In den Vlaamschen Schouwburg had Dinsdagavond de derde tooneelavond plaats van "De Morgendstar", die door zijn verscheidenheid en degelijkheid zeer geslaagd mag heeten.

Eerst werd "Liefdelist" voorgesteld, het vroolijk spel in één bedrijf van Jef Pauwels dat ons zeer eenvoudig doch niet minder aardig en boeiend vertelt hoe "Leentje", rol die aardig werd vertolkt door Mej. L. Polfliet spijt, de omzichtigheid van haar oom waarvoor de h. F. Deroy instaat toch aan haar Freddy geraakt, een student die passend wordt verpersoonlijkt door den h. L. Wijnroeckx. Mevr. Tilly Clerx bracht de geestige nood in de rol van de meid Monica terwijl M. K. Simoens prachtig typeerde in de rol van den knecht Nicodemus en de h. Grosemans in Steven Mees even flink presteerde.

Als tweede stuk kregen we de creatie van "Bekaert's Wil", spel van het land door Willem Veldeman, de eersteling naar we meenen van den ondervoorzitter van "De Morgendstar". Het is verheugend vast te stellen dat deze oude tooneelliefhebber zich aan het schrijven heeft gezet en wat hoofdzaak is: een éénakter spelklaar heeft gemaakt die vele goede kwaliteiten bezit. Als hoofdthema nam hij de gehechtheid van den Vlaamschen boer aan zijn grond en erf, zijn fierheid over zijn door eigen werk verkregen eigendommen die hij liever in de vlammen ziet opgaan dan ze over te laten aan zijn zoon die met een gewone boerenmeid moet trouwen. Dit thema heeft hij zeer verdienstelijk uitgewekt, niet zoozeer in opzicht van taal en dialoogrijkdom; doch vooral van gezond, sterk realisme. Zijn boerenfiguur is een brok levende werkelijkheid. De hoofdrol werd pakkend vertolk door Ger. Van den Eynden. Mevr. John Dons toonde zich eveneens een tooneelspeelster met rijke gaven bij de haar eigen uitbeelding van Lena, zijn vrouw. M. K. Simoens speelde niet onverdienstelijk de rol van Leo, zijn zoon. Mevr. Tilly Clerx was wel ontroerend als Antje doch hier en daar wat al te pathetisch. L. Polfliet teekende zeer typisch de rol van Petrus, terwijl M.F. De Cauwer en Mej Polfliet wel voldeden als knecht en meid.

De enkele massatooneelen waren niet erg levendig doch het geheel is prachtig geslaagd waartoe het zeer suggestieve decor niet weinig heeft bijgedragen.

Bij het eind werden enkele spelers met bloemen bedacht en de schrijver die ten toneele verscheen, hartelijk geluk gewenscht en toegejuicht.

Als slot werd het bekende monologen-spel van Herman Heijermans "Brand in de fabriek", "De jonge Jan" voorgesteld.

Omwille van het thema zelf doet deze monoloog vrij langdradig aan, een onderzoeksrechter wil nu eenmaal alles weten en uitpluizen, doch het is een zeer kenschetsende brok tooneel die hier een hoog artistiek peil bereikte daar de h. Karel Van Ryn, gewezen bestuurder van den Vlaamschen Schouwburg van Gent, die hierin optrad in zeven verschillende rollen waarin hij even keurig als verscheiden blijk gaf van zijn talent als tooneelspeler. De h. Veldeman speelde met de gewenschte beheersching de rol van onderzoeksrechter en C. Grosemans teekende een kostelijk type als bode.

Het was Het was ontegensprekelijk een flink geslaagde tooneelavond.