Advanced Search found 6 item(s) featuring "Kursaal, Oostende"
1921-07-27 MUZIEK TE OOSTENDE II (Karel Van de Woestijne)
- . . . in Oostende nog liefhebbers vindt, die geene averechtsche snobs zijn. Deze muziek bloeit er in het paleis van porcelein, ijzer en glas, dat Kursaal heet. Niet alles, laat ik het aanstonds zeggen, is er van allereerste orde. Misschien geniet men er nog het meest van dagelijksche orgelmuziek, die . . .
- . . . Ensor 's ballet nu is opgeteekend en georchestreerd geworden door Michel Brusselmans . Vanavond worden er fragmenten van uitgevoerd in de Kursaal . Gij ziet dat men hier nog andere muziek kan hooren, dan die van de Hawaïanen.... N.R.C., 30 Juli 1921 . . . .
1923-07-30 VACANTIEKRABBELS I (Karel Van de Woestijne)
- . . . meer te Oostende. Hij is de sprookjesvorst niet die men, in zwarten caftan, in de koepel geschilderd ziet van de groote feestzaal der Kurzaal , waar men hem, geschilderd door Philippe Swyncop , met een sleep van kleurige volgelingen en overwuifd van sierlijk-krullende vlaggen, onder den Oostendschen hemel . . .
- . . . wat koelte te zoeken, die hij natuurlijk niet vindt op het wit-gloeiende strand, op den blakenden dijk, of zelfs in de zalen der Kurzaal waar de menigte de atmospheer vult met zwoele amber- en andere geuren. Hij vindt ze, de afgetrokken Maharajah, hij vindt die koelte alleen in . . .
- . . . als dit jaar; men merkt het aan twee feiten: de citroenkwast is in prijs verdubbeld en de drie Hollandsche bladen, die in de Kurzaal beschikbaar zijn - Nieuwe Rotterdamsche Courant , Handelsblad en Telegraaf - zijn het eigenlijk nooit. Een ander te Oostende niet gewoon verschijnsel, . . .
- . . . Oostendsche season zijn geweest, ontmoet men hier, naast voornoemde buitenlanders, een hoogst onbetamelijke hoeveelheid van deze saltatores. Beroepsdansers zag men vroeger in de Kurzaal slechts bij hooge zeldzaamheid: thans komen er iedere week nieuwe, te beginnen met de majestatische Napierkowska die, ook op haren rijperen leeftijd, de magische . . .
- . . . al dat aangedikte en meer of min opdringerig-pittoresk cosmopolitisme even wil uitblazen, hij wendt stappen en blikken af van strand en dijk, van Kur - en danszaal; hij tracht de schimmige maar prikkelende Maharajah te vergeten en keert zelfs der zee zijn rug toe, - de onaangedane zee en . . .
1922-08-25 DE WEEK VAN JAMES ENSOR IV (Karel Van de Woestijne)
- . . . 1920 , als orkeststuk te Brussel uitgevoerd, - één enkel maal. Maar er gaat geen jaar voorbij, of het wordt bij deele in de Kurzaal gespeeld. En dit jaar, het jaar 1922 , was een galajaar: de prachtige organist Léandre Vilain gaf er een deel van met een bijzondere . . .
1923-07-30 VACANTIEKRABBELS II (Karel Van de Woestijne)
- . . . zitten laat vóór een zee in grauw-verf, alsof de andere onvoldoende was. Laat hij dan meegaan, zoo ik hem bidden durf, naar de Kurzaal , waar elck wat wils vindt, en zelfs hij, die pleizier schept in Maharajah's afzondering (ook zonder danseresje). De Kurzaal kan men al . . .
- . . . naar de Kurzaal , waar elck wat wils vindt, en zelfs hij, die pleizier schept in Maharajah's afzondering (ook zonder danseresje). De Kurzaal kan men al heel vroeg betreden, mits men ingeschreven zij. Om negen uur in den ochtend is de Kurzaal nog overgeleverd aan een afvaardiging . . .
- . . . het blinde Noodlot, haar gedenkschriften opstelt in Braille-schrift, van negen tot half-elf. Waarna ze veel portwijn gaat slurpen. Om half-elf kant in de Kurzaal wat meer beweging. De eerste orkestmeester, de heer François Rasse , verschijnt er in een lijnwaad-wit colbertje, of het is de tweede kapelmeester, . . .
- . . . geen eed op durven doen. Moest een of ander betrokken persoon met een browning in de vuist mij toebijten: er wordt in de Kurzaal niet gespeeld, dan zou ik vastberaden antwoorden; natuurlijk wordt er in de Kurzaal niet gespeeld! Want ik beweer nooit iets, dat ik . . .
- . . . de vuist mij toebijten: er wordt in de Kurzaal niet gespeeld, dan zou ik vastberaden antwoorden; natuurlijk wordt er in de Kurzaal niet gespeeld! Want ik beweer nooit iets, dat ik niet verantwoorden kan. Het was van mijnentwege dan ook eenigszins gewaagd, van speelholen te spreken. . . .
- . . . mij niet op voormeld bordje te laten aanmelden, al moest ik dien ten gevolge doorgaan voor niet-eerbaar. Ik heb trouwens, in deze zelfde Kurzaal -vol-ressources, oorden, waar ik mijn tijd even aangenaam doorbrengen kan. Ik heb er de drinkgelegenheid; ik heb er de restaurantzalen (goed en niet duur); ik . . .
1923-07-31 VACANTIEKRABBELS III (Karel Van de Woestijne)
- . . . Dezer dagen trad weer zij op, die twee jaar geleden de wel wat al eclectische, wel wat al te drukke avondconcerten van de Kurzaal den meesten luister bijzetten zou: Elvira di Hidalgo. Ik heb ze dan weer gehoord, en, omdat de ontroering die ze wekt van wel zeer . . .
1921-09-19 MUZIKALE VERHUIZING (Karel Van de Woestijne)
- . . . muzikaal gesproken, toch al heel deftig pleegt voor te doen. Verleden week namen de dilettanten van Oostende afscheid van den eersten kapelmeester der Kurzaal , Léon Jehin. Léon Jehin nu, die niet zoo heel jong meer is, blijft een vurig dirigent. Maar zijn vurigheid leidt hem nooit van stevigheid . . .
- . . . van de muzikaliteit eener season-stad als Oostende, waar sedert eene maand de dancings aan het zwijgen zijn gebracht. De tweede orkestmeester van de Kurzaal , wien een minder deel beschoren is dan den heer Jehin, vertoont met al zijne jeugd, eene verdienste die, van anderen aard, toch wel even . . .
- . . . even groot is. Hij heet Jules Toussaint de Sutter, is prijs van Rome, bestuurt te Oostende eene ernstige muziekschool, en voert in de Kurzaal bij voorkeur Belgische muziek uit. Hij doet het overvloedig, met prachtige overtuiging. Oostende is 's zomers eene cosmopolis, en het zijn vooral Engelschen die . . .
- . . . orkest, dat zich werkelijk con amore voor de Belgische muziek inspant. Deze muziek is doorgaans met smaak en strengheid gekozen, hetgeen de Belgische kurzaal -concerten dan ook boven deze van de "Société des Compositeurs belges" plaatst, zelfs wat de uitvoering betreft. - De laatste praestatie van den Belgischen Toussaint . . .
- . . . uitvoering betreft. - De laatste praestatie van den Belgischen Toussaint de Sutter is eene hulde geweest aan zijn voorganger in Conservatorium en Kurzaal , aan den onder den oorlog gestorven Léo Rinskopf. Het kan zonder omwegen of restrictie gezegd: het is aan dezen rondborstigen, doch voornamen, geestdriftigen maar . . .
- . . . Gentenaar te danken, dat Oostende muzikaal een kunstcentrum is geworden. Rinskopf heeft, meen ik, een goede twintig jaar aan het hoofd van het kurzaal -orkest gestaan, hetgeen ons vijf-en-twintig jaar naar achteren brengt. Welnu, in dien verren tijd wist Rinskopf niet alleen heel den ouden rommel te weren, maar . . .