Archief Etcetera

1111 document(en) met "ZO" • Resultaten 701 tot 720 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 41, April 1993 • Johan De Feyter • Geen getto's voor het jeugdtheater
Zal het zo hard bevochten spreidingscircuit daardoor ook niet vlug zonder publiek zitten...net zo goed...deze optiek lijken die jeugdtheaterhuizen op lange termijn helemaal niet zo'n slecht idee

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Leeg orkest Het oorspronkelijke 'concept' van Karaoke paste perfect binnen die Victoria-filosofie: zoals Dirk Pauwels streeft naar een bredere invulling van de theaterschriftuur, zo trachtte...Wat bedoeld was als een komische entree eindigde in grote verontwaardiging en zelfs woede bij de kinderen om zo'n misplaatste grap...Wanneer iemand daar even de relativiteit van wil aantonen, ga je dat blijkbaar erg persoonlijk opvatten: zo van 'nu ik dat eindelijk heb geleerd, ga jij me vragen om het gauw terug te vergeten'. Je

Nr. 41, April 1993 • Tom Blokdijk • Hoezo repertoire?
Dat de grote toneelteksten de ruimte bieden om ze, met respect voor het stuk en juist doordat je eerst nagaat hoe ze in hun eigen tijd gewerkt hebben, zo te laten klinken en zo vorm te geven dat de...Nog steeds moeten de voorstellingen eigenlijk zichzelf verkopen, al geeft iedereen toe dat de verschillende toneelgroepen zo anderssoortig zijn geworden, dat het publiek er geen wijs meer uit kan...Natuurlijk bevat hun werk nog veel dat nog precies zo geldt, maar niet zonder meer

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • Klein en klein
Heb ik het juist gelezen en mag ik het zo samenvatten: Brussel heeft geen internationaal festival nodig en Frie Leysen en Guido Minne kunnen best hun tijd aan zinniger dingen besteden...Stef Ampe, Etcetera 40). Dat is straffe taal vanuit de kringen van de Brusselse theaterverantwoordelijken, zo straf dat je even denkt: er is toch geen ruzie in het Brusselse straatje...Zo bestaat het gevaar dat Frie Leysen als een vrouwelijke Don Quichot door het cultureel leven dwaalt

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • L.A.'s best bewaarde geheim
zijn er zo een vijftigtal kleine theaterhuizen op een bevolking van dertien miljoen mensen...Waarvan leeft dan zo een acteur

Nr. 41, April 1993 • An-Marie Lambrechts • Een hoofd vol sneeuw
Er is iets met de voorstellingen van William Forsythe: ze dwingen de toeschouwer tot een bepaald soort van uitputting; er is zo veel te zien of zo veel tegelijkertijd of zo 'n vreemde dingen of die...Er gebeurt zo veel tegelijk en dat aan zo een hoge snelheden dat de tijd bijna lijkt te condenseren, als een bundel van heel verschillende ritmes die tegelijkertijd existeren...Misschien moet je gewoon zo kijken naar deze dans als Paul uit het verhaaltje (dat verder niks met Forsythe's voorstellingen te maken heeft). Paul keek zo lang naar de sneeuw tot die overstak

Nr. 41, April 1993 • (advertentie)
CERA pakt uw bankzaken net zo enthousiast aan...vindt bij ons medewerkers die net zo hard in uw projecten geloven als uzelf

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Ik vraag me af of hij zich zelf bewust is van het feit dat hij zo weinig als choreograaf wordt gezien, en hoe hij zichzelf in dat verband eigenlijk ziet...Fabre gaat veel abstracter te werk, en wellicht daardoor oogt hij zo concreet...Zoals een nieuwe tekening een tijdlang aan de muur wordt opgehangen om te zien of zij de tand des tijds kan doorstaan, zo moet aan elke beweging lang en geduldig geslepen worden

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
hebben zo lang voor onze eigen plek moeten knokken, dat we die niet opnieuw mogen afgeven...Antonis: Ach, zo comfortabel is een machtspositie ook niet...De artistieke wereld is zo specifiek dat je daar de grote democratie niet kunt op loslaten

Nr. 42, Juni 1993 • Bruno Koninckx • (advertentie)
Zo bijvoorbeeld in het volgende gedicht van J. A. Deelder: De zonnebloemen / van Van Gogh / / zijn voor zestig / miljoen verkocht / / Alstie al niet / gek was / / werdtie het / alsnog...En dat is niet zo vanzelfsprekend bij deze tekst

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
Goedgekozen omdat het besef van een veelheid van culturen nooit zo groot en uitdagend geweest is als nu, ongunstig omdat het vandaag onduidelijker dan ooit voorheen is hoe dat explosieve...het zo dat het theater op dit ogenblik in onze samenleving een dergelijk grensgebied is, of zou kunnen zijn...De vreemdeling is in de plaats getreden die door de dood van de goden leeg is achtergelaten en het is niet zo verwonderlijk dat men in de huidige context de ontmoeting met de vreemdeling centraal

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
En ik herhaal het: omdat Jan Engelman zo'n groot dichter was...Hij toont sympathie voor de 'kontjes', voelt zichzelf ook zo, maar verwijt de hogere klasse de minachting...Zoals ik graag Gombrowicz herlees en nu veel plezier beleef aan de absurde verhalen van de schrijver Daniil Charms (een ontdekking dankzij het trio), zo kijk ik reikhalzend uit naar hun volgende

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Sinds de Tweede Wereldoorlog is bijzonder weinig geschreven dat zo ver durfde gaan als het cynisme van de jaren twintig...Een speler en een collectief van spelers moeten proberen zo weinig mogelijk te bedriegen...Hij heeft niets van: het is voor mij zo en zo en jullie zijn jonge snaken

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
Die momenten, zo meent hij, kunnen prachtig met muziek worden opgevuld...Zo is Reigen helemaal van Boesmans en Bondy geworden...En precies daar ligt de valkuil: omdat het genre er zo gemakkelijk van in de buurt komt, wekt de opera in de eerste plaats ons wantrouwen

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Zo zal een verdediger van de integratie op één avond vaak verweten worden dat hij een voorstander zou zijn van de seksuele verminking van Noordafrikaanse meisjes en tegelijkertijd dat hij door zijn...Merkwaardig genoeg begint en eindigt zo'n ontwikkeling met autonomie op het culturele niveau...maar niemand anders schijnt dat te weten', en de angst dus voor het vreemde dat mij dan niet zo erkent

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Zo ben ik...Je denkt dan: als iedereen het zo goed vindt, dan zal het wel zo zijn, ook al klopte het niet met je eigen twijfels en bedenkingen...Soms kan je zo op iets stoten dat nog tintelender is dan dat eerste moment

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
Zo hebben we er veel op video bekeken...Het is niet zo dat we deze vormen probeerden te imiteren, want onze manier van spreken, dansen, heel onze theatrale traditie is zo verschillend...Zo komen we terecht bij het voorbeeld van de Japanse Gaia Nin Groep, een soort zigeuner-performers die theater brengen voor de arbeidersklasse en die hun opvoeringen met het leven zelf versmolten

Nr. 42, Juni 1993 • Gunther Sergooris • Lukas Pairon
Zo'n gezelschap heeft er de financiële middelen voor, wij niet...Zo'n samenwerking is denkbaar en zou ook logisch zijn, gelet op de artistieke verantwoordelijkheid van zo'n zwaar gesubsidieerd operagezelschap t.o.v...Door dit soort ontmoetingen moet het mogelijk zijn de know-how te verzamelen om in de toekomst zo'n interactief project op te starten

Nr. 42, Juni 1993 • Freddy Decreus • Apollinisch, feministisch, oppervlakkig
Daarom vallen ook alle mannen die zij bekampt dom of arrogant uit: het zijn sukkels of macho's. Wanneer je een dergelijke boodschap wil verkopen, doe je er dan wel goed aan Euripides' tekst zo...Zo vertaalt hij vs 30 door 'als zij haar o zo witte hals al eens draait' (cf...De verwantschaps- en vriendschapsrelaties die in het Antieke Griekenland van groot belang waren omwille van de wederzijdse bescherming en hospitaliteit die ze boden, worden eveneens vertaald: zo

Nr. 42, Juni 1993 • Rudi Laermans • Een krachtig lichaam
poseert: hij hult zijn lichaam in een nevel van conservatieve gebaren en woorden (hij verloochent homoseksualiteit en prijst het hetero-gezin); hij verloochent zo zichzelf, te beginnen met z'n eigen lichaam en...het scenische' — en ook met 'zelfenscenering'. Men kan theatraal zijn en zo het verlangen verdringen; of men kan op het podium het eigen verlangen theatraliseren en zo het individuele leven trouw blijven...zien we natuurlijk slechts Ron Vawter die deze particuliere histories op een particulier moment actualiseert en zo alsnog in onze levensverhalen inweeft