Archief Etcetera

1308 document(en) met "EN HET" • Resultaten 1221 tot 1240 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Het was de tijd dat Fabre in Leuven zijn acteurs theaterrecensies op het podium liet voorlezen in plaats van de voorsteling te spelen en Karole Armitage, hooggehakt en ongeïnteresseerd, onder...Zij spelen op het publiek, kijken het aan en kijken dan weer plotseling weg, terwijl mensen als Steve Paxton en Katie Duck zich meer op de pure dans richten...Zij zijn zich meer bewust van tijd en ruimte en richten de aandacht van het publiek minder op hun gedrag, of op wat daaronder schuilt

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
het schone op zich toch niet echt treurig, keert het gewoon telkens onvermoeibaar terug na de ontgoocheling, het verlies en het verdriet, om te getuigen dat hoop, verlangen en vitaliteit onuitroeibaar...Julia Kristeva, Soleil noir, dépression et melancholie) Das Stück mit dem Schijf reveleert een schoonheid die zich afspeelt tussen het verlies en de poging greep te krijgen op het verlorene...Daarom raakt de schoonheid van die figuren zo intensief: ze tonen het punt waarop verscheurdheid en verdriet worden getranscendeerd door het teken, het woord, de schreeuw, de muziek, de beweging, de

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
Qua ideeën en scenografie zit Taptoe vaak goed, en beheerst het volkomen allerlei manipulatietechnieken, maar vaak schort het in hun produkties aan goede scenario's en een degelijke dramaturgie...Het theater-televisie-theater Manuel de Schepper kent groot succes in binnen- en buitenland, en dit seizoen speelden de 'Smaakmakers' een zestigtal keer (en ook in het buitenland) hun verhaal over hun...Gun zo'n man als Marc Maillard en initiatieven zoals die van AE Jeux Interdits met Leonce en Lena de tijd en het geld om zelf mensen uit te kiezen, spelers stagemogelijkheden aan te reiken, en

Nr. 53, December 1995 • (advertentie)
Het blikveld van de nieuwe generatie wordt niet meer in links en rechts verdeeld door een stel zuilen...En dat is precies wat De Morgen doet...De rechter- en linkerpagina's blijven behouden

Nr. 53, December 1995 • Lucas Vandervost • Manifest: Zo wordt mijn liefde steeds opnieuw...
NA een voorstelling van de laatste produktie van Compagnie De Koe deed in de wandelgangen het gerucht de ronde dat het allemaal niet zo slecht was, maar dat ze dringend eens iets anders moesten doen...Waarom volg ik de trant niet van de tijd In stijlbegrip en woorden vreemd vereend ? Waarom schrijf ik steeds op dezelfde wijze En steek wat ik bedenk in oud gewaad...Zodat het steeds zijn herkomst zal bewijzen En welhaast ieder woord mijn naam verraadt

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
En of het deze raad is versus de Vlaamse Opera en de musical-afdeling van het Ballet van Vlaanderen...Het brengt geen ordening in het landschap en laat vooral geen ruimte voor een duidelijke situering van de artistieke en sociaal-educatieve functies van de culturele centra...Etcetera: Is het verschil tussen theater en dans niet dat u in het theater veel meer finan- ciële ruimte hebt om zelf het probleem van de instapregeling op te lossen

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
Een passage, een straat, een plein, het zijn geliefkoosde plekken voor het spel van kijken en bekeken worden...Het is deze 'tristeza complice' waaraan Les Ballets C. de la B. en Het Muziek Lod gestalte geven in hun gelijknamige produktie...Het vleesgeworden droombeeld is al even fantasieloos en contactarm als het op straat heersende machisme

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Zo heb ik de laatste zeven jaar voor Mortier naar De Munt kwam alle produkties gezien en meteen ook gezien hoe het niet moest...Ik heb het vak geleerd door het te doen, ik geloof ook dat het de enige manier is om het te leren, je moet het op de scène leren...Voor mij is het verrassingseffect het belangrijkste en meest fascinerende in opera

Nr. 53, December 1995 • Inge Arteel • Wie heeft Ödön von Horväth gezien?
Met Verhalen uit het Weense Woud en Kasimir en Karoline ensceneerden NTG en Theater Antigone allebei een stuk van Ödön von Horváth Inge Arteel zag beide produkties en schetst een portret van de...De dialogen, de muziek en het decor worden hier ingenieus tot een cirkelstructuur gemonteerd die het uitzichtloze van het leven en de zinloosheid van ontsnappingspogingen symboliseert...Het langzame spreken, het doelloze ronddrentelen - aspecten die zeker in het stuk zitten en enigszins aan Tsjechov doen denken - maskeren hier eerder het gebrek aan fantasie van de acteurs dan de

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Ze illustreren waar de accenten lagen in een discours dat afwisselend in termen van het theaterdecreet, de stukkeuze, het acteursbestand en het publiek is gevoerd...En Frans Redant liet in het seizoensmotto een wrokkige Molière aan het woord op een moment dat deze de kritiek op zijn stukken pareert met de verwijzing naar het succes ervan bij het publiek...Je hoort er het krijsen van de pasgeborene in die het hoofdpersonage op de vlucht dreef en beseft dat het heftige spel, dat eraan voorafging, niets anders was dan de echo van dat gehuil

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
En ook: 'Wie tragiek tot elke prijs wil vermijden, zou er wel eens het slachtoffer van kunnen worden...Omstreeks de eeuwwisseling beleefde Hongarije een ware culturele vernieuwing, die steunde op de traditionele volkscultuur en die duidelijk tegen het Habsburgse beschavingsmodel inging...En dan is er natuurlijk het Turkse element

Nr. 53, December 1995 • (advertentie)
Winters' speelt zich af op de grens tussen blijdschap en verdriet, tussen moed en wanhoop, tussen er zijn en er niet meer zijn...Concept en regie: Eva Bal / Teksten: Heieen Verburg / Muziek en muzikale leiding: Paul Carpentier Spelers: Reinhilde van Driel, Wim Bouwens en Robert Van Leeuwen / Muzikanten: Carlo Mertens (trombone...Voorstellingen op 6, 7, 10, 13, 14, 19,20, 21 en 26 januari 1996 in De Kopergietery, Blekerijstraat 50, 9000 Gent

Nr. 53, December 1995 • Inhoudstafel
Doordringen tot het tragische Geert van Istendael in gesprek met Miklós Hubay 6 De taal van de schouwburgen Kurt Vanhoutte zag de seizoenopeners van KVS, NTG en KNS 11...Inge Arteel zag Kasimir en Karoline (Theater Antigone) en Verhalen uit het Weense Woud (NTG) 14 De ontwerper als wetenschapper Een postuum eerbetoon aan decor- en kostuumontwerper Sven...Theo Van Rompay en Stef Ampe in gesprek met leden van de vier Raden van Advies: Eddy Frans, Staf Pelckmans, Johan Van Heddegem en Bruno Verbergt 25 Manifest: Zo wordt mijn liefde steeds opnieuw

Nr. 54, Februari 1996 • (advertentie)
DE KOMENDE NUMMERS: JANUARI Het noodlot onschadelijk gemaakt door Nelleke Noordervliet, Sam Ijsseling, Gerard de Vries, Ger Groot, Arnold Heumakers, Jos de Beus, Emile Ratelband en...En verder: Het leven en werk van Emmanuel Levinas MAART Een filosofische tuinwandeüng met Hella Haasse, Gerrit Komrij en Adriaan Morriën...Het is verfrissend om af en toe je denkgewoonten flink overhoop te halen

Nr. 54, Februari 1996 • Loek Zonneveld • In memoriam Michael Carlton Matthews 1958-1996
Vandaag loopt er een lange, polsdunne maar zeer sterke lijn tussen een Noordhollandse provinciestad en de hoofdstad van het zo ongelukkig verenigde Duitsland...Ritsaert ten Cate: 'Ik hoop dat het me zal lukken zijn voorstelling Hyde nooit meer te vergeten, omdat er zoveel kracht uit sprak, aan een overmaat aan woede en angst voorbij, zoveel moois, zo...realiseren hoezeer het lachje ten afscheid, vlak voor Michael in Klaagliederen de bühne afstapte, en hij nog even omkeek, op ons netvlies gebrand moet zijn: God, zoals je 'm bij elkaar zou wensen

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Het heden is iets zeer duns, en het verleden heeft meer tijd, meer diepte en veel meer massa...Wie in het Oosten geleefd heeft, had nog geschiedenis, een teveel aan geschiedenis; toen was er nog een historische materie die men kon gebruiken, maar die nu verbruikt is. En nu zijn we in het Oosten...En op de eerste sneeuw En op de Duitsers Overdag hoorden we het front 's nachts zagen we het De Duitsers hadden waaraan het ons ontbrak tanks vliegtuigen de hoogmoed van de

Nr. 54, Februari 1996 • Luk Van den Dries • In memoriam
Een theater dat loskomt van de dictatuur van het subject en het verhaal (personage/plot) en de kracht ontdekt van het brokstuk: ruw, niet-passend, concreet, autonoom...die zeldzame patina: bloed en zweet van het individu gestold in de stuwing van de geschiedenis; in die constante, onoplosbare tegenstelling tussen het verlangen naar individueel genot en het geluk van het...collectief, schrijft Heiner Müller zijn traject in het leesspoor van Lautréamont en Baudelaire, Shakespeare en Brecht, Eliot en Koltès, en de vele naamloze anderen

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
Eerste propositie 1. Als we beginnen bij het bewegen, bij het denken door het bewegen, en bij het leven door het bewegen, komen we uit bij dat ene schokkende besef: dat het lot van de dans...Want door in te roepen wat al altijd aan het oog en het woord is ontgaan, verlang ik misschien te veel en baken ik een pad af dat niet direct het meest rechte is. Het is het pad van de geschiedenis...Het geheugen is een materiële niet-aanwezigheid, een theatrale plek die met het ritme van het verdwijnen en worden, van het fysieke en het denkbeeldige meedanst

Nr. 54, Februari 1996 • Caroline Van den Borre • In memoriam
Haar theateropleiding genoot ze aan het Hoger Instituut voor Toneel en Regie onder leiding van Joris Diels, die ze later samen met haar moeder, Ida Wasserman en Louis Paul Boon, zou omschrijven als...Het grote publiek kent Ivonne Lex vooral van haar acteerwerk in talrijke televisiespelen en als presentatrice van amusementsprogramma's. Daarnaast had ze een programma op Radio 2 en schreef ze onder...drama's. Het was deze veelzijdigheid die haar leven tekende en haar maakte tot een monument in de annalen van het Vlaamse theater

Nr. 54, Februari 1996 • Wouter Van Looy • Een biotoop van zot geweld
Waar krijgt het jeugdtheater interessante impulsen en waar vliegt het de bocht uit...Wie naast de Vlaamse en Nederlandse podia ook eens over de grens gaat kijken, moet toegeven dat het jeugdtheater van de lage landen op grote hoogte staat en er vele redenen zijn om het te koesteren...Het is ook geen platform voor mooi en - volgens een artistiek concept - goed gevonden voorstellingen en evenmin is het een promotieplaats voor produktiehuizen die het festival zien als een markt