Archief Etcetera

947 document(en) met "ALS IK KAN" • Resultaten 881 tot 900 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 70, December 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Un acte d'amour, un acte de confiance
Ik heb een dubbel verleden, enerzijds in het onderwijs als onderwijzer en later als docent aan de normaalschool; anderzijds heb ik steeds een parallel leven gehad in de cultuur...voorstellen waarop ik kan reageren; ik zal echt niet alles vanzelf accepteren, maar dan hebben we ten minste een echte dialoog en help je mij de grenzen van mijn tekst te verleggen...Soms komt een auteur je dan achteraf zeggen: 'Als ik nog eens drie puntjes zet in een tekst zal ik twee keer nadenken, want ik weet nu tot welke diverse opties zo'n drie puntjes kunnen leiden

Nr. 70, December 1999 • Rudi Bekaert • 100 Ways To Disappear And Live Free
ja K: oui G: oui S: oui W: ja P: oui B: mmmmmmmmmmmmmmmmmmm W: ik hou van vogelgetsjilp maar nooit hoorde ik het zo, zo vrolijk, zo...geur van hooi maar nooit kon ik het zo prikkelend ruiken, zo oneindig hooïg in mijn neusvleugels voelen waaien M: als het regent lopen wij gewoon naar buiten... om te douchen...ik ook van jou S: en ik van jou W: en ik van jou ook K: oui G: ja M: ja M: ja S: ja P: mmmmmmmmmmmmm W: amor K: amour

Nr. 70, December 1999 • Wim Van Gansbeke • Een fin du monde van het fin...
Je kan het immers niet als een absoluut voorrecht ervaren hebben bij een voorstelling aanwezig te mogen en te kunnen zijn, om daarna botweg te weigeren er ook maar iets over te zeggen, desnoods op het...kwaliteits- en smaakafwegingen er niet veel toe deden omdat ik volkomen ondergedompeld werd in een onbeschrijflijke sfeer (zoiets als in de hoogtijdagen van de eerste Kaaitheaterfestivals in de jaren '80). Een...Aan 100 Ways To Disappear and Live Free werd ik het meest herinnerd door het in dit October/Oktobre-project als een running gag steeds terugkerende onderdeel Colère

Nr. 70, December 1999 • Bart Eeckhout • Het monstertje heet Calimero
Het kan niet de bedoeling zijn van een Vooruit of een Toneelhuis in Brussel neer te planten, waarschuwen de auteurs, maar als kwantiteit het probleem is, lijkt dat de enige oplossing...Alle sprekers hadden de mond vol over Brussel als multicultureel gegeven, maar zowel aan de debattafel als in de zaal werd uitsluitend Nederlands gesproken...Ik kan me vergissen maar ik heb sterk de indruk dat die zelf allerminst geïnteresseerd zijn in de meertalige, multiculturele problematiek

Nr. 70, December 1999 • Dries Moreels • Vorm of vent?
Ook zonder in een persiflage (van Bloem) terecht te komen, kan het discours van Swyzen tegenover dat van de door haar geviseerde 'jonge snaken' gezet worden - als een analogie van vorm of vent...De kracht én de zwakte van hun theatermaken staat mij dan ook duidelijk voor de geest als ik de stellingen van Swyzen lees en herlees...Ik twijfel er niet aan, dat het uit verstrooidheid is, dat Swyzen een aantal dingen (en mensen) op een hoopje gooit; net zomin twijfel ik aan de verstrooidheid (of verstrooiing?!) waarmee Bronstig

Nr. 70, December 1999 • Ivo Kuyl • Vermaningen vanuit de ivoren toren
Want wie advocaat van de duivel zou willen spelen - en die rol wil ik hier met plezier op mij nemen - zou haar betoog kunnen opvatten als een reproductie, niet als een problematisering van de Vlaamse...Maar als dat - zoals ik hierboven heb aangetoond - niet geldt voor het rits, hoe kan het dan dat uitgerekend de producties van (ex-)RITS-studenten volgens 'Swyzen inhoudelijk zo slecht scoren...Als lesgever aan het rits heb ik meegewerkt aan de hervorming van de theateropleiding en heb ik het ontstaan van Bronstig Veulen van nabij meegemaakt

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99; veel verleiding, weinig kritische zin
Hoewel er aanwijzingen zijn dat dans lang niet meer de kunst is waar 'het' gebeurt, zoals in de jaren '8o, houd ik het er voorlopig op dat het vooral Klapstuk zelf, als festival, in de editie '99...Meer dan één voorstelling op Klapstuk '99 - en dan in het bijzonder 'neoklassieke' voorstellingen zoals die van Thomas McManus en Dana Caspersen - toonde hoe kwetsbaar dans wel kan zijn als ze ontdaan...Als een festival twee zo'n voorstellingen programmeert, die een critica als Dominiek Van Besien vervolgens doodleuk afdoet als kouwe drukdoenerij, dan is dat festival het aan zichzelf en de

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99: over intuïtie en concept
54 van deze Etcetera). Ik kan enkel proberen een aantal bedenkingen die ik mij bij het schrijven ervan maakte - nogal recht-voor-de-raap, ik geef het grif toe -wat preciezer toe te lichten...Ik geloof, hoe gek dat misschien ook kan klinken, dat kritiekloze bewondering voor een kunstenaar zowat de grofste belediging is die je hem/ haar kan aandoen...Ik vind dat je als festivalorganisator wel degelijk kan ingrijpen als iets niet werkt

Nr. 70, December 1999 • Guy Cools • Klapstuk '99: een 'vrouwelijk' festival?
Voor alle duidelijkheid, ik heb je graag als criticus...Ik geef toe dat dit voor jou als kritisch woordvoerder van het publiek een betwiste keuze kan zijn maar vanuit het standpunt van de organisator getuigt het bovendien van erg veel lef om samen met de...Vriendelijke groet, Guy Cools Verantwoordelijke dans Kunstencentrum Vooruit (1) Je kritiek op Randi's 'televisieshows' kan ik net als jij overigens niet uit eerste hand

Nr. 70, December 1999 • Marianne Buyck • Straffe mannen en madammen
Klapstuk gebruikte 'persoonlijkheid' als een lokmiddel voor het publiek, maar dat kan een 'discours' over dans niet vervangen, stelt Marianne Buyck...bereid als 'engelbewaarder' of als muze te fungeren voor Klapstuk...Men kan Eddy Wally niet ironisch naspelen, maar alleen in zijn genre overtreffen). En ten tweede: als poging om zo, via een omweg, iemand iets te laten zeggen

Nr. 70, December 1999 • Roel Verniers • Plaatjes bij praatjes?
Dat resulteert vaak in een aantrekkelijke foto die de kwaliteit van de fotograaf als fotograaf kan aangeven maar nergens een moment van kritiek of reflexie integreert...Als ik nu naar die foto kijk, zie ik mezelf genieten...Ik zie mezelf zoals ik me zelden zie

Nr. 70, December 1999 • Marleen Baeten • Jeugdtheater XL
Toch hoop ik dat de dansers in het jeugdtheater van de toekomst aan dezelfde strenge kwaliteitsnormen zullen voldoen als de muzikanten...Dat brengt niet alleen leven in de brouwerij, maar het kan ook de blik van zowel publiek als artiesten verruimen en aanscherpen...Zo zou ik het niet gezond vinden indien producties als De Kleine Zeemeermin, Musicircus, Voetstappen in de nacht, enz

Nr. 70, December 1999 • Rudi Laermans • Kleine verschillen, grote gevolgen
De 'supervisiestaat'. I Wellicht zijn wij, u en ik dus, tégen de zich thans doorzettende 'vermarkting' van de kunsten: wij zijn tégen kunst-als-handel, en al helemaal tegen een...Het economisch systeem verplicht als het ware tot het gebruik van de marktspiegel als observatiemodus (zo men wil: als kijk-op-de-wereld). Een economische actor, het weze een bedrijf of een...Ik meen van wel - en weerom haast ik mij te zeggen dat wat volgt geen eigengereide gedachten zijn: mijn slotoverwegingen parafraseren enkele ideeën van de Duitse politoloog en Luhmann-adept Helmut

Nr. 71, Maart 2000 • Jeroen Peeters • De anamnese van het dansbare
de lijn laat de gebeurtenis zich nog kennen als een passage, als tijdelijkheid...En hij maakt het zichzelf graag moeilijk, bijvoorbeeld door een verhaal te vertellen en te kijken wat er uit de bus komt, te kijken of hij de dans te snel af kan zijn, zelfs de tijd op de proef kan...De dans geeft te zien, geeft zich als datgene wat zich geeft, als datgene wat zich slechts geeft in het geven

Nr. 71, Maart 2000 • André Lepecki • Wakker worden!
Ik geloof dat Susan Foster om die reden choreografie ooit omschreef als het 'theoretiseren van belichaming'. Ik breid haar definitie uit en beschrijf choreografie als het theoretiseren van de limieten...Ik ben mij bewust van de gevaren, die in de verkondiging van het ongekende in het werk van een kunstenaar liggen, vooral als die kunstenaar door velen (en dit is een belangrijk feit in de sociologie...Ik ben niet zozeer geïnteresseerd in de verkondiging van het nieuwe, als wel in de manier waarop The Last Performance - in een bijna Benjaminiaanse 'illuminatie' - de tot op heden 'onhandelbare

Nr. 71, Maart 2000 • Lluïsa Cunillé • La Testimone
Als ik bij het hart beland zal ik ze openen, als ik iets hards voel zal ik even mijn ogen openen en meteen zal ik het gehele hart inslikken, zelfs als hij zich er binnenin bevindt...Als het is afgelopen, laat ik het hoofd zakken en is er niemand meer, niets behalve een oudere man gezeten op een bank, ik nader hem, en ik vraag hem waar iedereen is, waar zijn ze naartoe, maar hij...Opent de ogen en kijkt naar het publiek) Het spel gaat als volgt: zolang ik de ogen gesloten heb kan u vooruitgaan, maar van zodra ik de ogen open moet u volkomen onbeweeglijk blijven, waar u zich ook

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
De minutenlange stolling van acteur Steven Van Watermeulen als de toekijkende Michael Richardson, die mij veel sterker beroerde dan de schreeuw van de vice-consul, kan zeker als een belichaming van...En als geschiedenissen ais deze een soort gewoonte zullen worden, zoals dat altijd gaat in 't leven, zal ik me jou herinneren als het vergeten van de liefde zelf...Voix Off heb ik niet gezien, maar van De theorie van Rosenfeld kan ik zeggen dat het de enige Duras-'enscenering' is die me evenveel genot verschafte als een Duras-lectuur

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
En onderweg stuit ik op ruggen van toeschouwers, een verkeerd geplaatste tas, spreek ik snel af om na de voorstelling iets te gaan drinken met een kennis, kijk ik of ik mijn jas in een hoek kwijt kan...Ik gebruik performance hier als een overkoepelend begrip, waarin andere genres als body art, events, happenings grotendeels kunnen worden ondergebracht...11 Ik ben me ervan bewust dat ik bijwijlen Amelia Jones onbuigzaam lees door de 'accenten' van haar veelal briljante analyses te gebruiken als weerstand waartegen ik andere accenten kan afzetten

Nr. 71, Maart 2000 • Martin Nachbar • Herinnering en disciplinering van het lichaam
Ik open mijn lichaam voor de herinneringen die door de film en door Waltraud Luley op mij inwerken, en ik laat mij door iets externs tuchtigen...Ik word door mijn problemen met de vorm van de dansen zichtbaar als degene die ik ben...Pas in de ontmoeting met Waltraud Luley kan ik deze dansen uit een andere tijd begrijpen

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
als werkinstrument maar als volwaardige danspraktijk waarmee men ook voor een publiek kan treden (cf...En plots besefte ik: dit is 'the horse-phenomenon'. Ik weet niet hoelang ik reeds in mijn eigen voetsporen liep, maar ik vermoed dat ik al een hele tijd bezig was dezelfde keuzes te maken...Ik realiseerde me hoe snel mijn lichaam die streek had geassimileerd en hoe logisch de keuzes waren die ik maakte, terwijl ik dacht dat ik mijn lichaam exploreerde