Voor woensdag avond l.l. was de 26e opvoering aangekondigd van Moussorgsky's prachtige opera "Boris Godounow". Op het laatste oogenblik, tengevolge der ongesteldheid van een der zangers kregen wij dan eene heropvoering van "Madame Butterfly" van Puccini. De inhoud van dit bekend lyrisch drama, en ook de atmosfeer waarin het zich afspeelt, doen wel eenigszins denken aan "Sonna" van Fabricius. Edoch, van de sterke tendenz welke de Hollandsche tooneelschrijver in zijn werk legde, is hier natuurlijk geen spraak.

De zeer treurige en pathetische geschiedenis van "Madame Butterfly" laat zich in dit paar woorden samenvatten: Butterfly, een Japansch vrouwtje, dat te minnen weet met grooten en trouwen hartstocht, heeft in het land haren vaderen een Amerikaanschen luitenant gehuwd. Deze vertrekt en keert niet terug. Butterfly, intusschen moeder geworden, tot wanhoop gebracht door de trouweloosheid van den blanke komt er toe zich van het leven te berooven. Deze ontknooping reikt dus tot het uiterste en zet in een scherp kontrast tegenover mekaar: het sterk minnend hart eener Japansche vrouw, en de wufte passie van den blanke die, door zijn rampzaligen zelfzucht, levens vermorzelt. Niet diep, doch behendig, hebben de schrijvers dit thema uitgesponnen en de melodieuze muziek van Puccini spreidt over heele spel open als een zachte, zonnige zeegolf, die een waaier van warm, wit schuim stuwt over het strand, met, hier en daar, even een steigering van drift.

Voegt daarbij de prachtige monteering van het stuk, eene monteering welke ook de meest subtiele effekten van licht, kleur, perspectief, weet te bereiken. Zoo heeft deze wederopvoering van "Madame Butterfly", al kon zij "Boris Godounow" niet doen vergeten, enkele uren kunstgenot geschonken dat als omdoezeld was met een weemoed van Oostersche poëzie. Mevrouw Helbronner, in de hoofdrol, verdient hoogen lof om haar platisch, diep gevoelig spel, dat heelemaal in de lijn lag van het stuk, alsook om haar zeer edel zangorgaan. Het spel van haar partner, den h. Descamps, stond naast het hare wel in de schaduw.