter het begrip 'het nieuwe'. Het 'nieuwe' staat