Archief Etcetera

858 document(en) met "Ik-figuur Hoe" • Resultaten 761 tot 780 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 70, December 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Un acte d'amour, un acte de confiance
Zij begrijpen niet hoe dit bedrijf functioneert, waarom ik met verlies werk en mijn persoonlijk geld hierin investeer - mijn salaris haal ik uit andere functies...Eigenlijk zijn de kleinste verschillen die tussen de Franse en de Waalse teksten, hoe pluriform het materiaal ook is. Ik heb in mijn leescomité geen lezers uit Québec of uit Afrika, enz...Québec kom op de Semaine de la Dramaturgie, dan luister ik naar hoe de mensen van Québec reageren op hun eigen teksten, maar dat beïnvloedt me zeer weinig

Nr. 70, December 1999 • Rudi Bekaert • 100 Ways To Disappear And Live Free
ja K: oui G: oui S: oui W: ja P: oui B: mmmmmmmmmmmmmmmmmmm W: ik hou van vogelgetsjilp maar nooit hoorde ik het zo, zo vrolijk, zo...où K: hoe M: ici G: hier P: hier W: nu S: nu P: maintenant B: non nus M: wie S: oui W: non wie K: hoe G: où S: comment hoe P: waar M: wij zijn gewoon wij K: ja...ik ook van jou S: en ik van jou W: en ik van jou ook K: oui G: ja M: ja M: ja S: ja P: mmmmmmmmmmmmm W: amor K: amour

Nr. 70, December 1999 • Wim Van Gansbeke • Een fin du monde van het fin...
ik daar een inleiding bij wilde schrijven, was de vraag van Etcetera...Hier evenwel stond ik machteloos...Aan de hier in te leiden tekst (en de opvoering ervan) werd ik om velerlei redenen herinnerd toen ik onlangs de vier weekends en het veelvoud aan creaties bezocht van het in alle opzichten unieke

Nr. 70, December 1999 • Dries Moreels • Vorm of vent?
meest juiste, die ik weet te bedenken) voor elke richting, al is zij nog nauwelijks ontstaan, met ongekende snelheid inzet en zich voltrekt...Ik twijfel er niet aan, dat het uit verstrooidheid is, dat Swyzen een aantal dingen (en mensen) op een hoopje gooit; net zomin twijfel ik aan de verstrooidheid (of verstrooiing?!) waarmee Bronstig...Ik vrees én ik hoop dat deze collage-per-analogie van de Poëtica van J. C. Bloem u (niet) verstrooit

Nr. 70, December 1999 • Ivo Kuyl • Vermaningen vanuit de ivoren toren
Ik geef onmiddellijk toe dat ik bij een eerste lezing onder de indruk was...Maar als dat - zoals ik hierboven heb aangetoond - niet geldt voor het rits, hoe kan het dan dat uitgerekend de producties van (ex-)RITS-studenten volgens 'Swyzen inhoudelijk zo slecht scoren...heimattheater', 'reactionair' of 'anekdotisch'. Ik weet het wel, ik heb bij mijn bespreking van het werk van Jan Geers ook etiketten gebruikt, maar dat was een geval van heirkracht, omdat ik anders

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99; veel verleiding, weinig kritische zin
Hoewel er aanwijzingen zijn dat dans lang niet meer de kunst is waar 'het' gebeurt, zoals in de jaren '8o, houd ik het er voorlopig op dat het vooral Klapstuk zelf, als festival, in de editie '99...Argeloos plande ik aanvankelijk een bezoek aan de gesprekken met kunstenaars van danser-choreograaf Randi De Vlieghe...Hoe langer het duurde, hoe meer ik het gevoel had dat dit festival een oefening aapjes-kijken-in-de-dierentuin was, met uiteraard meer en minder flinke aapjes, maar een kniesoor die daar op let

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99: over intuïtie en concept
54 van deze Etcetera). Ik kan enkel proberen een aantal bedenkingen die ik mij bij het schrijven ervan maakte - nogal recht-voor-de-raap, ik geef het grif toe -wat preciezer toe te lichten...Cru gesteld, over stukken die ik niet goed vind, schrijf ik eigenlijk liever niets...Ik geloof, hoe gek dat misschien ook kan klinken, dat kritiekloze bewondering voor een kunstenaar zowat de grofste belediging is die je hem/ haar kan aandoen

Nr. 70, December 1999 • Guy Cools • Klapstuk '99: een 'vrouwelijk' festival?
Ik heb vooraf de festivalbrochure slechts zeer snel doorlezen en ik moet toegeven dat het programma mij oorspronkelijk ook zeer divergent overkwam...hoe je soms eerst verkeerd moet eten om dan evengoed intellectueel te kunnen kotsen...Ik beken dan ook dat ik verliefd ben, niet op één van jullie in het bijzonder, maar op jullie alle drie tezamen, op jullie collegialiteit, jullie complementariteit, jullie spirit en jullie wit (ook

Nr. 70, December 1999 • Marianne Buyck • Straffe mannen en madammen
De programmabrochure waarmee Klapstuk zich tot zijn publiek richt, vertelt hoe een en ander begonnen en verlopen is. Na een inspirerend gesprek met Griet van Laer en An-Marie Lambrechts is Platel...Indien het de bedoeling van Decorte was om te vragen naar de mogelijkheid van leiderschap zonder persoonlijke morele integriteit, of om te tonen hoe wij nu op een ontragische manier met tragedies...Ik bespreek kort twee van die voorstellingen, omdat ze in hun weigering om te verleiden de zuiverste tegenhanger zijn van de besproken, zeer narratieve of effectgerichte voorstellingen

Nr. 70, December 1999 • Roel Verniers • Plaatjes bij praatjes?
Soms naast een artikel dat ik over de voorstelling heb geschreven...Als ik nu naar die foto kijk, zie ik mezelf genieten...Ik zie mezelf zoals ik me zelden zie

Nr. 70, December 1999 • Marleen Baeten • Jeugdtheater XL
En hoe bereik je dan de vereiste kwaliteit in al die genres...Zo zou ik het niet gezond vinden indien producties als De Kleine Zeemeermin, Musicircus, Voetstappen in de nacht, enz...Omdat ik hoop dat er de komende jaren nog veel geploegd, gezaaid en geoogst mag worden pleit ik voor een actief beleid ten voordele van meerdere sterke broedplaatsen met optionele megafoonfunctie, die

Nr. 70, December 1999 • Rudi Laermans • Kleine verschillen, grote gevolgen
Hoe verstandig is het eigenlijk om kunst en economie tegen elkaar uit te spelen, ja aan elkaar te opponeren...Hoe was de acteerkwaliteit...Ik meen van wel - en weerom haast ik mij te zeggen dat wat volgt geen eigengereide gedachten zijn: mijn slotoverwegingen parafraseren enkele ideeën van de Duitse politoloog en Luhmann-adept Helmut

Nr. 71, Maart 2000 • Jeroen Peeters • De anamnese van het dansbare
Mijn oog, dat ben ik Sinds Klapstuk 97 is de Canadese danseres Sarah Chase geen onbekende meer in Vlaanderen...Vandaag blijkt dat ook de videocamera niet meedraaide, zodat het kleinood niet gedocumenteerd is. Hoe graag ik er ook nog iets over kwijt wil, het geheugen speelt me parten...Voor zover mogelijk is het nu duidelijker hoe het met de solo's van Chase vergaat

Nr. 71, Maart 2000 • André Lepecki • Wakker worden!
geëxpliciteerd in Shirtology (1997) en tot hun limieten ontwikkeld in The Last Performance (1998). Hoe moet een schrijver deze keuze recht doen...Hij zegt: 'Ik ben André Agassi...Ik geloof dat Susan Foster om die reden choreografie ooit omschreef als het 'theoretiseren van belichaming'. Ik breid haar definitie uit en beschrijf choreografie als het theoretiseren van de limieten

Nr. 71, Maart 2000 • Lluïsa Cunillé • La Testimone
zodat ik kan voelen hoe hij nadert, beetje bij beetje, en hoe hij het zachtjes doorboort, tot hij precies in het midden ophoudt...Ik ga een bar binnen die verlaten is en ik wacht aan de toog, maar omdat er niemand komt begeef ik mij naar de uitgangsdeur, maar dan zie ik een jukebox en ik ga er naartoe, ik kies een nummer en...ik niets wil horen, hij legt mijn twee handen op mijn oren en vraagt mij of ik iets hoor, ik zeg hem dat ik zijn stem hoor, hij drukt de handen harder tegen mijn oren en vraagt mij opnieuw of ik nog iets

Nr. 71, Maart 2000 • Tom Jansen • Door te leven manipuleren we ons geheugen
Ik besefte hoe intens, bruisend en weerbarstig theater kon zijn en dat ik dat alleen zou kunnen bereiken door werken en leven niet te scheiden...Nadat ik door vrouw en kinderen ongelofelijk liefdevol uit de put werd getrokken, wierp ik me op het ensceneren van Tennessee Williams met leerlingen van de mimeschool, weer in het Shaffy Theater...Terwijl ik door de beschrijving van wat ik zou koken het publiek opwarmde, hakte ik het konijn aan stukken, wat altijd sentimentele diervriendelijke reacties opriep

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
Ik ben hoe langer hoe meer gefascineerd door het licht an sich...Door jou weet ik hoe erg het zal zijn...Hoe langer hoe minder creëren de vervreemdingstechnieken van de beginjaren openingen voor nieuwe ervaringen of inzichten

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Ik zeg wel eens aan de telefoon, als iemand me wil strikken om nog meer te doen dan ik al doe: sorry, ik heb een overvolle agenda; maar zo een boekje vol data, uren, namen, plaatsen en feiten heb ik...Wel vertrekken van: hoe heb ik dit in godsnaam vijf jaar geleden voor mekaar gekregen...En toch: hoe meer ik probeerde de voorstelling van toen te kopiëren, hoe meer ze ging veranderen

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
Maar even vaak stond ik in Events naar een scène te kijken en hield ik het, jawel, voor bekeken, omdat ik iets niet wou missen aan de overkant...En onderweg stuit ik op ruggen van toeschouwers, een verkeerd geplaatste tas, spreek ik snel af om na de voorstelling iets te gaan drinken met een kennis, kijk ik of ik mijn jas in een hoek kwijt kan...Loop ik weg, kijk ik om, wissel ik blikken van verstandhouding uit met een andere toeschouwer

Nr. 71, Maart 2000 • Martin Nachbar • Herinnering en disciplinering van het lichaam
Gilles Deleuze) Sinds de herfst van vorig jaar werk ik samen met Waltraud Luley aan een reconstructie van de danscyclus Affectos Humanos van Dore Hoyer; sedert begin dit jaar krijg ik ook hulp...Ik open mijn lichaam voor de herinneringen die door de film en door Waltraud Luley op mij inwerken, en ik laat mij door iets externs tuchtigen...Ik word door mijn problemen met de vorm van de dansen zichtbaar als degene die ik ben