Archief Etcetera

991 document(en) met "Ik-figuur Ik" • Resultaten 781 tot 800 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Luc Martens: 'Ik denk dat het niet langer houdbaar is dat de vernieuwing alleen maar buiten de bestaande gezelschappen plaatsvindt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Concreet Ik geloof van wel

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Het is een vraag die ik volgens sommige zwarte critici niet zelf kan beantwoorden, omdat ik blank ben...Ik heb niet de zwarte ervaring van diaspora en alleen al op basis van mijn huidskleur maak ik deel uit van een machtsapparaat dat zwarten sinds de slavernij heeft voorgeschreven wie zij zijn en hoe ze...Met andere woorden, ik mag die vraag niet beantwoorden, wil ik niet een historisch gegeven bestendigen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Ik haal dit citaat hier aan, in een reflectie op de redenen waarom (vooral Brusselse) theaters op dit ogenblik zo'n groot belang hechten aan hun aanwezigheid in en verbondenheid met de stad...Collectiviteit Tot hiertoe sprak ik steeds over het publieke

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Pierre Abi-Saab: Ik begon telkens met een situering van de voorstelling in het land en de theatrale context waarin ze ontstaan is, als aanknopingspunt voor een reflectie over de elementen die ik...Maar ik hoop en ik denk dat ze wel de maturiteit zullen bereiken om Shakespeare te ensceneren op een manier dat zijn stukken iets zeggen over de Tunesische, de Arabische en de algemeen menselijke...Ik weet wel dat er veel goedbedoelde initiatieven zijn die Arabisch theater, Arabische dans en Arabische muziek voor mensen van Arabische origine organiseren

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Als ik in Brussel buiten kom en ik zie aan de overkant een groepje jongens staan, dan kan ik twee dingen doen...ontstaat er hevige spanning: extreem bewust van mijn gelaatsuitdrukking, begin ik te zweten; te zeer bedacht op oogcontact, wordt mijn blik schichtig; ik bloos en zweet; mijn bewegingen haperen...Nadat ik drie, vier dagen in Molenbeek heb rondgelopen, ben ik gekend, geregistreerd door de talrijke groepjes mannen op straathoeken en in café's. Dit is geen dorp, denk ik, maar een stadsdeel waar

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
De Meulder is dus ook verantwoordelijk voor het discours over stedelijkheid dat hier wordt ontwikkeld, en ik weet niet of dat zo'n goed idee was...Geen kaalslag, geen hemeltergende ontwrichting (...) aansluitingen werden verzorgd, functies opgeslokt en verknopingen van vervoersmodi gerealiseerd'. Ik bekijk oude foto's van het plein, ik...Uit mijn studententijd herinner ik me wat muffe boekenstalletjes en een naargeestig ambtenarencafé, dat ook al niet veel leven in de brouwerij bracht

Nr. 58, December 1996 • Hugo De Greef, Erwin Jans • Jukebox
Bij een verplichte samenwerking kan ik mij geen spannende theatervoorstellingen - een toevalligheid daargelaten - inbeelden...Ik zie daarenboven niet in waarom de kvs moet uitgespeeld worden tegen de Beursschouwburg...En als ik merk hoe reducerend er gelezen wordt, dan voelt het nu al erg koud

Nr. 58, December 1996 • Pol Arias, Claire Diez • Je t' aime, moi non plus
Wie daar minder rekening mee heeft gehouden, is in zekere zin, ik neem aan zonder moedwil, de theatergeschiedenis gaan herschrijven of verengen

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Onmogelijk huwelijk In het tijdschrift De Gids van april 1996 las ik in dit opzicht een interessante polemiek van Johan Reyniers en Ariejan Korteweg...De school die De Keersmaeker internationaal creëerde, en daarmee bedoel ik niet Parts, maar de universele herkenbaarheid en toepasbaarheid van haar techniek en toneelgebruik, zou veel meer op zijn tot...En toch durf ik met zekerheid te stellen dat de dans op Vlaamse podia daarover ging

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Ik hoop dat tussentijdse instapmaatre-gelen deze fout snel kunnen rechtzetten

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
wil ik hier laten voor wat ze is. Van belang is het feit dat de sociale onderbouw van het toneel opnieuw expliciet in het licht gesteld kan worden, zonder noodzakelijk als soft, 'missionerend...Zoiets van; 'ik doe niet alleen aan cultuur, ik ben nog actueel ook'. Een beknopt overzicht van een viertal benaderingen tegenover het maatschappelijke vraagstuk kan een en ander duidelijk...heel de voorstelling is van een verantwoord - en daarmee bedoel ik persoonlijk en oprecht - statement erg weinig te merken

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
De derde paradox zou ik de paradox van Hauptmann willen noemen...Coda Ik kan het niet laten bij het einde van deze tekst een subjectieve kanttekening te plaatsen...Zelf actief geweest zijnde binnen de beweging van het politieke theater van de jaren '70 zie ik vandaag een aantal maatschappelijke en artistieke vraagstellingen opduiken die bekend voorkomen

Nr. 58, December 1996 • De Grootinquisiteur • Manifest
Zelfs ik, die in een 'kunstminnend milieu' leef, ben omringd door types die met moeite vijf keer per jaar de weg naar een theaterhuis vinden - en meestal vervelen ze zich daar nog ook...en daar wil ik het over hebben - omdat dat publiek er op professionele, collegiale, pedagogische, familiale (?) of financiële manier bij betrokken is. Kortom: het is al lang gedaan met de echte...Want daarin maak ik me sterk: het gebeuren tussen een podiumkunstenaar en zijn publiek is een tijdloos tijdbedrijf - in tegenstelling tot de voorwerpen van de beeldende kunst (en ook een film

Nr. 58, December 1996 • Pascal Gielen • Off-Side
Canetti ontmoette er Biecht, Dali sprak er Mick Jagger, Baudelaire ontwikkelde er zijn moderniteitsbegrip,... en onlangs zag ik Lieven De Cauter driftig krabbelen in taverne Le Coq...Ik heb altijd beseft, dat als ik ooit een theater wilde hebben dat van mij was, ik werkelijk alles, letterlijk alles moest herdenken...did it my way met als voordeel dat ik ook niet begrepen ben door dat rare, zelfbewegende wereldje

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Ik neem dat niemand persoonlijk kwalijk, ik neem dat de hele ploeg kwalijk...Ik begrijp dan ook dat Hugo De Greef ontslag neemt, maar ik wil hier wel onderstrepen dat ik dat heel erg vind...Ik ben geen jongejan

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
Precies dan wanneer ze wel nog floreert, wanneer de kaartenverkoop wel nog vlot, zou een instelling het risico moeten nemen even stil te staan en zich af te vragen: 'Beantwoord ik in mijn huidige en...om een misplaatste pretentie omtrent het 'als kunstenaar altijd al wel bezigzijn met niet-materiële vraagstukken'? Ik heb er vandaag (nog) geen antwoord op, te meer daar er zich globaal genomen wél...Epiloog In een interview in De Morgen van 9 november 1996 zei Paula Dhondt over de afwezigheid van haar stem in het debat omtrent de Witte Beweging: 'Ik heb gezwegen deze zomer

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
Ik zie geen andere motivatie dan een missionair-educatieve of commerciële: 'we moeten eens iets met dans doen voor kleuters'. Met liefde voor dans of voor danstheater heeft dit echter weinig te maken...Naast de simplistisch-moralistische behandeling van 'fantasie' als thema, stel ik me vragen bij de vanzelfsprekendheid waarmee de 'magie' van het theater als medium gekoppeld wordt aan een...Zo zag ik er rond Kerstmis nog het eerste deel van Toverwoud, een musical van Stephen Sondheim in een regie van Jos Dom, met zeventien zangers/acteurs in een groot decor

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Marianne Van Kerkhoven en Pascal Gielen spraken met Annie Declerck Als ik terugkijk op wat ik allemaal heb gedaan en hoe ik daartoe gekomen ben, kom ik steeds weer uit bij mijn vader (Richard...Ik reisde in de jaren '50 wanneer ik kon naar Oost-Berlijn om de voorstellingen te zien van het Berliner Ensemble...Als ik vandaag een uitzending over een kunstenaar maak en in dat materiaal van vroeger begin te zoeken, merk ik hoe indrukwekkend en rijk dat archief is. Toen b.v

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Lauwaert • Het slechte geweten geafficheerd
ik daar mijn oog en gedachten over kon laten gaan...feite steunt die schenking natuurlijk op een chantage: wil ik mij door de provocatie niet zelf laten ridiculiseren, dan moet ik me in het provocerende gebaar laten impliceren...Om niet het object van de provocatie te worden moet ik het subject ervan zijn