Van de gewoonte elke week met een nieuwe wederopvoering voor den dag te komen, ziet het bestuur slechts noodgedwongen af. En zelfs den nog wordt getracht de verkeken kans weer zoo spoedig mogelijk goed te maken door desnoods twee nieuwe wederopvoeringen op de affiche van één enkele week te plaatsen. Zulks was ditmaal het geval met "La Juive" en "Iphigénie en Tauride".

Van het eerste stuk kregen we verleden Donderdag een weinig hartige bekomst, wat hoofdzakelijk aan het werk te wijten was. "Iphigénie en Tauride" bracht ons daarentegen genoeg moois, om ons uit den nevel van dien sabbatroes weer op te heffen, wat wij eveneens aan het werk verschuldigd zijn, maar toch ook voor een groot deel aan de vertolking, die in betrekking met de uitbeelding der hoofdpersonnages op een voorname hoogte stond.

Mevrouw Comès was als Iphigénie een indrukwekkende verschijning. De stem klonk, nu ze geheel haar gading vinden kon in het gevoelsgehalte van de dramatische recitatieven en de uitdrukkingsvolle aria's, wellicht nog warmer dan anders. Af te keuren vielen echter de talrijke portamento's, waarmede zij den klaagtoon van den zang aan te dikken zocht en welke indruischen tegen het klassiek karakter van Gluck's muziek.

Het ideaal vriendenpaar Oreste-Pylades maakte uitstekend figuur. De heer De Lay heeft de Orestespartij langs alle kanten verkend en er zich geheel meester van gemaakt. Aangrijpend was zijn weergave van spel en zang in het beroemde aria "le calme rentre dans mon coeur", met de hierop volgende scène der furiën welke hem kwellen komen. Te bewonderen viel ook zijn houding, zoowel als die van den heer Gallins, in den edelen wedstrijd, waarbij de eene vriend den andere door het offer van zijn leven sparen wil. Als dramartische vertolkingskunst behoorde dit gedeelte tot het allerbeste, dat onze Fransche scene te bieden vermag.

De heer Gallins (Pilades) verdient niet minder geprezen. Zijn teere aria der vriendschap lokte in het tweede bedrijf helaas, een dier ongewenschte en onhebbelijke applausstormen uit, die destlijk schaden aan den gang van het drama en er op wijzen, dat het publiek der Fransche Opera niet vatbaar is voor een discipline, opgelegd door den eerbied ie men verschuldigd is aan het kunstwerk en zijn vertolking. Dat zulks den waarschijnlijk tegen dank gebisseerden zanger niet aan te rekenen is, spreekt van zelf. Toch is het voor den kunstenaar in zulke gevallen zaak niet in te gaan op verlangens van het publiek, welke door niets te wettigen zijn.

In de uitbeelding van Thaos, den koning der Skythen, toonde zich de heer Marcelly den stijlbewusten kunstenaar van altijd.

Deze opsomming strekt er toe om recht te laten weervaren aan den gunstigen indruk van den avond. Het overige, buiten het levenloos deel der regie of het decor en de waarlijk fraai verzorgde ineenzetting der finale van het tweede bedrijf, kon geen bevrediging geven.

Het koor der priesteressen hield er een speciale diapason op na, welk niet dan toevallig normaal was; 't wist zich bovendien weinig te onderscheiden door de innemende eigenschappen van het vrouwelijk stermgehalte. Als statisten stonden zij niet veel hoger dan nood-figuranten; kleeding, houding, gebaren en mimiek droegen er het kinderlijk kenmerk van.

De wijze, waarop door de twee priesteressen de korte recitatieven gezongen werden, toonden aan dat die dames hierin enkel 'n gelegenheid zagen, om hun stem te laten hooren. In de regeling van het ballet der Skythen, maar vooral in de pantomine der furiën, was te veel plaats ingenomen door het virtuosen-element der danskunst, om 't gebrek aan verbeelding niet opvallend te maken. 't Stak leelijk af tegen de finale van het tweede bedrijf, waar men bij al het welkome ervan getroffen werden door het uitzonderlijke der prestatie.

De leiding van den heer Deveux, die hoofdbeteekenis hebben moest, bleek weinig doordrongen van den dramatischen geest der muziek. Zoo uitgevoerd lijkt de inhoud der partituur een recueil van begeleidingsformulen, welke nog niet eens uitmunten door verscheidenheid. Saai was het en geheel ongeschikt om Gluck's kunst genietbaar te maken.

Die opsomming moet er harerzijds toe strekken, om plaats te verleenen aan den indruk, die niet medehielp om het artistieke peil van den avond hoog te houden.

L.O.